Πρὸ ἡμερῶν, τὸ Christmas Theater, φιλοξένησε στὸ Παλαὶ τοῦ Γαλατσίου τὴν Ὀρχήστρα Μότσαρτ τῆς Βιέννης. Οἱ συναυλίες τῆς Ὀρχήστρας πραγματοποιοῦνται στὶς μεγαλύτερες καὶ διασημότερες αἴθουσες συναυλιῶν τῆς Βιέννης, καὶ συγκεκριμένα στὸ Golden Hall τῆς Musikverein, στὸ Wiener Konzerthaus καὶ στὸ Great Hall τοῦ Hofburg (Αὐτοκρατορικὸ ἀνάκτορο).
Οἱ πενῆντα δεξιοτέχνες μουσικοὶ τῆς Ὀρχήστρας ξεκίνησαν τὸ μουσικό τους ταξίδι μεταφέροντας μας, στὴ Βιέννη τοῦ 18ου αἰῶνα, ἑρμηνεύοντας μερικὰ ἀπὸ τὰ γνωστότερα καὶ πιὸ ἀγαπημένα ἔργα τοῦ Μότσαρτ. Στὴ συνέχεια ἀκολούθησαν τὰ πασίγνωστα βὰλς καὶ οἱ πόλκες τῆς οἰκογένειας τῶν Στράους σὲ ἕνα ρομαντικὸ καὶ ὀνειρικὸ στροβιλισμό. O Ὡραῖος Γαλάζιος Δούναβης, τὸ Αὐτοκρατορικὸ Βάλς, ἡ Εἰσαγωγὴ τῆς Νυχτερίδας, τὸ πασίγνωστο Ἐμβατήριο Radetzky εἶναι μερικὰ μόνο ἀπὸ τὰ ἀριστουργήματα ποὺ ἑρμήνευσαν οἱ αὐθεντίες τοῦ βιεννέζικου μουσικοῦ ἰδιώματος.
Στὴν πόλη μας, ἕνα τόσο σημαντικὸ πολιτιστικὸ γεγονὸς πέρασε ἀπαρατήρητο. Κανένα μέσο δὲν ἀξιώθηκε νὰ ἀφιερώσει μία μικρὴ ἔστω στήλη, κανένας youtuber τύπου Larry King, δὲν ἔβγαλε στὸ γυαλὶ τῆς μειονεξίας κάποιον, ἕναν ἁπλὸ μουσικὸ αὐτῆς τῆς θαυμάσιας ὀρχήστρας. Ναί, μᾶλλον εἶναι ντεμοντὲ τέτοιου εἴδους πολιτιστικὰ δρώμενα.
Ἂν χόρευε κανεὶς Πελοποννήσιος, ἕνας Ρουμελιώτης, ἕνας Ἠπειρώτης ἢ ἕνας Ναξιώτης, θὰ εἶχαν σπάσει τὰ πληκτρολόγια μὲ τὰ τσιφτετελοπανηγύρια τους, στὸ ὄνομα τάχα μου τῆς παράδοσης. Τοὐλάχιστον ἕνας συμπολίτης μας ποὺ δηλώνει ντεμοντὲ ἐπειδὴ εἶναι μουσικὸς τοῦ ρεμπέτικου, εἶναι εἰλικρινής, δὲν πουλάει φούμαρα, τραγουδᾶ τὸν πόνο του καὶ λόγος ἄλλος δὲν μᾶς πέφτει.
Ἂν γινόταν καμιὰ κομματικὴ μάζωξη ὅπου ὁ κάθε πικραμένος πάει γιὰ νὰ νιώσει τὸ χάδι κάποιας, ἔστω καὶ μικρῆς ἐξουσίας, θὰ ἀνατρίχιαζε εἰδησεογραφικὰ ὁ ἀγαπητὸς Larry ἢ τὰ ὑπόλοιπα μέσα τῆς πόλης μας. Μὲ τὸν Μότσαρτ ὅμως καὶ τὸν Στράους, οὐδεμία ἀνατριχίλα παρὰ πλήρης ἀδιαφορία ἢ πλήρης ἄγνοια.
Ἔτσι κινοῦνται τὰ πράγματα, «ἀνατριχιάζουμε» μὲ τὴν καψούρα -ποὺ καὶ αὐτὴ ἀκόμα καλὴ εἶναι-, φουντώνουμε μὲ τὶς «βεργοῦλες», ἀρχίζουμε καὶ μετεωριζόμαστε μὲ τὸν πόνο τοῦ Καζαντζίδη καὶ λοιπῶν παλιῶν, ἀρχίζουμε νὰ πετᾶμε πλέον μὲ τὸ ἆσμα «πιτσιρίκα» τοῦ ἀγαπητοῦ Ματθαίου, ὁδεύουμε πρὸς τὸ διάστημα μέσῳ τῆς νεολαϊκῆς μουσικῆς σκηνῆς ποὺ δὲν ἔχει ἀπολύτως τίποτα, οὔτε μουσικὴ οὔτε στίχους. Τί ἔχει; Τίποτα. Καὶ οἱ μᾶζες κάνουν εἰκονίσματα τὸ «τίποτα».
Ἡ λαϊκή μας μουσικὴ (ἡ δημοτική), εἶναι φανταστική, ἀλλὰ ὅ,τι ἀκούγεται στὸ ὄνομά της στὸν καιρό μας εἶναι ψευδές, παραποιημένο, εὐτελές. Ὁπότε, πρὸς τί καὶ γιὰ ποιό λόγο, ἀλλὰ καὶ γιὰ ποιό κοινὸ νὰ ἀσχοληθεῖ ἀκόμα καὶ ὁ youtuber Larry; Συνέχισε ἐσὺ ἀγαπητὲ Larry νὰ καλεῖς κάθε ἑβδομάδα τὴν πίκρα καὶ τὴν παρακμὴ στὸ studio σου, ἂς συνεχίσουν οἱ «ἐνεργοὶ πολῖτες» νὰ ἀσχολοῦνται μὲ γατάκια καὶ μὲ μποστάνια στὸ δρυοδάσος τοῦ Γαλατσίου, ἐπιτρέψτε ὅμως καὶ σὲ ἐμᾶς, ὅπως ἀγαπᾶμε τὴν δημοτική μας μουσική, ἄλλο τόσο νὰ ἀγαπᾶμε καὶ τὴν κλασικὴ μουσική.
Ἀσχοληθεῖτε ἐσεῖς ἂν ἔκανε βόλτα μὲ τὸ παπί του ὁ δήμαρχος, ποιοὶ τὸν ἔγλυψαν τὴν ἑβδομάδα ποὺ μᾶς πέρασε, μεταλαμπαδεῦστε τὶς «ἰδέες σας» στὶς συναθροίσεις τῶν δέκα ἀτόμων ποὺ κάνετε καὶ ἀλληλοθαυμάζεστε, ἀσχοληθεῖτε μὲ τὸ τί ἄρωμα φόρεσε ὁ Κασελάκης, πόσο γέλασε ὁ Μητσοτάκης, τί ἔφαγε ὁ σύντροφος Κουτσούμπας.
Ναί, τὸ δημοτικὸ λεωφορεῖο περνᾶ ἀνὰ μία ὥρα ἀπὸ κάθε στάση!
Του Πεζοπόρου
To Οδοιπορικό μου
- Εκλογική ανατροπή προ των πυλών
- Πίκρα...στην πόλη μας και όχι μόνο
- Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως & επανάσταση 1821
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...
Στην Αθηνα και σε άλλες πόλεις της ωραίας πατρίδας μας, συναγωνίζονται τις μέρες των Χριστουγέννων, ποια θα στολίσει μεγαλύτερο έλατο. Ποια πόλη θα τοποθετήσει στα νεκρά κλαδιά ψεύτικα μπιχλιμπίδια, ιλουστρασιόν για να χτυπάνε στο μάτι, άχρηστα αντικείμενα χάριν της παράδοσης.
Αλήθεια έν Χριστώ αδελφοί μου, ζήτησε ποτέ ο Χριστός τέτοιες γελοιότητες από τους ανθρώπους; Προκάλεσε ποτέ με την εμφάνισή του όπως προκαλούν οι σημερινοί παπάδες και δεσποτάδες με τις πλουμιστές πέρσικες φορεσιές τους; Ζήτησε ποτέ ο Μέγας Διδάσκαλος, κάτι υλικό για τη δόξα του ονόματος του;
Κάποτε πρέπει να σταματήσουν τα παραμύθια, όλα αυτά τα άθλια ψεύδη που είναι περιττά διότι σε κανένα από αυτά δεν βρίσκεται ο Χριστός. Αν αναζητήσει κανείς τον Χριστό αυτές τις μέρες (επειδή αυτό απαιτεί η συνήθεια), ας ψάξει να τον βρει αλλού, δίπλα στους πεινασμένους και κατατρεγμένους, κοντά στις πόρνες και στους ναρκομανείς, κοντά σε κάθε άνθρωπο του περιθωρίου που έγινε δακτυλοδειχτούμενος απ’ όλους εμάς τους «καθώς πρέπει», τους βολεμένους, τους τυχερούς, επειδή δεν μας έλαχαν στη ζωή εμπόδια τέτοια που να μας κάνουν να χάσουμε τον προσανατολισμό μας.
Αν παρατηρήσουμε γύρω μας, στη μικρή πόλη που ζούμε, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ανάγκες, τουλάχιστον αυτές τις «άγιες μέρες», ας βρούμε τρόπους να απαλύνουμε τη φτώχεια τους και κάθε πόνο ψυχοσωματικό που αυτή σέρνει μαζί της. Αλλά δεν θα το κάνουμε.
Θα συνεχίσουμε να λέμε ψέματα στα παιδιά για άη βασίληδες και σάντα κλάους, για έλκηθρα και ταράνδους και φυσικά για τα υλικά άχρηστα αγαθά που κουβαλάνε για να εξάψουν τη παιδική φαντασία, που κι αυτή από πολύ νωρίς μαθαίνει στον ακραίο υλισμό και γίνεται έν δυνάμει άκρως καταναλωτική.
Αν πραγματικά κάποιοι, ελάχιστοι, ζητάνε την Αγάπη, ας πάρουν το παιδί τους από το χέρι, κρατώντας μία σακούλα με τρόφιμα ο γονιός κι άλλη μία σακούλα με τρόφιμα το παιδί και ας πάνε στο δημαρχείο ή όπου αλλού συγκεντρώνουν τρόφιμα για απόρους συμπολίτες μας. Να μάθει το παιδί από νωρίς την έννοια της συμπόνοιας και της αδελφοσύνης, της ανιδιοτελούς προσφοράς, της αγάπης για τον πλησίον του. Αγαπάτε Αλλήλοις δεν φώναξε ο Χριστός; Ακολουθεί κανείς από εσάς που θέλετε να λέγεστε χριστιανοί τα Λόγια του; Τη Διδαχή του;
Πετάξτε στην άκρη την ψευδή παράδοση κι αντικρύστε την ζωντανή πραγματικότητα, αντί να γεμίσετε τα σπίτια σας με στράς και μπιχλιμπίδια, αγοράστε τρόφιμα και ρούχα για όσους τα έχουν ανάγκη. Αποφασίστε κάποτε να γίνεται χριστιανοί στη πράξη και όχι στο όνομα. Αλλά όχι, δεν σας αρέσουν αυτά διότι έχετε μάθει στην υποκρισία, στη μεγάλη αφέντρα του βίου σας.
Λέω μπράβο στο Δήμο Γαλατσίου που διάλεξε ένα λιτό στόλισμα (ούτε αυτό είναι απαραίτητο), για τις μέρες αυτές της υποτιθέμενης αγάπης, μπράβο που φροντίζει απόρους συμπολίτες μας. Μπράβο όμως και στους αφανείς συμπολίτες μας που δίνουν αθόρυβα, χωρίς φανφάρες και λόγια μεγάλα, σ’ αυτούς που δεν βγαίνει τ’ όνομά τους στην επιφάνεια, διότι αυτοί που δίνουν με την καρδιά τους, οι ανιδιοτελείς, είναι ταπεινοί άνθρωποι, δεν πουλάνε τις πράξεις τους χάριν της δημοσιότητας.
Ναι, υπάρχουν στη πόλη μας άνθρωποι της σιωπηλής προσφοράς. Όσοι διαλαλούν τη προσφορά τους, σε όλα τα επίπεδα της ζωής της πόλης μας, είναι όχι μόνο υποκριτές αλλά και συμφεροντολόγοι. Οι περισσότεροι δε συμφεροντολόγοι απαντώνται στις «ιδεολογικές ομάδες».
Έχουμε χρέος να πούμε κάποτε στα παιδιά μας ότι τα Χριστούγεννα, είναι μία πανάρχαια γιορτή και δεν γεννήθηκε τη μέρα αυτή ο Χριστός. Έχουμε χρέος να πετάξουμε στα σκουπίδια την παράδοση που εμπεριέχει ψεύδη. Έχουμε υποχρέωση ως άνθρωποι, να δίνουμε το χέρι μας σε όσους θέλουν βοήθεια. Μπορεί να σας κακοφανεί, αλλά όλοι εμείς είμαστε ΕΝΑΣ.
Καλή Χρονιά σε όλους μας
Του Πεζοπόρου
To Οδοιπορικό μου
- Εκλογική ανατροπή προ των πυλών
- Πίκρα...στην πόλη μας και όχι μόνο
- Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως & επανάσταση 1821
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...
Ήρθε στην επικαιρότητα η πλατεία Ηνιόχου με αφορμή τα σκοτεινά σχέδια του Δήμου για την αξιοποίησή της. Οι μπροστάρηδες της δημιουργίας του πάρκου αυτού πριν δυό τουλάχιστον δεκαετίες, ίσως και παραπάνω, δικαίως μπορεί να πει κανείς, αντέδρασαν σφόδρα στην απόφαση του Δήμου για υπόγειο πάρκινγκ που θα εξυπηρετήσει έναν καλό αριθμό αυτοκινήτων και θα βελτιώσει το χρονίζον αυτό πρόβλημα. Δεν επιθυμούν καμία υπογειοποίηση διότι, όπως υποστηρίζουν, θα χαθεί οριστικά το πάρκο που τόσο για την ύπαρξή του μόχθησαν.
Οι «προοδευτικοί κύκλοι» της πόλης μας, αντιδρούν στην ιδέα και μόνο κατασκευής υπογείων πάρκινγκ, πόσο μάλλον για την πλατεία Ηνιόχου, το Άγιο Δισκοπότηρο του αγώνα τους. Βέβαια, οι κύκλοι αυτοί έχουν την απόλυτη μειοψηφία στα εκλογικά δρώμενα της πόλης μας, όμως έχουν φωνή, και η φωνή τους πρέπει ν’ ακούγεται. Αυτό ακριβώς κάνει ο δήμαρχος του Γαλατσίου, ακούει, αφουγκράζεται τις αγωνίες ακόμα και των μειοψηφιών, διότι αποτελούν κι αυτές μέρος του συνόλου. Οι διαφωνίες που υπάρχουν μεταξύ των μεν και του δε, ενισχύουν την δημοκρατικότητα που διέπει τον Δήμο μας. Στη σύγχρονη κοινωνία μας, όλες οι απόψεις (οι άγνοιες δηλαδή) πρέπει ν’ ακούγονται κι ας επικρατήσει στο τέλος η χειρότερη ή η καλύτερη άποψη (άγνοια).
Ο δήμαρχος όμως, βλέποντας το μέλλον όσο κανείς άλλος αφενός και αφετέρου από την θέση ισχύος που είναι επειδή τον επέλεξε η μεγάλη πλειοψηφία των συμπολιτών μας, πάει το θέμα του Γαλατσίου, ένα βήμα μπροστά, ή μάλλον, για να είμαι πιο ακριβής, προχωρά παρασάγγας μπροστά, τόσο, που και οι χαρτορίχτρες θα σκίσουν τα πτυχία τους. Τι κάνει;
Φτιάχνει στο Γαλάτσι μία νέα πόλη από τα θεμέλια. Πόλη καινούργια από τα θεμέλια όπως γνωρίζουμε, γίνεται στο Ελληνικό, στο πρώην αεροδρόμιο και στη γύρω περιοχή. Η πόλη του Ελληνικού, η νέα Ριβιέρα όπως την αποκαλούν οι «ειδικοί», θα ωχριά όταν γεννηθεί το νέο Γαλάτσι. Ποιο είναι λοιπόν το σχέδιο;
Σύμφωνα με τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά γραφεία του κόσμου που ανέλαβαν το έργο, όλη η πόλη του Γαλατσίου, θα ισοπεδωθεί. Θα γκρεμιστεί έκ θεμελίων δηλαδή. Στη συνέχεια, θα προηγηθούν όλες οι απαραίτητες υποδομές που θα είναι φυσικά υπόγειες. Όταν αυτές θα ολοκληρωθούν, κατά μήκος της πρώην Λ. Βέϊκου και των πρώην οδών Καραϊσκάκη & Παπαφλέσσα, θα αναγερθούν από 10 ουρανοξύστες των 222 μ. έκαστος. Σε κάθε ουρανοξύστη θα κατοικούν 5.000 άνθρωποι. Η κατασκευή τους θα απλωθεί κατά μήκος των δρόμων που προανέφερα.
Από εκεί και πέρα, όλο το υπόλοιπο Γαλάτσι, θα γίνει ένα τεράστιο πάρκο, τόσο, που το Άλσος Βέϊκου θα φαντάζει σαν το παρκάκι της Εύας, στα Άνω Πατήσια. Η πλατεία Ηνιόχου και όλες οι άλλες πλατείες θα εξαφανιστούν φυσικά. Οι αυτοκινητόδρομοι, όσοι γίνουν, θα υπογειοποιηθούν κι αυτοί. Επί του εδάφους, θα υπάρχουν αμέτρητοι δρόμοι για πεζούς, ποδηλατοδρόμια για τους ποδηλάτες, χώροι που θα κενώνουν τις ανάγκες τους τα οικόσιτα ζώα κατά την βόλτα τους, μικρά ηλεκτρικά τραίνα που θα ενώνουν την πόλη όλο το 24ωρο. Θέατρα, γήπεδα γκόλφ και τένις, κολυμβητήρια, άμαξες και ηνίοχοι θα συμπληρώνουν την πόλη του μέλλοντος.
Θα γίνουν ακόμα χώροι όπου σωματεία, κόμματα, κοινωνικές ομάδες πάσης φύσεως, θα συγκεντρώνονται για να πουν ελεύθερα τις απόψεις τους, να φέρουν τις αντιρρήσεις τους, να εκδηλώσουν τις αντιδράσεις τους, να εκφωνούν λόγους πύρινους και επαναστατικούς,
Πέραν αυτών των προηγμένων πραγμάτων που θα φανερώνουν κατά τον καλύτερο τρόπο το πάντρεμα της τεχνολογίας με τον παράγοντα άνθρωπο, θα ανοίξει ακόμα μία πύλη στο Άλσος του Βέϊκου στη νότια πλευρά του. Και τούτο διότι, η περιοχή αυτή μέχρι τα υιοθετημένα και τον λόφο Κόκκου, θα φιλοξενήσει πολιτιστικά κέντρα, πολλαπλών χρήσεων. Ένας δε δρόμος θα οδηγεί εντός του Άλσους έως ότου συναντήσει το εκκλησάκι της Κόκκινης Παναγιάς. Της μόνης εκκλησίας που θα σωθεί και η οποία θα γίνει η νέα μητρόπολη. Θα υπάρχει φυσικά και ο Άγιος Γεώργιος, αλλά αυτός θα έχει χαρακτηρισθεί μνημείο παγκόσμιου πολιτισμού από την Unesco.
Είκοσι (20) ουρανοξύστες, 100.000 άνθρωποι, 30.000 οικόσιτα ζώα, ένα αχανές πάρκο, θα συνθέτουν μία πόλη που, αν τη δει κανείς από ψηλά, δεν θα πιστεύει για την αρμονία που θα αντικρύζει. Αυτή η πόλη, το 2031 μ.Χ. θα είναι η πόλη μας. Αλλά τότε, μην μου αρχίσετε πάλι τη γκρίνια όπως κάνετε τώρα που, δεν είστε ικανοποιημένοι με τίποτα. Αμάν πια με τη μιζέρια σας!
Του Πεζοπόρου
To Οδοιπορικό μου
- Εκλογική ανατροπή προ των πυλών
- Πίκρα...στην πόλη μας και όχι μόνο
- Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως & επανάσταση 1821
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...