e-Galatsi

σερφάροντας στο Γαλάτσι

Η  αντιΣΥΡΙΖΑ   θέση ( εν πολλοίς δικαιολογημένη ),συχνά μονομανία, όλων των πολιτικών δυνάμεων, πήρε μπάλα και την απλή αναλογική που η απελθούσα κυβέρνηση θέσπισε στην Τ.Α με  τον  << Κλεισθένη >>.
Μπορεί οι πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές να διεξήχθησαν με βάση τον  σχετικό νόμο (   4555/18 ),όμως  δεν πέρασε στην κοινωνική συνείδηση ως ένας θεσμός αναγκαίος για την αντιπροσωπευτική  συμετοχή στα όργανα των μειοψηφικών δυνάμεων. Αντίθετα ,όχι μόνον από την Ν.Δ. αλλά και από τις λοιπές δυνάμεις,με πρωτοστατούσα την κ.Φώφη διαμορφώθηκε κλίμα εναντίωσης στον θεσμό που για χρόνια η αριστερά,η κοινωνία, ζητούσε.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ακόμη  και οι δυνάμεις της ευρύτερης κομμουνιστικής και μη αριστεράς,δεν δείχνουν να στρατεύονται στην  υπεράσπιση της απλής αναλογικής. Αντίθετα,είτε με την σιωπή τους,είτε με τον ατελή – άνευρο λόγο τους,δείχνουν να μην ενδιαφέρονται για τον θεσμό. Αφήνουν να κυριαρχεί το επιχείρημα της ακυβερνησίας που τόσο πολύ βολεύει το σύστημα. 
Ορισμένοι δεν αποκλείουν λόγους μικροπολιτικούς, δηλαδή πρόθεση αποκλεισμού δυνάμεων που ξεπηδάνε  στα αριστερά τους.

Όμως,τι αριστερά είναι αυτή με τέτοιους υπολογισμούς;

Τι εστί προτιμότερο,να επαίρεσαι γιατί ψήφισες , ένα πολύ αριστερό κόμμα, ή να υπερασπίζεσαι, στην πράξη. την ιδιότητα του πολίτη που ενεργεί και ενίοτε αυτενεργεί;

 Στην σημερινή παθητική  φάση της αδρανοποίησης της κοινωνίας η απλή αναλογική είναι θεσμός, παρά ποτέ, αναγκαίος.
Μετά από τα χρόνια των μνημονίων, η κοινωνία που δείχνει,χωρίς να είναι συμβιβασμένη,αναμένει το καινούργιο,το ριζοσπαστικό,το δημοκρατικά  πατριωτικό. Και το καινούργιο , μέσα από μειοψηφίες,κι όχι μέσα από κατεστημένα σχήματα, μπορεί να προκύψει. Η κοινωνία,για να εγερθεί,  απαιτεί ανανέωση.
Πρώτα,όμως, πρέπει να ανανεωθεί η αριστερά. Ποια, όμως, αριστερά; Αυτοί που μιλάνε στο όνομά της γιατί δεν έρχονται σε μία ανθρώπινη συζήτηση     << περί αριστεράς>> χωρίς ταμπού, χωρίς προαπαιτούμενα ,χωρίς ξεθωριασμένα στερεότυπα; 

 

 

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

 

Διαβάστε περισσότερα του ιδίου

 

     Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη