Μη μου τη πόλη τάραττε!!!

Αγαπητέ Ηλία,

Πάλι τάραξες τα ήρεμα νερά της πόλης. Ζήτησες από τους γαλατσιώτες να αφυπνιστούν, να αλλάξουν και να θέσουν τέλος στην συνεχή υποβάθμιση της πόλης.
Γιατί, μέτα τόσα χρόνια , έχουν συνηθίσει με το αξίωμα : << Δήμος ίσον Δήμαρχος.>>. Ούτε που θυμούνται , εκείνα τα ελκυστικά της αριστεράς και του Ανδρέα << συμμετοχή του πολίτη στις αποφάσεις που τον αφορούν >> << κύτταρο δημοκρατίας >> κ.λ.π.
Μα , μόνο οι δημότες της πόλης τρέφονται με αέρα κοπανιστό; Όχι, η Ελλάδα όλη απολαμβάνει την ακινησία της παρακμής της, βρίζοντας, μουρμουρίζοντας , ενώ ταυτόχρονα στοιχίζεται πίσω από << μόνιμες >> εξουσίες που ευθύνονται για τα αδιέξοδα της εξαρτημένης χώρας .

Κάνουν πως δεν θυμούνται την περίοδο του << κραταιού >> Β .Παπαδιονυσίου, μετά του Θ. Τούντα , του Κ. Τσίρου , του Γ,Μαρκόπουλου. Ο ένας << παιδί >> του προηγούμενου!. Όλοι τους ανεξαίρετα πολιτεύτηκαν διακηρύσσοντας << αγωνιζόμαστε σκληρά για το καλό της πόλης. Παράγουμε έργο. >> .
Και νάσου δελτία τύπου και μεγάλες κουβέντες για ...έργα.
Ο Β .Παπαδιονυσίου τουλάχιστον έλεγε κάτι πεζό μεν, πραγματικό δε.:
<< Πήρα το Γαλάτσι χωριό, το έκανα πόλη>> τονίζοντας τα έργα αποχέτευσης – αντιολισθηρά...

Οι διάδοχοί του συνέχισαν προβάλλοντας στους δημότες τα ...έργα τοους , λες και μέσα στις τετραετίες δεν θα γίνονταν κάποια έργα .που προβάλλονται ως << έργα Δήμαρχου >>.

Και το << φτωχό >> Γαλάτσι με τόσους Δήμαρχους να << παράγουν έργο >>, υποχρεωμένο λόγω θέσης, να εξυπηρετεί το λεκανοπέδιο, ειδικότερα τους διερχόμενους των βόρειων προαστίων, , δεν μπόρεσε να προβάλλει και να διεκδικήσει 1-2 δομικά έργα, παρά τις ευκαιρίες που του δόθηκαν.
Οι ολυμπιακοί αγώνες, το ΠΑΛΑΙ και το ΜΕΤΡΌ, αποτελούν τους αψευδείς μάρτυρες ότι αυτή η πόλη μπορούσε να ήταν καλύτερη, αν είχε τιμονιέρηδες!

Και οι Γαλατσιώτες εγκλωβισμένοι και στοιχισμένοι σε συνδυασμούς αρχηγικούς παραδίνουν τον Δήμο, δηλαδή έναν μηχανισμό με δυνατότητες που, δυστυχώς, , δεν ασκούνται, γιατί κανένας δεν ήταν προετοιμασμένος, με την δύναμη των πολιτών να συγκρουστεί, μέσα κι έξω από την Δήμο, με την κομματική εξάρτηση αλλά και νοοτροπίες ξεπερασμένες ,την οκνηρία ,την αποφυγή, την παράκαμψη.

Η διαχρονική απουσία << διοίκησης >> σε ένα μηχανισμό << εντάσεως προσωπικού >> έχει κάνει την δουλειά της.