e-Galatsi

σερφάροντας στο Γαλάτσι

Μάνος Ελευθερίου και Γαλάτσι

Πληροφοριακά Στοιχεία
View Comments

Αρχές Ιουνίου 2010 σε μία κααφετέρια στο Ψυχικό.                                                               

Η δαιμόνια Ελένη Ηλία της ομάδας Λόγου και Τέχνης  της ΔΡΑΣΗΣ, μαζί με τις αχώριστες της ομάδας Δέσποινα Κουτσίκου και Ρίτσα Βινιεράτου, έχουν κλείσει ραντεβού  σε καφετέρια στο Ψυχικό με τον Μάνο Ελευθερίου,  τον ποιητή,τον στιχουργό,τον πεζογράφο.Κι εγώ μαζί τους, δυσφορώντας .
Ξεπροβάλλει κάποια στιγμή ένας σκυφτός άνθρωπος που δεν σε προδιαθέτει για  πολλά – πολλά .Χρειάστηκε να τραβήξει αρκετά η συζήτηση, για να δώσει την συγκατάθεσή του να ανεβάσουμε το έργο του στο καλοκαιρινό φεστιβάλ του Δήμου Γαλατσίου της χρονιάς του 2010.  Η συζήτηση κύλησε  επίπεδη ,χωρίς σχήματα και μεγάλες κουβέντες.

Η  προετοιμασία της εκδήλωσης  "Αναφορά στον Μάνο Ελευθερίου" προχώρησε με αμφίβολη την συμμετοχή του.Κι όμως, την Δευτέρα 28/6/10 , νάτος ο ίδιος ο Μάνος Ελευθερίου ,νωρίς – νωρίς, καταφθάνει στο Γαλάτσι ,συνοδευόμενος από την αδελφή του, την Λιλή ζωγράφου. Τον υποδεχθήκαμε  και ήπιαμε καφέ στην  "Αλέα" , μέσα στο Άλσος.
Ήταν ένας άλλος άνθρωπος,βατός ,προσηνής,γλυκός. Τον αναγνώρισαν αρκετοί νεαροί μουσικοί και ζήτησαν την συμβουλή του για το πώς  πρέπει να πορευτούν στο μέλλον τους. Την ορισμένη ώρα ανεβήκαμε στο θεατράκι της πόλης. Τον ανήγγειλε η Ελένη,τον προσφώνησα κι εγώ αναφερόμενος σε λόγια των έργων του:

"……Κύριε Μ.Ελευθερίου,σ  αυτόν τον άρρωστο αιώνα που ζούμε,που τρέχει χωρίς υπερηφάνεια,που είναι  `` άλλων τα καράβια κι άλλων τα λιμάνια `` εμείς καταφεύγουμε στην βιωματική και κοινωνική διάσταση του έργου σας ,μελοποιημένου και μη,και μέσα απ αυτό απογειωνόμαστε, ταξιδεύουμε, φανταζόμαστε, αγαπάμε, κλαίμε,τραγουδάμε, εκφραζόμαστε και ανασφαλείς και αβέβαιοι, ανταμώνουμε τις ρίζες μας, αντέχουμε, γινόμαστε αισιόδοξοι  για να ξανάρθει η δημιουργική ελπίδα……… "

Έδειχνε να το απολαμβάνει.Παρότι δεν το συνήθιζε,σηκώθηκε ,δέχθηκε  το μικρόφωνο,χαιρέτησε και είπε  κουβέντες μεστές ,χωρίς όμως στόμφο.

Δεν κατάλαβα να ζήταγε κάτι περισσότερο ο Μάνος Ελευθερίου εκείνη την βραδιά. Έδειχνε ικανοποιημένος.Δέχθηκε και μας ακολούθησε στο green patrk, μετά την παράσταση,όπου  στο μέσο μίας μεγάλης παρέας της ΔΡΑΣΗΣ ,δοκίμασε επιλεκτικά τους μεζέδες που παραγγείλαμε.  Εγώ,όμως, ήμουν οργισμένος.Ο τεράστιος Μάνος Ελευθερίου ,που τον τραγουδάει όλη η Ελλάδα, που, τον προσκαλούν,ανά την Ελλάδα και αδυνατεί,  να έχει έρθει στο Γαλάτσι και το επίσημο Γαλάτσι να απουσιάζει εξοργιστικά.
ΝΑΙ την ημέρα αυτή που η πόλη απένεμε την οφειλόμενη τιμή στον καταξιωμένο στην συνείδηση του λαού, ποητή των `` μελλουσών γενεών``,η τότε Δημοτική αρχή είχε ορίσει Δημοτικό Συμβούλιο!! Και να φανταστεί κανείς ότι η εκδήλωση  αυτή είχε ενταχθεί στο  "Πολιτιστικό καλοκαίρι του Δήμου"  !!.
Ο μόνος που ένιωσε την ανάγκη  να απολογηθεί γι αυτή την… απρέπεια, ήταν ο συμπαθέστατος  φίλος και μέλος  της ΔΡΑΣΗΣ και της θεατρικής ομάδας της,  Θανάσης Μπούρας (του οφείλουμε ένα πολιτικό μνημόσυνο).

Στο προσκλητήριο τιμής στον Μάνο Ελευθερίου είχαν,προθύμως, προστρέξει ο Ν.Τάγκας με το συγκρότημά του, οι ηθοποιοί Βίκυ Κολτσίδα και Γιάννης Σταματίου,η τραγουδίστρια Καλλιόπη Βέτα,ο συνθέτης Γ. Ιωάννου και τα  `` παιδιά`` της ΔΡΑΣΗΣ, Ναταλία Ηλία και Αλέξανδρος Πενταράς.

 Παραθέτω ορισμένα τραγούδια που ακούστηκαν:
`` Παραπονεμένα λόγια``,`` Μες τα βιβλία της αγάπης ``  `` Κάπου υπάρχει ένα νησί``  `` Που πηγαίνεις που πηγαίνω`` ``Ποιος τη ζωή μου ``  ``Ζούμε αλλού ``  ``Κάτω απ τη μαρκίζα ``  ``Άλλος για Χίο τράβηξε ..`` `` Η σούστα ``  `` Οι ελεύθεροι κι ωραίοι ``  ``Του κάτω κόσμου τα πουλιά``   `` Μαλαματένια λόγια ``  `` Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες " ``Στα χρόνια της υπομονής ```` ο τραίνο φεύγει στις οκτώ ``

Σημείωση: Το άρθρο γράφεται , κάτω από το βάρος της πρόσφατης απώλειάς του και τις παντοειδείς,ανά την Ελλάδα,  αναφορές στο έργο του. 

 

 

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

 

Διαβάστε περισσότερα του ιδίου