Επιτέλους μια σπουδαία, υπέροχη είδηση!
Στις 18 Μαΐου, το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης του Γαλατσίου, πήρε μεταξύ άλλων την απόφαση για «τη δημιουργία κοινόχρηστου χώρου και θερινού κινηματογράφου».
Έτσι, επί της Λεωφόρου Γαλατσίου 73, σε λίγο καιρό θα πάρει και πάλι τη θέση της η «ΖΑΪΡΑ», ο κινηματογράφος που για 36 χρόνια, περίπου, γέμισε τις καλοκαιριάτικες νύχτες μας, με μαγεία και λάμψη!
Η «ΖΑΪΡΑ», ήταν ο δεύτερος μεγάλος κινηματογράφος της καρδιάς μας, μετά τον «Αλέξανδρο», που είχε την πρωτοκαθεδρία λόγω της θέσης του στο Κέντρο της πόλης, και της πιο εύκολης πρόσβασης.
Όμως δεν ήταν λίγες οι φορές, που υπήρχαν νύχτες, που πλημμύριζε από κόσμο, προβάλλοντας ποιοτικές ταινίες, ελληνικές και ξένες.
Στις αρχές της δεκαετίας του ΄90, κατεδαφίστηκε, την επόμενη μέρα του χαρακτηρισμού του ως διατηρητέου και για πάνω από 20 χρόνια, παρέμεινε ένα χορταριασμένο οικόπεδο, χωρίς να θυμίζει σε τίποτα τις παλιές ένδοξες εποχές.
Η μόνη υπενθύμιση του χώρου και του «σινεμά» η ονομασία της στάσης του λεωφορείου, που βρίσκεται και σήμερα εκεί: στάση Ζαΐρα!
Δεν ξέρω πόσο συνειδητοποιούν οι Γαλατσιώτες, τη σημασία αυτής της απόφασης, για την πόλη μας, για μας τους ίδιους, για τη ζωή μας!
Κάποτε στο Γαλάτσι υπήρχαν 5 κινηματογράφοι… οι χειμώνες, αλλά κυρίως τα καλοκαίρια μας, έβρισκαν πολλούς από μας, στην κλειστή αίθουσα η στο μεγάλο περιφραγμένο οικόπεδο, με το χαλίκι και τις πλαστικές καρέκλες, με το φεγγάρι και τ αστέρια, να «παρακολουθούν» μαζί μας την ταινία!
Και πως τα καταφέραμε και μέχρι σήμερα δεν είχαμε κανέναν!
Όμως να που μετά τόσα χρόνια, όταν σε ολόκληρη την Αθήνα, αλλά και γενικότερα στην Περιφέρεια, δεν υπάρχει η είδηση της δημιουργίας ενός κινηματογράφου, έρχεται η αναβίωση ενός θερινού σινεμά, στο Γαλάτσι, να μετατρέψει και πάλι τις καλοκαιρινές μας νύχτες, σε … μαγικές!
Ετοιμαστείτε, λοιπόν κι ας είμαστε ακόμα στα… «ΠΡΟΣΕΧΩΣ», όπου νάναι το «έργο, αρχίζει»…. «πασατέμπο, σάμαλι, κωκ», τα «εφόδια» για να περάσει το δίωρο και το αγιόκλημα με το γιασεμί, απλωμένα σε ολόκληρη τη μάντρα, να ευωδιάζουν, γυρίζοντας μας πίσω στα χρόνια της αθωότητας!
Δήμαρχε, έτσι να τη φτιάξεις, πάλι τη «Ζαΐρα»….. με «αγιόκλημα και γιασεμί»!
* πριν πολύ χρόνο, είχα την ευκαιρία, σε συζητήσεις μου με τον Δήμαρχο, να ακούω να μου περιγράφει τα σχέδιά του, για την δημιουργία και ξαναλειτουργία της «Ζαΐρας» και ομολογώ, πως δεν τον πίστεψα. Τελικά, έλεγε την αλήθεια. Και για μένα αυτό δεν είναι το σημαντικό, αλλά το ότι μου έδειξε, πως βλέπει με μια άλλη ματιά την πόλη, που μεγάλωσε και τον ανέδειξε σε πρώτο πολίτη της! Δεν του φτάνει να την διοικεί καλά, αλλά νοιάζεται για αυτήν! Γιατί, πράγματι, εκείνο, που χρειάζεται μια πόλη, πέρα από την σωστή διαχείριση της καθημερινότητας, είναι, κάποιος η και πολλοί, που έχουν εξουσία, να έχουν….και «όραμα» για αυτήν. Και ο σημερινός δήμαρχος, είχε… ή άρχισε να έχει! ( και αν έχουμε τώρα πια, από καιρό «απομακρυνθεί», οφείλω να του το αναγνωρίσω)
**δείτε ένα μικρό αφιέρωμα, που ετοίμασα για αυτά τα υπέροχα θερινά σινεμά. Και βέβαια, εξαιρετικά αφιερωμένο, στην "παλιοπαρέα" της φεγγαράδας, του Μπυράλ, και τα σουβλάκια του Βελή, τα μπιλιάρδα του Αγάθου, της λέσχης του Αλέκου, της "Χαράς", της "Άνεσις¨, του "Στάρ¨, της "Ζαΐρας", του Αλέξανδρου"!
Mανώλης Τσουπάκης
Δημοσιογράφος
