Στη φωτογραφία διακρίνεται η Λεωφόρος Γαλατσίου...και η Λεωφόρος Βέικου (χωματόδρομος..κάτι σαν μονοπάτι).Οι κήποι με τα περιβόλια,έφταναν έως την Αγίας Γλυκερίας. Περιβόλια ονομάζεται η περιοχή αυτή σήμερα
Γύρω στο 1930, χτίζεται απέναντι από την εκκλησία της Αγίας Γλυκερίας ,το ξενοδοχείο Δροσιά,ιδιοκτησίας Λιασκοβίτη.Το ξενοδοχείο φιλοξενεί κατά καιρούς μεγάλα ονόματα της πολιτικής,οικονομικής και καλλιτεχνικής ζωής του τόπου.Λέγεται μάλιστα,ότι σε αυτό κρύφτηκε από τον ιδιοκτήτη που ήταν συγχωριανός του, ο Νικόλαος Πλαστήρας,όταν τον κυνηγούσαν οι πράκτορες των Μεγάλων Δυνάμεων,για να ανακαλέσει την καταδικαστική απόφαση της "Δίκης των Εξι".
Αργότερα,δίπλα στο ξενοδοχείο δημιουργείται το γνωστό νυχτερινό κέντρο "Μοστρού" ,το οποίο άφησε εποχή στη νυχτερινή ζωή της Αθήνας για τους χορούς του και τα μεγάλα καλλιτεχνικά ονόματα που φιλοξενούσε.
Πηγή πληροφορίας για το ξενοδοχείο:GALATSINET
Mε το ξενοδοχείο Δροσιά και το "Μοστρού" συνδέεται και η ιστορία δυο νέων που αυτοκτόνησαν από έρωτα τη δεκαετία του ΄30, επειδή δεν τους άφηναν να παντρευτούν...
Ρομαντικές ιστορίες αγάπης συγκλόνιζαν την ελληνική κοινωνία το 1931. Το ένα μετά το άλλο, νεαρά ζευγάρια αυτοκτονούσαν προκαλώντας ανθρώπινες τραγωδίες και οι εφημερίδες πλημμύριζαν με ατελείωτα ανθρώπινα και ευαίσθητα κείμενα.
Τον Απρίλιο του 1931, ο 27χρονος αξιωματικός Βασίλειος Γ., γόνος στρατιωτικής οικογένειας, αγαπούσε την 20χρονη καλλονή Λιλή Α. Προσπαθούσε δε να ενταχθεί στους κόλπους τη νεοσύστατης Αεροπορίας, ώστε να εισπράττει μεγαλύτερο μισθό και να αντεπεξέλθει στις ανάγκες ενός γάμου. Ωστόσο, η οικογένειά του δεν έβλεπε με καλό μάτι την επιλογή του, δεδομένης της κακής οικονομικής κατάστασης της αγαπημένης του. Ο πατέρας του, απόστρατος αξιωματικός, φρόντισε ώστε να απορριφθεί ο γιος του, οπότε το ζευγάρι βρέθηκε σε αδιέξοδο.
Αποφάσισαν λοιπόν να πάνε για περίπατο στην εξοχή του Γαλατσίου. Εκεί, αφού απόλαυσαν τους μεζέδες της ταβέρνας του «Μοστρού», ήπιαν τα σχετικά καραφάκια τους και σε ευθυμία κατευθύνθηκαν απέναντι στο εξοχικό ξενοδοχείο «Δροσιά».(Προφανώς το ξενοδοχείο ,λειτουργούσε και σαν ξενοδοχείο "Ημιδιαμονής) Εκεί παρήγγειλαν εκ νέου ούζο και, αφού άδειασαν το καραφάκι τους, ο αξιωματικός πυροβόλησε την αγαπημένη του και μετά αυτοπυροβολήθηκε.
Περισσότερο όμως εντυπωσίασε το γεγονός ότι και οι δύο νέοι έφυγαν από τη ζωή αγνοί! Εκείνη είχε βγάλει μόνο το καπέλο και τα παπούτσια της και εκείνος το αμπέχονό του. Οι επιστολές που άφησαν στις οικογένειές τους αποτελούσαν μνημεία ευαισθησίας, ενώ στο τελευταίο ταξίδι τους στο Α’ Κοιμητήριο των Αθηνών τούς ακολούθησαν βουβοί δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων....
Πηγή:H Μηχανή του Χρόνου
