Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 14 Ιούλιος 2024

 

Η ιστορία μας δεν αρχίζει με το μια φορά κι έναν καιρό, σ' έναν τόπο μακρινό, όπως συνηθίζεται στα παραμύθια, γιατί ξέρουμε πότε ακριβώς και πού συνέβη. Επίσης, είναι πέρα για πέρα αληθινή.

Πρωινό στις οκτώ ακριβώς στα Τουρκοβούνια (συνοικία της Αθήνας κοντά στο Γαλάτσι). Μεσοκαλόκαιρο. Τα σχολεία κλειστά και το κοριτσάκι της ιστορίας μας βαριέται απελπιστικά. Για διακοπές ούτε λόγος. Δεν το επιτρέπει η δουλειά του μπαμπά.

Μαμά δεν υπάρχει. Της είπαν ότι αρρώστησε και πέθανε όταν ήταν ακόμα πολύ μικρή, αλλά από κάτι μισόλογα της γιαγιάς της, υποπτεύεται ότι είχε φύγει με κάποιον. Ίσως πλανόδιο έμπορο. Αλλιώς, πώς δικαιολογείται η αντίδραση της γιαγιάς;

Κάθε που ακούει πλανόδιο έμπορο να διαλαλεί την πραμάτεια του στη γειτονιά, βγαίνει στο μπαλκόνι και του πετάει μανιασμένη έναν κουβά νερό - συνήθως απ' το σφουγγάρισμα, βρίζοντας:

«πήγαινε να ξεμυαλίσεις καμιά μυαλοκομμένη σ' άλλη γειτονιά».

Εκείνο το πρωί, λοιπόν, η γιαγιά έχει πάει λαϊκή, η μικρή βαριέται μπροστά στην τηλεόραση. Χτυπά το κουδούνι.

Παρ' όλο που οι οδηγίες είναι σαφείς (δεν ανοίγουμε ποτέ την πόρτα όταν είμαστε μόνοι στο σπίτι), τρέχει κι ανοίγει. Είναι η Ελένη απ' τον τρίτο. Αυτή, που τρία χρόνια τώρα, τάχει μπλέξει με τον πατέρα του κοριτσιού και τον σέρνει απ' τη μύτη.

«Καλημέρα Ασπρουλιάρα» της λέει η Ελένη χαμογελώντας πλατιά. Το έντονο βιολετί κραγιόν, έχει βάψει τα μπροστινά της δόντια και μοιάζει με μάγισσα.

Το κορίτσι, έχει ήδη μετανιώσει που άνοιξε γιατί δεν τη συμπαθεί καθόλου.

«Σου έφερα μια αντηλιακή κρέμα, γιατί αύριο θα πάμε στη θάλασσα. Έτσι άσπρη που είσαι θα κατακαείς». Πράγματι το κορίτσι είναι τόσο άσπρο που όλοι τη φωνάζουν Ασπρουλιάρα. Το δέρμα της έχει το εκτυφλωτικό άσπρο του χιονιού, που σε άνθρωπο δεν είναι καθόλου γοητευτικό. Ξέρεις αυτό το μη χρώμα.

Κάνω εδώ μια μικρή παρένθεση για να σας πω, ότι στο σχολείο την έλεγαν και φάντασμα.

Τόσο άσπρη ήταν που σχεδόν γινόταν αόρατη, ιδίως όταν φορούσε λευκά ρούχα. Γι' αυτό η γιαγιά της, επέμενε να φορά πάντα έναν κόκκινο φιόγκο στα μαλλιά.

Μαζί με την αντηλιακή η Ελένη της δίνει κι ένα μήλο. Δεν ήθελε να το πάρει, αλλά εκείνη επέμενε πως έχει πολλές βιταμίνες, τον γιατρό τον κάνει πέρα και άλλα τέτοια. Το παίρνει. Με την πρώτη δαγκωνιά, νιώθει ένα τρομερό κάψιμο στο στομάχι. Σα να κατάπιε φωτιά. Την πιάνει κάτι σαν τρέλα. Βγαίνει στο δρόμο, παρακούοντας κάθε οδηγία του πατέρα και της γιαγιάς. Δεν σταματά ούτε στα φανάρια. Διασχίζει τη Βεΐκου και τρέχοντας ανάμεσα στ' αυτοκίνητα. Το κάψιμο φουντώνει. Διψάει. Στο νούμερο διακόσια δεκαοχτώ, λίγο πριν την Αγία Γλυκερία, σταματά. Χτυπά το κουδούνι στο σπίτι, ένα παλιό τριώροφο, με φθαρμένα ξύλινα πορτοπαράθυρα. Δεν φαίνεται κανείς, αλλά η πόρτα οπισθοχωρεί στην ελάχιστη πίεση κι ανοίγει. Αν και μισοσκόταδο στο εσωτερικό του σπιτιού, βρίσκει εύκολα την κουζίνα. Παίρνει ένα από τα επτά ποτήρια που βρίσκει στο στραγγιστήρι του νεροχύτη και πίνει με βουλιμία νερό. Η φωτιά μέσα της αρχίζει να σβήνει. Το διαμέρισμα του ισογείου, αν εξαιρέσεις την κουζίνα είναι μονόχωρο. Τώρα που έχει την άνεση να το παρατηρήσει διαπιστώνει ότι στο μοναδικό δωμάτιο υπάρχουν επτά κρεββάτια. Τρείς κουκέτες διπλές κι ένα μονό. Τα κρεβάτια είναι μικρά σαν παιδικά, αλλά τα υπόλοιπα πράγματα που είναι σκορπισμένα στον χώρο, δείχνουν πως εκεί μένουν άντρες. Σίγουρα εργάτες, ίσως και οικονομικοί μετανάστες, γιατί όλα τα έπιπλα και τα σκεύη είναι παράταιρα και μετρημένα. Επτά καρέκλες, επτά πιάτα, επτά πιρούνια και μόνο ένα κουτάλι.

Τρία ζευγάρια λασπωμένες μπότες από ξεβαμμένο μαύρο δέρμα, δυό ζευγάρια λαστιχένιες γαλότσες, ένα γιλέκο με πολλές τσέπες, σαν αυτά που φοράνε οι ψαράδες ή οι τεχνίτες ( είχε κι ο πατέρας της ένα) κι ένας σωρός πουκάμισα καρώ ή από χοντρό σκούρο ύφασμα, σώβρακα και φανέλες με μανίκι, προφανώς άπλυτα από τον προηγούμενο χειμώνα.

Η μπόχα του δωματίου είναι αποπνικτική. Ανοίγει τα δυο παράθυρα που υπάρχουν, ευτυχώς σε αντικριστούς τοίχους να γίνει ρεύμα, μπας και καθαρίσει λίγο η ατμόσφαιρα. Αν κάτι έχει μάθει ζώντας με τη γιαγιά της είναι το νοικοκυριό. Όχι ότι κάνει με προθυμία τις δουλειές, αλλά η γιαγιά δεν τα πολυκαταφέρνει πια, λόγω ηλικίας και αναγκάζεται να βάζει κι αυτή ένα χεράκι. Καταλαβαίνει ότι αν δεν απομακρύνει τ' άπλυτα και τα βρωμοπάπουτσα δεν θα φύγει η μπόχα. Όταν αυτά, έχουν μεταφερθεί στο βεραντάκι της κουζίνας, κινούμενη από την ανίκητη δύναμη της συνήθειας, αρχίζει το καθάρισμα. Πλένει τα επτά πιάτα που υπάρχουν στοιβαγμένα στο νεροχύτη, μουλιάζει ένα τηγάνι που έχει πάνω του υπολείμματα από καμένο ψάρι και παλεύει με την κατσαρόλα που έχει ένα μόνο χερούλι στη θέση του και δυο τρεις στρώσεις απροσδιόριστου χρώματος, αλλά κολλώδους υφής στον πάτο. Όταν η κουζίνα έχει τακτοποιηθεί, αλλάζει τα βρώμικα σεντόνια με τα ας πούμε καθαρά που βρίσκει σ' ένα μπαούλο, σκουπίζει, σφουγγαρίζει και βγαίνει στο μπαλκονάκι. Το πλύσιμο των ρούχων δεν ήταν δυνατόν να γίνει χωρίς απορρυπαντικό και δεν βρήκε πουθενά. Κατάφερε όμως να ξεκολλήσει τις λάσπες απ' τα παπούτσια.

Ήταν κατάκοπη. Τώρα καταλαβαίνει την έκφραση της γιαγιάς, «μου κόπηκε η μέση». Πέφτει στο μονό κρεββάτι και βυθίζεται σ' έναν ύπνο χωρίς όνειρα.

Ξυπνάει από ένα βίαιο τράνταγμα. Ένας γενειοφόρος, σκουρόχρωμος, είναι σκυμμένος από πάνω της. Άλλοι έξι παραπίσω παρακολουθούν, βλοσυροί. Φαίνονται απειλητικοί. Η γλώσσα τους είναι ακατανόητη, αλλά το ύφος τους δεν χρειάζεται μετάφραση. Τρομαγμένη, τρέχει ξυπόλητη έξω από το σπίτι. Στη βιασύνη της ξεχνάει ακόμα και τις καινούριες σαγιονάρες της. Στο δρόμο για το σπίτι επαναλαμβάνει σχεδόν φωναχτά τις οδηγίες του μπαμπά και της γιαγιάς που είχε παραβεί:

Δεν ανοίγουμε την πόρτα, όταν λείπουν οι μεγάλοι απ' το σπίτι.

Δεν παίρνουμε φαγώσιμα από ξένους.

Δεν μπαίνουμε σε ξένα σπίτια.

Δεν περνάμε τα φανάρια όταν είναι κόκκινα για τους πεζούς.

Υπόσχεται στον εαυτό της ότι δεν θα ξεχάσει το σημερινό μάθημα: κρύβουμε την αντιπάθειά μας για την φιλενάδα του μπαμπά.

 

"Κωνσταντίνα Ζαγάρη"

 

============

  

 

Η Κωνσταντίνα Ζαγάρη γεννήθηκε στην Αθήνα και ζει στον Μαραθώνα. Το 2018 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική της συλλογή «Πεζές σκέψεις δίχως (π)οίηση», εκδόσεις Άπαρσις. Ποιήματα και πεζά της συμπεριλαμβάνονται στη «Νέα Φιλολογική Πρωτοχρονιά» 2020/2021/2022/2023, στη συλλογή «Σύγχρονοι Έλληνες Ποιητές», εκδόσεις Παππάς και στις συλλεκτικές εκδόσεις «Συνομιλώντας με τον Arthur Rimbaud, Συνομιλώντας με την Κατερίνα Γώγου», εκδόσεις Όστρια, «Συνομιλώντας με τη Σαπφώ», εκδόσεις Λύχνος, «Συνομιλώντας με τον Ναζίμ Χικμέτ», εκδόσεις Δρόμων. Κείμενά της συμπεριλαμβάνονται: «Πες μας ένα παραμύθι»,  εκδόσεις Δρόμων, «Έγκλειστος βίος», έκδοση Πολιτιστικές Απόπειρες και «Τα διηγήματα του εγκλεισμού», εκδόσεις Άπαρσις, «Τεχνών συναπαντήματα», εκδόσεις Όστρια. Έχει γράψει ένα θεατρικό έργο: «Μην ξεχαστώ και δεν της μοιάσω», που βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (2012). Το 2024 κυκλοφόρησε το έργο της: «Τα μυστικά είναι κατοικίδια» (νουβέλα και διηγήματα), από τις εκδόσεις Άπαρσις. 

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 09 Ιούλιος 2024

 

Τέτοιες μέρες, το 2015, συνέβησαν γεγονότα  που σημάδεψαν  την χώρα  και προσδιόρισαν την  σημερινή παρακμιακή πορεία της.

Α. Στα πράγματα ήρθε μία κυβέρνηση «αριστερή» που μαζί με έναν ξεσηκωμένο λαό, επαγγέλλονταν απεξάρτηση, απαλλαγή από μνημόνια.....

Β. Πραγματοποίησε  δημοψήφισμα που παρά  το 61,31%, το αγνόησε, το  ανέτρεψε.

Γ. Υπέγραψε ένα ατιμωτικό μνημόνιο ( εκχώρησε  στους δανειστές την εθνική περιουσία για 99 χρόνια ), με την παρότρυνση -  συνευθύνη ολόκληρου  του πολιτικού φάσματος, ( εκτός ΚΚΕ,  Βαρουφάκη και εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς ).

Δ. Στον Ελληνικό λαό <<  περνάνε>> την θέση   ότι  τα μνημόνια τελείωσαν το 2018 και ότι η χώρα σώθηκε (!).

Ε. Στο μεταξύ η χώρα , παρά τις ωραιοποιήσεις Μητσοτάκη, είναι γεμάτη πληγές και συσσωρεύει προβλήματα κάτω από  την προστασία ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ.

ΣΤ.  Ο Ρ.  Ρινάλντι ,επί κεφαλής της ΚΟΕ  που συμμετείχε στην πρώτη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ   σε άρθρο του στον «Δρόμο της αριστεράς» με τίτλο :  “ο πραξικόπημα για το οποίο κανείς δεν  μιλά,  που έφερε την κυβέρνηση  του Χίλτον  ( 5 – 6  Ιουλίου 2015 ) “ πραγματοποιεί μία  λεπτομερή επισκόπηση  της κρίσιμης χρονιάς και ιδιαίτερα για το δημοψήφισμα για  το οποίο ….κανένας δεν θέλει να θυμάται  τι έγινε.                                              

Επειδή , κάθε αντισυστημική, βασικά πατριωτική  φωνή, τελειώνει  με την επισήμανση  των πληγών της χώρας μας, όπως  το «υπαρξιακό πρόβλημα» χωρίς, όμως να  υποδεικνύει τον δρόμο στον οποίο  πρέπει και μπορεί να μπει η χώρα, θα περίμενε κανένας ότι :                    

 Οι θεωρητικοί, οι μελετητές, οι   ερευνητές  του πολιτικού προσανατολισμού της χώρας και του φρονήματος του  προδομένου λαού, να ενσκύψουν και να  υποδείξουν  τον  << άλλο >>  δρόμο, που προφανώς περνάει από την  απεξάρτηση, την εθνική ανεξαρτησία, όσο δύσκολος κι αν είναι, όσα χρόνια – γενιές περάσουν!

Για να αποκτήσουμε μία << άλλη συνείδηση >>, για  να ξαναδούμε κόσμο στις πλατείες  πρέπει να δοθούν απαντήσεις, έστω πρωτόλειες  στα ερωτήματα :

Τελικά έχουμε ή δεν έχουμε  διέξοδο; Πως;  με ποια πολιτική; με ποια μέσα; ποια τα πρώτα βήματα ;

Εκτός  και  μας πουν ότι η λύση βρίσκεται εντός του << συστήματος >>, οπότε ας στοιχηθούν κι αυτοί στην ουρά

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

Περισσότερα του ιδίου 

Ξαναγύρισε με το ίδιο τρίχωμα!

To Δημοτικό Συμβούλιο συνεδριάζει (25/08/2024)

Ράμα επιβεβαιώνει Μελισσουργό...για το ΠΑΛΑΙ

"Ουάου"
Παρακολουθώντας το Δημοτικό Συμβούλιο

Στο Γαλάτσι ,δεν είναι όλοι 25/άρηδες, ούτε αθλητές -άλτες για να υπερπηδούν εμπόδια, ούτε τόσο προσεκτικοί για να μην γκρεμιστούν......

Αδιαφορία για την σπατάλη νερού, από διαρροή της ΕΥΔΑΠ

Χάρης Δούκας, δήμαρχος Αθήνας

Ο Μητσοτάκης στο Γαλάτσι
Ο Μητσοτάκης στο Γαλάτσι(2η βερσιόν). Τι είδε και τι δεν είδε. Τι είπε και τι δεν είπε

Κάτω τα χέρια, από την μοναδική στο Γαλάτσι, Πλατεία Ηνιόχου

Όχι στις ανίερες επιθέσεις

Αναρτήσεις πολλές, να τιμήσουμε όμως και τον διάλογο
Ο Κύριος υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος....

Για το "νέο" που περιμένουμε και δεν έρχεται

....στη χώρα της "φαιδράς πορτοκαλέας"

Ούτε τώρα μπόρεσες να κρυφτείς...πεζοπόρε!

Ηλία Μιμηγιάννη σ' ευχαριστούμε...

Εν όψει του ντιμπέϊτ ...δεν θέλω άλλα χάδια στα αυτιά μου

Χωρίς εθνική ευθύνη

Εκλογές τον Αύγουστο,μαζί με τις παχιές μύγες

Η προστασία του Δάσους, υπέρτατο καθήκον του Δήμου & τοπικής κοινωνίας
Λόφος Κόκκου: Οι δασικοί χάρτες- ευκαιρία συνεννόησης!  

Στον απόηχο του Σαββάτου

Ρε φίλε,με ρωτάς συνέχεια ,γιατί δεν δηλώνω με ποιον είμαι
Στην εποχή των μεγάλων αβεβαιοτήτων τους φταίει ο Δημόσιος υπάλληλος

Ούτε τώρα?Τι παραπάνω,για να ξεσηκωθεί ο Έλληνας;

Εξαγορά κατεχόμενων ακινήτων του Δημοσίου

Η ερώτηση που θα έκανα

Για καφέ στο κέντρο του Γαλατσίου...με τελεφερίκ

Eπιτέλους..είδε και ο πεζοπόρος

Σταματίου,υπήρξες ένας ξεχωριστός άνθρωπος

Δεν ήταν μόνο ξενάγηση,ήταν και ένα αλλιώτικο,συγκλονιστικό μάθημα

Μη μου τη πόλη τάραττε!!

Αδυναμίες της τοπικής κοινωνίας μας - ο Δήμος- οι δημότες

Εκλογές

Εδοξάσθη κρυπτόμενος,κατεποντίσθη εμφανιζόμενος!

Κινδυνεύει πραγματικά το Δάσος Βεϊκου?
Tσίπρας Μελισσουργός:Διαφορετικά μεγέθη,ίδιο πρόβλημα
Με το...μπαλόνι.
Ανάλαφρα ...και σοβαρά!!!
Δεν ήθελα να ήμουν νέος και τραπεζικός υπάλληλος!
Σου απάντησα
Σκέφτομαι(οφείλω)
Εικόνα,εντυπωσιασμός,μετέωρες αποφάσεις
Πανδημία εποχής:προβολή μαγικής εικόνας!!
Η μελέτη Λύτρα-Τσιόδρα στα γραφεία του Σύριζα Γαλατσίου
Το να ακούς καλά είναι προσόν,το να  κακολογείς είναι αδυναμία !
Πορεία λύτρωσης του ανθρώπου ή συντριβή της γης?
We4all : Παλαιότερα  "αγγλικούρες", τώρα  Δενδροφύτευση στο ΠΑΛΑΙ!
Ακόμα και το "4" ,είναι πολύ μεγάλος αριθμός κε Δήμαρχε!
Μίκης Θεοδωράκης
Διακρίθηκαν για το ήθος και την σεμνότητά τους
Πόσα χρόνια απέχει η Ιπποκράτειος Πολιτεία από το Άλσος Βεϊκου?
Είναι η ώρα : Καμία έκπτωση σε βάρος  της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος!.Πόσο απέχει η ΓΚΡΑΒΑ από το ΆΛΣΟΣ?

 Aνοιχτή επιστολή προς Δήμαρχο και Πρόεδρο ΠΕΔΑ

 

 

 

 

 

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 04 Ιούλιος 2024

 

Tο άτομο έχει τεράστια σημασία, παρ’ όλο που η κοινωνία, οι θρησκείες, οι κυβερνήσεις δεν αναγνωρίζουν αυτό το γεγονός. Ο άνθρωπος (το άτομο), είναι πολύ σημαντικός, γιατί είναι το μόνο μέσο απ’ όπου μπορεί να έλθει εκείνη η εκρηκτική δημιουργικότητα της Πραγματικότητας. Εσείς οι ίδιοι είστε το περιβάλλον στο οποίο η Πραγματικότητα μπορεί να γεννηθεί. Αλλά θα έχετε παρατηρήσει ότι όλες οι κυβερνήσεις, όλες οι οργανωμένες θρησκείες και κοινωνίες, παρ’ όλο που υποστηρίζουν την σπουδαιότητα του ατόμου, προσπαθούν να εξαφανίσουν τους ατομικούς πυρήνες, το αίσθημα της ατομικότητας, γιατί θέλουν να υπάρχει το αίσθημα της συλλογικότητας, επειδή θέλουν μαζικές αντιδράσεις για να τις ελέγχουν. Αλλά ο νους που είναι οργανωμένος σύμφωνα με ένα συγκεκριμένο πρότυπο πίστης, που τον βαραίνουν τα έθιμα, οι παραδόσεις, οι γνώσεις, δεν είναι ένας ατομικός νους. Ένας ατομικός νους μπορεί να υπάρξει μόνο όταν παραμερίσεις – σκόπιμα, συνειδητά, με αίσθημα – όλες αυτές τις επιρροές, επειδή έχεις κατανοήσει την σημασία τους, την επιφανειακή τους αξία. Μόνο τότε υπάρχει ένας ατομικός δημιουργικός νους.

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαχωριστεί ο άνθρωπος ως άτομο από την μάζα, κι όμως χωρίς αυτό τον διαχωρισμό η επαφή με την Πραγματικότητα δεν είναι δυνατή. Η αληθινή ατομικότητα λοιπόν, δεν υπάρχει στο άτομο που απλώς έχει το δικό του όνομα, ορισμένες συναισθηματικές αντιδράσεις, ορισμένες συνήθειες, κάποια ιδιοκτησία και λοιπά, αλλά αληθινό άτομο είναι εκείνο που πασχίζει να ξεπεράσει την σύγχυση των ιδεών και των ιδεοληψιών, το τέλμα της παράδοσης – είναι εκείνο που τα παραμερίζει όλα αυτά και προσπαθεί να βρει την αιτία, τον πυρήνα, το κέντρο της ανθρώπινης δυστυχίας. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν καταφεύγει στα βιβλία, στην αυθεντία, στα γνωστά ήθη, αλλά τα παρατάει όλα αυτά και αρχίζει να ερευνά – αυτός ο άνθρωπος είναι ένα πραγματικό άτομο, ένας άνθρωπος με πραγματική ατομικότητα, που δεν σημαίνει εγωκεντρισμό. Αλλά οι περισσότεροι από εμάς επαναλαμβάνουμε, αποδεχόμαστε, συμμορφωνόμαστε, μιμούμαστε, υπακούμε, γιατί για εμάς η υπακοή έχει γίνει κανόνας – η υπακοή στο σπίτι, η υπακοή στο βιβλίο, η υπακοή στον δάσκαλο, η υπακοή στο κόμμα. Με την υπακοή νιώθουμε ότι υπάρχει ασφάλεια, σιγουριά. Αλλά η ζωή στην πράξη δεν είναι ασφαλής, η ζωή δεν έχει ποτέ ασφάλεια, αντίθετα είναι το πιο αβέβαιο πράγμα. Και επειδή είναι αβέβαιη, είναι επίσης βαθιά, πλούσια και απέραντη. Αλλά ο νους με την αναζήτησή του ψάχνει να βρει σιγουριά και ασφάλεια, κι έτσι υπακούει, συμμορφώνεται και μιμείται. Και ένας τέτοιος νους δεν είναι καθόλου ατομικός νους. Είναι μάζα.

Αυτά σκέφτομαι τώρα που ετοιμάζω τις βαλίτσες μου για το νησί. Εκεί, στην αλμύρα της θάλασσας και στον δυτικό καιρό που διώχνει τη βρώμα της Δύσης και τη στέλνει ανατολικότερα, θα στοχαστώ το παρόν, θ’ ακούσω ήχους ξεχασμένους, θα έρθω πάλι σε επαφή με τη φύση. Γιατί κακά τα ψέματα, στη πόλη μας, φύση δεν υπάρχει, παρόν δεν υπάρχει, οι ήχοι που ακούγονται είναι αυτοί του παράλογου, εδώ, γιγαντώνεται μέρα με τη μέρα η τοξικότητα, η εμπάθεια, η συναισθηματική σύγκρουση (γήπεδα, κόμματα, δόγματα), θεριεύει ο Λεμούρειος άνθρωπος, το συναισθηματικό κενό συμπληρώνεται με λόγια του αέρα. Κοπανιστός αέρας και επανάσταση, βαδίζουν αντάμα, χέρι-χέρι, και φτιάχνουν την αλυσίδα της μάζας. Τα δεσμά που φτιάχνει ο αδύναμος άνθρωπος και τον εγκλωβίζουν, του προσθέτουν αγκυλώσεις, του αφαιρούν φαιά ουσία, άρα νοητική ικανότητα, τον κάνουν πειθήνιο όργανο, ή μάλλον έμψυχο υλικό προς κατανάλωση. Ναι, εν τοις πράγμασι, που λένε, οι μάζες αποτελούνται από έμψυχο και αναλώσιμο υλικό.

Από τα μέσα του Σεπτέμβρη, που θα επιστρέψω πάλι στη πόλη των ονείρων μας, θα τα πούμε πάλι. Μέχρι τότε, ούτε θα μου λείψετε και ούτε θα σας λείψω. Επειδή δε έχουμε την καλή συνήθεια να διαβάζουμε βιβλία (ακραία συνήθεια!), ας προτείνω κι εγώ ένα βιβλίο διδαχτικό για ανάγνωση στην παραλία, ή στο καφέ δίπλα στο κύμα. Οι περισσότεροι το ξέρετε ασφαλώς αλλά ίσως είναι και κάποιοι που δεν το έχουν διαβάσει. Πρόκειται για το βιβλίο «Ο Αναρχισμός, από τη θεωρία στη πράξη» του Daniel Guerin. Το βιβλίο αυτό αποτελεί ίσως την καλύτερη εισαγωγή στον Αναρχισμό που έχει γραφτεί ποτέ. Μέσα από τις σελίδες του, αντλούμε επίσης πληροφορίες για τη δημιουργία των Σοβιέτ από τους ουκρανούς αναρχικούς δύο περίπου χρόνια πριν την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917, δίνονται επίσης πληροφορίες για το πως ο Λέοντας ο Τρότσκι, ως αρχηγός του Κόκκινου Στρατού, έσφαξε, δολοφόνησε κι έπνιξε στο αίμα εκατοντάδες χιλιάδες αναρχικούς, όταν φυσικά εδραιώθηκε η μειοψηφία των Μπολσεβίκων (5% είχαν οι Μπολσεβίκοι στην Οκτωβριανή επανάσταση) στην εξουσία.

Λέει πολλά το βιβλίο, όμως ας μην τα μαρτυρήσω όλα! Μην τα θέλετε κι εσείς όλα στο πιάτο!

Καλό Καλοκαίρι

 

Ο Πεζοπόρος – Λεό Τρότσκι, ο τσεκουρωμένος από τον Στάλιν 

 

 

 

Τo Οδοιπορικό μου 

 - Οι μέλισσες και τα μυρμήγκια στο Γαλάτσι

 - O γέροντας της Λ. Βείκου

- Πόντιοι Πιλάτοι και παραπληροφόρηση

- Το καπέλο από ψάθα ή ...από σκυρόδερμα?

 - Ευρωεκλογές με ή χωρίς εθνικό συμφέρον?

- Δράσεις και συνωμοσίες στη πόλη μας

- Διόδια στο Γαλάτσι και δανειστική βιβλιοθήκη

- Ήταν o Καστοριάδης αντικομμουνιστής?

- Ήταν υποκριτής ο Ένγκελς?

 - H σκόνη της πόλης μας, αιτία του χωρισμού του πρίγκηπος?

 Βάστα Σόιμπλε

- Στου Λάκη στο "No Name"

- Επιστροφή στα άγια τσιμέντα

 Η Ντροπή σας "αριστερούληδες" του Κονκλάβιου

- Η Φύση και τα παρά φύσιν έργα της

- Μαθήματα ιστορίας από την ευρωπαϊκή διανόηση

 Τσιφτετέλια και κλασσική μουσική στην ωραία πόλη μας

-Συμφέρον ή προσφορά?

-Γαλάτσι 2031 μ.χ

-Οι πηγές της ιστορίας & η προφορική ιστορία της πόλης μας

-Στον τελικό του - Marx (Μαρκό) εναντίον όλων!

-Επιστροφή στην καθημερινότητα & η προσέγγιση της Ελευθερίας

- Aπό τον Πελετίδη μέχρι τον Μαρκόπουλο

- Τα μετεκλογικά παράδοξα συνεχίζονται 

- Τα παράδοξα των Δημοτικών εκλογών στο Γαλάτσι

-Μπορεί η πόλη μας, να εκλέξει περιφερειακούς συμβούλους?  Ναι μπορεί.

- Ο τοπικισμός είναι αρρώστια?

- Αμπάριζα στον Δήμο....

- Ο Αγώνας ο καλός, είναι ο προεκλογικός- ψηφίστε με να σας αλλάξω

- "Δράσεις" στο βουνό.

- Ολίγα περί πολιτικών μετρίων ή αρίστων

- Εκλογική ανατροπή προ των πυλών

- Καμένη πατρίδα ...καμένα μυαλά.

- Τόπο στα νιάτα..ή στη μπάντα στη μπάντα...περνάει ο Λοσάντα

- Οι παρανομίες εντός και εκτός πόλεως ή όλα είναι καλώς καμωμένα?

- Η Λιθόστρωτη πόλη μας

- O Δήμαρχος της πόλης μας και οι πολίτες της

- Καφέ - Γαλακτοπωλείο - Ζαχαροπλαστείο, Βασ. Τζώρτζου

- Wow(Oυάου) - η φωνή των εξωγήινων

- Ο κυρ' Αντώνης....

- Πίκρα...στην πόλη μας και όχι μόνο

- Έχει καταφύγια το Γαλάτσι;

- Πικ νικ στο Δάσος του Βέϊκου

- Ο Γητευτής των Ά...λογων!

- Xρύσα Χαραλαμπίδου - ο άνθρωπος της πόλης μας

- Πως να σώσεις τέτοια πόλη?

- Το κόκκινο Άλσος και οι ιδεολογικές παράγκες του

- Συριζαϊική κλάψα στη πόλη μας,για ψήφους

- Ποιον Λιγούρη να ψηφίσω παππού?

- Η άδεια και όμορφη πόλη μας τις μέρες του Πάσχα

- Η αγέλη των ψηφοφόρων

- H αναρχία της πόλης μας

- Oι λιγούρηδες της εξουσίας

- Το  Πάσχα εδώ κι εκεί...

 - Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως & επανάσταση 1821

- Η αριστερά στο μαντρί του Δημάρχου μας;

- Οι κραυγές του "σοφού" γέροντα

- Η φασολάδα της Καθαράς Δευτέρας στο Άλσος Βεϊκου

- Μισό λεπτό...ε;

-και το ΚΚΕ στηρίζει Μαρκόπουλο ?
-Οι παλιοί άνθρωποι της πόλης μας - τα κρεοπωλεία τους & άλλα εμπορικά καταστήματα

-Η αντιπαλότητα κρεατοφάγων & φυτοφάγων

-Έργα ανάπτυξης του Γαλατσίου

-Στους δρόμους της πόλης μας

-Oι ραδιοφωνικοί σταθμοί της πόλης μας

-Ανάδελφες δημοτικές κινήσεις ή σκέψεις?

-Συκιά,Χαρβάτι ή στα μπακαλιαράκια του Αντρέα?

-Η Βιομηχανική ζώνη στην Ακτημόνων

-Κονκλάβιο & Φώτα στη πόλη μας

-Ο Προφήτης μας ο Ηλίας

-Η ...τρομοκρατία του Δημάρχου

-Ποδόσφαιρο & βοδινό κρέας

-Δαγκωτό στη κάλπη

-Kομματικές παρατάξεις εναντίον της τοποικής κοινωνίας

-Η τέχνη του να γράφεις,χωρίς να λες τίποτα

-Πως θα πέσει ο Βούδας της πόλης μας

O Kαλαματιανός

-Oι διενέξεις της αριστεράς και άλλα τινά...

-Οι πρωτοπόροι γιατροί της πόλης μας και όχι μόνο

-Πάμε για μπιλιάρδο στου Αλέκου την υπόγα?

-Καφέ Παπαγαλίνο - η Wall street της πόλης μας

-Το Bulling των δασκάλων της πόλης μας

-Γιώργος Μουφλουζέλης -ο μεγάλος ρεμπέτης της πόλης μας

-Τα βιβλιοπωλεία &  οι βιβλιόφιλοι της πόλης μας

-O Γρεβενιώτης

-Είναι γνήσια η "appodixi"

-Στις εκλογές ψηφίζουμε τα "είδωλά" μας

-Ο αιρετός τύραννος

-H "μαύρη" προπαγάνδα..

-Το 5ο πάρκινγκ στη ΛΑΤΟ

-Οι επαναστάτες του τίποτα,για τον επόμενο δημαρχιακό θώκο

- Πάλι θα σαρώσει ο Δήμαρχος

- Διακίνηση ιδεών ή συμφερόντων

- Ερωτευμένα ζευγάρια στην κόκκινη Παναγιά

- Σκάκι & Παράλογο

- Kαλοκαιρινό σεξ στο ίντερνετ καφέ

- Ο Aλέξης ...στο δείπνο των 7!

- Οι γιαουρτάδες του Γαλατσίου

- Πανηγύρι Αγίας Γλυκερίας - παραλειπόμενα

- Η εκπομπή του Larry King για το κονκλάβιο

- Μη φοβάσαι το δεξί σου χέρι Δήμαρχε

- Το Πάσχα έφυγε...

- Ο τελευταίος πειρασμός

- Πεζοπορώντας στο παλιό Γαλάτσι

- Είναι προοδευτικές οι ιδεολογίες?Είναι προοδευτικοί οι ακολουθούντες αυτές πιστά?

- Τo κονκλάβιο στη τηλεόραση

- Τα μπαρμπέρικα της πόλης μας

- Εσείς εκεί στο κονκλάβιο τι ρόλο παίζετε αλήθεια?

- Οι αμαρτίες της Λεωφόρου Βεϊκου και οι αναμάρτητοι κριτές

 Αίφνης,δίχως λόγο και αιτία,εξερράγη ο Ίκαρος

- Tα βαρέα οχήματα του Δήμου,δεν είναι πασαρέλα για modeling

- Εγκαίνια της κεντρικής πλατείας Γαλατσίου

- Το επεισόδιο της Σταύρωσης στην Λ. Βεϊκου

- Το υπόγειο πάρκινγκ στην κεντρική πλατεία στην πόλη μας!

- Στο καμίνι της ΛΑΤΟ το αποτεφρωτήριο της πόλης του Γαλατσίου

- Ο πόνος της κ. Σαπουνά

- H περιφρούρηση του Γ.Γ. του ΚΚΕ στο Γαλάτσι 

- Σύγκρουση καλαματιανών παραγόντων στη πόλη μας στο Hasta Luego

- Αγιασμός των υδάτων στο Κολυμβητήριο Γαλατσίου

- Κοπή βασιλόπιτας στο Γαλάτσι

- Κάλαντα για όλα τα παιδιά του κόσμου

- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων

- Μικρές ιστορίες της πόλης μας

- Ο "Αθώες" μαχαιριές στους κόλπους του Σύριζα της πόλης μας

- Ο Ρόλος - Ποιος ο δικός σου ρόλος Ίκαρε?

- Στην αμαρτωλή πόλη μας ,γαπ ή ανδρουλάκης?Δουλεία ή ελευθερία?

- Παλαιό Τέρμα -Ζαχαροπλαστείο Νάταλι

- Κονκλάβιο κι ελευθερία

- Ηλίααααα ρίξτο το ΠΑΣΟΚ

- Τους νέους Αντιδημάρχους τους ξέρουμε.Τον επόμενο Δήμαρχο τον ξέρουμε?

- Οι στοές στο Γαλάτσι

- Καφέ 48 - κλιμάκιο του Κονκλάβιου και ο αθλητισμός της πόλης

- Ρομποτική ή πολιτική?- Επιστήμη ή ανοησία?

- Πολίτες - Ενημέρωση και πράττειν άλογα  

- Τα λουκάνικα του συμβούλου και άλλα τινά

- Ο τελευταίος Μαραθωνοδρόμος

- Το Πολυτεχνείο ,η θυσία του & τα κόμματα 

- Απάντηση του Πεζοπόρου στην επιστολή-κόλαφο που έλαβε από το Κονκλάβιο Γαλατσίου!

- ΜΚΟ στο ΠΑΛΑΙ και παίζω-πορεία

- Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ

- Ta ΜΜΕ του Γαλατσίου..

-Οι "προοδευτικοί" εν Γαλατσίω φίλοι μας...και όχι μόνο

- Το Κονκλάβιο του Γαλατσίου ,έλυσε το πρόβλημα του COVID 19 στο Ιντερνετ καφέ.

-Εκεί στο Ιντερνετ καφέ,γιατι φλυαρείτε και δεν λέτε απολύτως τίποτα?

-Το Χάος επόμενη Δημοτική αρχή?

- ‘Εν ἀρχή ἦν τὸ Χάος ... τού Γαλατσίου

- Στον καιρό του "Μπάλου"

- Δήμαρχος μαινόμενος

- Φιλάνθρωπος ή φιλόζωος

- Από την καλύβα ψηλά στο βουνό, στη γκρίζα πόλη .

- Οι αναλυτές γκρεμίζουν - τα χελιδόνια κτίζουν...

-- Καψούρες....
- Οι αναλύσεις στο Καφέ Gallo

- Ντεϊσμός και Ύβρις  

 Λαχανόκηποι και κάνναβις  

- Στο κήπο της Παναγιάς της Ινδιάνας

-... Το Πανηγύρι 

--- 12 ο' clock

- -Η Αίθουσα αναμονής στο Γαλάτσι

- Σφοδρή σύγκρουση του Δημάρχου με τον υιό του Δαιδάλου

- Tα βαρέα οχήματα του Δήμου,δεν είναι πασαρέλα για modeling

- Εγκαίνια της κεντρικής πλατείας Γαλατσίου

- Το επεισόδιο της Σταύρωσης στην Λ. Βεϊκου

- Το υπόγειο πάρκινγκ στην κεντρική πλατεία στην πόλη μας!

- Στο καμίνι της ΛΑΤΟ το αποτεφρωτήριο της πόλης του Γαλατσίου

- Ο πόνος της κ. Σαπουνά

- H περιφρούρηση του Γ.Γ. του ΚΚΕ στο Γαλάτσι 

- Σύγκρουση καλαματιανών παραγόντων στη πόλη μας στο Hasta Luego

- Αγιασμός των υδάτων στο Κολυμβητήριο Γαλατσίου

- Κοπή βασιλόπιτας στο Γαλάτσι

- Κάλαντα για όλα τα παιδιά του κόσμου

- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων

- Μικρές ιστορίες της πόλης μας

- Ο "Αθώες" μαχαιριές στους κόλπους του Σύριζα της πόλης μας

- Ο Ρόλος - Ποιος ο δικός σου ρόλος Ίκαρε?

- Στην αμαρτωλή πόλη μας ,γαπ ή ανδρουλάκης?Δουλεία ή ελευθερία?

- Παλαιό Τέρμα -Ζαχαροπλαστείο Νάταλι

- Κονκλάβιο κι ελευθερία

- Ηλίααααα ρίξτο το ΠΑΣΟΚ

- Τους νέους Αντιδημάρχους τους ξέρουμε.Τον επόμενο Δήμαρχο τον ξέρουμε?

- Οι στοές στο Γαλάτσι

- Καφέ 48 - κλιμάκιο του Κονκλάβιου και ο αθλητισμός της πόλης

- Ρομποτική ή πολιτική?- Επιστήμη ή ανοησία?

- Πολίτες - Ενημέρωση και πράττειν άλογα  

- Τα λουκάνικα του συμβούλου και άλλα τινά

- Ο τελευταίος Μαραθωνοδρόμος

- Το Πολυτεχνείο ,η θυσία του & τα κόμματα 

- Απάντηση του Πεζοπόρου στην επιστολή-κόλαφο που έλαβε από το Κονκλάβιο Γαλατσίου!

- ΜΚΟ στο ΠΑΛΑΙ και παίζω-πορεία

- Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ

- Ta ΜΜΕ του Γαλατσίου..

-Οι "προοδευτικοί" εν Γαλατσίω φίλοι μας...και όχι μόνο

- Το Κονκλάβιο του Γαλατσίου ,έλυσε το πρόβλημα του COVID 19 στο Ιντερνετ καφέ.

-Εκεί στο Ιντερνετ καφέ,γιατι φλυαρείτε και δεν λέτε απολύτως τίποτα?

-Το Χάος επόμενη Δημοτική αρχή?

- ‘Εν ἀρχή ἦν τὸ Χάος ... τού Γαλατσίου

- Στον καιρό του "Μπάλου"

- Δήμαρχος μαινόμενος

- Φιλάνθρωπος ή φιλόζωος

- Από την καλύβα ψηλά στο βουνό, στη γκρίζα πόλη .

- Οι αναλυτές γκρεμίζουν - τα χελιδόνια κτίζουν...

-- Καψούρες....
- Οι αναλύσεις στο Καφέ Gallo

- Ντεϊσμός και Ύβρις  

 Λαχανόκηποι και κάνναβις  

- Στο κήπο της Παναγιάς της Ινδιάνας

-... Το Πανηγύρι 

--- 12 ο' clock

- -Η Αίθουσα αναμονής στο Γαλάτσι

- Σφοδρή σύγκρουση του Δημάρχου με τον υιό του Δαιδάλου

-  Αμπέλια και λαχανόκηποι στο Γαλάτσι

- Είναι η κ. Έλενα Ζέρβα η αντανάκλαση της κ. Αυλωνίτου;

- Ξανθή και κόκκινη Παναγιά

- Το Γαλάτσι στην αρχαιότητα

- Η διανόηση του Γαλατσίου στην εξορία

- Τα ιερά της πόλης μας

- Ίδιες ειδήσεις - ίδια προπαγάνδα - ίδιες μορφές

- Είδωλα ή άλλως αντανακλάσεις 

- Όλα είναι "Μήδεια"...

- Αφιέρωμα στον Έρωτα

- Πανδημία και Φρόϋντ ή άλλως το καφενείον η Ελλάς - μέρος Β' 

- Πανδημία και Φρόϋντ ή άλλως το καφενείον η Ελλάς  

-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι

- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...

-Προς αφελείς ψηφοφόρους …

-Ο Διανοούμενος ... 

 

-Λεωφόρος Βέϊκου