Νοιώθω χρέος μου έναν αποχαιρετισμό στο Κώστα Καλεσάκη,που απρόοπτα αρρώστησε και εξ ίσου απρόοπτα έφυγε από την ζωή και κηδεύθηκε σήμερα Σάββατο. Του χρωστάω δύο κουβέντες διαφορετικές, γιατί με τον Κώστα εν ζωή δεν χρειαζόταν, επειδή στη παρέα των πολλών μπορούσαμε να εκφραζόμαστε με κινήσεις χεριών ,με συσπάσεις χειλιών ,με μορφασμούς ,με γκριμάτσες , σαρκάζοντας και αυτοσαρκαζόμενοι. Αποτέλεσμα ήταν απολαυστικές θορυβώδεις συζητήσεις που έβγαζαν γέλιο.
Με τον Κώστα γνωρισθήκαμε αρκετά καλά τις τελευταίες δεκαετίες, εγώ πλασαρισμένος ως τρίτος ,σε μια αχώριστη παρέα των ‘’ 2 ‘’ ( Καλεσάκης – Μούκας). Είχαμε πετύχει υψηλό βαθμό εκτίμησης από τότε που κατέβηκα στα Δημοτικά με Λεβογιάννη – Χατζούδη-Χωριανόπουλο και συνεχίστηκε μέχρι τις μέρες μας όπου από εμένα επεδίωκε περισσότερα.
Ήταν ευφυής και διαβασμένος ο Κώστας . Γι αυτό δεν συμβιβαζότανε με την μετριότητα .Δεν ισοπεδώθηκε σε παρέες χαλαρές. Δεν επεδίωξε να ψηλώσει το μπόι του που ήταν ψηλό. Τακτικές ήταν οι έξοδοί του για καφέ με την Αρετή και τις κόρες του. Καταλάβαινες ότι είχες να κάνεις με μία ξεχωριστή με στενό ιστό οικογένεια.
Δεν είχε ένα απλό πέρασμα από το Γαλάτσι ο Κώστας, ώστε η ‘’ φυγή ‘’ του να μην αποτελέσει μείζον κοινωνικό γεγονός .Ο Κώστας ήταν μία ισχυρή και συνειδητοποιημένη προσωπικότητα γνωστός για την ενεργή πλην διακριτική συμμετοχή του στα κοινά της πόλης . Ήταν τακτικός θαμώνας στο INTERNET Café, όπως και στο καφέ της ‘’ ΓΙΩΤΑΣ ‘’ . Καθημερινός δε περιπατητής στη Λεωφόρο Βέϊκου.
Κεντρικό χαρακτηριστικό γνώρισμα του Καλεσάκη ήταν του υποδειγματικού πολίτη, όχι όπως τον εννοούν οι κομματικές γραφειοκρατίες, αλλά όπως αυτός, υπακούοντας στις αρχές του, τις εφάρμοζε
Ήταν πολιτικοποιημένος χωρίς όμως να τον αγγίξει ο κομματικός πατριωτισμός.Ήταν αυστηρός απέναντι στο δογματισμό και στο λαϊκισμό ,είτε αφορούσε στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο είτε στο Γαλάτσι. Δεν χαιδευε αυτιά γιατί ως πολίτης δεν ζήτησε την εξαργύρωση της προσφοράς του στα κοινά. Ήταν παρών σε κάθε δραστηριότητα της πόλης, όχι μόνο στις κεντρικές εκδηλώσεις, όπως το ΠΑΛΑΙ, οι αναδασώσεις, το κέντρο πόλης, οι κοινόχρηστοι-κοινωφελείς χώροι …
Χαρακτηριστική η είκόνα του ΚΏΣΤΑ ήταν να τον βρίσκεις χωμένο στις φυλλωσιές των δένδρων στο δάσος Γαλατσίου να τα κλαδεύει ,να τα χαϊδεύει. Ήταν το πρότυπο του οικολόγου.
Είναι βαρύς ο πόνος, τρομακτική η απώλεια για την γυναίκα του και τα δύο παιδιά του. Είναι, όμως παρηγοριά να σκέπτονται ότι η ζωή τους επιφύλαξε έναν τέτοιο σύζυγο ,έναν τέτοιο πατέρα!
Κώστα Καλεσάκη, καλό ταξίδι ! Να πεις του Βασίλη ότι τον σκεπτόμαστε!
"Ίκαρος Πετρόπουλος"
Διαβάστε περισσότερα του ιδίου
Κ.Δήμαρχε ,
Τον Δεκέμβρη 23, μετά οκτώ χρόνια στο τιμόνι του Δήμου, στην Περιφερειακή Ένωση Δημάρχων Αττικής(ΠΕΔΑ) υποστηρίξατε, μαζί με άλλα, ότι:
«Σήμερα είναι πολύ πιο σημαντικό ο πολίτης να συμμετέχει στα κοινά με την δική του ελεύθερη βούληση....»
«όσο πιο ενεργά συμμετέχουν οι πολίτες, τόσο περισσότερο είναι σε θέση να ασκούν πίεση στους αιρετούς να γίνονται καλύτεροι, να λογοδοτούν για τις ενέργειές τους , να λαμβάνουν τις σωστές αποφάσεις....»
«Η αξίωση να συμμετέχουν πιο ενεργά θα πρέπει να είναι, επίσης δική μας μόνιμη επιδίωξη...».
Κ .Δήμαρχε,
Τι απ’ όλα αυτά έχετε εφαρμόσει στο Γαλάτσι;
- Πόσοι δημότες παρακολουθούν τα Δημοτικά Συμβούλια;
- Τι έχετε κάνει για να έρθουν οι δημότες και να τα παρακολουθήσουν;
- Πως γίνεται στις προεκλογικές συγκεντρώσεις να μαζεύετε κόσμο και κοσμάκη, και στην παρακολούθηση των Δημοτικών συμβουλίων ελάχιστοι;
- Γιατί στο Γαλάτσι , σε αντίθεση με άλλους Δήμους, δεν γίνονται ….ανοιχτά Δ.Σ.;
Και με την ευκαιρία :
Γιατί για τα συμβαίνοντα στη πόλη βγαίνουν ανακοινώσεις και δελτία τύπου μόνον για να υμνήσουν το δημοτικό έργο;
Το κόψιμο των δένδρων στην νησίδα της Βέϊκου που πόνεσε πολλούς, ήταν αναπόφευκτο;
Το κυκλοφοριακό χάος;
Οι εργολάβοι της «Ελληνικό Μετρό» ενεργούν με βάση το κόστος μόνον ,και μένουν ανεμπόδιστοι και αδιάφοροι στις συνέπειες των επιλογών τους;
Πως γίνεται και στο Γαλάτσι τα ελάχιστα μέσα ενημέρωσης να υμνούν και να προβάλλουν το έργο της Δημοτικής αρχής και να απουσιάζει παντελώς η κριτική των έργων σας;
Μήπως η δημοκρατία στο Γαλάτσι είναι λαβωμένη από το υπερβολικό έπαινο που αποτελεί , πλέον κατεστημένη πρακτική;
Με το ΣΜΑ και τα σκουπίδια πότε , επί τέλους, θα υπάρξει αφύπνιση πόλης;
Μήπως πρέπει να αναθεωρήσετε πλευρές της πολιτικής σας , όσο είναι ακόμη καιρός; Μήπως, πρέπει να βάλετε στην πολιτική σας και την συντήρηση των έργων αλλά και των υποδομών; Περπατάτε την πόλη και διαπιστώνετε.
Τέλος, πως γίνεται και για πέντε πλατείες της Αθήνας όπου θα περάσει το ΜΕΤΡΟ έχουν ολοκληρωθεί μελέτες και για το Γαλάτσι καμία μελέτη δεν έχει ανακοινωθεί και το μόνο που έχει ακουστεί είναι ότι η κατασκευή της πλατείας θα ξεκινήσει με την έναρξη λειτουργίας του ΜΕΤΡΟ, δηλαδή μετά 10 – 20 χρόνια;
" ο Μπαγάσας "
"
Μόλις ανάτειλε ο ήλιος και δείχνει την καλή μέρα που θα μας χαρίσει. Το γραφείο μου αρχίζει σιγά αλλά σταθερά και το λούζει το φως. Λένε ότι, το φως διαλύει το σκοτάδι. Όχι, δεν το διαλύει, το αγνοεί. Δεν το γνωρίζει καν. Έχω ανοίξει ήδη το ραδιόφωνο και παράλληλα πιάνω από μία βιβλιοθήκη μου, «τον Μύθο του Σίσυφου» του Αλμπέρ Καμύ. Αν δεν το έχετε διαβάσει σας το συνιστώ γιατί καταπιάνεται με το «παράλογο», αυτό που είναι διάχυτο στην κοινωνία μας.
Το τελευταίο μου άρθρο είναι αυτό που γράφω για την πόλη μας και τους ανθρώπους της και τούτο διότι, λόγοι προσωπικοί με θέλουν μόνιμο σχεδόν κάτοικο στο νησί μου. Να βρίσκομαι αλλού και να γράφω για τα «εδώ», δεν έχει νόημα, πέραν δε των άλλων χάνεται και η αμεσότητα των όσων βλέπω ή ακούω. Έτσι λειτούργησα μέχρι σήμερα, πεζοπορώντας στην πόλη μας και νιώθοντας τον ρυθμό της. Θα μου λείψει η ζωή της πόλης τώρα που αναχωρώ από αυτήν; Όχι, διότι έχει αλλοιωθεί σε μεγάλο βαθμό η καθημερινότητά της. Αν κάτι μου λείψει, είναι τα βιβλία από τις βιβλιοθήκες μου και τούτο διότι δεν έχω την πρόθεση να τα πάρω μαζί μου. Όταν αραιά και που θα επιστρέφω για λίγο, θα μυρίζω τ΄ αρώματά τους.
Μία σημαντική παράλειψή μου, είναι το ότι δεν έκανα ένα αφιέρωμα στους επιπλοποιούς της πόλης μας. Δεν το είχα σκεφτεί και νομίζω πως αδίκησα αυτούς τους τεχνίτες του ξύλου, τον Κουτσιμπέλα, τον Καδηγιουράνη, τον Οικονομίδη, και άλλους που δεν μου έρχονται τώρα στο μυαλό. Ας είναι, ίσως κάποιος άλλος παλιός κάτοικος της πόλης μας το κάνει και συμπεριλάβει και τους σιδεράδες, όπως τον Γιαννικόπουλο και άλλους, κι αυτοί σπουδαίοι τεχνίτες.
Σε ό,τι με αφορά, κατηγορήθηκα από ελάχιστους συμπολίτες μας διότι υπογράφω τα κείμενά μου με ψευδώνυμο. Λες και δεν έχω δικαίωμα να το κάνω, λες και διαπράττω κάποιο αδίκημα. Η ουσία δεν ήταν (και είναι) το ψευδώνυμο αλλά το περιεχόμενο των άρθρων μου. Είναι απόλυτα κατανοητό, αυτά σε άλλους ν’ αρέσουν και σε άλλους όχι, συνεπώς η κριτική, η καλή και η κακή, είναι κι αυτή από τη μεριά της αναγκαία. Η κριτική, όχι η ύβρις, διότι συνέβη κι αυτό, ακούστηκε δηλαδή χυδαίος λόγος αλλά δεν ήταν κριτική. Δεν θέλω να χαρακτηρίσω αυτόν που με χυδαιότητα εκφράστηκε αλλά ας τον ονομάσω απλά, υποκριτή.
Άκουγα επίσης δεξιά κι αριστερά για το ποιος είμαι. Πλάκα είχε αυτό, διότι ήμουν ταξίαρχος, ήμουν Ναξιώτης, ήμουν Αρκάς, ήμουν Ηπειρώτης, ήμουν Μυκονιάτης, κτλ. Εύκολα μάλλον, στοχοποιήθηκαν αρκετοί ως πεζοπόροι. Από τον Larry King, μέχρι διαφόρους άλλους, δημοσιογράφους, καθηγητές, φίλους καθηγητών, ένα στέλεχος της Ένωσης Γαλατσίου, μέλη του Κονκλάβιου, και πάει λέγοντας. Το πιο ωραίο είναι που μερικοί έλεγαν: ναι, εγώ είμαι ο πεζοπόρος. Εκείνος όμως που το τερμάτισε το θέμα, να τα λέμε αυτά, να μην ντρεπόμαστε, ήταν ο αγαπητός Larry, που δεν δίστασε σε μία εκπομπή του να καλέσει τον πεζοπόρο!
Τέλος πάντων, η ουσία είναι ότι ουδείς γνωρίζει ποιος είναι ο πεζοπόρος, για έναν απλό λόγο. Δεν τον γνωρίζει ούτε το φιλόξενο e-galatsi που δημοσίευε (και θα δημοσιεύσει κι αυτό φαντάζομαι) τα άρθρα του. Και που έβρισκε τα άρθρα του πεζοπόρου το e-galatsi και τα δημοσίευε; Αυτό το ερώτημα ας το απαντήσει αν θέλει το e-galatsi, αν θέλει ας κάνει αναφορά στο ιστολόγιο μου σε υποσημείωση.
Δεν γνωρίζει ουδείς ποιος είναι ο πεζοπόρος για ακόμα ένα λόγο. Διότι ποτέ αυτός δεν είπε σε γνωστό ή φίλο ποιος είναι. Παρ’ όλα αυτά, μερικοί συμπολίτες μας, για να μην τους πούνε αδαείς, ψιθύριζαν: ο πεζοπόρος είναι ο τάδε, ή είναι ο δείνα.
Ωραίο ήταν αυτό το ταξίδι στη καρδιά της πόλης μας. Με τις καλές και άσχημες στιγμές του. Ακόμα και με τα λάθη μου. Από καρδιάς, θέλω να ευχαριστήσω το e-galatsi που φιλοξένησε και προώθησε τα άρθρα μου. Ευχαριστώ κι εσάς που τα διαβάσατε, συμφωνώντας ή όχι με αυτά.
Ο Πεζοπόρος
o Οδοιπορικό μου
-Oι καλοί άνθρωποι της πόλης μας
-Στη θέση του ΠΑΛΑΙ..ουρανοξύστης?
- Εκλογική ανατροπή προ των πυλών
- Πίκρα...στην πόλη μας και όχι μόνο
- Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως & επανάσταση 1821
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...