Στο μετεμφυλιακό Γαλάτσι και μέχρι το 1968 επί της Γαλατσίου στη Στάση Γεφυράκι, εκεί που  σήμερα είναι το φανάρι του  συγκροτήματος Δημοτικών Σχολείων (1ο ,6ο, 12ο και 14ο , στην πλευρά καθόδου της Λ. Γαλατσίου), υπήρχε  το εστιατόριο της Κυρά Μαρίας από το Τρίστενο Φωκίδας με ένα παιδί τον Βασίλη, χήρας του Ιωάννη Ραπτοδήμου από το Δάφνο Φωκίδας. 

Το εστιατόριο στην ταμπέλα του έγραφε, ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟΝ "Ο ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΨΗΛΑ ΒΑΡΔΟΥΣΙΑ". Από αυτή την ταμπέλα και σε σύντμηση είχε προκύψει το "πάμε να φάμε στην Παρνασίνα.

Εκεί σε αυτό το μαγαζί ο πατέρας μου εργάστηκε ως σερβιτόρος από το 1954 έως και το 1968 που ο γιός της κυρά Μαρίας το γκρέμισε και έφτιαξε μαγαζί στο ισόγειο και δύο οροφοδιαμερίσματα από πάνω που υπάρχουν και σήμερα

Αναφέρομαι με απέραντο σεβασμό στη μνήμη αυτής της γενναίας γυναίκας που αγωνίστηκε σε όλη της τη ζωή για να αναστήσει τον Βασίλη (δεν ζει πλέον)που έμεινε ορφανός από πολύ μικρός και που αντιστάθηκε στις πιέσεις της ασφάλειας όλων των μετεμφυλιακών και μέχρι τη χούντα κυβερνήσεων, προκειμένου να  διώξει τον κομμουνιστή υπάλληλο της.

Ήθελε πολύ σθένος και περίσσευμα συνέιδησης , μια γυναίκα μόνη με ένα μικρό παιδί να αψηφά τις απειλές τους εκβιασμούς και τις αθλιότητες του φασίζοντος μετεμφυλιακού προτεκτοράτου 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ του ΘΑΝΑΣΗ