Οι παρανομίες εντός και εκτός πόλεως ή όλα είναι καλώς καμωμένα;

View Comments

Σε πρόσφατο άρθρο για την προστασία του δάσους, το καθήκον του δήμου αλλά και της κοινωνίας, ο αρθρογράφος εξηγούσε με τρόπο εμπεριστατωμένο μάλλον τα γεγονότα και τους κινδύνους που παραμονεύουν για την οικοπεδοποίηση του δάσους, μιάς και η αρμόδια επιτροπή (δεν γνωρίζω που υπάγεται διοικητικά αλλά υποθέτω στο υπουργείο Περιβάλλοντος), απέρριψε ενστάσεις κληρονόμων του Βέϊκου και οικιστών του Λόφου Κόκκου, χαρακτηρίζοντας τμήματα του δάσους ώς χορτολιβαδικά. Αυτό σημαίνει (όπως κατάλαβα) ότι ναι μεν αυτά τα τμήματα ΄κατέχονται από τίτλους ιδιοκτησίας αλλά ώς εκεί, δεν μπορούν οι ιδιοκτήτες τους να επέμβουν περαιτέρω.

Επειδή όμως ο αρθρογράφος βλέπει μελλοντικούς κινδύνους και προσφυγές στο ΣτΕ από τους ενδιαφερόμενους, κρούει τον κίνδυνο προς την νομική υπηρεσία του δήμου για την αντίκρουση και μελέτη της απόφασης της επιτροπής. Το όλο θέμα δεν το γνωρίζω παρά ελάχιστα αλλά θεωρώ σωστή την τοποθέτηση του αρθρογράφου επί του θέματος. Σαν παλιός όμως κάτοικος αυτής της πόλης, θέλω να θέσω μερικές απορίες μου πέραν του συγκεκριμένου άρθρου. Όμως πριν προχωρήσω, να πω επίσης ότι ο αρθρογράφος στο τέλος του άρθρου του ζητά με τρόπο ευθύ την απομάκρυνση της κόκκινης Παναγιάς σαν παράνομης ενέργειας. Το οξύμωρο εδώ είναι το ότι, ένας συμπολίτης μας, ενώ συμφωνεί με το συγκεκριμένο άρθρο σε όλες του τις γραμμές, στην παράγραφο για την απομάκρυνση του αυθαίρετου κόκκινου κτίσματος, αλλάζει στάση λέγοντας χαρακτηριστικά πως ενώ δεν τον απασχολεί το ναΰδριο: «γίνεται μία οργανωμένη προσπάθεια απομάκρυνσης με στόχο τον Δήμαρχο!». Εδώ κάπου, με το εντελώς άστοχο σχόλιο του συμπολίτη μας αρχίζει το παράλογο, οπότε ας θέσω τις απορίες μου.

Ο ναός της Αγίας Ειρήνης και το παρακείμενο σχολείο βρίσκονται εντός ή εκτός σχεδίου πόλης;

Το σχολείο επί της οδού Δρυόπιδος βρίσκεται εντός ή εκτός σχεδίου πόλης;

Εάν βρίσκονται εκτός σχεδίου πόλης δεν θεωρούνται αυθαίρετα κτίσματα;

Αυτά τα κτίσματα, εμφανίζονται στο Κτηματολόγιο;

Η βίλλα στην ανατολική πλευρά της Λ. Βέϊκου πριν το Άλσος, βρίσκεται εντός ή εκτός σχεδίου πόλης;

Η βίλλα στην δυτική πλευρά της Λ. Βέϊκου, πριν το πυργόσπιτο του Βέϊκου, βρίσκεται εντός ή εκτός σχεδίου πόλης;

Έχει υπό ομηρία το κράτος τους κατοίκους του Λόφου Κόκκου που πολλοί μάλιστα έξ αυτών έχουν εκεί τις κατοικίες τους από την προπολεμική περίοδο; Παρέχοντας στον οικισμό ύδρευση, ηλεκτροδότηση, δεν τον έχει ήδη νομιμοποιήσει;

Οι κάτοικοι του Λόφου Κόκκου πληρώνουν φόρους και ΕΝΦΙΑ για τις κατοικίες τους;

Αν πληρώνουν, γιατί συνεχίζει το κράτος να τους έχει υπό ομηρία;

Πέραν των παραπάνω ερωτημάτων -που ενδεχομένως να είναι και αφελή- μιάς και δεν γνωρίζω καλά τα πράγματα της πόλης μου (κανείς μας δεν τα γνωρίζει όλα), έτυχε και άκουσα προ καιρού συζήτηση όπου μεταξύ των άλλων ειπώθηκαν τα παρακάτω: Η Πελοπόννησος και το μεγαλύτερο μέρος της Ρούμελης, απόκτησαν την ελευθερία τους από τον οθωμανικό ζυγό με τον πόλεμο. Μετά την λήξη του πολέμου, το ελεύθερο πλέον νέο ελληνικό κράτος, ήρθε σε διακρατική συμφωνία με τους Οθωμανούς και απόκτησε μέσω συμφωνίας την Αττική και την νήσο Εύβοια. Μέσω της συμφωνίας και του διεθνούς δικαίου, οι κατέχοντες τίτλους ιδιοκτησίας στις περιοχές αυτές (και όχι μόνο) εξακολουθούν να κατέχουν αυτούς αντίθετα με την Πελοπόννησο και την Ρούμελη που δεν υπάρχουν (αν υπήρχαν δεν αναγνωρίζονται) τίτλοι της οθωμανικής περιόδου. Το πως και γιατί απόκτησαν μερικοί μεγάλες εκτάσεις γης από τους Οθωμανούς καταχτητές, δεν είναι σαφές, η ουσία όμως είναι πως οι τίτλοι αυτοί μετέφεραν την ισχύ τους και στο νέο πλέον ελληνικό κράτος βάσει του διεθνούς δικαίου. Πόσο δίκαιο είναι αυτό που έγινε, η διπλωματία ίσως να είναι εκείνη που μπορεί να δώσει αναλυτικές πληροφορίες. Έχοντας υπόψη τα παραπάνω, αν στην περιοχή του Γαλατσίου υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας που έρχονται από την οθωμανική περίοδο, αυτοί σήμερα έχουν ή δεν έχουν νομική ισχύ;

Το ναΰδριο εντός του Άλσους που τοποθετήθηκε σε μία νύχτα, παρόλο που είναι αυθαίρετη κατασκευή, νομιμοποιήθηκε δια της πλαγίας οδού με νυχτερινή φωτογραφική τροπολογία στη Βουλή. Το κράτος το ίδιο όταν προβαίνει σε παρανομίες, είναι όλα καλώς καμωμένα, όταν κρατά σε ομηρία κατοίκους που κατέχουν γη εδώ και δεκαετίες, τους δίνει παροχές σε ρεύμα και νερό και τους φορολογεί, αλλά συνεχίζει το άσχημο παιχνίδι σε βάρος τους από θέση ισχύος.

Η ασάφεια, μέσω της οποίας κινούνται οι δημόσιες υπηρεσίες και έν προκειμένω η επιτροπή του αρμόδιου υπουργείου, φαίνεται πως θέλουν να διαιωνίζουν τα προβλήματα αντί να τα λύνουν.

Η Δράση, ο σύλλογος που δραστηριοποιείται εντός του δάσους και πραγματοποιεί και εκδηλώσεις ωραίες (στην τελευταία που έγινε ήμουν κι εγώ εκεί), και μάλιστα παρευρίσκονται σε αυτές όλες οι δημοτικές παρατάξεις, με τι τρόπο νομιμοποιήθηκε; Σίγουρα, οι δραστηριότητές της εντός του δάσους, δεν πιστεύω πως γίνονται αυθαίρετα, είναι προφανές ότι θα έχουν την έγκριση από το αρμόδιο δασαρχείο. Αν λοιπόν συμβαίνει αυτό (που το πιστεύω), τότε, πως και δεν βρίσκουν τελική λύση οι αρμόδιες υπηρεσίες για όλα τα προαναφερόμενα ζητήματα;

Κλείνοντας το άρθρο μου, έχω ακόμα ένα τελευταίο ερώτημα: παρατηρείται τώρα τελευταία και κάποιοι πάνε σε πλατείες και φυτεύουν διάφορα ζαρζαβατικά, φασολάκια, κρεμμυδάκια, ντοματούλες κτλ. Είναι νόμιμη αυτή η δραστηριότητα; Δεν αλλοιώνει την χρήση της κάθε πλατείας η πράξη αυτή;

Δεν ξέρω αν κάποιος αρμόδιος θελήσει να δώσει απαντήσεις στις απορίες μου. Αν το κάνει, αυτές θα είναι ευπρόσδεκτες.

Του Πεζοπόρου( Νο 4)