e-Galatsi

σερφάροντας στο Γαλάτσι

Οδύσσεια

Πληροφοριακά Στοιχεία
View Comments

Η χρονιά που κοντεύει στο τέλος της ήταν μια χρονιά περιπλανήσεων. Οδυσσείς όλοι εμείς περιπλανηθήκαμε, οι περισσότεροι ακολουθήσανε το ρεύμα αναντίρρητα. Από δεξιά, πρώτη φορά αριστερά, από την ελπίδα στη διάψευση, από την επονομαζόμενη αλήθεια στο ανερυθρίαστο ψέμα. Μια περιπλάνηση που μετατράπηκε σε παραπλάνηση. Αρκεί μια μικρή αλλαγή στην πρόθεση, κυριολεκτικά και μεταφορικά και όλο το νόημα αλλάζει. Το πέρα δώθε από τα Eurogroup στα capital controls, στις ουρές στα ΑΤΜ, στα σκυφτά κεφάλια, στη βαρυθυμία. Στην έλλειψη της διάθεσης για όνειρα. 

Οδυσσείς όλοι εμείς, από την αφάνεια στη δημοσιότητα, από την απλή ζωή στην εξουσία, από τις αληθινές σχέσεις στις δημόσιες σχέσεις, από την ευκολία στη δυσκολία και ανάποδα. Από την ωριμότητα στην ανοησία και πάλι ανάποδα. Από τις αναμνήσεις στην αδιαφορία. Άλλοι Οδυσσείς αληθινοί, μέσα στις βάρκες, πάνω στα σύρματα να σωθούν. Από τη ζωή στο θάνατο, από τον πνιγμό στη σωτηρία. Να επιβεβαιώνεται για κάποιους η προφητεία πως θα πεθάνουν «εξ αλός». Να αποδεικνύεται για άλλους πως παραμένουν άνθρωποι, πως μπορεί να μην ονειρεύονται για τον εαυτό τους πια, μα θα πέσουν στο νερό για να βοηθήσουν κάποιος άλλους να ονειρευτούν. 

Η Οδύσσεια κάποτε τελειώνει. Ο τελικός προορισμός φαντάζει το καταφύγιο, που θα κατασταλάξει ο καθένας μας, για να ζήσει ήρεμα γεράματα. Μα ο μύθος δεν τελειώνει έτσι. Ο αληθινός Οδυσσέας μετά από τόσες περιπλανήσεις δε θα μπορούσε να ησυχάσει έτσι απλά. Συνέχισε να περιπλανιέται, μέχρι που τελικά σκοτώθηκε από το νόθο με την Κίρκη γιο του, Τηλέγονο. Η Κίρκη έπειτα παντρεύτηκε τον Τηλέμαχο, ο Τηλέγονος την Πηνελόπη.  Μπερδεμένα πράγματα, που όμως δείχνουν μιαν αλήθεια. Οι αληθινοί Οδυσσείς δεν ησυχάζουν ποτέ. Συνεχίζουν να ψάχνουν νέες Ιθάκες, μόνο και μόνο για τη διαδρομή. Δε φοβούνται να ρισκάρουν, τα ημίμετρα δε τους φτάνουν. Ταξιδεύουν ως τα πέρατα, προσπαθούν ως το τέλος, αγωνίζονται, δε σιωπούν ποτέ, αγαπούν χωρίς ανταπόδοση, συνεχίζουν ακόμα κι αν έχουν μείνει μόνοι. Ίσως γι’ αυτό εγώ δεν προτιμώ το τέλος του Οδυσσέα του μύθου, αλλά το άλλο του Άλφρεντ Τέννισον: 

 

«Είμαι κομμάτι από όλα όσα έχω συναντήσει.

Πολλά έχουμε πράξει, πολλά ακόμη

απομένουν για να πράξουμε.

Δεν είμαστε πια οι δυνατοί που τις παλιές ημέρες

Μπορούσαμε ουρανό και γη να κινήσουμε,

όμως είμαστε ό,τι είμαστε:

Με ήρεμη ψυχική διάθεση,

ηρωικές καρδιές.

Αποδυναμωμένοι από τον χρόνο και την μοίρα,

μα με δυνατή θέληση, 

Για να παλέψουμε.

Να αναζητήσουμε, να βρούμε, και να μην υποχωρήσουμε.»

 

Να μην υποχωρούμε. Αυτή την ευχή στέλνω για τη νέα χρονιά. 

Καλό 2016.

 

 

Διαβάστε προηγούμενα άρθρα της ιδίας