Αρκετοί δημοσιολογούντες φίλα προσκείμενοι στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, προβάλλουν την αγωνία τους για τις αρνητικές εξελίξεις όχι μόνο από το εκλογικό αποτέλεσμα αλλά κυρίως από το δείγμα γραφής του Προέδρου που αντικατέστησε τον χαρισματικό.
Δειλά-δειλά, άλλοι με υπονοούμενα και άλλοι απροκάλυπτα, χρεώνουν στον παραιτηθέντα την μεθόδευση προκειμένου το κόμμα του διά του οποίου έγινε και Πρωθυπουργός να περιέλθει σε ένα πρόσωπο σαν τον Κασελάκη.
"Μπορεί την (προ)ώθηση Κασσελάκη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να ήθελαν δύο αμερικανικά ιδρύματα κι ένα ελληνικό** αλλά χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα δεν θα είχε καμιά ελπίδα. «Με φύτεψε ο Αλέξης», είπε, πριν εκλεγεί, ο Κασσελάκης. Και εξελέγη με την «ουδετερότητα» ή την έμμεση υποστήριξη του προκατόχου του.
Αυτά έγιναν. Το ερώτημα είναι τι γίνεται τώρα. Αν ο Αλέξης Τσίπρας θεωρεί ότι όλα βαίνουν καλώς στο κόμμα που (ουσιαστικά) ο ίδιος ίδρυσε, τότε καλώς σιωπά. Μάλιστα, αν το πιστεύει αυτό, θα ήταν καλύτερο να μιλήσει ανοιχτά υπέρ του νέου αρχηγού, για να τον βοηθήσει.
Όμως, αν γνωρίζει κι αυτός ότι επίκεινται διαλυτικά φαινόμενα, αν βλέπει ότι ο διάδοχός του δεν μπορεί να τα αποτρέψει και ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ της περιόδου 2012-2019 (συνεχής πτώση και μονοψήφια ποσοστά), δεν έχει δικαίωμα να σιωπά. Είναι ο μόνος, ίσως, ακόμα που μπορεί, με μια παρέμβασή του, να αποτρέψει όσα θα ακολουθήσουν.
Αν δεν το κάνει, δεν θα μπορεί μετά ούτε καν να επικαλεστεί τη δικαιολογία «είχα αυταπάτες». Εκτός αν τον εμπνέει η περίφημη ρήση της Μαντάμ ντε Πομπαντούρ «Αpres moi, le deluge» (μετά από μένα η καταστροφή)…"
(Γιώργος Καρελιάς - NEWS 24 7).
Σε περασμένους αιώνες ο ευνουχισμός ήταν διαδεδομένος ανάμεσα σε παρακοιμώμενους στα Παλάτια ηγεμόνων με χαρέμια και στις αυλες εκκλησιαστικών ηγετών για την αποφυγή αμαρτωλών πειρασμών. Στους περισσότερους εξ αυτών η οριστική αστησία καθώς και αναπαραγωγική αδυναμία, ήταν η αιτία που εκδήλωναν ένα είδος εκδικητικής μοχθηρίας και σε κάθε ευκαιρία "συνωμοτούσαν", εκδικούμενοι όσους εξακολουθούσαν να διαθέτουν ότι αυτοί είχαν απωλέσει.
Γιάννης Κατσώνης
** Σημ. δική μου: "ΙΔΡΥΜΑ ΝΙΑΡΧΟΥ"
