e-Galatsi

σερφάροντας στο Γαλάτσι

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

Είχε πολλά θετικά η χθεσινή ,,χωρίς εισηγητές,, αλλά με παρόντα δύο επώνυμα μέλη της πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, συζήτηση στο  ‘’ Αμπάριζα ‘’.                     Ήταν εξαιρετικά μαζική, είχε ένταση, με εμφανή την αγωνία για το που πάνε τα πράγματα με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση.                                                                  

Θα ήταν αφελές να περίμενες ανοιχτή  ακύρωση προηγούμενων θέσεων από τους ομιλητές  και την αποφυγή συγκαλύψεων. Ήταν, όμως, η  συζήτηση αυτή περισσότερο ειλικρινής από άλλες αντίστοιχες άνευρες και συνεπώς πιο ενδιαφέρουσα.                                                                                                                                

Σε τέτοια  οριακή εθνική στιγμή όπως η σημερινή , η ευθύνη του πολίτη δεν επιτρέπει εύκολες αναδρομές στο χθες του ΣΥΡΙΖΑ ( κυβερνητικού και μη ) ,στις αντιφάσεις του  και σε ανέξοδη κριτική.

Όμως   φεύγοντας από το ,, Αμπάριζα,, διερωτάσαι ,τι έμεινε από μία συζήτηση, λίγο πριν την εμφάνιση του ‘’ αποτελέσματος’’ των διαπραγματεύσεων κυβέρνησης – δανειστών που οπωσδήποτε θα επιδέχεται ‘’ πολλαπλές αναγνώσεις’’;                                                                                                  

 Οπωσδήποτε το κλίμα που έχει διαμορφωθεί στην κοινωνία  επιτρέπει ορισμένα ερωτήματα χωρίς να σε εγκαλέσουν ως αντιΣΥΡΙΖΑ, όπως με την ίδια ευκολία σε χρεώνουν στο ΣΥΡΙΖΑ ,κι όχι στον εαυτό σου και στις ιδέες σου!                                                                                                                                                      

Σε μία ανισοβαρή διαπραγμάτευση ,μετά μάλιστα προετοιμασία χρόνων, με ποιό επιχείρημα προσέρχεσαι; Που και πως  μπορείς να πιέσεις εσύ ο ‘’ μικρός και αδύναμος’’ τον απέναντί σου, αποδεδειγμένα ‘’αδίστακτο , κυνικό και φαταούλα’’;  Μόνο με ηθικά διλήμματα γύρω από την ανεργία ,την εξαθλίωση του λαού σου, τις αυτοκτονίες…; Μα ξέρεις ότι δεν καταλαβαίνει από τέτοια.  Μόνο τυχόν ζημιά που θα του προκαλέσεις υπολογίζει.                                                                                                

Όταν δεν πιστεύεις και δεν έχεις προετοιμαστεί  για μία ΄’ άλλη’’ πορεία της χώρας σου, επώδυνη μεν, με μεταβατικό διάστημα όμως,  μέσα στο οποίο θα αχνοφέξει ελπίδα ‘’ κανονικής ζωής ‘’και προσέρχεσαι αφοπλιστικά με τη θέση  ‘‘όχι ρήξη ‘’, τότε τι να περιμένεις από τον ‘’ Γολιάθ ‘’;                                                                          

Και εδώ μπαίνει η αυταπάτη του ‘’ αριστερού ‘’που πολύ το χρησιμοποιείς, αλλά το έχεις κάνει αγνώριστο. Αριστερό σημαίνει αμφισβήτηση και ανατροπή  του κατεστημένου σε όλα τα επίπεδα ,όχι μόνο του κυρίαρχου οικονομικού . Όμως τα κατεστημένα συμφέροντα και αντιλήψεις δεν πρόκειται να σου παραδώσουν κάτι, επειδή εσύ θα το ζητήσεις. Η ρήξη  ,συνεπώς, είναι σύμφυτο στοιχείο της αριστεράς.    

Συμπέρασμα: Η αντίληψη που  ‘’ πέρασε’’ στο κόσμο ότι θα πάμε, θα ψηφίσουμε, θα πάρουμε τη πλειοψηφία ,θα γίνουμε κυβέρνηση και θα αρχίσει η αριστερή στροφή της χώρας μέσα από μία διαπραγμάτευση από ελάχιστους κυβερνητικούς και τεχνοκράτες δεν μυρίζει αριστερά.                                                                          

Γιατί  η μετάβαση ( σταδιακή οπωσδήποτε )από την αφόρητη σημερινή πραγματικότητα σε μία ‘’ κανονική ζωή’’ δεν πρόκειται να γίνει με ένα  ‘’ χαρτι’’ που πήρες ή σου δώσανε  (ψηφοδέλτιο) που το έριξες σε ένα κουτί (κάλπη) και μετά επέστρεψες στη ‘’ βολή ‘’ σου. Έκανες απλά μία προσωπική  επιλογή με σχετική αξία ,αν δεν συνδυαστεί με αγώνα ,μαζικό, συνεχή και συνεπώς ωραίο. Και τέτοιοι αγώνες που δίνουν περιεχόμενο στην  ‘’ επί της γης ‘’ αποστολή του ανθρώπου δημιουργούν κινήματα  που όταν είναι πολυτασικά και ακηδεμόνευτα, τότε  επωάζουν την πραγματική ,όχι γραφειοκρατική,  αριστερά και της αναθέτουν τελικά την ηγεμονία. 

Γαλάτσι 28.5.15                

 

Διαβάστε περισσότερα του ιδίου