Με νέα του ανάρτηση, ο συμπαθέστατος κατά τα άλλα "πεζοπορος"- συμπαθέστατος όπως ένας π.χ. που θα σκοντάψει σε λακκούβα Γαλατσιώτικου πεζοδρομίου, ή όταν πεζοπορόντας στο ίδιο πεζοδρόμιο θα λουστεί με τα απόνερα μιας απρόσεχτης κυρίας του 3ου ας πούμε ορόφου - μας πληροφορεί ότι ανήμερα των Φώτων, αυτού του παγανιστικού εθίμου που έχει ενσωματωθεί στην χριστιανική τελετουργια, βρέθηκε στο κολυμβητήριο κατά την ρίψη και ανάσυρση του Σταυρού΄,ανάμεσα στην κατά τον ίδιο, επίσημη τοπική νομενκλατούρα.
Υπήρξε, μας ενημερώνει συγκίνηση, λες και από το κρύα νερά είχε ανασυρθεί ζωντανός ένας κάποιος πρόσφυγας ή μετανάστης ή έστω και λαθραίος κατά τη ρητορική των ομόσταυλών του στο γκουβέρνο του ακραίου τομέα του πολιτικού χάρτη.
Και αφού, πάντα κατά τον ίδιο επιτέλεσε τον κοινωνικο θρησκευτικό του καθήκον, την άλλη μέρα του Σαββάτου κατά την προσφιλή του ιδιαιτερότητα, βρέθηκε στο χώρο που συνεδριάζει το κονκλάβιο.
Στη συνέχεια και από τα συμφραζόμενα της ανάρτησής του, προκύπτει ότι ο συγκεκριμένος ωτακουστής και κρυφοβλεψίας, είναι παράλληλα και "συνκογκλαβιστής"
Τα ύστερα του Γαλατσιώτικου μικρόκοσμου.
Ο από ανάρτηση σε ανάρτηση, σχολιάζων, κρίνων και κατακρίνων τους άλλους τελικά και κατά δική του ομολογία, είναι κρυπτόμενος κουκουλοφόρος και πράκτορας εντός των τειχών.
Οποία καταισχύνη για τον ίδιο αλλά και απροσμέτρητη επιπολαιότητα των υπολοίπων ανυποψίαστων συναγελαζομένων του.
Στη συνέχεια ο αφελής, θεωρεί τα αναρτώμενα που αποτελούν προϊόν συνακρόασης, ως άξια να εκληφθούν ως σοβαρά που προκαλούν το αίσθημα της αδικίας στους υπόλοιπους.
Ούτε στιγμή δεν περνάει από το μυαλό του ότι από τη συνομοταξία του, αυτή των ωτακουστών των κουκουλοφόρων και λοιπών του είδους, το μόνο αίσθημα που προκαλείται, είναι αυτό της θέας ενός γυμνοσάλιαγκα και η μόνη δυσφορία αυτή που προκύπτει από τη "μυρωδιά του Ασβού.
Έπειτα ως μεγαλόψυχος που είναι στο εξής, θα συμμετέχει μεν αλλά θα πάψει να ασκεί θετικές ή αρνητικές κριτικές
Σπολάτι του
Για το αν θα βγάλει την "κουκούλα" του, δεν μας ενημερώνει ο ερίτιμος. Ας είναι.
Να τον πληροφορήσω δε ότι, το τι αξίζει ή δεν αξίζει είναι υποκειμενικό και η κρίση σίγουρα δεν είναι απαλλαγμένη από το στοιχείο της ιδεολογίας, αν με αντιλαμβάνεται. Επομένως η όποια κρίση και επιλογή του συγκεκριμένου με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, μας είναι βαρετά αδιάφορη.
Εξάλλου ο υπεύθυνος αυτού του πονήματος και δεν είναι ο μόνος, ποτέ δεν κρύφτηκε και δεν έκρυψε αυτά που τον διαμόρφωσαν καθώς και αυτά - και αυτούς που τον ενόχλησαν και τον ενοχλούν ακόμα.
Και διαχρονικά αυτοί που τον ενοχλούν και του προκαλούν απέχθεια είναι οι πάσης φύσης και θέσης κρυπτόμενοι πίσω από την "ανωνυμία - κουκούλα τους" σε όλους τους καιρούς και όλους τους χρόνους.
Αυτοί που κλωσάνε "αυγά μαύρα".
Και ο υπογράφων, λυπάται ειλικρινά που δεν έχει άλλες λέξεις για να περιγράψει τέτοιες πρακτικές.
Καλή χρονιά και καλή συνέχεια "μακριά από τις κουκούλες και τους χρήστες τους"
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ του ΘΑΝΑΣΗ.
