Σε πολιτικό θρίλερ εξελίσσεται η (ενδεχόµενη) επίσκεψη του Αλβανού πρωθυπουργού, Έντι Ράµα, στην Ελλάδα και σε εκδήλωση στο Γαλάτσι.Όπως είχε γράψει η «Απογευµατινή», παρά τη βαριά σκιά που έχει πέσει πάνω από τις ελληνοαλβανικές σχέσεις ως απόρροια της υπόθεσης του Φρέντη Μπελέρη, ο κ. Ράµα σχεδίαζε να επισκεφθεί τη χώρα µας στις 12 Μαΐου. Ηµεροµηνία κατά την οποία θα βρισκόταν ή θα ταξίδευε προς την Τουρκία ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τη συνάντησή του µε τον Ταγίπ Ερντογάν.
Ακολούθησαν οι αποκαλύψεις της στήλης «Βig Mouth» στις αρχές της Μεγάλης Εβδοµάδας, σύµφωνα µε τις οποίες στο Μέγαρο Μαξίµου αγνοούσαν ότι επρόκειτο να πραγµατοποιηθεί µια προεκλογική φιέστα µε την παρουσία πέντε-έξι χιλιάδων Αλβανών στο Κλειστό Oλουμπιακό Γυμναστήριο του Γαλατσίου σχεδόν έναν µήνα πριν από τις ευρωεκλογές.
Σύµφωνα µε πληροφορίες, το γραφείο του Ράµα ουδέποτε ενηµέρωσε επισήµως το υπουργείο Εξωτερικών για την επίσκεψή του στην Αθήνα. Τυπικά αναµενόταν ένα διπλωµατικό notice και κάλλιστα θα µπορούσε να έρθει ιδιωτικώς στη χώρα µας. Ωστόσο, όλοι αντιλαµβάνονται ότι τη δεδοµένη χρονική στιγµή, που οι διµερείς σχέσεις µας έχουν διαταραχθεί, η παρουσία του Ράµα στην Αθήνα αποκτά βαρύνουσα πολιτική σηµασία.
Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι οι σχετικές διαρροές περί του ταξιδιού του ξεκίνησαν (από αλβανικές πηγές) µε το που ανακοινώθηκε επισήµως η υποψηφιότητα του Φρέντη Μπελέρη για τις ευρωεκλογές. Ο Έντι Ράµα ίσως να θέλησε µε αυτόν τον προκλητικό τρόπο να «απαντήσει» στη Νέα ∆ηµοκρατία για την επιλογή Μπελέρη.
Πληροφορίες της στήλης «Big Mouth» αναφέρουν ότι το περασµένο Σάββατο ο δήµαρχος Γαλατσίου, Γιώργος Μαρκόπουλος, πληροφορήθηκε τυχαία ότι ο ιδιώτης επιχειρηµατίας που διαχειρίζεται τις παλιές ολυµπιακές εγκαταστάσεις, το γνωστό «Christmas Theater», είχε νοικιάσει στην αλβανική κυβέρνηση τον χώρο προκειµένου να πραγµατοποιηθεί η προεκλογική συγκέντρωση του Ράµα. Γρήγορα, έσπευσε να ζητήσει από τον επιχειρηµατία να παγώσει τις όποιες συζητήσεις, ενηµερώνοντας ταυτόχρονα εκείνους (πολιτικούς και µη) που έκρινε ότι όφειλε.
Άλλες πληροφορίες θέλουν ορισµένα άτοµα να άσκησαν πιέσεις, ώστε η επίσκεψη του Αλβανού πρωθυπουργού να µετατεθεί µετά τις ευρωεκλογές προκειµένου να µην ξεσηκωθούν τα κόµµατα εκ δεξιών της Νέας ∆ηµοκρατίας, λίγο πριν από την κάλπη της 9ης Ιουνίου.
Επισήµως, η αλβανική πρεσβεία δεν έχει ενηµερώσει για την έλευσή του και µένει να φανεί πότε τελικά ο Ράµα θα έρθει στην Ελλάδα κι αν, βεβαίως, θα κλιµακωθεί η ένταση στις διµερείς σχέσεις µας. Γεγονός για το οποίο είχαν προειδοποιήσει το Μέγαρο Μαξίµου άνθρωποι που χειρίστηκαν και χειρίζονται τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, προτού ληφθεί η απόφαση για την πολυσυζητηµένη «γαλάζια» υποψηφιότητα του κ. Μπελέρη.
ΠΗΓΗ Libre.gr
Γνωστή είναι λίγο-πολύ η ιστορία της Αθλητικής Ένωσης Γαλατσίου. Του πρώτου αθλητικού σωματείου της πόλης μας. Ιδρύθηκε αρχικά σαν «Αναγέννηση» το 1932[1] από τους: Κεφαλληνό, Ανδρεόλα, Καφρίτσα, Πρωτονοτάριο, Σιαμάντα, Ασφή, Γεωργαντή και Φακίνο. Αργότερα, μέσα στο καθεστώς του Μεταξά το 1938, ή κατ’ άλλους το 1951, μετονομάστηκε σε Αθλητική Ένωση Γαλατσίου. Επί της ουσίας, η ΑΕΓ, ήταν ένα αριστερό αθλητικό σωματείο. Δια πυρός και σιδήρου πορεύθηκε στα επόμενα χρόνια, μέχρι που η δικτατορία των συνταγματαρχών απαγόρεψε τη λειτουργία του.
Στη φωτογραφία, το Γαλάτσι το 1920.
Πέραν του ποδοσφαίρου, η ΑΕΓ[2] επέκτεινε τις δραστηριότητές της και σε άλλα αθλήματα. Στο βόλεϊ (γυναικών και αντρών), στο μπάσκετ (γυναικών και αντρών) και στη ρυθμική γυμναστική. Στις παραπάνω δραστηριότητες συνεχίζει με μεγάλη μάλιστα επιτυχία και στις μέρες μας.
Εμείς θα σταθούμε στο χώρο του ποδοσφαίρου διότι με αυτό μεγαλώσαμε παρακολουθώντας σαν πιτσιρικάδες τον Μπεάρα να πετάγεται στη γωνία του τέρματος ν’ αποκρούει τη μπάλα και να σκάει στο γαρμπίλι του γηπέδου χωρίς να καταλαβαίνει πόνο. Που βλέπαμε τον αρχαίο καιρό ποδόσφαιρο; Μα που αλλού; Στο γήπεδο πριν το άλσος του Βεΐκου.
Στον καιρό της χούντας ιδρύθηκε ο Αθλητικός Όμιλος Γαλατσίου, ο ΑΟΓ. Εν αντιθέσει με την ΑΕΓ, με τον ΑΟΓ «δεν κινδύνευε το κράτος» να καταλυθεί από τους κομμουνιστές. Τι ωραία ήταν εκείνα τα χρόνια της αθωότητας; Ήταν η ίδια εποχή που πηγαίναμε στο κατηχητικό με τη βία ν’ ακούσουμε τον «θεόπνευστο» λόγο εκείνου του αρχιμανδρίτη του Χρυσόστομου (ζωή σ’ εμάς). Την δεκαετία 1980-90 δημιουργήθηκε και τμήμα μπάσκετ με την ομάδα να διαπρέπει στις χαμηλές κατηγορίες.
Ο ΑΟΓ έκανε πολύ καλή ομάδα. Ένα φεγγάρι, έφερε τον Στράτο από την Longlived της Κυψέλης – και μαζί μ’ αυτόν ακολούθησε και η μισή ομάδα της. Την εποχή εκείνη, εγώ, ο αδελφός μου ο Τάσος (δεν βρίσκεται στη ζωή), ο φίλος μου ο Γιώργος ο Πορφύρης, και αμέσως μετά από εμάς ο φίλος μου ο Γιάννης Γιαννάκος, γίναμε μέλη του ΑΟΓ μιάς και έδρευε στη γειτονιά μας, στο υπόγειο των οδών Διδύμων και Αθανασίου Διάκου. Με συνοπτικές όμως διαδικασίες λίγα χρόνια αργότερα, μας διέγραψαν σε μία γενική συνέλευση που κυριάρχησε η προβοκάτσια και ο αυταρχισμός της τότε διοίκησης.
ΑΟΓ. Στη φωτογραφία διακρίνονται: Όρθιοι – Μητρούσης (προπονητής), Στασινόπουλος, Χωριανόπουλος, Νταβαρίνος, Περίχαρος, Κοσκινάς, Ματσούκης, Στέφος, Νταμάνης, Μάρκου και Γιαννικόπουλος (αρχηγός ή έφορος). Καθιστοί: Πετρόπουλος, Φυρογένης, Κακαρούχας, Παγώνης, Παπαδόπουλος, Τελαλιάν, Βερούλης.
Όταν κάποια στιγμή έφυγε ο Στράτος από την ομάδα κι αυτή έπαψε να έχει «ήθος», άρχισε την άνοδό της και από την Γ’ Αθηνών έφτασε μέχρι την Εθνική Ερασιτεχνική (ή την Δ’ Εθνική κατηγορία, αν θυμάμαι καλά). Εκεί όμως δεν κατάφερε να σταθεί και έπεσε στην Α’ Αθηνών.
Την ίδια περίπου εποχή η ΑΕΓ, έφτανε στον τελικό της Αθήνας (όλων των ομάδων της Αττικής στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο) και στο γήπεδο της Λ. Αλεξάνδρας (του Παναθηναϊκού), κέρδισε την ΜΑΡΚΟ (μεγάλη ομάδα τότε του Μαρκόπουλου) με 3-1. Στον αγώνα εκείνο είχε γεμίσει όλο σχεδόν το γήπεδο από γαλατσιώτες.
Και οι δυό ομάδες μας έπαιζαν πολύ καλή μπάλα. Για κάποιο διάστημα – για λόγους που αγνοώ όμως, υπήρξε μεγάλη ανταγωνιστικότητα μεταξύ τους.
ΑΕΓ. Στη φωτογραφία διακρίνονται : Όρθιοι - Χωριανόπουλος, Φραγκουλόπουλος, Σταθιάς, Κασάπογλου, Στέφος, Πρίντζος, Ρουγγέρης, Μπαρτζιώκας, Σαββάκης. Καθιστοί: Παναγούλιας, Κατσιμάνης, Γκέκας, Μπάκης, Κορρές, Βλάχος, Περράκης, Σκουρλής.
Εάν η ένωση των δύο αυτών ομάδων γινόταν την περίοδο εκείνη που είχαν και οι δυο τους μεγάλους μπαλαδόρους, θα ανέβαιναν -πιστεύω- πολύ εύκολα κατηγορίες και θα έφταναν με άνεση στην Β’ Εθνική. Για λόγους που πάλι αγνοώ, η ένωση πραγματοποιήθηκε αρκετά χρόνια αργότερα αλλά δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα.
***
Η αναφορά για το μικρό αυτό άρθρο, έγινε με προτροπή του Ν. Δημητρακόπουλου, που σαν μέλος της ΑΕΓ, μου πρότεινε να γράψω -σαν παλιός γαλατσιώτης που είμαι- λίγα λόγια γι’ αυτήν. Ακριβώς όμως επειδή είμαι γέννημα-θρέμμα της πόλης μας, και επειδή αγαπούσα και τις δυο ομάδες, έκρινα σκόπιμο να αναφερθώ και στις δύο. Παιδικοί φίλοι έπαιζαν και στις δυο ομάδες, οπότε για πιο λόγο να σπάσω την ενότητα;
Εάν διαπιστώσετε κάποια λάθη ή παραλείψεις στην αναφορά αυτή, διορθώστε με.
Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος
Πριν λίγο χρονικό διάστημα ο δήμαρχος Γαλατσίου Γ. Μαρκόπουλος σε δημόσιο ραδιοφωνικό μέσο εξέφρασε για άλλη μια φορά την επιθυμία του να μετατρέψει το πάρκο Ηνιόχου σε υπόγειο πάρκινγκ. Συγκεκριμένα, εκτός των άλλων, σκόπιμα ανέφερε ότι η παρούσα έκταση, που απαλλοτριώθηκε το 2003, έχει χαρακτηριστεί εξαρχής ως υπόγειος χώρος στάθμευσης.
Αυτό είναι ψευδές και δείχνει την επιθυμία του δημάρχου να αποχαρακτηρίσει το οικόπεδο από κοινόχρηστο χώρο πρασίνου και να το αξιοποιήσει για τελείως διαφορετική χρήση στην οποία βρίσκεται εδώ και περίπου τριάντα χρόνια. Ήδη για τις εργασίες των έργων του μετρό, που θα ολοκληρωθούν σε περίπου μια δεκαετία, έχουν θυσιαστεί πέντε πλατείες, δύο παιδικές χαρές, χώροι άθλησης, αρκετά στρέμματα δασικής έκτασης αλλά και ο περίπατος προς το Άλσος Βεΐκου. Ταυτόχρονα ο Δήμος Γαλατσίου έρχεται να καταστρέψει τον τελευταίο πνεύμονα πρασίνου μέσα στο αστικό περιβάλλον της πόλης μας, το πάρκο Ηνιόχου.
Από τη δεκαετία του ’90, όπου οι κληρονόμοι του Βέικου θέλησαν να εκμεταλλευτούν προς όφελός τους το οικόπεδο, μέχρι και τις προηγούμενες δημοτικές αρχές, όλοι έφερναν συνεχώς το ίδιο σχέδιο για τη δημιουργία ιδιωτικού πάρκινγκ. Ήταν πάντα όμως η μαχητική και η μαζική αντίσταση των κατοίκων που απέτρεπε και άφηνε στα χαρτιά τα σχέδιά τους.
Έτσι μετά από τους νικηφόρους αγώνες υπεράσπισης, οι κάτοικοι της γειτονιάς και της περιοχής με προσωπικό χρόνο, έξοδα και κόπο διαμόρφωσαν ένα οικόπεδο περίπου 3.5 στρεμμάτων σε πάρκο με δέντρα, θάμνους, φυτά, παγκάκια, τραπέζια, φροντίζοντας για τη συντήρηση και την καθαριότητά του. Ενώ ταυτόχρονα στον χώρο αυτόν έχουν φιλοξενηθεί πληθώρα δημόσιων και χωρίς αντίτιμο εκδηλώσεων.
Το πάρκο, λοιπόν, βρίσκεται ξανά σε κίνδυνο. Αλλά υπολογίζουν χωρίς τον ξενοδόχο, εμάς, τους κατοίκους της περιοχής που θα υπερασπιστούμε και πάλι τον δημόσιο, πράσινο χαρακτήρα αυτού του χώρου και την ελεύθερη πρόσβαση για όλους/ες.
Σας καλούμε σε συνέλευση-συζήτηση την Tετάρτη 10 Απριλίου, ώρα 18:00 στο πάρκο Ηνιόχου για να οργανώσουμε αδιαμεσολάβητα τις αντιστάσεις μας.
Να τους κόψουμε την φόρα, προτού μας κόψουνε τα δέντρα!
Πρωτοβουλία για την υπεράσπιση του πάρκου Ηνιόχου