e-Galatsi

σερφάροντας στο Γαλάτσι

+

Λίγα λόγια , πολλά μικρά  και καθημερινά έργα 

  • Ανάδειξη του Καμινιού σ’ έναν πραγματικό πολιτιστικό πολυχώρο Ένα εμβληματικό κτίριο , σύμβολο της πόλης, που με τις σύγχρονες τεχνολογίες ,θα συνδέει το παρόν της, με  το παρελθόν της, αλλά και το μέλλον της.

  • Με στόχο τα μεγάλα έργα(κεντρική πλατεία), ξεκινάμε άμεσα την υλοποίηση των μικρών αλλά σημαντικών για την καθημερινότητά μας(πεζόδρομοι ,πεζοδρόμια, δρόμοι ,διαβάσεις πεζών…)
    Θέλουμε να βλέπουμε στους δρόμους και τις πλατείες τα άτομα με αναπηρίες να μοιράζονται  μαζί μας ,κάποιες στιγμές ,κάποιες χαρές.

  • Αποκέντρωση..Δίνουμε ζωή στις γειτονιές ,εκεί που τα παιδιά μας ,ζουν ,μεγαλώνουν και παίζουν 

  • Οn line υπηρεσίες του Δήμου ... που θα συμβάλλουν  στην καλύτερη και ταχύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη,  στην αποφυγή άσκοπων και χρονοβόρων μετακινήσεων

 

 

Διαβάστε περισσότερα για την Εύη(Γιατί υποψήφια)

 

 

daskapaint4
daskapaint4 daskapaint4
daskapaint7
daskapaint7 daskapaint7
daskapaint8
daskapaint8 daskapaint8
daskapaint1
daskapaint1 daskapaint1
daskapaint6
daskapaint6 daskapaint6
daskapaint3
daskapaint3 daskapaint3
daskapaint2
daskapaint2 daskapaint2
paint2daska
paint2daska paint2daska
daskapaint5
daskapaint5 daskapaint5
daskapaint9
daskapaint9 daskapaint9

 

 

Ο Σπύρος Παναγιώτου είναι επικεφαλής της Δημοτικής Κίνησης "Γαλάτσι ο τόπος μου" και υποψήφιος Δήμαρχος..Περνώντας  το Σάββατο το βραδάκι έξω από το εκλογικό περίπτερο στο Παλιό Τέρμα Γαλατσίου , σταμάτησα για λίγο να τον ρωτήσω κάτι και κάπως έτσι άρχισε η συζητησούλα μας.

 

Να ξεκινήσω με μια δύσκολη ερώτηση Σπύρο.Τι σου ήρθε να είσαι πάλι υποψήφιος στις δημοτικές εκλογές; Τι περιμένεις από αυτές, ποιες είναι οι φιλοδοξίες σου;

Μανόλη ξέρεις ότι δεν κινούμαι από προσωπικές φιλοδοξίες ούτε έχω προσωπικές βλέψεις. 

Όλα αυτά τα χρόνια στην πόλη λειτούργησα πάντα ως μέλος μιας ομάδας, ένας ανάμεσα σε πολλούς άλλους, όλοι ίσοι… 

Γνωρίζεις ότι βιώσαμε μια μεγάλη απογοήτευση, μια μεγάλη διάψευση των προσδοκιών μας με όσα συνέβησαν στη κεντρική πολιτική σκηνή. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην συνέχιση της ίδιας καταστροφικής πολιτικής για τη χώρα μας. Αναφέρομαι στα προβλήματα του δήμου μας που έχουν σήμερα τη σφραγίδα της σημερινής κυβέρνησης και της διοίκησης της Δούρου στην  Περιφέρεια. 

Το ΠΑΛΑΙ συνεχίζει να είναι στην ΕΤΑΔ με κυβερνητική απόφαση. Η Περιφέρεια περιφρόνησε το αίτημα της πόλης μας να παραχωρηθεί το ΠΑΛΑΙ στο Δήμο μας και ενθάρρυνε, αν δεν δρομολόγησε, τη σημερινή λύση. Να δοθεί δηλαδή στο Δήμο περιορισμένη χρήση του χώρου για λίγα χρόνια και να παραμείνει ο πλήρης έλεγχος στην ΕΤΑΔ που όποτε θέλει πετάει έξω παιδιά και πολίτες δίνοντάς τον σε επιχειρηματικές δραστηριότητες. Το ζήσαμε πρόσφατα αυτό και θα το βλέπουμε όλο και πιο συχνά καθώς το ΠΑΛΑΙ  όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου σχεδιάζεται να πουληθεί. 

Αντίστοιχα, οι δεσμεύσεις της Περιφέρειας για τα προγράμματα ανακύκλωσης των απορριμμάτων έμειναν στα χαρτιά.

Παρ’ όλα αυτά πρόσφατα «από κοινού» Περιφερειάρχης και Δήμαρχος «κόβουν βόλτες» αλληλοστήριξης στην πόλη μας εξαγγέλλοντας προεκλογικά έργα βιτρίνας. Με δημόσιο χρήμα, με τα χρήματα από τους φόρους των πολιτών, χρηματοδοτούν την προεκλογική τους εκστρατεία. Δεν είναι αυτά για εμάς…

Και όμως συνεχίζετε να επιμένετε…

Απογοητευτήκαμε  αλλά δεν το βάζουμε κάτω. Ίσως βάλαμε και μυαλό… 

Προσπαθήσαμε να αξιοποιήσουμε τα πέντε χρόνια που βρεθήκαμε στα έδρανα  του Δημοτικού Συμβουλίου. Γνωρίσαμε περισσότερο τα προβλήματα της πόλης και τις δυσκολίες της διοίκησης του Δήμου. Γνωρίσαμε τις αγκυλώσεις της διοίκησης. Ήρθαμε σε επαφή με νέα προβλήματα. Την εγκατάλειψη των σχολείων, την υποβάθμιση των γειτονιών, την έλλειψη ελεύθερων χώρων, τις οικονομικές δυσκολίες του Δήμου.  Μάθαμε από τις εμπειρίες άλλων δημοτικών κινήσεων και Δημάρχων. Προσπαθήσαμε να αξιοποιήσουμε τις γνώσεις και τις εμπειρίες που έβγαιναν από τη δουλειά μας στην πόλη, από το Συνεταιρισμό «Χωρίς Μεσάζοντες», από το Αμπάριζα, αλλά και από την προσφορά των Συλλόγων και των Φορέων της πόλης. Και έτσι ξεκινήσαμε από την αρχή.  Με το ίδιο πάθος αλλά με άλλα μυαλά…

Δημιουργήσαμε τη δημοτική κίνηση «Γαλάτσι ο Τόπος μου»  όχι από πείσμα ή συνήθεια αλλά γιατί πιστεύουμε βαθιά ότι δεν μας αξίζει αυτό που ζούμε, ότι μπορούμε να κάνουμε την πόλη μας πιο ανθρώπινη. Με αναγκαία προϋπόθεση την ενεργή συμμετοχή των πολιτών αποφασίσαμε να αφήσουμε πίσω μας τις «σκουριές» του παρελθόντος, τα τετριμμένα, τα χωρίς περιεχόμενο συνθήματα και καταγγελίες, τα κομματικά στερεότυπα και αγκυλώσεις, τις αναθέσεις και τον παραγοντισμό…

 

Μα καλά, νομίζετε ότι είναι αρκετή μια κίνηση ανεξάρτητων πολιτών για να αλλάξουν τα πράγματα στο Δήμο; Δεν πιστεύετε ότι τα προβλήματα της πόλης μας είναι πολιτικά και ότι εξαρτώνται  από τις επιλογές της  κεντρικής διοίκησης; 

Δεν είμαστε αφελείς για να μην καταλαβαίνουμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα. 

Ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτά που προτείνει ο κάθε συνδυασμός αλλά και η κάθε φορά διοίκηση του Δήμου πολιτικές υλοποιούν και ως τέτοιες πρέπει να κρίνονται.

Αλλά από την άλλη για δες πόσο πλούσια, πόση σημαντική είναι η προσφορά δεκάδων κινήσεων πολιτών και φορέων της πόλης μας. 

Από τη δράση τους εμπνεόμαστε, αυτοί κοσμούν την πόλη και μας δείχνουν το δρόμο αποδεικνύοντας με έργα και όχι με λόγια ότι μια μικρή κοινωνία μπορεί να μπει σε κίνηση αξιοποιώντας το κέφι, τη διάθεση δημιουργίας και προσφοράς μακριά από εξαρτήσεις, δεσμεύσεις και εξαναγκασμούς. 

Ο παραγοντισμός και τα συνθήματα δεν έλυσαν ποτέ, αντίθετα δημιούργησαν προβλήματα.

Υποστηρίζουμε την ανάγκη ακηδεμόνευτων κινήσεων. Δεν επιδιώκουμε εκλογικές καταγραφές που τελικά αθροίζονται στα «πεπραγμένα»  κομμάτων και οργανώσεων. Η υποκρισία των δήθεν ανεξάρτητων δημάρχων μας προσβάλει. 

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αντιλαμβανόμαστε το βαθύ πολιτικό χαρακτήρα των προβλημάτων της πόλης μας. Ότι δεν αντιλαμβανόμαστε τους θεσμικούς και οικονομικούς περιορισμούς που στραγγαλίζουν την αυτοδιοίκηση. 

Άλλωστε και η δική μας πρόταση και αυτή πολιτική είναι. Δεν γίνεται αλλιώς. Αλλά είναι πολιτική με το δικό μας μυαλό και με τη δική μας ευθύνη. 

Παρουσιάζουμε ένα σύνολο ανοικτών προτάσεων και ιδεών που αφορούν τα μεγάλα προβλήματα της πόλης και ζητάμε να κριθούμε για αυτές. Είμαστε αποφασισμένοι να έρθουμε σε ρήξεις με συμφέροντα και συνήθειες χρόνων καθώς θα δοκιμάζουμε να τις εφαρμόσουμε από όποια θέση επιλέξουν να μας τοποθετήσουν οι πολίτες με την ψήφο τους. 

 

Πράγματι παρουσιάσατε μια πρόταση που έχει πρωτότυπα, ίσως και ενδιαφέροντα στοιχεία. Είναι άραγε ρεαλιστική; Γιατί δεν είναι μια «από τα ίδια»;

Σε ευχαριστώ για αυτή την ερώτηση. Καταλαβαίνεις ότι δεν μπορώ να παρουσιάσω εδώ τις προτάσεις μας με λεπτομέρειες. Άλλωστε αυτές μπορεί να τις δει όποιος ενδιαφέρεται στην ιστοσελίδα μας  https://galatsiotoposmou.wordpress.com/ ή να τις διαβάσει από το έντυπο που μοιράζουμε στο περίπτερό μας. 

Να μου επιτρέψεις όμως να παρουσιάσω, σύντομα, τη λογική της.

Υποστηρίζουμε ότι η πόλη μας έχει ανάγκη από ένα συνολικό σχεδιασμό των αναγκών της με ορίζοντα δεκαετίας. Αρνούμαστε τις εύκολες «πυροσβεστικές» λύσεις, τις κάλπικες υποσχέσεις, τα έργα βιτρίνας που τάχα «βγάζουν τους δημάρχους» κάθε φορά. Ο τόπος μας  έχει ανάγκη από ένα συνολικό μακρόχρονο σχεδιασμό ακόμα και αν άλλος δήμαρχος τον υλοποιήσει και «δρέψει τις δάφνες». 

Πρέπει να ξεκινήσουμε  με ένα ρεαλιστικό σχέδιο που να αφορά το Κέντρο της πόλης και να επεκτείνεται στις γειτονιές. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι όλα συνδέονται μεταξύ τους. Η απελευθέρωση των πεζοδρομίων από τις παράνομες κατασκευές μπορεί να αποδώσει άμεσα στους πολίτες 16 στρέμματα κοινόχρηστων χώρων στην κεντρική αγορά χωρίς φαραωνικές  απαλλοτριώσεις και κατεδαφίσεις. Οι παρεμβάσεις στο κέντρο συνδέονται άμεσα με τις παρεμβάσεις στις γειτονιές. Δίκτυο πεζοδρομήσεων, επεκτάσεις και σύνδεση των σημερινών μικρών πλατειών όπου επιτρέπεται, αξιοποίηση των σχολείων ως τοπικών κέντρων, πυκνό δίκτυο συγκοινωνιών, συγκοινωνιακές μελέτες ρύθμισης της κυκλοφορίας των οχημάτων και των θέσεων στάθμευσης είναι αναγκαίο να πραγματοποιηθούν άμεσα και είναι δυνατό να αλλάξουν την όψη της πόλης μας. 

Αυτές οι αλλαγές πρέπει να γίνουν με την συμμετοχή και την ευθύνη των πολιτών. Δεν αρκούν οι «δεσμεύσεις» των υποψήφιων δημάρχων. Γιατί πίσω από προεκλογικές εξαγγελίες υπάρχουν άλλες πιο ισχυρές δεσμεύσεις  που υποκλίνονται σε πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα που στηρίζουν τους «σίγουρους» δημάρχους κάθε εποχής. Αναρωτηθείτε γιατί τα πεζοδρόμια και οι δημόσιοι χώροι της πόλης είναι κατειλημμένοι από επιχειρηματικές δραστηριότητες που παραβιάζουν τους σημερινούς νόμους; Γιατί οι υποψήφιοι  δήμαρχοι σιωπούν για αυτά;;; Γιατί άλλοι με ευκολία μας κατηγορούν ότι δεν λέμε κάτι «διαφορετικό από τους άλλους» χωρίς να μπαίνουν στο κόπο να εξηγήσουν στους συμπολίτες μας το γιατί ;

 

Βρε Σπύρο, προτείνετε ανάπλαση των γειτονιών τη στιγμή που η πόλη μας δεν διαθέτει ελεύθερους χώρους; Είναι ρεαλιστική η πρότασή σας;

Πριν μια βδομάδα, όταν όλοι οι υποψήφιοι μοίραζαν αστραφτερά χαμόγελα και ιλουστρασιόν φυλλάδια, εμείς αποκαλύψαμε  την ύπαρξη ενός μεγάλου, ίσως του τελευταίου, αδόμητου οικοπέδου στην πόλη μας ικανού να φιλοξενήσει ένα, ίσως και δύο σχολεία. Είδατε κάποιον υποψήφιο δήμαρχο να σχολιάζει το γεγονός; Δεν ζητάμε να μας πουν μπράβο. Αλλά ούτε ένα σχόλιο! Σαν να μην έγινε τίποτα…

Μανόλη είναι αλήθεια ότι η πόλη μας δεν διαθέτει ελεύθερους χώρους. Γνωστή η ιστορία γνωστές και οι ευθύνες. Εκείνο όμως που με θυμώνει πιο πολύ είναι ότι οι ίδιοι που φρόντισαν να κτισθεί κάθε τετραγωνικό εκατοστό σήμερα παρουσιάζουν τα «κατορθώματα τους» ως πρόσχημα και δικαιολογία της συνεχιζόμενης απραξίας.
Δεν υπάρχουν ελεύθεροι χώροι; Ωραία! Χρειάζονται δημιουργικές λύσεις. Η Πόλη μας έχει 7-8 σχολικά συγκροτήματα  σπαρμένα στις γειτονιές της.
Εξήγησέ μου γιατί πρέπει να κλείνουν και να νεκρώνουν στις 2.30 το μεσημέρι που τελειώνουν τα μαθήματα.
Οι αυλές τους δεν θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν το παιχνίδι των παιδιών της γειτονιάς αφού δεν έχουμε πολλές πλατείες;
Οι αίθουσές τους δεν θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν στέκια νεολαίας  που σήμερα έχουν «εξοριστεί» μακριά από τους χώρους που μένουν και αναπνέουν  οι νέοι και οι νέες της πόλης μας;
Οι υποδομές τους δεν θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν τις δράσεις, τις δραστηριότητες, τις προετοιμασίες, των τοπικών φορέων που προσφέρουν πολύτιμο έργο χωρίς  την παραμικρή στήριξη, για να μην πω σε εχθρικό από την διοίκηση του Δήμου περιβάλλον;
Στις αίθουσες τους δεν θα μπορούσαν να φιλοξενηθούν οι δραστηριότητες της εκπαιδευτικής κοινότητας μετά από τις ώρες λειτουργίας του σχολείου;
Δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως χώροι συνάντησης, πολιτιστικών και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, συνελεύσεων και συζητήσεων μεταξύ των κατοίκων της γειτονιάς;
Δεν θα μπορούσαν όλα αυτά να γίνουν με τη στήριξη του Δήμου αντί να σχεδιάζεται να εκχωρηθούν και αυτές οι υποδομές σε ιδρύματα και χορηγούς; Θα μπορούσαν τα σχολεία να γίνουν πραγματικά κύτταρα πολιτιστικής και πνευματικής δραστηριότητας των κατοίκων της πόλης αν υπήρχε η θέληση να ενισχυθεί η συμμετοχή των πολιτών στα κοινά.  

 

Πράγματι στο πρόγραμμά σας μιλάτε πολύ για τη συμμετοχή των πολιτών ως προϋπόθεση του σχεδίου σας για την πόλη. 

Η συμμετοχή των πολιτών και η συν-ευθύνη στον προγραμματισμό, την ιεράρχηση και τον διαρκή έλεγχο των πεπραγμένων της διοίκησης είναι ο δεύτερος πυλώνας του προγράμματός μας. Αλλά δεν μιλάμε απλά για συμμετοχή των πολιτών ως στόχο, ανάγκη ή όραμα που κάποτε θα εκπληρωθεί. Δε μιλάμε για τη συμμετοχή ως ουτοπία. Θεσμοθετούμε τη συμμετοχή των πολιτών ως το μοναδικό αποτελεσματικό τρόπο διοίκησης του Δήμου.

Προτείνουμε, αξιοποιώντας κάθε παράθυρο του σημερινού θεσμικού πλαισίου, τη δημοκρατική συμμετοχή των πολιτών στη διαμόρφωση της πολιτικής του Δήμου και στον έλεγχο των πεπραγμένων του ως υποχρεωτική διαδικασία, ως δέσμευση. Η Επιτροπή Διαβούλευσης, το Συντονιστικό Πόλης με την συμμετοχή όλων των φορέων, οι σχολικές επιτροπές, οι λαϊκές συνελεύσεις, τα τοπικά δημοψηφίσματα αν χρειασθεί πρέπει κατά την γνώμη μας να μετατραπούν σε αποφασιστικά όργανα στη λειτουργία του Δήμου. 

Η εποχή του δημαρχο-κεντρικού συστήματος τελείωσε.  Η υπόθεση της διεξόδου της πόλης είναι, πρώτα και κύρια, υπόθεση των πολιτών της. Πρέπει να φέρνει την σφραγίδα τους, να προσαρμόζεται και να υπηρετεί τις κοινές μας ανάγκες.

Επενδύουμε, λοιπόν, σε πολίτες ενεργούς, παράγοντες της λειτουργίας της πόλης, όχι σε πολίτες ψηφοφόρους ανά τετραετία. Το αίτημα της Δημοκρατίας, της συμμετοχής, του ελέγχου είναι ρεαλιστικό και εφικτό αίτημα της εποχής. Δημοκρατία και αποτελεσματική διοίκηση πάνε μαζί. Αρκεί ο επόμενος Δήμαρχος να δει το ρόλο του ως  συντονιστής και «εκτελεστικό όργανο» των πολλών, ως πρόεδρος της κοινότητας των πολιτών όχι ως ανεξέλεγκτος« άρχοντας» της πόλης.

Άλλωστε η δημοκρατία είναι μια κατάκτηση… που απαιτεί μια διαρκεί εξάσκηση  για να συντηρήσει τη δύναμη και την αποτελεσματικότητά της. Η δημοκρατία είναι και αυτή μια συνεχής εκπαιδευτική διαδικασία, μαθαίνει κανείς και από τα λάθη του.  Και η Δημοκρατία βαδίζει χέρι - χέρι με τον πολιτισμό. Μια πολιτική για τον πολιτισμό, αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση, τον τρίτο πυλώνα του προγράμματός μας.

 

Ωραία, ας πούμε ότι αυτά μπορούν να γίνουν ή να δοκιμαστούν. Αλλά με τα οικονομικά τι θα κάνετε; Πως μπορεί να υλοποιηθεί το πρόγραμμά σας με τους συρρικνωμένους πόρους που διαθέτουν οι Δήμοι;

 Η αλήθεια είναι ότι ο οικονομικός στραγγαλισμός των Δήμων συνεχίζεται. Οι πόροι τους μειώνονται διαρκώς με αποτέλεσμα οι Δήμοι να μετατρέπονται σε μηχανισμούς διπλής και τριπλής φορολόγησης των πολιτών. Δεν φτάνουν οι βαρύτατοι φόροι που επιβάλλει το κράτος, δεν φθάνουν τα υψηλά δημοτικά τέλη, οι Δήμοι «υποχρεώνονται» να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους πολίτες επιβάλλοντας ανταποδοτικά τέλη. Χαράτσι στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, στα ΚΑΠΗ, σε κάθε αθλητική δραστηριότητα στο Άλσος, στη γυμναστική, στο κόσμημα, στην χαρακτική. Οι πολίτες πληρώνουν μια φορά με τους φόρους τους το κεντρικό κράτος  για αυτές τις υπηρεσίες και άλλη μια φορά τους Δήμους. Και η εικόνα αυτή, όλα το δείχνουν, θα χειροτερέψει.

Είναι δίκαιο το αίτημα να αυξηθούν οι κεντρικοί-κρατικοί πόροι προς του Δήμους. Είναι δίκαιο το αίτημα να επιστραφούν οι παράνομα παρακρατηθέντες πόροι,  ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων, προς τους ΟΤΑ. Δίκαια τα αιτήματα  και οι αγώνες για κατάργηση των ανταποδοτικών τελών. 

Το κρίσιμο ερώτημα είναι: Μέχρι αυτά να πραγματοποιηθούν τι κάνουμε; Μπορούμε να κάνουμε κάτι ή μας είναι αρκετό να αναφερόμαστε σε αγώνες που κάποτε θα δικαιωθούν; Εγώ υποστηρίζω και τα δυο. Και αγώνες και υλοποιήσιμα μέτρα.

Για παράδειγμα. Στον προϋπολογισμό του Δήμου το 2019 προβλέπεται η δαπάνη 975.000 ευρώ ως κόστος ταφής των απορριμμάτων της πόλης στη Φυλή. Ας αφήσουμε στην άκρη το περιβαλλοντικό κόστος. Ας αφήσουμε στην άκρη τον παραλογισμό να πετά κανείς στην αυλή του γείτονα. Αν εφαρμόζαμε ένα στοιχειώδες και τμηματικά διευρυνόμενο πρόγραμμα ανακύκλωσης απορριμμάτων θα μπορούσαμε να έχουμε σε τέσσερα χρόνια εξοικονόμηση πόρων  από την παράλογη ταφή στο 50% του σημερινού κόστους. Χωρίς να υπολογίζουμε το κόστος μεταφοράς των απορριμμάτων ή τα έσοδα από την ανακύκλωσή τους. Πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ σας μοιάζουν λίγα να εξοικονομούνται ετήσια από τη σημερινή αφασία;  Να τι θα μπορούσε να μειώσει αποτελεσματικά δημοτικά τέλη και φόρους! 

Δες κάτι άλλο. Ο Δήμος δαπανά  περίπου 850.000 ευρώ για την ηλεκτροδότηση των δημόσιων χώρων της πόλης και των δημοτικών εγκαταστάσεων. Η εφαρμογή ενός σχεδίου αξιοποίησης ήπιων μορφών ενέργειας στα δημοτικά κτήρια και εγκαταστάσεις θα εξασφάλιζε μια οικονομία της τάξης του 40- 50% του σημερινού κόστους. Δηλαδή μπορούν να εξοικονομηθούν άλλες 300 χιλιάδες ευρώ χρήσιμες για την χρηματοδότηση έργων ή της κοινωνικής πολιτικής. Αυτά τα προγράμματα εφαρμόζονται σε άλλους δήμους και της χώρας και στο εξωτερικό. Εμείς εδώ τι περιμένουμε; Μέχρι πότε θα ανεχόμαστε την έλλειψη κάθε σχεδίου, κάθε ιδέας που ξεφεύγει από αγκυλώσεις εργολάβους και οικονομικά συμφέροντα που στην πραγματικότητα διοικούν το Δήμο;

Ξέρεις βαρέθηκα τα μεγάλα λόγια, τα συνθήματα, τις καταγγελίες. Σήμερα προοδευτικό είναι αυτό που αλλάζει τα πράγματα. Αυτό που φέρνει πιο κοντά την πεποίθηση ότι η χώρα μας δεν είναι μοιραίο να μετατραπεί σε χώρο. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ο καθένας χαρακτηρίζεται και κρίνεται για αυτά που κάνει. Όχι για αυτά που λέει η φαντασιώνεται πως είναι…

Είναι δύσκολο να γίνουν όλα αυτά;  Ναι είναι. Είναι όμως ταυτόχρονα εφικτά και ρεαλιστικά με αναγκαία προϋπόθεση τη συμμετοχή, τη δημοκρατία και τη συν ευθύνη. 

Ας μην το βάλουμε λοιπόν κάτω, ας επενδύσουμε σε μια νέα σχέση μεταξύ Δήμου και δημότη, σε έναν άλλο τρόπο Αυτοδιοίκησης.

 

Σπύρο.... "Ιn bocca al lupo" , όπως λένε οι Ιταλοί  για να ευχηθούν Καλή τύχη 

 

 

PS.Γαλάτσι ο τόπος μου…είναι η  συνέχεια της Δημοτικής Παράταξης "Ενότητα για την Ανατροπή"   που με υποψήφιο Δήμαρχο πάλι τον Σπύρο Παναγιώτου και την υποστήριξη και του Σύριζα είχε πάρει μέρος στις δημοτικές εκλογές του 2014  ,εκλέγοντας  δύο  Δημοτικούς Συμβούλους,τον Σπύρο Παναγιώτου και Αρη Παπαδοκωστόπουλο Το 2015 όμως ,μετά την ψήφιση των Μνημονίων, αποχώρησαν από τον Σύριζα.

 

 

Τι σήμαινε  ο χαρακτηριστικός ήχος και το περιβόητο "πάρε το μηδέν ...πάρε το μηδέν δεν ακούγεσαι"....που ακουγόταν συχνά  , πριν  πολλά χρόνια ,όταν τα τηλεφωνικά κέντρα του ΟΤΕ ήταν αναλογικά .Ο Μανώλης Τσουπάκης Στέλεχος  του Μουσείου Τηλεπικοινωνιών του ΟΤΕ...μας το εξηγεί.

ΥΓ.Ο Μανώλης Τσουπάκης είναι υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος , με τον Συνδυασμό "Γαλάτσι,Αυτοδιοίκηση για τον άνθρωπο"
και υποψήφιο Δήμαρχο τον Γιώργο Μαρκόπουλο..

Διαβάστε περισσότερα