Ο κ. Μητσοτάκης  ως  υπουργός << διοικητικής μεταρρύθμισης  και ηλεκτρονικής διακυβέρνησης>>  ( 2013 – 2015, είχε << τακτοποιήσει >> το θέμα των δημόσιων υπαλλήλων   θεσπίζοντας κανόνες, ψηφίζοντας  νόμους και   προβαίνοντας σε  θορυβώδεις μετακινήσεις –  αποσπάσεις -μετατάξεις υπαλλήλων του Δημοσίου.
Διακήρυττε ότι  εκσυγχρονίζει και  κάνει αποτελεσματική  την δημόσια διοίκηση! .

Όμως, πρόσφατα, στους << πρωταγωνιστές >> του Στ. Θεοδωράκη , αναφερόμενος  στην τραγωδία των Τεμπών , μέμφθηκε ,ως υπεύθυνη  την δημόσια διοίκηση που, ο ίδιος , είχε .....εκσυγχρονίσει(!. )Μίλησε για <<< παθογένειες  του κομματικού , πελατειακού κράτους >>.   
Ποιόν αιτιάται ο κ. Μητσοτάκης για αυτό το  κράτος και την Δημόσια Διοίκηση του, που << κάθε τρεις και μία>> , αποδεικνύεται  ανίσχυρο, απαίδευτο, χωρίς πρόνοια για τις πολίτες ,ούτε για  τις υποδομές του, χωρίς ανησυχία για την γήρανση του πληθυσμού και με τα νιάτα του παγιδευμένα σε αδιέξοοδα;

Οποιοσδήποτε άλλος, μπορεί να εκφέρει τέτοια κουβέντα, .όχι, όμως αυτός και ολίγοι τινές   εκ της φαμίλιας και  εκ του πολιτικού κόσμου !.
Μπορεί ο  κ. Μητσοτάκης να πιστεύει αυτά που λέει  και ο ίδιος προσωπικά να βγάζει εαυτόν έξω από το κάδρο των ευθυνών;
Ξεχνά ότι είναι γόνος  πολιτικής- κομματικής  οικογένειας που από γενιά σε γενιά  διαφεντεύει μεγάλο μέρος της κοινωνίας;

Εντάξει δεν  γίνεται δεκτό ότι    << αμαρτίες γονέων παιδεύουν τέκνα >> , έχει, όμως, ο ίδιος προσωπική διακριτή κομματική διαδρομή , είναι αρχηγός κόμματος, οι  δε   πελατειακές σχέσεις << εξυπηρετούνται >> μέσω του κόμματος και των παραφυάδων το.

Όσο δε  το << επιτελικό κράτος >> που έστησε, τούτο ( οι άριστοι ) ,μπορεί σε κάποιους τομείς να έκαναν  έργο, ταυτόχρονα , όμως, πήραν στα χέρια τους ένα  μεγάλο μέρος της...δουλειάς του κομματικού – πελατειακού κράτους !..

Μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να είναι πεισμένος για τις προθέσεις του και να  πιστεύει τα αισιόδοξα  λόγια που εκστομίζει  για το μέλλον της χώρας, με τον ίδιο στο τιμόνι.                                                                                                                                                            

Όμως ,στον κ. Μητσοτάκη ταιριάζει η σιωπή. Ακόμη και για όσους  πείθει , επικαλούμενος την ανεπάρκεια και τον κοντό  ορίζοντα  των  <<άλλων >>. Γιατί, δυστυχώς, ,στην εποχή των  << μεγάλων αβεβαιοτήτων >> αναζητούνται  άλλες πολιτικές που να φέρνουν αξιοπιστία και να πατάνε στην πραγματικότητα της εξαρτημένης χώρας.

Του Ίκαρου Πετρόπουλου