- Πληροφοριακά Στοιχεία
Σεισμός 2,3 Ρίχτερ με επίκεντρο την περιοχή του Γαλατσίου σημειώθηκε τα ξημερώματα της Δευτέρας.
Το επίκεντρο του σεισμού που σημειώθηκε στις 5:46 τα ξημερώματα, σύμφωνα με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο, εντοπίζεται 2 χλμ. ανατολικά του Γαλατσίου.
Σημειώνεται ότι η αυτόματη λύση έδωσε σεισμό 2,4 Ρίχτερ και επίκεντρο 3χλμ. βόρεια-βορειοδυτικά της Παιανίας.
Κατά την ίδια πρώτη ανάλυση, το εστιακό βάθος του σεισμού υπολογίστηκε στα 5,6 χλμ.
- Πληροφοριακά Στοιχεία
Η δημοτική αρχή Γαλατσίου, με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς να έχει ενημερώσει όχι μόνο τους πολίτες αλλά ούτε καν το δημοτικό συμβούλιο, πριν λίγες μέρες ξεκίνησε τις διαδικασίες για τη δημιουργία Σ.Μ.Α. (Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων) στον λόφο Κόκκου. Είναι ο ίδιος δήμαρχος, Γιώργος Μαρκόπουλος, όπου – όπως προκύπτει και από την ανάρτηση που είχε γίνει στην επίσημη ιστοσελίδα του δήμου Γαλατσίου τον Μάρτιο του 2021 – είχε δεσμευτεί ότι δεν θα προχωρήσει στη δημιουργία ενός τέτοιου σταθμού. Οι αντιδράσεις των πολιτών και οι καταγγελίες που ακολούθησαν είναι που ανάγκασαν τον ίδιο και τότε δήμαρχο να μην προχωρήσει στην υλοποίηση του έργου.
Ήταν ακριβώς τότε που υποσχέθηκε με περίσσιο ζήλο ότι θα απομακρύνει τα απορριμματοφόρα που παράνομα σταθμεύουν μέσα στο δάσος βάζοντας τέλος σε μια αυθαιρεσία της παρούσας και των προηγούμενων δημοτικών αρχών. Όμως αντί να εφαρμόσει αυτά για τα οποία δεσμεύτηκε, κάνει ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή τα απορριμματοφόρα παραμένουν στον χώρο, κατά περιόδους εναποθέτει επικίνδυνα υλικά (στρώματα, μπάζα, κλαδιά κ.α.), ενώ γίνονται εργασίες συντήρησης οχημάτων και άλλων μηχανημάτων με αποτέλεσμα να μολύνεται η περιοχή με λάδια και άλλα χημικά.
Η σημερινή, λοιπόν, κατασκευή Σ.Μ.Α. στο δάσος μας σημαίνει:
● Τεράστια ποσότητα τσιμέντου (τοιχίο, ράμπες, πλατφόρμα) το οποίο σημαίνει βάναυση αλλοίωση της μορφής του λόφου.
● Διάνοιξη νέων δρόμων και συνεχής μετακίνηση βαρέων οχημάτων με ό,τι αυτό συνεπάγεται (καυσαέρια, φασαρία, σκόνη, κ.α.).
● Συσσώρευση και παραμονή τόνων σκουπιδιών. Με δύο λόγια η αρχή της δημιουργίας μιας ΧΩΜΑΤΕΡΗΣ! Το οποίο ενέχει κινδύνους για τη δημόσια υγεία, προκαλεί μόλυνση του περιβάλλοντος, υποβάθμιση της περιοχής και έναν διαρκή κίνδυνο για μια πυρκαγιά με ολέθριες συνέπειες για το δάσος.
Μέσα από αγώνες πολλών χρόνων και επίμονη προσπάθεια του λαού του Γαλατσίου δημιουργήθηκε ο μεγαλύτερος αστικός πνεύμονας πρασίνου στην Αθήνα. Έτσι σώθηκε και κατοχυρώθηκε και η έκταση που αποτελεί το αγαπημένο μας άλσος Βεΐκου. Τη δασική και αναδασωτέα αυτή έκταση πάντα εποφθαλμιούσαν πάσης φύσεως καταπατητές, οικοδομικοί συνεταιρισμοί, κ.α. και ήταν πάντα οι αγώνες του κόσμου που αποτελούσαν ασπίδα προστασίας του. Στην Αττική μόνο την τελευταία δεκαετία, λόγω των πυρκαγιών, έχει εξαφανιστεί το 50% των δασών (Πάρνηθα, Πεντέλη, Γεράνια).
Κάθε δασική έκταση εντός της πόλης, μικρή ή μεγάλη, πρέπει πάση θυσία να διατηρηθεί και να αυξηθεί. Το άλσος και το δάσος που το περιβάλλει με τα του βουνού του αποτελούν το ζωτικό ορόσημο της πόλης μας και όλης της Αθήνας. Η δημιουργία του Σ.Μ.Α. σήμερα από τη δημοτική αρχή και τον δήμαρχο, Γιώργο Μαρκόπουλο, σηματοδοτεί το ξεκίνημα της καταστροφής αυτού του φυσικού μας πλούτου. Λειτουργεί ως δούρειος ίππος στα σχέδια των μεγαλοεργολάβων που θα εμφανιστούν μια μέρα με δικαστικές αποφάσεις, τίτλους και χρυσόβουλα για να μοιράσουν και να κερδοσκοπήσουν εις βάρος του πράσινου. Η συγκεκριμένη περιοχή, ειδικά με την κατασκευή και ολοκλήρωση του μετρό, θα αποκαλείται “φιλέτο”. Ο δήμαρχος προσωπικά και οι παρατρεχάμενοί του με τέτοιου είδους ενέργειες ουσιαστικά ανοίγουν την κερκόπορτα για κάθε λογής business και συμφέροντα που θέλουν να τεμαχίσουν το δάσος προς χάριν της ανάπτυξής τους. Έτσι θα έχουμε ακόμα περισσότερο τσιμέντο και λιγότερο πράσινο. Ήδη με την έναρξη των εργασιών του μετρό έχουν θυσιαστεί στο Γαλάτσι πέντε πλατείες, δύο παιδικές χαρές, χώροι άθλησης, ο περίπατος προς το άλσος Βεΐκου, αρκετά στρέμματα δασικής έκτασης, τμήματα πεζοδρομίου όπως και έχουν κοπεί πολλά δέντρα στη νησίδα της Βεΐκου.
Το δάσος στο Γαλάτσι κινδυνεύει! Καλούμαστε όλες και όλοι να το υπερασπιστούμε ενάντια σε οποιονδήποτε τολμήσει να βλάψει έστω και μια σπιθαμή του. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε, όλα κατακτήθηκαν μέσα από τους συλλογικούς αγώνες. Σήμερα ο κίνδυνοςγια την καταστροφή του δάσους και των δημόσιων ελεύθερων χώρων πρασίνου είναι τεράστιος. Όμως ο κόσμος από τις γειτονιές της πόλης μας και όχι μόνο, ο κόσμος που αγωνίζεται και διεκδικεί μια αξιοπρεπή ζωή θα είναι που θα σταθεί ανάχωμα στα σχέδιά τους. Θα αγωνιστούμε ενάντια σε εργολάβους, επενδυτές, δημοτική αρχή και πάσης φύσεως καταπατητές για την υπεράσπιση του δάσους, της φύσης και των ζωών μας.
ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ Σ.Μ.Α. ΣΤΟΝ ΛΟΦΟ ΚΟΚΚΟΥ
ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΟΦΟΡΩΝ ΤΩΡΑ
ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΑΣΙΚΟΥ ΤΟΠΙΟΥ
ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΕΚΤΑΣΗ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΕΝΗ ΩΣ ΔΑΣΙΚΗ
ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Δεκέμβριος 2024
"Πρωτοβουλία για την υπεράσπιση του πάρκου Ηνιόχου"
protovouliaparkoinioxou.noblogs.org
- Πληροφοριακά Στοιχεία
Την Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2024, ξεκίνησε το Χειμερινό Φεστιβάλ Δήμου Γαλατσίου , με τη δωρεάν παιδική παράσταση «Ρούντολφ ο τραγουδιστής αλλά…της όπερας», στις 18:00, στο Πολιτιστικό Κέντρο ΚΑΜΙΝΙ.
🎄Έναρξη και του Χριστουγεννιάτικου Χωριού, αύριο Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2024, στο ΠΑΛΑΙ Γαλατσίου, με ένα γιγάντιο ιγκλού, καρουζέλ, παγοδρόμιο και πολλές άλλες εκπλήξεις.
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΧΩΡΙΟ Έναρξη Λειτουργίας: 20 Δεκεμβρίου έως και 2 Ιανουαρίου
Ημερομηνίες: Παρασκευή 20/12/2024 – Πέμπτη 02/01/2024
Ώρες λειτουργίας του Χωριού όλες τις ημέρες: 10:00 – 14:00 & 17:00 – 21:00 (εκτός
από πρωί 20/12/24, απόγευμα 24/12/24, απόγευμα 31/12/24 και πρωί 01/01/25)
ΚΑΡΟΥΖΕΛ
Παρασκευή 20/12/2024 – Πέμπτη 02/01/2024
Ώρες λειτουργίας του όλες τις ημέρες: 10:00 – 14:00 & 17:00 – 21:00
ΙΓΚΛΟΥ
Ώρες λειτουργίας: 10.00-18.00 (καθημερινές) και 12.00-20.00 (Σαββατοκύριακα).
Δείτε ή κατεβάστε το έντυπο του Χειμερινού Φεστιβάλ με όλες τις εκδηλώσεις έως τις 2 Ιανουαρίου 2025.
- Πληροφοριακά Στοιχεία
Μαρτυρίες κατοίκων επιβεβαιώνουν ότι τέλη του 19ου αι. οι εκτάσεις της περιοχής είχαν κληροδοτηθεί στην ψυχοκόρη και ερωμένη του Λάμπρου Βέικου, αλλά οι πληροφορίες για την ταυτότητα αυτής της γυναίκας έχουν (καθόλου τυχαία) εξαφανιστεί.
Ακριβώς 90 χρόνια πριν από σήμερα, το φθινόπωρο του 1934, δίνεται εντολή εκ μέρους του υπουργείου Συγκοινωνιών στον Δήμο Αθηναίων να προβεί σε μελέτη επεκτάσεων του σχεδίου πόλεως – ολόκληρες συνοικίες είχαν χτιστεί αυθαίρετα στα περίχωρα του κέντρου, και αν δεν τακτοποιούταν άμεσα το θέμα, πολύ γρήγορα θα διαμορφωνόταν ένα «σύμφυρμα αντικρουόμενων και αδιεξόδων οδών» χωρίς επιστροφή, όπως καταγράφει στο έργο Αι Αθήναι ο Κώστας Μπίρης.
Ανάμεσα στα σημεία-περιοχές που αφορούσε το νέο ρυμοτομικό σχέδιο ήταν τα Θυμαράκια (δυτικά της Πατησίων), τα Κουπόνια (σημερινές περιοχές Ιλίσια και Ζωγράφου), η Γούβα (νότια του Παγκρατίου), το Δουργούτι αλλά και όλη τη ζώνη μεταξύ Γαλατσίου και Κυψέλης, μαζί με τις περιοχές «εις τας παρυφές του Βριλησσού» (Τουρκοβούνια), που μας αφορούν εν προκειμένω.
Λόγω του λατομείου που άρχισε να λειτουργεί στις αρχές του 20ου αι. στα νταμάρια του λόφου Κατακουζηνού(Λεβεντάκη) της περιοχής, δεν άργησαν να εμφανιστούν τα πρώτα σπίτια εργατών.
Τα σπίτια συνοδεύτηκαν αργότερα από διάφορα καταστήματα προς εξυπηρέτηση της εργατικής-λαϊκής συνοικίας στις καθημερινές της ανάγκες και έτσι διαμορφώθηκαν οι πρώτες γειτονιές στη μέχρι τότε αδόμητη έκταση: σε πρώτη φάση, δεξιά και αριστερά της λεωφ. Γαλατσίου (πλησίον πλατείας Λαναρά) διαμορφώθηκαν οι συνοικίες Ναξιώτικα και Κρητικά (δείχνοντας την καταγωγή των εργατών), ενώ σε δεύτερη φάση κατοικήθηκε και η βόρεια πλευρά του λόφου Κατακουζηνού(Λεβεντάκη), με τη συνοικία της οποίας το όνομα χρησιμοποιείται ευρέως μέχρι σήμερα – τη Λαμπρινή.
Όπως έχουμε αναφέρει σε πολλά κείμενα, οι ονομασίες των περιοχών δεν προέκυπταν απ’ το πουθενά, αλλά από συγκεκριμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των γεωγραφικών σημείων που προσδιόριζαν, όπως την καλλιεργητική χρήση, το φυσικό περιβάλλον και ακόμη συχνότερα τους κτηματίες που κυριαρχούσαν στην περιοχή. Ποια ήταν κυρία που φωτογράφιζε το όνομα Λαμπρινή, επομένως, σε μια εποχή μάλιστα που τα ονόματα ανήκαν σχεδόν αποκλειστικά στο αρσενικό φύλο.
Υπάρχει η θεωρία πως η Λαμπρινή δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα: ότι πρόκειται απλώς για τη θηλυκή εκδοχή του Λάμπρου Βέικου, οπλαρχηγού από το Σούλι που γενικότερα έχει την τιμητική στο Γαλάτσι (βλ. τη λεωφόρο Βεΐκου που παλιότερα λεγόταν Ομορφοκκλησιάς, όπως και το ομώνυμο άλσος), καθώς μεγάλες εκτάσεις στις περιοχή κατείχαν από παλιά απόγονοι του μεγάλου αγωνιστή του 1821.
Εντούτοις, οι παλιοί Γαλατσιώτες επιβεβαιώνουν τη δεύτερη, πολύ πιο «ζουμερή» εκδοχή για την προέλευση του ονόματος: ότι ανήκει στην ψυχοκόρη του εγγονού Λάμπρου Βέικου που αφέντευε στα τέλη του 19ου αι. στο Γαλάτσι. Την ίδια θεωρία επιβεβαιώνει και η ιστοσελίδα του Δ. Γαλατσίου σήμερα.
Οι φήμες λένε πως η Λαμπρινή ήταν και ερωμένη του Βέικου, πράγμα καθόλου απίθανο στο πλαίσιο εξάρτησης και εξαναγκασμού που διαμόρφωνε ο θεσμός της ψυχοκόρης για τα φτωχά κορίτσια εκείνης της εποχής.
Ποια ήταν η ερωμένη-ψυχοκόρη του Λάμπρου Βέικου
Τα κείμενα της εποχής κατέγραφαν τον Λάμπρο Βέικο (τον νεότερο) ως έναν «εξαιρετικό άνθρωπο, μοναδικό αθηναϊκό τύπο, φυσιολάτρη, αφεντάνθρωπο, ανοιχτόκαρδο, αλλά ιδιόρρυθμο», όπως διαβάζουμε στα Αθηναϊκά. Ένα πρόσωπο της κοσμικής τάξης που απολάμβανε τον σεβασμό και ασκούσε επιρροή.
Για την ιστορία μας, μας αφορά πως όταν έχασε τη σύζυγο και το μοναχογιό του, αφοσιώθηκε στις τρεις θετές θυγατέρες του, τις οποίες «φρόντισε να προικίσει και να τους εξασφαλίσει μια άνετη ζωή». Ανάμεσα σε αυτές ήταν και η Λαμπρινή, για την οποία οι διαθέσιμες πληροφορίες σήμερα είναι ελάχιστες.
«Τη γειτονιά εδώ τη λέγανε Άνω Πατήσια μέχρι πριν από μερικά χρόνια που τη μετονόμασαν σε Λαμπρινή προς τιμή μιας υπηρέτριας του Βέικου», αναφέρει ανώνυμα παλιός κάτοικος της περιοχής που έμενε για χρόνια στη συμβολή Φαύνου και Έρσης.
«Αυτή [η Λαμπρινή] είχε αποκτήσει μεγάλη περιουσία στην περιοχή και μάλιστα ήταν αυτή που σχεδίασε την περιοχή», συνεχίζει το ίδιο άτομο. «Για παράδειγμα, σχεδίασε την πλατεία όπου χτίστηκε το 1953 η πρώτη, ξύλινη και πρόχειρη, εκκλησία του Αγίου Ανδρέα». Στην ίδια εργασία, άλλες μαρτυρίες αναφέρουν τη Λαμπρινή ως «ανιψιά» του Βέικου, αλλά συνολικότερα οι πληροφορίες για την ταυτότητα της συγκεκριμένης γυναίκας ακόμη και στους ντόπιους είναι, διόλου τυχαία, εξαφανισμένες.
Από διαφορετικές μαρτυρίες επιβεβαιώνεται ότι τα κτήματα του Βέικου στη συγκεκριμένη περιοχή του Γαλατσίου κληρονομήθηκαν στη Λαμπρινή τέλη του 19ου αι., όταν ακόμη δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου σπίτια, παρά μόνο χωράφια σπαρμένα με σιτάρι και άλλα είδη τα οποία μπορούσαν να ανταποκριθούν στο ανάγλυφο της περιοχής που γειτνιάζει με το νταμάρι. Τότε, νερό δεν υπήρχε στην περιοχή, ούτε δρόμοι. Η Λαμπρινή φαίνεται ότι κατέβαλε προσπάθειες για να διαμορφώσει τις πρώτες υποδομές στην περιοχή, όπως είδαμε παραπάνω, αλλά το έργο της σβήστηκε από το αφήγημα της ιστορίας.
Στη συνέχεια, τα κτήματα της Λαμπρινής κληρονομήθηκαν στον Τσάκωνα, τον «πρώτο που είχε τηλέφωνο στην περιοχή» και αρκετοί παλιοί κάτοικοι είχαν γνωρίσει προσωπικά.
ΠΗΓΗ Oneman.gr
- Πληροφοριακά Στοιχεία
Ο μετροπόντικας Νίκη, που ξεκίνησε από το Φρέαρ Βεϊκου(Άλσος Βεϊκου) πέρασε από τον σταθμό ΑΛΣΟΣ ΒΕΙΚΟΥ(Τράλλεων & Λεωφ. Βεϊκου) και είναι τώρα σε πορεία προς τον σταθμό ΓΑΛΑΤΣΙ, που βρίσκεται στην διασταύρωση Λεωφ. Γαλατσίου, οδό Πρωτοπαπαδάκη & οδό Αγίας Γλυκερίας)
Εκεί αναμένεται να φτάσει μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2025 όταν θα ανεβάσει ρυθμούς.
Μέχρι σήμερα έχει δημιουργήσει 575 μέτρα έτοιμης σήραγγας από τα περίπου 7 χιλιόμετρα που έχει αναλάβει. Προς το παρόν, διανοίγει κατά μέσο όρο 9-10 μέτρα την ημέρα καθώς λειτουργεί μια βάρδια και όταν προστεθεί και η δεύτερη εκτιμάται πως οι ρυθμοί διάνοιξης θα πιάσουν μια ταχύτητα 13-15 μέτρα ημερησίως.
Ο πρώτος μετροπόντικας Aθηνά που ξεκίνησε από το φρέαρ Κατεχάκη, έχει περάσει από τους σταθμούς ΓΟΥΔΗ και ΖΩΓΡΑΦΟΥ και πρόσφατα ξεκίνησε το ταξίδι του για τον επόμενο σταθμό ΙΛΙΣΙΑ που απέχει περίπου 400 μέτρα.
Πηγή Ypodomes.com
