Σκέψεις μετά τις δημοτικές εκλογές...
από τον Σπύρο Παναγιώτου υποψήφιο Δήμαρχο και εκλεγμένο Δημοτικό Σύμβουλο  με την δημοτική κίνηση "Γαλάτσι ,ο τόπος μου" 

Οι πολίτες έδωσαν την ετυμηγορία τους την περασμένη Κυριακή. Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι πια δεδομένο και σεβαστό. Η ιστορικών, για την πόλη μας,  διαστάσεων επιτυχία του κ. Μαρκόπουλου διαμορφώνει ένα τοπίο που καλεί σε σοβαρούς προβληματισμούς και εκτιμήσεις.

Οι υποψήφιοι δήμαρχοι που υπηρέτησαν τις ίδιες αρχές και αντίστοιχες επιλογές με τη διοίκηση του Δήμου και επένδυσαν τον «αντιπολιτευτικό»τους λόγο στο δίλημμα για το «ποιός  είναι πιο ικανός διαχειριστής» των κοινών της πόλης μας ηττήθηκαν. Άλλωστε οι πιο «επιφανείς» εκπρόσωποι αυτής της λογικής είχαν φροντίσει να προσχωρήσουν στη δημοτική παράταξη του κ. Δημάρχου πριν τις εκλογές. 

Οι δημοτικές παρατάξεις που αναφέρονται στο χώρο της κεντροαριστεράς ηττήθηκαν και αυτές. Αφού πρώτα κατέρρευσαν οι «διαπραγματεύσεις» συνεργασίας μεταξύ τους άλλοι «εξαφανίστηκαν» και άλλοι επένδυσαν αποκλειστικά την διάσωση τους σε κομματικές στηρίξεις. Δεν διασώθηκαν.Οι ψηφοφόροι τους, στις δημοτικές εκλογές, ενσωματώθηκαν και στήριξαν την υποψηφιότητα Μαρκόπουλου. Ας λείψουν λοιπόν οι κατηγορίες κατά των πολιτών που δήθεν δεν καταλαβαίνουν. Οι ψηφοφόροι τους συμπεριφέρθηκαν κατά τα πρότυπα των ηγεσιών των κομμάτων τους.

Ακόμα και οι δημοτικές κινήσεις που άσκησαν αντιπολίτευση και αυστηρή κριτική προς κάθε κατεύθυνση, με περισσότερο πολιτικά χαρακτηριστικά, δεν κατάφεραν να κερδίσουν την στήριξη της τοπικής κοινωνίας, δεν κατάφεραν να καταγραφούν ως μια ισχυρή δύναμη διεξόδου για την πόλη μας.

Αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν γενικότερη σημασία καθώς μπορεί να εντοπιστούν σε πολλές ακόμα περιπτώσεις και όχι μόνο στην πόλη μας. 

Σε ό,τι αφορά τη δική μας προσπάθεια, τη δημοτική κίνηση «Γαλάτσι ο τόπος μου», η εκλογική μας καταγραφή είναι κατώτερη των προσδοκιών μας. Το γεγονός ότι, σε ένα ακραία πολωτικό κλίμα,διατηρήσαμε μία έδρα είναι μια μικρή επιτυχία που όμως δεν μας ικανοποιεί. Αντιλαμβανόμαστε το εκλογικό μας αποτέλεσμα ως καθρέπτη των υπαρκτών αδυναμιών και ελλείψεων μας. Μας καλεί σε ένα βαθύτερο προβληματισμό για τον τρόπο και την ποιότητα της προσπάθειας μας.

Δεν καταγράφηκε η αγωνία και τα θέλω των πολιτών

Είναι αδύνατο να κατανοηθεί το εκλογικό αποτέλεσμα και κυρίως να εξαχθούν τα αναγκαία συμπεράσματα αν εστιάσουμε τη σκέψη μας αποκλειστικά και μόνο στη στάση, τις αδυναμίες και την τύχη που είχαν οι δημοτικές κινήσεις. 

Υπάρχουν βαθύτερες κοινωνικές διεργασίες που επηρέασαν το αποτέλεσμα και θα παίξουν ρόλο την επόμενη μέρα. Πρέπει να στρέψουμε  την προσοχή μας σε αυτές.  

Οι αγωνίες και τα θέλω των πολιτών δεν καταγράφηκαν σε αυτές τις εκλογές. Η διάχυτη, καθολική αγωνία των γονιών για την ερήμωση των σχολείων δεν εκφράστηκε στην κάλπη. Η δικαιολογημένη οργή των γονιών και των προπονητών τους που είδαν πέρσι, και σύντομα θα επαναληφθεί,  τα παιδιά τους να «εξορίζονται» από το δήθεν δικό μας ΠΑΛΑΙ  για χάρη επιχειρηματικών συμφερόντων δεν καταγράφηκε στην κάλπη ούτε στην πόλη μέχρι τώρα. Οι πολίτες που ασφυκτιούν βλέποντας τα πεζοδρόμια κατειλημμένα, τις γειτονιές εγκαταλειμμένες, την πυκνή δόμηση και την έλλειψη ελεύθερων χώρων να τους πνίγουν, δεν κατέγραψαν μαζικά τα θέλω τους στην κάλπη. Σιώπησαν οι διοικήσεις και τα μέλη των τοπικών συλλόγων και φορέων που, παρά την τεράστια προσπάθεια και συμβολή τους στα κοινά της πόλης, αντιμετωπίζονται υποτιμητικά, αν όχι  απαξιωτικά, από τη διοίκηση του Δήμου.

Σε πιο δυσμενές τοπίο

Η εκτίμηση μας είναι ότι το νέο τοπίο που διαμορφώνεται στο τόπο μας θα είναι πιο δυσμενές. Όχι μόνο λόγω του εκλογικού αποτελέσματος. Όχι μόνο λόγω της κυριαρχίας μιας δημοτικής παράταξης που στερείται οράματος και σχεδίου για την πόλη, που αρκείται σε «πυροσβεστικές» παρεμβάσεις και εγκλωβίζεται όλο και περισσότερο σε προσωπικές επιδιώξεις και επιχειρηματικές συναλλαγές. Όχι μόνο γιατί ηαλαζονεία του «κυρίαρχου»φαίνεται ότι θα κυριαρχήσει πιο καταλυτικά σε βάρος του αναγκαίου δημόσιο διαλόγου στο νέο τοπίο.  

Αλλά γιατί δίπλα σε αυτά συντελείται κάτι πιο σοβαρό και αφορά τους πολίτες.

Η πλειοψηφία των πολιτών δείχνουν να έχουν χαμηλές προσδοκίες από την διοίκηση του Δήμου. Αρκούνται στην ανάθεση. Φαίνεται ότι για πολλούς είναι αρκετά τα προφανή, ένα φιλικό χαμόγελο, η συνεχής αν και άσκοπη δημόσια παρουσία, το μάζεμα των σκουπιδιών, το «ενδιαφέρον» και η κολακεία για το άτομο και ας απουσιάζει εκκωφαντικά ένας σχεδιασμός και πολιτικές που να αφορούν το σύνολο των πολιτών και την πόλη. 

Η πλειοψηφία των συμπολιτών μας δείχνουν ότι αρκούνται να ζουν αποκλειστικά και μόνο το παρόν. Και ας είναι μια εικονική, κατασκευασμένη εικόνα. Φαίνεται ότι συλλογικά αποφεύγουμε να σκεφτούμε για το πώς φθάσαμε ως εδώ και άρα να καταλογίσουμε ευθύνες σε όσους διοίκησαν και διοικούν την πόλη μέχρι σήμερα. Φαίνεται ότι συλλογικά αποφεύγουμε να οραματισθούμε για το πώς θα μπορούσε να είναι, πως θα θέλαμε να είναι το αύριο, το μέλλον του τόπου μας.

Δεν αποτελούν αυτές οι διαπιστώσεις μομφή για τους πολίτες Δεν φθάσαμε ως εδώ τυχαία, δεν είναι η μοίρα μας. Είναι το επιστέγασμα, το αποτύπωμα μιας δεκάχρονης κατηφορικής πορείας σε όλους τους τομείς, οικονομικούς, πολιτικούς κοινωνικούς. Είναι κυρίως αυτό που πρέπει να τροποποιηθεί. 

Αλήθεια, ας αναλογιστούμε όλοι μας, ανεξάρτητα από τη στάση που κρατήσαμε μπροστά στην κάλπη, τι μέλλον μπορεί να έχει ο τόπος μας αν δεν βγάζουμε συμπεράσματα από το παρελθόν μας  και δεν οραματιζόμαστε το μέλλον μας;

Θέτουμε το ερώτημα αυτό πρώτο και κύρια στους εαυτούς μας, ως ένα κρίσιμο ερώτημα για τον προσανατολισμό μας και παράλληλα ως κάλεσμα για ενεργοποίηση, συμμετοχή και επανασχεδιασμό του περιεχομένου αλλά και των δράσεων της επόμενης μέρας. 

Δεν μας αρκεί να δηλώνουμε απλά ότι θα συνεχίσουμε. 

Θα συνεχίσουμε αναμετρώμενοι με αυτά τα προβλήματα. 

Προσπαθώντας να μάθουμε από τα λάθη μας. 

Δίνοντας ζωή σε νέα ενδιαφέροντα εγχειρήματα. 

Σπύρος Παναγιώτου

Δημοτικός Σύμβουλος