Νοιώθω χρέος μου έναν αποχαιρετισμό στο Κώστα Καλεσάκη,που απρόοπτα αρρώστησε και εξ ίσου απρόοπτα έφυγε από την ζωή και κηδεύθηκε σήμερα Σάββατο. Του χρωστάω δύο κουβέντες διαφορετικές, γιατί με τον Κώστα εν ζωή δεν χρειαζόταν, επειδή στη παρέα των πολλών μπορούσαμε να εκφραζόμαστε με κινήσεις χεριών ,με συσπάσεις χειλιών ,με μορφασμούς ,με γκριμάτσες , σαρκάζοντας και αυτοσαρκαζόμενοι. Αποτέλεσμα ήταν απολαυστικές θορυβώδεις συζητήσεις που έβγαζαν γέλιο.
Με τον Κώστα γνωρισθήκαμε αρκετά καλά τις τελευταίες δεκαετίες, εγώ πλασαρισμένος ως τρίτος ,σε μια αχώριστη παρέα των ‘’ 2 ‘’ ( Καλεσάκης – Μούκας). Είχαμε πετύχει υψηλό βαθμό εκτίμησης από τότε που κατέβηκα στα Δημοτικά με Λεβογιάννη – Χατζούδη-Χωριανόπουλο και συνεχίστηκε μέχρι τις μέρες μας όπου από εμένα επεδίωκε περισσότερα.
Ήταν ευφυής και διαβασμένος ο Κώστας . Γι αυτό δεν συμβιβαζότανε με την μετριότητα .Δεν ισοπεδώθηκε σε παρέες χαλαρές. Δεν επεδίωξε να ψηλώσει το μπόι του που ήταν ψηλό. Τακτικές ήταν οι έξοδοί του για καφέ με την Αρετή και τις κόρες του. Καταλάβαινες ότι είχες να κάνεις με μία ξεχωριστή με στενό ιστό οικογένεια.
Δεν είχε ένα απλό πέρασμα από το Γαλάτσι ο Κώστας, ώστε η ‘’ φυγή ‘’ του να μην αποτελέσει μείζον κοινωνικό γεγονός .Ο Κώστας ήταν μία ισχυρή και συνειδητοποιημένη προσωπικότητα γνωστός για την ενεργή πλην διακριτική συμμετοχή του στα κοινά της πόλης . Ήταν τακτικός θαμώνας στο INTERNET Café, όπως και στο καφέ της ‘’ ΓΙΩΤΑΣ ‘’ . Καθημερινός δε περιπατητής στη Λεωφόρο Βέϊκου.
Κεντρικό χαρακτηριστικό γνώρισμα του Καλεσάκη ήταν του υποδειγματικού πολίτη, όχι όπως τον εννοούν οι κομματικές γραφειοκρατίες, αλλά όπως αυτός, υπακούοντας στις αρχές του, τις εφάρμοζε
Ήταν πολιτικοποιημένος χωρίς όμως να τον αγγίξει ο κομματικός πατριωτισμός.Ήταν αυστηρός απέναντι στο δογματισμό και στο λαϊκισμό ,είτε αφορούσε στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο είτε στο Γαλάτσι. Δεν χαιδευε αυτιά γιατί ως πολίτης δεν ζήτησε την εξαργύρωση της προσφοράς του στα κοινά. Ήταν παρών σε κάθε δραστηριότητα της πόλης, όχι μόνο στις κεντρικές εκδηλώσεις, όπως το ΠΑΛΑΙ, οι αναδασώσεις, το κέντρο πόλης, οι κοινόχρηστοι-κοινωφελείς χώροι …
Χαρακτηριστική η είκόνα του ΚΏΣΤΑ ήταν να τον βρίσκεις χωμένο στις φυλλωσιές των δένδρων στο δάσος Γαλατσίου να τα κλαδεύει ,να τα χαϊδεύει. Ήταν το πρότυπο του οικολόγου.
Είναι βαρύς ο πόνος, τρομακτική η απώλεια για την γυναίκα του και τα δύο παιδιά του. Είναι, όμως παρηγοριά να σκέπτονται ότι η ζωή τους επιφύλαξε έναν τέτοιο σύζυγο ,έναν τέτοιο πατέρα!
Κώστα Καλεσάκη, καλό ταξίδι ! Να πεις του Βασίλη ότι τον σκεπτόμαστε!
"Ίκαρος Πετρόπουλος"
Διαβάστε περισσότερα του ιδίου
Το θέμα του ΠΑΛΑΙ απασχόλησε το Σάββατο που μας πέρασε μία μεγάλη ομάδα ενεργών συμπολιτών μας που, για το σκοπό της, βρέθηκε έπειτα από σχετικό κάλεσμα ενός αξιόλογου συμπολίτη μας, στους κήπους του εμπορικού κέντρου «Αλέξανδρος». Στο χώρο που κατά περιόδους ζυμώνεται η Δημοκρατία και οι συμπολίτες μας εκφράζονται ελεύθερα. Ας ονομάσουμε τον χώρο αυτό «Μικρή Πνύκα», όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν.
Ο Δήμαρχος δεν παραβρέθηκε αλλά σίγουρα οι άνθρωποί του θα του μετέφεραν τα λεχθέντα της συγκέντρωσης με κάθε λεπτομέρεια.
Το ΠΑΛΑΙ, λίγο ή πολύ όλοι το γνωρίζουμε. Είναι ένα προβληματικό κτίριο από τον καιρό των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004, τότε δηλαδή που ο μαζικός ευδαιμονισμός είχε γιγαντωθεί και το ευρώ έρεε σαν τα μπαζωμένα ρέματα του Γαλατσίου. Τώρα λοιπόν που πέρασε στον Δήμο, οι ανήσυχοι συμπολίτες μας ζητούν -κι έχουν δίκιο- να μάθουν όλες τις λεπτομέρειες της σύμβασης μεταξύ Δήμου και Δημοσίου. Και βέβαια, δεν βρίσκει σύμφωνους τους ανησυχούντες συμπολίτες μας η σύμβαση αυτή και μέσω της εν λόγω συνάντησης προσπάθησαν να θέσουν προτάσεις, ιδέες, γνώμες – κάθε τι καλό για το συμφέρον του γαλατσιώτη δημότη.
Μερικοί παρόντες, ξέφυγαν από το θέμα αλλά αυτό είναι κάτι που συμβαίνει όταν δεν υπάρχει ένας φορέας, ένα κόμμα, να εφαρμόσει και διεκπεραιώσει με ακρίβεια το πρόγραμμα. Το δύσκολο έργο του συντονισμού της συζήτησης, ανέλαβε μία κυρία που της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια διότι πάσχισε να συμμαζέψει τον καημό ορισμένων που ήσαν εντελώς εκτός θέματος. Για παράδειγμα, πήρε τον λόγο ένας συμπολίτης μας και κατέθεσε στην ομήγυρη το παράπονο του. Και ποιο ήταν αυτό; Ένας γείτονάς του, έχει τέσσερα (4) αυτοκίνητα παρκαρισμένα επί του δρόμου και τα μετακινεί σπάνια, με αποτέλεσμα αυτός που έχει ένα αυτοκίνητο να μην βρίσκει θέση πάρκινγκ. Το ότι τα τέσσερα αυτοκίνητα του γείτονα έχουν αριθμό κυκλοφορίας και είναι ασφαλισμένα, ποσώς δεν τον ενδιέφερε. Συγχαρητήρια και πάλι στην συντονίστρια για την υπομονή της.
Κάτι ουσιώδες για το ΠΑΛΑΙ δεν ειπώθηκε, παρά μόνο από τον εκπρόσωπο της Λαϊκής Συσπείρωσης Γαλατσίου που ήταν πλαισιωμένος από δύο «σωματοφύλακες». Ο τρίτος «σωματοφύλακας», δεν καθόταν γύρω από την τράπεζα της σύσκεψης αλλά λίγο μακρύτερα σημειώνοντας ερωτήματα συμπολιτών που αργότερα θα κατέθετε προς συζήτηση. Ένας φίλα προσκείμενος προς τον κομμουνισμό, χλεύαζε τις εργασίες της σύσκεψης διαταράσσοντας με αναιδή τρόπο την αρμονία της. Η προβοκατόρικη στάση του σχολιάστηκε απ’ όλους τους παρευρισκόμενους.
Οι καλές στιγμές της διάσκεψης ήταν δύο. Η πρώτη, όταν δύο εορτάζοντες, δύο γλυκύτατοι συμπολίτες μας, πρόσφεραν γλυκά επί τη ονομαστική εορτή τους. Και οι δυό τους, κράτησαν αποστάσεις από τα λεχθέντα της σύσκεψης μη θέλοντας να εμπλακούν σε άνοστες κουβέντες.
Η δεύτερη καλή στιγμή δεν εκφράστηκε τελικά, διότι ο τρίτος «σωματοφύλακας» που συνέλεγε ερωτήματα συμπολιτών μας, δεν τόλμησε να τα θέσει προς συζήτηση. Μάλιστα, σ’ ένα εξ αυτών, συμπολίτης μας πρότεινε να γκρεμιστεί το ΠΑΛΑΙ εκ θεμελίων από τον Δήμο και να δοθεί σαν αντιπαροχή προς ανέγερση ουρανοξύστη ογδόντα (80) ορόφων. Ο Δήμος θα λάμβανε το 40%, δηλαδή οι 32 όροφοι θα ανήκαν στο Δήμο Γαλατσίου. Αντιλαμβάνεται ο καθένας μας, τα τεράστια έσοδα του Δήμου που θα προέκυπταν από μία τέτοια στρατηγική κίνηση. Έσοδα που θα ωφελούσαν την πολύπαθη καθημερινότητα της πόλης μας, που θα απάλυναν τον βίο των συμπολιτών μας.
Αγαπητέ Δήμαρχε, Δήμαρχε της καρδιάς μας - όπως πολύ εύστοχα σε αποκαλούν ορισμένοι όταν αναφέρονται σ' εσένα, δεν γνωρίζω τι ακριβώς σου μετέφεραν οι πράκτορές σου από τις εργασίες της «Μικρής Πνύκας», μελέτησε όμως το θέμα του ουρανοξύστη και λάβε υπόψη σου τα πολλαπλά οφέλη για τους δημότες σου. Και να είσαι βέβαιος ότι, ακόμα και οι υποκριτές, αυτοί δηλαδή που σε κακολογούν για να πουλήσουν αγωνιστικό φρόνημα στις γιάφκες, οι ίδιοι που σου φιλάνε το χέρι όταν σε ανταμώνουν, ακόμα κι αυτοί Δήμαρχε της καρδιάς μας, θα πάψουν τη διπροσωπία τους και από λειχοπίνακες (κοινώς τσανακογλείφτες) που είναι, θα αλλάξουν ίσως και θα γίνουν ισορροπημένοι πολίτες.
"Πεζοπόρος"
Τo Οδοιπορικό μου
- Εκλογική ανατροπή προ των πυλών
- Πίκρα...στην πόλη μας και όχι μόνο
- Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως & επανάσταση 1821
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...
Προ ημερών, έκανε γιουρούσι η τροχαία στη Λ. Βέικου και δεν έμεινε αυτοκίνητο χωρίς κλήση. Κυρίως στα διπλοπαρκαρισμένα οχήματα αλλά κοντά σε αυτά την πλήρωσαν κι άλλα – παράνομα σταθμευμένα κι αυτά χωρίς να ενοχλούν ιδιαίτερα. Η τροχαία, δεν κάθεται στις λεπτομέρειες, πιο όχημα ενοχλεί λίγο και πιο πολύ, ό,τι είναι παράνομο γράφεται. Είναι κυνική η τροχαία; Όχι βέβαια, απλά κάνει τη δουλειά της όταν αποφασίζει και βγαίνει στους δρόμους για ελέγχους κάθε είδους. Δεν ξέρω μονάχα, αν την έστησε και στο ύψος της Λαδά, εκεί στο φανάρι που οι ψυχάκηδες οδηγοί παραβιάζουν τη σειρά για να δείξουν τη μαγκιά τους και την κουλτούρα που πήραν από το σπίτι τους, αγνοώντας τη σειρά.
Οι αντιδράσεις φυσικά από την εξόρμηση της τροχαίας στη Λ. Βέικου, ποίκιλλαν. Οι περιπατητές έλεγαν: «Καλά κάνουν» - οι οδηγοί των οχημάτων που έπαιρναν κλήση, δυσανασχετούσαν: «Και που θα παρκάρουμε για να κάνουμε τη δουλειά μας;». Ο καθένας κοιτούσε το δικό του συμφέρον και ανάλογα μιλούσε. Ποιο είναι όμως το κοινό συμφέρον; Πως θα λυθεί οριστικά στη πόλη μας το πρόβλημα του parking που έγινε χρόνιο; Και παράλληλα δεν θα στρέφεται ο ένας πολίτης κατά του άλλου;
Στα παραπάνω, να προσθέσουμε την επίσημη ανακοίνωση του Δημάρχου ότι στην Ηνιόχου δεν θα γίνει τελικά το parking αλλά ο χώρος θα βελτιωθεί σε ένα ζωντανό πάρκο. Η απόφαση αυτή του Δημάρχου, λένε ότι προήλθε από «πιέσεις», δηλαδή υπέκυψε στη λαϊκή θέληση. Είναι όμως έτσι; Όχι, δεν είναι έτσι και θα το δούμε παρακάτω.
Ο Δήμαρχος, αντιλαμβανόμενος τις μελλοντικές ανάγκες του Δήμου, ειδικότερα από τη στιγμή που θα λειτουργήσει το ΜΕΤΡΟ σε λίγα χρόνια, σκέφτηκε και θα υλοποιήσει ένα μεγαλόπνοο σχέδιο, φαραωνικό ίσως για τους μόνιμα φωνασκούντες, αλλά ένα έργο που θα τοποθετήσει το Γαλάτσι στις πιο πράσινες πόλεις της Ευρώπης. Το σχέδιο είναι σε εξέλιξη και υπολογίζεται προς το τέλος του χρόνου να ανακοινωθεί επίσημα και θ’ αρχίσουν οι εργασίες του στο δεύτερο εξάμηνο του 2025. Θα ολοκληρωθεί δε παράλληλα με τη γραμμή 4 του ΜΕΤΡΟ.
Το σχέδιο, όπως έχει προχωρήσει μέχρι τώρα, πριν δηλαδή την ολοκλήρωσή του, αναφέρει: Δημιουργία parking 40.000-50.000 θέσεων στα νταμάρια της ΛΑΤΟ. Υπόγειο και υπέργειο, αρμονικά δεμένο με το περιβάλλον του βουνού. Φυλασσόμενο όλο το 24ωρο. Κάθε όχημα (με ατομική θέση) θα καταβάλει μηνιαίο ενοίκιο 20 ευρώ στο ταμείο του Δήμου, διότι ο Δήμος θα αναλάβει και την εκμετάλλευσή του, τη συντήρησή του και ό,τι θα χρειασθεί ένα μεγάλο και σύγχρονο τεχνολογικά parking. Μάλιστα, φημολογείται ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα έχει ενεργό ρόλο στη λειτουργία του. Χρήση δε θα κάνουν μόνο οι μόνιμοι κάτοικοι της πόλης.
Από ποιους δρόμους θα πηγαίνουν και θα φεύγουν από το parking τα χιλιάδες αυτοκίνητα καθημερινά για τις δουλειές των ιδιοκτητών τους; Έχει γίνει πρόβλεψη και γι’ αυτό το ζήτημα. Τρείς υπόγειοι δρόμοι διπλής κατεύθυνσης από το χώρο του parking θα συναντούν τους κεντρικούς οδικούς άξονες του Γαλατσίου.
Ωραίο ακούγεται αλλά πως θα ανεβαίνουν και θα κατεβαίνουν το βουνό οι οδηγοί των αυτοκινήτων; Με τα πόδια; Στο σημείο αυτό έρχεται το μεγαλόπνοο σχέδιο που λέει ότι: από τα υπόγεια του μεγάλου parking θα ξεκινούν σχεδόν ακτινωτά δέκα-δεκαπέντε (10-15) υπόγειες γραμμές τραίνου (ηλεκτρικού) που θα καλύπτουν όλο το Γαλάτσι. Για παράδειγμα, μία γραμμή θα φτάνει μέχρι την ΟΥΛΕΝ έχοντας ενδιάμεσα πολλές στάσεις που θα καλύπτουν κάθε κάτοικο της περιοχής. Μία άλλη γραμμή θα φτάνει μέχρι τον Βόρειο Πόλο, μία τρίτη προς Καραγιαννέϊκα μέχρι τα όρια της Κυψέλης. Ειδικότερα η οδός Ωρωπού θα έχει τουλάχιστον 5-6 σταθμούς. Οι πολλές στάσεις της κάθε γραμμής, δίνουν τη δυνατότητα στον κάθε κάτοικο της πόλης -όπου κι αν κατοικεί- να πάρει πολύ εύκολα το υπόγειο τραίνο και να πάει στο parking, ή να επιστρέψει στο σπίτι του από αυτό, μ’ ένα εισιτήριο κόστους 0,75 ευρώ.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το έργο των υπόγειων τραίνων θ’ αναλάβει η ΑΤΤΙΚΟΝ ΜΕΤΡΟ και θα έχει και την εκμετάλλευσή τους. Το έργο αυτό εντάσσεται στα αντισταθμιστικά οφέλη της γραμμής 4.
Με την ολοκλήρωση του έργου, ο Δήμος θα διώξει από τους δρόμους της πόλης παρκαρισμένα οχήματα. Σε κάθε δρόμο θ’ αφήσει μία λωρίδα κυκλοφορίας και παράλληλα ο κάθε δρόμος θα γίνει ένα πάρκο, με δέντρα, λουλούδια, συντριβάνια. Θα επανέλθει στη πόλη μας η χλωρίδα και η πανίδα με τα χιλιάδες πουλιά (κοτσύφια, παπαγάλους, σπουργίτια κ.ά.).
Μέσα σε όλα αυτά, η απόφαση για την Ηνιόχου ήταν από καιρό ειλημμένη. Άλλοι κοιτάζουν το δέντρο αλλά ο Δήμαρχος κοιτάζει το δάσος συνολικά. Κατά τον ίδιο τρόπο φροντίζει και το πολιτικό σύστημα της πόλης μας, και μάλιστα έχει ανοίξει την αγκαλιά του και έχει δεχθεί όλη σχεδόν την πάσχουσα αριστερά, την πονεμένη και προδομένη αριστερά που ψάχνει -σαν ορφανή που έμεινε- κάπου ν’ ακουμπήσει να βρει ζεστασιά, κατανόηση, αγάπη. Δεν χαλάει χατίρια σε κανένα πονεμένο και λυπημένο ο Δήμαρχος. Όλοι δικοί του είναι, πλήν κουκουέδων. Αλλά και με αυτούς υπάρχει αμφίδρομη σχέση στοργής και ας μην αρέσει αυτή η σχέση στον αγαπητό Larry King. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που μερικοί κουκουέδες τον αποκαλούν "Δήμαρχο της καρδιάς μας".
Εν αναμονή …
Ο Πεζοπόρος -1
Τo Οδοιπορικό μου
- Εκλογική ανατροπή προ των πυλών
- Πίκρα...στην πόλη μας και όχι μόνο
- Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως & επανάσταση 1821
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...