Την Δευτέρα 16 Ιουνίου στις 8:30 το βράδυ, προβάλλεται στο Σινέ Αμπάριζα(Στέκι Αμπάριζα Γαλακηδών 11 & Λυσίου) , το ντοκιμαντέρ 48 l Αντίσταση στον μεγάλο εποικισμό( 48 l Resisting the big settlement )
Πρόκειται για ένα πολιτικό ντοκιμαντέρ που δημιουργήθηκε αυτοργανωμένα από την Ομάδα 218 με τίτλο : ’48. Αντίσταση στον Μεγάλο Εποικισμό, μέσα από το οποίο τεκμηριώνονται απλά και ανθρώπινα οι διάφορες μορφές της καταπίεσης (που βιώνουν καθημερινά) και του αγώνα (που δίνουν αδιάκοπα) οι Παλαιστίνιοι και οι Παλαιστίνιες στη Δυτική Όχθη.
Τα γυρίσματα του πραγματοποιήθηκαν το καλοκαίρι του 2022. Η τελική επεξεργασία του ολοκληρώθηκε μετά την “Πλημμύρα του Al Aqsa” που εξαπολύθηκε στα κατεχόμενα εδάφη του κράτους απαρτχάιντ του Ισραήλ, από τις οργανώσεις της Παλαιστινιακής Αντίστασης στις 7 Οκτώβρη 2023. Έκτοτε, η μαρτυρική Λωρίδα της Γάζας βρίσκεται αντιμέτωπη με τη γενοκτονία και τη λιμοκτονία, ενώ η κατεχόμενη Δυτική Οχθή βιώνει την πλέον γενικευμένη (μετά τη δεύτερη Ιντιφάντα του 2000) επίθεση των σιωνιστών εγκληματιών πολέμου.
Μια κινηματογραφική καταγραφή ανθρώπινων ιστοριών από 4 περιοχές της Παλαιστίνης, η οποία καταφέρνει να συνθέσει μια συλλογική αφήγηση ενός αλύγιστου λαού που -παρά την κατοχή- δεν παύει ν’ αντιστέκεται καθημερινά για τη Γη και την Ελευθερία του. Mέσα από τις συνεντεύξεις με γυναίκες, άντρες και παιδιά (Abed Fattah Iskafi, Leena Mohammad Nadi Hammouri, Zleekhah Mohtaseb, Alaf Mohtaseb, Salwa Sird, Shadi Sird, Abed Sird, Issa Amro, Bassem Tamimi, Nariman Tamimi, Ahmed Tobasi, Mustafa Sheta και Rateebeh Almonhtaseb om Omran), αποτυπώνονται ανάγλυφα οι απαγορεύσεις στις ελεύθερες μετακινήσεις και οι αρπαγές σπιτιών, οι παρενοχλήσεις και οι εξευτελιστικοί έλεγχοι στα checkpoints, οι φυλακίσεις και οι δολοφονίες που διαπράττονται από το ισραηλινό κράτος και τους εποίκους του.
Από τη Χεβρώνα, τη μεγαλύτερη πόλη της Δυτικής Όχθης με πληθυσμό γύρω στους 220.000 κατοίκους, ένα σύγχρονο πολεοδομικό και κοινωνικό απαρτχάιντ 30 χλμ. νότια της Ιερουσαλήμ, τη μοναδική πόλη της Δυτικής Όχθης, μέσα στην οποία βρίσκεται παράνομος ισραηλινός εποικισμός. Μέχρι το Νάμπι Σάλεχ, ένα μικρό χωριό περίπου 550 κατοίκων, 20 χλμ. βορειοδυτικά της Ραμάλα, γνωστό για την αγωνιστικότητα του, με εκατοντάδες φυλακισμένους και φυλακισμένες, ενώ στη μακρά λίστα των νεκρών του περιλαμβάνεται και ένα μωρό δύο ετών. Από τη Τζενίν, την πόλη στη βόρεια Δυτική Όχθη, με τους περίπου 50.000 κατοίκους και το γνωστό -σ’ όλο τον κόσμο προσφυγικό καταυλισμό της, ο οποίος κατά τη διάρκεια της δεύτερης Ιντιφάντα δέχθηκε τη σφοδρότερη επίθεση του ισραηλινού στρατού (IDF) με πεζικό, τανκς και αεροπλάνα να ισοπεδώνουν ένα μεγάλο κομμάτι του, αφήνοντας πίσω τους πολλούς νεκρούς και τραυματίες. Μέχρι το Σέιχ Τζαράχ, μια παλαιστινιακή γειτονιά της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, δύο χλμ. βόρεια της παλιάς Πόλης, όπου τα τελευταία χρόνια πολλές οικογένειες απειλούνται με έξωση ή έχουν εκδοθεί εντολές κατεδάφισης των σπιτιών τους, ενώ σιωνιστές έποικοι έχουν καταφέρει να αρπάξουν σπίτια και να εκδιώξουν Παλαιστίνιους και Παλαιστίνιες, πάντα με την υποστήριξη του ισραηλινού στρατού.
Μέσα από αυτό το κινηματογραφικό οδοιπορικό αλληλεγγύης, αποτυπώνεται καθαρά και ξάστερα η πολύμορφη και συστηματική ισραηλινή πολιτική εξόντωσης και εκτοπισμού του Παλαιστινιακού λαού, για την ολοκλήρωση της Nakba (Καταστροφής) του ’48, η οποία εδώ και πάνω από ενάμιση χρόνο κλιμακώνεται παρά την παγκόσμια κατακραυγή και τα καταδικαστικά ψηφίσματα του ΟΗΕ- με την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη του ευρωατλαντικού Ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ.
Μετά από την 7η Οκτώβρη, τα πρόσωπα που μιλάνε μπροστά στο φακό έχουν βρεθεί αντιμέτωπα μ’ ένα γύρο εντεινόμενων επιθέσεων από το ισραηλινό κράτος, τους ένστολους δολοφόνους του και τους πάνοπλους εποίκους του που παριστάνουν τους “πολίτες”.
“Ο Ίσα από τη Χεβρώνα απήχθη, χτυπήθηκε και φυλακίστηκε, ο Μπασέμ Ταμίμι και η κόρη του Αχέντ από το Νάμπι Σάλεχ συνελήφθησαν, στον καταυλισμό της Τζενίν βασικές υποδομές βομβαρδίστηκαν ενώ στο Σέιχ Τζαράχ οι αρπαγές σπιτιών και οι επιθέσεις από τους εποίκους εντάθηκαν”.
Μέσα στην εγχώρια συνθήκη της ευρωατλαντικής εθνικής ενότητας, της πολεμικής προπαρασκευής του ελληνικού κράτους και του βαθέματος της αιματοβαμμένης συμμαχίας του με το γενοκτονικό Ισραήλ, απέναντι στα ευρω-οριενταλιστικά και τα φιλελ “ελευθεριακά” – πρωτοκοσμικά ιδεολογήματα, τον αντιαραβικό – αντιμουσουλμανικό ρατσισμό και τη σιωνιστική (είτε κυρίαρχη είτε “ριζοσπαστική”) προπαγάνδα και παραπληροφόρηση, το ’48. Αντίσταση στον Μεγάλο Εποικισμό αποτελεί αναμφίβολα μια συλλογική κινηματογραφική δουλειά, φτιαγμένη από τη σωστή πλευρά της Ιστορίας.
Ένα πολιτικό ντοκιμαντέρ που υπενθυμίζει σ’ όλους και όλες εμάς τους από τα κάτω, τους λόγους και τις αιτίες για τις οποίες οφείλουμε υλικά – ηθικά – πολιτικά να στεκόμαστε διεθνιστικά και αλληλέγγυα στο πλευρό της Παλαιστίνης, ως τη Λευτεριά!
Η Ομάδα 218
“Είμαστε μια ομάδα 7 ατόμων, όσοι/ες χωράνε σε ένα service (επταθέσιο ταξί, το μαζικότερο μέσο μεταφοράς στην Παλαιστίνη), με παρόμοιες πολιτικές αφετηρίες και κοινή στάση απέναντι στη συνεχιζόμενη πολιτική εξόντωσης του παλαιστινιακού λαού.
Η ομάδα 218 είναι κάτι παραπάνω από ένα κινηματογραφικό συνεργείο, καθώς πλέον βασίζεται σε μια κοινότητα ανθρώπων που την υποστηρίζουν. Πήρε το όνομα της από τον αριθμό του λεωφορείου που συνδέει την Ιερουσαλήμ με την υπόλοιπη Παλαιστίνη μέσω Ραμάλας, και διέρχεται από το σημείο ελέγχου της Καλάντια, το μεγαλύτερο στη Δυτική Όχθη. Αποτελείται από ανθρώπους από την Αθήνα (Ελλάδα) που έχουν συμμετάσχει σε πολιτικά ντοκιμαντέρ και έχουν οργανώσει κινήσεις αλληλεγγύης για την Παλαιστίνη (εκδόσεις βιβλίων, εκδηλώσεις κ.ά.). Επιθυμία αυτής της ομάδας είναι να συνεχίσει να δημιουργεί ντοκιμαντέρ πολιτικού περιεχομένου με επίκεντρο την Παλαιστίνη μέχρι την απελευθέρωση της […]
Μέσω του ντοκιμαντέρ επιδιώκουμε να κατανοήσουμε το παλαιστινιακό ζήτημα και να συμβάλουμε στην ανάδειξη του, κόντρα στην ελλιπή και διαστρεβλωμένη ενημέρωση από τα κυρίαρχα ΜΜΕ.
Στόχος μας είναι η διάδοση του ντοκιμαντέρ σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κοινό και θέλουμε να προβληθεί σε φεστιβάλ, κινηματογράφους, κοινωνικούς και πολιτικούς χώρους, πανεπιστήμια, διαδικτυακές πλατφόρμες και αλλού”.
