- Πληροφοριακά Στοιχεία
Τα γεγονότα της ιστορίας, έχει γράψει ο Σκαρίμπας και έχει δίκιο, είναι σαν τα κεράσια στο καλάθι. Θέλεις να τραβήξεις ένα και μπερδεμένα στα κοτσάνια τους σούρχονται μαζί 5-6, όλα μαζί.
Έτσι και σε μένα τα γεγονότα της ιστορίας που έχουν ανασυρθεί λόγω της αποδρομής του έκπτωτου, μου έρχονται το ένα κατόπι του άλλου σαν τα κεράσια στο καλάθι.
Στη δεκαετία του 60 επί της Λεωφόρου Γαλατσίου και Μεσολογγίου στην περιοχή του Λιναρά (παραπλεύρως του παλιού σινεμά Ζαϊρα) λειτουργεί καφενείο με ιδιοκτήτη τον Δημήτρη Αγάθο εκ Κερκύρας καταγόμενο.
Στο υπόγειο του καφενείου λειτουργεί λέσχη με μπιλιάρδα ποδοσφαιράκια και φλιπεράκια. Το νόμιμο για να μπορούμε να κατεβαίνουμε στο υπόγεια ήταν να διαθέτεις ταυτότητα. Δηλαδή να είσαι πάνω από 15 ετών.
Στην περίπτωση της λέσχης του Αγάθου η απουσία ταυτότητας δεν ήταν πρόβλημα. Όλοι μας όπως και εγώ δεκατετράχρονος τότε δεν είχαμε πρόβλημα προκειμένου να καταθέτουμε το ελάχιστο χαρτζιλίκι μας.
Ο αδελφός του την ίδια εποχή αλλά και αργότερα όταν έγινε το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, ήταν διοικητής του ΚΘ' παραρτήματος ασφαλείας Αθηνών και τα λαγωνικά του "απέφευγαν" να ελέγχουν εκεί.
Η υπηρεσιακή τους αποστολή επικεντρώνονταν δογματικά στους μικροεπαγγελματίες που δεν είχαν την ιδεολογική εκδοχή του συστήματος που εντελόμενοι υπηρετούσαν. Όχι ότι οι ίδιοι είχαν διαφορετική υπηρεσιακή ηθική και δεν το έκαναν με την "ψυχή" τους.
Τις 15 Ιουλίου του 1965 ο πρόσφατα μεταστάς εκπτωτος, με πραξικοπηματικό τρόπο εκπαραθύρωσε τον εκλεγμένο με 53% Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου και άρχισε να διορίζει Πρωθυπουργούς από τους Νόβα, Τσιριμώκο μέχρι τον Στέφανο Στεφανόπουλο που όταν οι εξαγορασμένοι αποστάτες της Ε.Κ. έγιναν τόσοι όσοι απαιτούνταν, απέκτησε κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Στο διάστημα αυτό κι όσο εξελίσσονταν το βασιλικό πραξικόπημα, κάθε μέρα χιλιάδες λαού πραγματοποιούσαν συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες στη Βουλή και σε όλο το κέντρο της Αθήνας.
Η αστυνομία χτυπούσε παντού και με μίσος με συνέπεια να υπάρξει και νεκρός. Ο φοιτητής Σωτήρης Πέτρουλας.
Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, ασφαλίτες προβοκάτορες σε άσχετα σημεία έσπαγαν λεηλατούσαν μαγαζιά και την άλλη μέρα οι εφημερίδες της δεξιάς με πρωτοσέλιδα και σχετικές φωτογραφίες έγραφαν γιά αναρχικούς και αριστερούς που επιδιώκουν την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης.( Τότε τα συνασπισμένα συμφέροντα λέγονταν και έτσι) Ο σκοπός φανερός. Για να φοβίζουν και να συσπειρώνουν τους συντηρητικούς. Είναι μια συνταγή διαχρονική που πιάνει.
Μέσα στην δίνη αυτών των γεγονότων,ένα απόγευμα κατεβαίνει στη λέσχη ένας γνωστός στην περιοχή συνεργάτης της ασφάλειας, μικροκομπιναδόρος και τρακαδόρος και με τρόπο που δεν ξέφυγε της παρατηρητικότητας μου άρχισε να μοιράζει κατοστάρικα δραχμές σε δύο άγνωστους σε εμας τους υπόλοιπους θαμώνες του υπογείου.
Ο 14χρονος τότε υποφαινόμενος, είδα αλλά δεν κατάλαβα.
Μετά από χρόνια και σε σχετική ερώτηση, ο συγκεκριμένος "λούμπεν" μου αποκάλυψε ότι λειτουργούσε σαν ενδιάμεσος μεταξύ κράτους και παρακράτους ταμίας και μοίραζε τα κατοστάρικα στους "δικαιούχους προβοκατορες" του δικού του επιχειρησιακού τομέα.
Σύμφωνα δε με τον ίδιο, η "ταρίφα" ήταν διακόσιες δραχμές για τον καθένα που έπαιρνε μέρος στις προβοκατόρικες επιχειρήσεις, όταν το βασικό μεροκάματο ήταν 60 δραχμές.
Γαλαντόμο το καθεστώς στις παρακρατικές "μπίζνες" τότε.
Αλλά και στις μέρες μας ακόμα περισσότερο, μια και έκτοτε οι τεχνολογίες έχουν εκτινάξει τα οικονομικά μεγέθη σε απίθανα ύψη.
Ιστορικό και πολιτικό συμπέρασμα:
Στην, σύμφωνα με το σύνταγμα << βασιλευομένη κοινοβουλευτική Δημοκρατία>> μας μηδενός εξαιρουμένου εκ των Γλυξμπουργκ, μέσα στα 110 περίπου χρόνια που δυνάστευσαν αυτό τον τόπο και αυτό το Λαό, επέμεναν να κυβερνούν και μάλιστα σαν κομματάρχες.
Και ο προσφάτως αποθανών έκανε είναι η αλήθεια, ότι ήταν δυνατό προκειμένου να απαλλαγούμε οριστικά από αυτές τις ακρίδες.
Μόνο γιαυτό μπορούμε να τον θυμόμαστε κάπως συγκαταβατικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ του ΘΑΝΑΣΗ
- Πληροφοριακά Στοιχεία
Στο μακρινό 1916, η σύγκρουση του Βενιζέλου με τον Κωνσταντίνο τον Α' έχει διχάσει τη χώρα.
Ο Βενιζέλος με τη σύμπραξη-στήριξη των αγγλογάλλων σχηματίζει κυβέρνηση με έδρα τη Θεσσαλονίκη και ο Κωνσταντίνος που όπως όλοι τους, προηγούμενοι και επόμενοι εννοούσαν και να βασιλεύουν και να κυβερνούν και ως ουσιαστικός κυβερνήτης του κράτους των Αθηνών, έχει διορίσει πρωθυπουργό τον Σπυρίδωνα Λάμπρου.( Ιστορικός και πολιτικός πατέρας της Λίνας Τσαλδάρη)
Η ηγεσία της εκκλησίας διά του αρχιεπισκόπου Αθηνών Θεόκλητου, παλαιόθεν πιστή στο δόγμα της εξάρτησης από την κάθε εξουσία προφανώς με παρότρυνση και του παλατιού, αναθεματίζει το Βενιζέλο. Το ανάθεμα διαβάζεται από άμβωνος σε όλες τις εκκλησίες που υπάγονται στο κράτους των Αθηνών. Σύμφωνα με το "ανάθεμα" οι Έλληνες καλούνται να ρίξουν από μια πέτρα σε εκ των προτέρων ορισμένο σημείο, αναφωνόντας " ανάθεμα στον Βενιζέλο"
Σε αρκετά μέρη της Ελλάδας ακόμα και σήμερα υπάρχουν σημεία που προσδιορίζονται ως "το ανάθεμα". Δηλαδή το σημείο που έλαβε χώρα το ανάθεμα του 1916
Την 12η Δεκεμβρίου του 2016, η ιερά σύνοδος οργανώνει αντιβενιζελική πορεία, η οποία κατέληξε στο πεδίο του Άρεως και οι Αθηναίοι με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπο Θεόκλητο, ακολουθώντας την θλιβερή και γελοία πομπή στο ορισμένο σημείο εκεί που σήμερα είναι το άγαλμα της Αθηνάς, ρίχνουν από μια πέτρα που κουβαλούν μαζί τους.
Οι τότε πλειοψηφούντες κτηνοτρόφοι κάτοικοι Γαλατσίου με μεταφορικά μέσα τα υποζύγια που διέθεταν, αλλά και οι υπόλοιποι με τα πόδια, μετέφεραν τον "λίθον του αναθέματος" και εξακοντίζοντας τον, αναφώνησαν με πάθος.
"Ανάθεμα στον Βενιζέλο"
Ο σκοταδισμός είναι πάντα εργαλείο εκμετάλλευσης και χειραγώγησης. Ακόμα και σήμερα.
Πόσο μάλλον το μακρινό 1916.
YΓ..... από διηγήσεις του κτηνοτρόφου παππού μου ΓΙΑΝΝΟΥ ΚΑΤΣΩΝΗ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ (1878-1966)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ του ΘΑΝΑΣΗ
- Πληροφοριακά Στοιχεία
Με τον θάνατο του έκπτωτου και ανασκαλεύοντας τη μνήμη μου, προέκυψαν ιστορικά γεγονότα από διηγήσεις πρωταγωνιστών περασμένων γενεών καθώς και ιστορικά δρώμενα που έχουν σχέση με την δυναστεία που ο καλύτερος εξ αυτών Κωνσταντίνος ο Β' φευγοντας άφησε ορφανά αρκετά κυβερνητικά στελέχη, κροκόδειλους που σύμφωνα με δηλώσεις τους είναι απαρηγόρητοι. Μάλλον προς άγραν των βασιλοφρονικών ψήφων διαγκωνίζονται αλλά ας το προσπεράσουμε..
Και λέγω ο καλύτερος γιατί ως γνωστόν και τσεκαρισμένο, ο καλύτερος βασιλιάς είναι ο τελευταίος βασιλιάς.
Την 1η Σεπτέμβρη του 1946 στην Ελλάδα του μονόπλευρου μέχρι τότε εμφυλίου και με τις παρακρατικές συμμορίες των Σούρληδων, Μαγγανάδων , Βουρλάκηδων και λοιπών "εθνικοφρόνων μπατριωτικων δυνάμεων" που συνεπικουρούμενες από το επίσημο κράτος και τους Αγγλους αποικιοκράτες, σκότωναν, βίαζαν, έκαιγαν και λεηλατούσαν κυρίως στην ύπαιθρο, προκηρύχθηκε δημοψήφισμα για την επάνοδο ή μη του Γεωργίου του Β'.
Στο ένα και μοναδικό εκλογικό τμήμα του Γαλατσίου, μιας απόμακρη γωνιάς της τότε Αθήνας, προσέρχονταν οι άντρες για να ψηφίσουν αν θέλουν βασιλευόμενη ή αβασίλευτη δημοκρατία. ( Χρειάστηκε να περάσουν άλλα 10 χρόνια για να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου οι Ελληνίδες. Το 1956 ψήφισαν για πρώτη φορά)
Η εφορευτική επιτροπή απαρτίζεται από επιλεγμένους Γαλατσιώτες που έχουν στο βιογραφικό τους την προσαρμογή τους στη νομιμότητα που σηματοδοτούσαν οι κατοχικές δυνάμεις και οι διορισμένες από αυτές, δοσιλογικές κυβερνήσεις.
Ομοίως και οι εκλογικοι αντιπρόσωποι του βασιλιά.
Από την άλλη αντιπρόσωποι της δημοκρατίας είναι κάποιοι θαρραλέοι και απόκοτοι Εαμίτες της κατοχής.
Το βράδυ κατά τη διαλογή, πλέον του 70% έχει ψηφίσει δημοκρατία.
Στη διάρκεια της καταμέτρησης κάθε 6-7 ψηφοδέλτια προκύπτει και ένα του βασιλιά.
Σε κάθε ψηφοδέλτιο του βασιλιά ακολουθείται η ίδια σουρεαλιστική διαδικασία.
Ο αποφακελλοτής εφορευτικός επίτροπος ανυψώνει το ψηφοδέλτιο και με στόμφο αναφωνεί: !!!Βασιλεύς!!!.
Στη συνέχεια ο αντιπρόσωπος που το στιβάζει στα υπόλοιπα όμοια, μεταφέροντας το, επαναλαμβάνει με τη σειρά του δις, δυνατά και μακρόσυρτα: !!! Βασιλέεεευς - Βασιλέεεευς!!!.
Προφανώς και έδιναν εξετάσεις προς επιβεβαίωση της εθνικοφροσύνης τους στους τυχόν σμπίρους του καθεστώτος που είχαν σε διατεταγμένη υπηρεσία τα αυτιά, τα μάτια και το νου τους.
Για την ιστορία, στο δημοψήφισμα της 1ης Σεπτέμβρη του 1946 το επίσημο αποτέλεσμα ήταν 69% υπέρ της επανόδου του Γεωργίου του Β' και 31% κατά.
Να σημειωθεί δε ότι στην επαρχία που δρούσαν οι συμμορίες, το ποσοστό υπέρ του Γεωργίου κυμάνθηκε από 88% 'εως 97%.
Οι επιλεγμένοι της εφορευτικής καθώς και οι αντιπρόσωποι του Γκλύξμπουργκ ήταν Γαλατσιώτες που αρκετοί απόγονοί τους εξακολουθούν και σήμερα να μένουν στο Γαλάτσι.
Όπως μένουν στο Γαλάτσι και απόγονοι των τότε θαρραλέων της άλλης πλευράς.
Τα ονόματά τους και δεν πρέπει και δεν έχω εξουσιοδότηση γιά να τα αναφέρω.
Μόνο ένα όνομα μπορώ να αναφέρω και το καταθέτω ως φόρο τιμής στη μνήμη του.
Και στο πρόσωπό του, στη μνήμη όλων των αλύγιστων αυτής της γενιάς.
Αυτό ενός εκ των αντιπροσώπων της δημοκρατίας σε εκείνο το δημοψήφισμα.
Το όνομα του αντιστασιακού πατέρα μου Θανάση Κατσώνη του Ιωάννη (1914-1999).
Ψυχή βαθιά
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ του ΘΑΝΑΣΗ
