Το ταξίδι μέσα απ’ αυτή τη φιλόξενη σελίδα, δεν ήταν μακρύ, μάλλον πληρώθηκε ο χρόνος και θα σταματήσει. Τα πραγματικά ταξίδια -λένε-, δεν έχουν προορισμό, δεν έχουν αρχή και τέλος, ναι, νομίζω ότι αυτό ισχύει. Οπότε, καλύτερα να ονομάσω σαν ένα Πέρασμα όλη αυτή τη μικρή χρονική περίοδο, την όμορφη περιπέτεια όπως την βλέπω αποστασιοποιημένος απ’ αυτήν αλλά και από σένα αγαπητέ αναγνώστη.
Αν παρατηρήσεις, ο βίος μας ο καθημερινός είναι γεμάτος συγκρούσεις, το κόμμα, η ομάδα, η θρησκεία, αυτά κατά κανόνα είναι οι πρώτες πηγές των συγκρούσεων, αμέσως μετά έπονται άλλες. Όλη αυτή η καθημερινή μόνιμη συγκρουσιακή κατάσταση έχει γίνει συνήθεια. Την θεωρούμε ως κάτι το φυσικό. Αλλά δεν είναι. Αντίθετα μ’ εμάς, οι συγκρούσεις που γίνονται στη Φύση είναι δημιουργικές, εκεί υπάρχει φαινομενικά βία αλλά υπάρχει δημιουργία, υπάρχει ενότητα και τολμώ να πω και νοημοσύνη.
Σ΄ εμάς, επειδή έχει χαθεί και η ουσία της κάθε λέξης, νοήμονα άνθρωπο εννοούμε κάποιον συγκρίνοντας τον με την περιορισμένη από τη φύση της υλική σκέψη μας. Όπως αγνοούμε την Νοημοσύνη, κατά τον ίδιο τρόπο αγνοούμε τις Ιδέες και τις υποβιβάζουμε στα μέτρα μας βαπτίζοντάς τες ιδεολογίες. Αν λοιπόν ένας άνθρωπος, έχει την διακριτική ικανότητα ν’ αντιληφθεί την φθορά που προέρχεται από τις εύκολα αντιληπτές ερμηνείες, νομίζω ότι έχει κάνει ένα βήμα μπροστά. Όμως η διάκριση, είναι πάλι μία λέξη δύσκολη εφόσον δεν μας χαρακτηρίζει αυτή. Η αρχή συνήθως είναι δύσκολη, το πρώτο βήμα, το δεύτερο ίσως να είναι δυσκολότερο, όμως η πορεία έχει αρχίσει. Και οι κάθε λογής δυσκολίες που συναντάμε στη ζωή μας, υπάρχουν για να τις ξεπερνάμε, για να δίνουμε λύσεις στα προβλήματα που προκύπτουν. Παρατηρώντας τις συγκρουσιακές δυνάμεις (ιδεολογία, θρησκεία, εξουσία) σε αυτές δεν υπάρχουν λύσεις παρά τρόμος, φόβος. Η Ελπίδα, η επιθυμία, η απληστία, η ζήλεια, το μίσος κ.α., είναι αποτελέσματα φόβου, φόβου για το άγνωστο μέλλον που δεν το γνωρίζουμε. Αυτή η πλαστή σχέση που έχουμε με τ’ αποτελέσματα του φόβου μας, μας κρατούν δέσμιους, δούλους, ανελεύθερους ανθρώπους.
Αυτά -και δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσεις με όσα γράφω-, στάθηκαν κατά κάποιο τρόπο η αφορμή για να γράψω ένα μικρό πόνημα 80 σελίδων και σύντομα θα εκδοθεί ως ένα αυτοτελές βιβλίο με τον σκληρό τίτλο: «Ο Λιγούρης».
«Ο Λιγούρης», μου έφερε αρχικά γέλια σαν μπήκε τίτλος του βιβλίου, αλλά στη συνέχεια το γέλιο αντίκρυσε την πραγματικότητα που, δεν το σκέπασε αλλά το έκανε δυνατότερο. Την πραγματικότητα όπως την έχουμε διαμορφώσει με τις πλαστές ανάγκες μας που μας κάνουν τελικά ανελεύθερους.
Με τη έκδοση του «Λιγούρη» θα αποσυρθώ από της πόλης μας τα πράγματα, τα όμορφα και τα άσχημα, τα καλά και κακά, απ’ όλες αυτές τις αντιθέσεις που διαιωνίζουν τη σύγκρουση και το δυνατό «Εγώ» μας.
Αυτά πού γράφω στον «Λιγούρη» εσύ µπορεί να τα διαβάσεις αγαπητέ συμπολίτη και αναγνώστη, μπορεί και όχι, αλλά δέν τα γράφω γιά σένα, δέν τα γράφω γιά τούς θεούς, τούς έχω βαρεθεί αυτούς και δέν θέλω να τούς καλοπιάσω, µήτε γιά βασιλιάδες τα γράφω, ούτε από φόβο ελπίζοντας σε ένα καλύτερο µέλλον. Τήν ελπίδα εσύ την αφήνεις να πεθάνει τελευταία, εγώ την σκοτώνω πρώτη γιά να είµαι ελεύθερος µην περιµένοντας τίποτε από πουθενά, από καμία δύναμη ανώτερη ἤ κατώτερη. Όσα γράφτηκαν ώς το σήμερα, γράφτηκαν γιά θεούς και ανθρώπους, για ημίθεους και ήρωες. Όπως καταλαβαίνεις, τούς βασιλιάδες τούς βάζω στούς ανθρώπους όσο κι’ άν αυτοί θέλουν νά γίνουν θεοί. Ό,τι έχει γραφτεί μέχρι σήμερα, γράφτηκε κατά διαταγή βασιλιάδων και αρχόντων, γιά να καλοπιάσουν τούς θεούς ἤ να κάνουν τούς ανθρώπους νά πιστέψουν σε πράγματα πού δέν έχουν γίνει, ἤ έγιναν διαφορετικά και η συμβολή τους σε αυτά είναι μεγάλη ἤ μικρή. Κάτω από το φώς, όλα επιστρέφουν και τίποτε δεν αλλάζει, παρ’ ότι αλλάζουν τα ρούχα και οι λέξεις στα λόγια. Γιά τον λόγο αυτό οι ιστορικοί θα συνεχίζουν να γράφουν µε τόν ίδιο τρόπο, γλύφοντας και εκλιπαρώντας την εξουσία των βασιλιάδων και των αρχόντων. Ευτυχώς, δεν είμαι ιστορικός.
--------------
Ευχαριστώ από καρδιάς το e-galatsi.gr που δημοσίευε τα μικρά μου τρόπον τινα άρθρα που ως επί το πλείστον είχαν σκωπτική διάθεση. Ιδιαίτερα τον κύριο Μανώλη Πίκουλα που ανέχθηκε τις παραξενιές μου αφενός και αφετέρου διατήρησε την ανωνυμία μου. Για το ποιος πραγματικά είμαι, εκείνος που γνωρίζει είναι ο κ. Πίκουλας και κανείς άλλος. Γιατί μόνο σε αυτόν αποκάλυψα την ταυτότητά μου.
Ευχαριστώ όλες και όλους εσάς που έτυχε και με διαβάσατε και είπατε ένα λόγο καλό ή και κακό, γιατί όχι;
Σε μερικές μέρες «Ο Λιγούρης» θα κυκλοφορήσει σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων. Θα υπάρξει όμως σχετική ανακοίνωση.
Σημειώσεις:
Στις φωτογραφίες, ο Πεζοπόρος διασχίζει το φαράγγι της Σαμαριάς, και ανφάς!
Το παραδοσιακό τραγούδι που ακούγεται στο YouTube προέρχεται από την αγαπημένη Κύπρο.
Το Βlog μου: Veikou Avenue - όλα είναι Δρόμος ...
Του "ΠΕΖΟΠΟΡΟΥ"
Το Οδοιπορικό μου
- Αίφνης,δίχως λόγο και αιτία,εξερράγη ο Ίκαρος
- Tα βαρέα οχήματα του Δήμου,δεν είναι πασαρέλα για modeling
- Εγκαίνια της κεντρικής πλατείας Γαλατσίου
- Το επεισόδιο της Σταύρωσης στην Λ. Βεϊκου
- Το υπόγειο πάρκινγκ στην κεντρική πλατεία στην πόλη μας!
- Στο καμίνι της ΛΑΤΟ το αποτεφρωτήριο της πόλης του Γαλατσίου
- Ο πόνος της κ. Σαπουνά
- H περιφρούρηση του Γ.Γ. του ΚΚΕ στο Γαλάτσι
- Σύγκρουση καλαματιανών παραγόντων στη πόλη μας στο Hasta Luego
- Αγιασμός των υδάτων στο Κολυμβητήριο Γαλατσίου
- Κοπή βασιλόπιτας στο Γαλάτσι
- Κάλαντα για όλα τα παιδιά του κόσμου
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Μικρές ιστορίες της πόλης μας
- Ο "Αθώες" μαχαιριές στους κόλπους του Σύριζα της πόλης μας
- Ο Ρόλος - Ποιος ο δικός σου ρόλος Ίκαρε?
- Στην αμαρτωλή πόλη μας ,γαπ ή ανδρουλάκης?Δουλεία ή ελευθερία?
- Παλαιό Τέρμα -Ζαχαροπλαστείο Νάταλι
- Κονκλάβιο κι ελευθερία
- Ηλίααααα ρίξτο το ΠΑΣΟΚ
- Τους νέους Αντιδημάρχους τους ξέρουμε.Τον επόμενο Δήμαρχο τον ξέρουμε?
- Οι στοές στο Γαλάτσι
- Καφέ 48 - κλιμάκιο του Κονκλάβιου και ο αθλητισμός της πόλης
- Ρομποτική ή πολιτική?- Επιστήμη ή ανοησία?
- Πολίτες - Ενημέρωση και πράττειν άλογα
- Τα λουκάνικα του συμβούλου και άλλα τινά
- Ο τελευταίος Μαραθωνοδρόμος
- Το Πολυτεχνείο ,η θυσία του & τα κόμματα
- Απάντηση του Πεζοπόρου στην επιστολή-κόλαφο που έλαβε από το Κονκλάβιο Γαλατσίου!
- ΜΚΟ στο ΠΑΛΑΙ και παίζω-πορεία
- Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ
- Ta ΜΜΕ του Γαλατσίου..
-Οι "προοδευτικοί" εν Γαλατσίω φίλοι μας...και όχι μόνο
- Το Κονκλάβιο του Γαλατσίου ,έλυσε το πρόβλημα του COVID 19 στο Ιντερνετ καφέ.
-Εκεί στο Ιντερνετ καφέ,γιατι φλυαρείτε και δεν λέτε απολύτως τίποτα?
-Το Χάος επόμενη Δημοτική αρχή?
- ‘Εν ἀρχή ἦν τὸ Χάος ... τού Γαλατσίου
- Στον καιρό του "Μπάλου"
- Δήμαρχος μαινόμενος
- Φιλάνθρωπος ή φιλόζωος
- Από την καλύβα ψηλά στο βουνό, στη γκρίζα πόλη .
- Οι αναλυτές γκρεμίζουν - τα χελιδόνια κτίζουν...
-- Καψούρες....
- Οι αναλύσεις στο Καφέ Gallo
- Ντεϊσμός και Ύβρις
Λαχανόκηποι και κάνναβις
- Στο κήπο της Παναγιάς της Ινδιάνας
-... Το Πανηγύρι
--- 12 ο' clock
- -Η Αίθουσα αναμονής στο Γαλάτσι
- Σφοδρή σύγκρουση του Δημάρχου με τον υιό του Δαιδάλου
- Αμπέλια και λαχανόκηποι στο Γαλάτσι
- Είναι η κ. Έλενα Ζέρβα η αντανάκλαση της κ. Αυλωνίτου;
- Ξανθή και κόκκινη Παναγιά
- Το Γαλάτσι στην αρχαιότητα
- Η διανόηση του Γαλατσίου στην εξορία
- Τα ιερά της πόλης μας
- Ίδιες ειδήσεις - ίδια προπαγάνδα - ίδιες μορφές
- Είδωλα ή άλλως αντανακλάσεις
- Όλα είναι "Μήδεια"...
- Αφιέρωμα στον Έρωτα
- Πανδημία και Φρόϋντ ή άλλως το καφενείον η Ελλάς - μέρος Β'
- Πανδημία και Φρόϋντ ή άλλως το καφενείον η Ελλάς
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...
