Μαθήματα ιστορίας από την ευρωπαϊκή διανόηση

View Comments

Η καθημερινότητα στη Γαλλία είναι περισσότερη αριστερή από αυτή της Ελλάδας. Ναι, αυτό άκουσα από την κ. Αρβελέρ σε ένα βιντεάκι και μου κίνησε το ενδιαφέρον. Σε διάρκεια, κράτησε περί τα 10 λ. Μόνο ένας αριστερός, συνέχισε θα δεχτεί τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών και στο άκουσμα αυτό ανατρίχιασα, διότι αυτό πρότεινε και ο σημερινός πρωθυπουργός της χώρας μας. Αναφέρθηκε στη συνέχεια στην κοιτίδα του γένους -που είναι η Κωνσταντινούπολη- και που δυστυχώς δεν την έχουμε απελευθερώσει ακόμα -όπως σημείωσε-, στη συνέχεια δε αναφέρθηκε στο «άλμα» των Ελλήνων να παρακάμψουν το χιλιόχρονο Βυζάντιο και να πάνε κατευθείαν στην Αθήνα του Περικλή, σημειώνοντας μάλιστα με σκωπτικό τρόπο το «άλμα» αυτό.

Αμέσως ο νους μου έτρεξε λίγο πίσω, στην εποχή που στην πολιτική μεσουρανούσε ο Ιωάννης Κωλέττης, ο πρώτος που διατύπωσε τον όρο «Μεγάλη Ιδέα» στη Συντακτική Συνέλευση του 1844, λέγοντας από το βήμα: «Το βασίλειο της Ελλάδας, δεν είναι όλη η Ελλάδα, αλλά μόνο ένα μέρος της, το μικρότερο και το φτωχότερο. Έλληνας δεν είναι μόνο όποιος ζει μέσα σε αυτό το βασίλειο, αλλά και εκείνος που ζει στα Ιωάννινα, στη Θεσσαλία, στις Σέρρες, στην Αδριανούπολη, στην Κωνσταντινούπολη, στην Τραπεζούντα, στην Κρήτη, στη Σάμο και σε όποια γη συνδέεται με την ελληνική ιστορία και την ελληνική φυλή». Ο αλυτρωτισμός της Μεγάλης Ιδέας, έγινε αργότερα, στα χρόνια του Βενιζέλου, μία από τις κύριες αιτίες του εθνικού διχασμού, ανάμεσα σε βενιζελικούς και βασιλικούς.

Η κ. Αρβελέρ, έξυσε «πληγές» από την πολυθρόνα της στο Παρίσι, συνέχισε όμως ακάθεκτη να μας διδάσκει ιστορία, αναφέροντας στη συνέχεια ότι η Ευρώπη έχει να δει πόλεμο κάπου 80 χρόνια. Σε ερώτηση δε του δημοσιογράφου: μα έγινε πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, απάντησε: όχι, η Γιουγκοσλαβία δεν ανήκει στην Ευρώπη, επικροτώντας έμμεσα την ολική καταστροφή της πολύπαθης χώρας επί βασιλείας Κλίντον. Η Βουλγαρία όμως και η Ρουμανία ανήκουν στην Ευρώπη για την διανοούμενη κ. Αρβελέρ.

Η αριστερή κ. Αρβελέρ, αυτό δηλώνει, δεν είναι δικό μου αυτό το συμπέρασμα, είπε και κάτι άλλο που με τάραξε, είπε δηλαδή ότι στην Ελλάδα υπάρχει έντονος ρατσισμός αλλά αυτός είναι ενδοφυλετικός, δηλαδή, ο μορφωμένος δεν θα μιλήσει σε έναν αμόρφωτο, ένας πλούσιος δεν θα μιλήσει σε ένα φτωχό, κτλ. Σε αυτό μπορεί και να συμφωνήσω μαζί της, τι στο καλό, δεν μπορείς να διαφωνείς με όλους και για όλα.

Ένιωσα ότι -ακούγοντάς την-, μου δίνει συμβουλές, πως να σκέφτομαι, τι να σκέφτομαι, την άκουγα με στωικότητα και το ομολογώ, περίμενα να κάνει κάποια μικρή έστω νύξη και στο γιατί δεν έχουμε γίνει ακόμα κράτος ανεξάρτητο, γιατί διαρκώς συνεχίζουμε να δείχνουμε την υποταγή μας στην πολιτισμένη Ευρώπη, είτε έχουμε κυβερνήσεις δεξιές, σοσιαλιστικές και αριστερές. Αν και κακός μαθητής στην ιστορία, θυμήθηκα τα ζουμερά λόγια του Σέρ Έντμουντ, Βρετανού πρεσβευτή στην Ελλάδα το 1841, όπου ο άνθρωπος έβαλε τα πράγματα σε τάξη: «Μία ανεξάρτητη Ελλάδα είναι παραλογισμός. Η Ελλάδα μπορεί να γίνει είτε αγγλική είτε ρωσική, και αφού δεν πρέπει να γίνει ρωσική, είναι ανάγκη να γίνει αγγλική».

Αλήθεια, τι ωραία πράγματα μπορείς να μάθεις αν ανοίγεις που και που βιβλία και αντιλαμβάνεσαι ότι το παράλογο στο οποίο βρισκόμαστε, έχει λογική εξήγηση; Τέλος πάντων, ένιωσα ότι άκουγα τον Αδαμάντιο Κοραή να μιλάει, που αν τον παίρναμε στα σοβαρά, ακόμα σκλάβοι στους Οθωμανούς θα ήμασταν.

Σοφότερος σαν ένιωσα απ’ όσα με συμβούλεψε η κ. Αρβελέρ, ετοιμάστηκα για τον ναό της διανόησης, που ειρήσθω έν παρόδω, την παγωμένη αυτή εποχή ούτε σόμπα δεν ανάβει το κατάστημα για να μην μολύνει το περιβάλλον.

Ιωσήφ Στάλιν – Πεζοπόρος