e-Galatsi

σερφάροντας στο Γαλάτσι

 (Ξεχασμένο   σημείωμα καλοκαιριού)

Είμαι αρκετά μεγάλος για να θυμάμαι τον κόσμο  πριν τον νεοφιλελευθερισμό που κυριαρχεί στις μέρες μας. Ήταν κόσμος διαφορετικός. Τότε το βιοτικό επίπεδο ήταν χαμηλό. Όμως  υπήρχαν κοινωνικές σχέσεις, ντομπροσύνη, φιλότιμο .Οι άνθρωποι αντιδρούσαν.Δεν είχαν συμβιβαστεί με την ανέχειά τους. Υπήρχαν και ορισμένα όργανα – θεσμοί που ο κόσμος εμπιστευόταν.                                                                                                                                                                           Ένα μεγάλο μέρος αυτού του κόσμου τέλειωσε. Κυριαρχεί ο  ατομισμός και  η υποκρισία των " νοικοκυραίων"`, αυτών  που ενάντια στην ανθρώπινη αποστολή, πιστεύουν ότι θα  ``σώσουν`` εαυτούς και θα προστατεύσουν τα παιδιά τους  αποστασιοποιούμενοι από την κοινωνία  , περιοριζόμενοι στο καβούκι τους. Είναι οι άνθρωποι που τα αναθέτουν στο κράτος του "νόμου και της τάξης "                                                                                                                            

Το καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη  ,ο πρύτανης  του Α.Π.Θ., η  Μητρόπολη Θεσ/κης , ο Δήμαρχος Μπουτάρης  κι όλο το κατεστημένο του ``ΝΑΙ`` εξώθησαν τον υπουργό Τόσκα να επιβάλλει την έξωση αλληλέγγυων από χώρους από χρόνια εγκαταλειμμένους .                                                                    

Οι χώροι αυτοί,  με πρωτοβουλία αλληλέγγυων,  φιλοξενούσαν πρόσφυγες  περιπλανούμενους στην πόλη  στο έλεος των καιρικών συνθηκών, αλλά κι ανέστιους Έλληνες,  δηλαδή ανθρώπους εκτοπισμένους από τον κοινωνικό ιστό , χωρίς δυνατότητα καθημερινότητας.                  

Ο αρμόδιος Υπουργός Τόσκας δικαιολόγησε, δηλώνοντας :

"Το κράτος έχει δομές με τις οποίες  εξυπηρετεί τις διάφορες ανάγκες "`

Τι να πεις! …Το κράτος "κρυφο - αποικία " ( Μάικλ Χέρτσφελντ ) έχει δομές !Ιδιαίτερα σήμερα!.                                                                                                                                                      

Υπερτόνισαν βέβαια την ανοίκεια συμπεριφορά ορισμένων αλληλέγγυων βρίσκοντας έτσι  έδαφος στα συντηρητικά ανακλαστικά των  "νοικοκυραίων"                                                                             

Αποτελεί, άραγε , άλλοθι  για τους οχυρωμένους στους κανόνες τους  νοικοκυραίους  που κι αυτοί μιλάνε υποκριτικά  για αλληλεγγύη, εννοούν όμως την επιδεικτική ελεημοσύνη;

10.9.16                                                                                       

Τού Ίκαρου Πετρόπουλου

 

Διαβάστε περισσότερα του ιδίου