e-Galatsi

σερφάροντας στο Γαλάτσι

Συχνά-πυκνά ακούγονται οι λέξεις «φιλάνθρωπος», «φιλόζωος», τόσο από τα κοινωνικά δίκτυα και άλλο τόσο από τα ΜΜΕ. Και προβάλλονται φωτογραφίες ζώων ή ιστορίες από αυτά, ρεπορτάζ ασχολούνται με φιλανθρωπικά έργα εχόντων ή μη, και όλες αυτές οι αναφορές προκαλούν συγκίνηση. Ειδικότερα στον κάτοικο μιάς μεγαλούπολης που δεν έχει άμεση επαφή με την φύση και την ζωή της ή βρίσκεται μακριά από φιλανθρωπικά έργα.

Φιλάνθρωπος, είναι ο φιλών, ο αγαπών τους ανθρώπους, ο αισθανόμενος αγάπη για τον πλησίον, ο αλτρουιστής, ο πράος, ο αγαθός, ο ήπιος, ο ευπροσήγορος, ο ελεήμων, ο φιλεύσπλαχνος, ο αγαθοεργός, ο μεγάλος φιλάνθρωπος Ροκφέλλερ! Ο Πλάτωνας φιλάνθρωπο ονομάζει τον θεό (επί των θεών, ο αγαπών τους ανθρώπους), η χριστιανική διδασκαλία για τον Χριστό (ώς μόνος και φιλάνθρωπος). Ο Ξενοφώντας στα «Οικονομικά» του, λέει «η γεωργία αυτώ φιλάνθρωπος έστι και πραεία τέχνη[1]».

Ζωόφιλος, είναι ο λίαν αγαπών και προστατεύων τα ζώα. Η ιδιότητα του ζωόφιλου, η υπερβολική αγάπη προς τα ζώα. Στην απέναντι πλευρά υπάρχει η ζωοφοβία, που είναι ψυχοπάθεια του ανθρώπου, ο αδικαιολόγητος φόβος του από την απλή και μόνο θέα ωρισμένων ζώων.  Κύων φιλάνθρωπος (λέει ο Ξενοφών στα «Κυνικά» του), πώλος[2] πράος τε και χειροήθης και φιλάνθρωπος (αναφέρει ο Ιπποκράτης).

Τόσο η φιλανθρωπία και άλλο τόσο η ζωοφιλία, δεν θα υπήρχαν σαν όροι αν ο άνθρωπος ήταν ικανός να ζει αρμονικά με ανθρώπους και ζώα. Αυτές οι δυό έννοιες, φανερώνουν ανθρώπινη δυσαρμονία και περιβάλλονται από καλυμμένη υποκρισία. Πως δηλαδή ο άνθρωπος είναι φιλάνθρωπος; Ή πως είναι φιλόζωος; Ακριβώς επειδή έχει χάσει ή δεν έχει μέσα του αγάπη παρά μόνο ιδιοτέλεια. Αυτός είναι ο κανόνας, στις εξαιρέσεις όμως υπάρχουν άνθρωποι που είναι πραγματικά άνθρωποι (και δεν έχουν ανάγκη τον τίτλο του φιλάνθρωπου) ή πάλι ζούν αρμονικά με τα ζώα, τα περιθάλπουν, τα φροντίζουν, τους παρέχουν στέγη και τροφή, φάρμακα και καθαριότητα.

Οι πραγματικοί άνθρωποι (έκ των πραγμάτων φιλάνθρωποι) ή οι φιλόζωοι (ζώντας αρμονικά με το περιβάλλον τους), δεν έχουν ανάγκη τέτοιους τίτλους, όχι μόνο δεν τους επιδιώκουν αλλά θέλουν να περνάνε απαρατήρητοι. Δεν τους γοητεύει όλη αυτή η επίπλαστη τυμπανοκρουσία. Αθόρυβα, φροντίζουν αδύναμους ανθρώπους ή ζώα, δεν κοινωνούν τις πράξεις τους, διότι δεν έχουν ιδιοτέλεια μέσα τους, είναι αγνοί.

Είναι η εκκλησία φιλάνθρωπος; Ασφαλώς και δεν είναι. Διατυμπανίζουν απλοί ιερείς ή ανώτεροι κληρικοί πως η εκκλησία φροντίζει το ποίμνιό της, ταΐζει και ντύνει φτωχούς, αλλά ψεύδεται, από τη φύση της η εκκλησία, υλιστική γάρ, απλά διαχειρίζεται πόρους που ανήκουν στην κοινωνία, σε μεμονωμένα άτομα ή σε ομάδες ανθρώπων. Δεν ανοίγει τα σεντούκια της για να προσφέρει στην παθούσα κοινωνία, απαιτεί όμως, ζητιανεύει πόρους για να τους διαχειριστεί προς όφελός της και μόνο. Ναι, είναι άκρως υποκριτική η στάση της εκκλησίας.

Το κράτος είναι φιλάνθρωπο; Όχι βέβαια, κι αυτό, όπως και η εκκλησία, διαχειρίζεται πόρους, αλλά κι αυτό όπως και η εκκλησία, βαπτίζει ως προσφορά την φιλοκαρδία μιάς μερίδας της κοινωνίας. Το κράτος, από τη φύση του κι αυτό σκληρά υλιστικό, ποτέ δεν χαρίζει, και όταν το κάνει είναι επειδή έχει πάρει ή προσδοκά πως θα πάρει.

Ένας ζωολογικός κήπος, είναι από τη φύση του ζωοφιλικός; Όχι βέβαια, πως μπορεί κάποιος που φυλακίζει ζώα (προτάσσοντας την αγάπη του γι’ αυτά) και τα επιδεικνύει στο «ζωοφιλικό κοινό» αντί χρηματικού αντιτίμου να ισχυρίζεται πως αγαπά τα ζώα; Είναι ντροπή για τον πολιτισμό μας η ύπαρξη ζωολογικών κήπων, είναι ασέβεια προς τα ζώα, είναι καθαρά εγκληματική πράξη η αναφορά και μόνο «ζωολογικού κήπου».

Ο κυνηγός είναι ζωόφιλος; Εδώ γελάει κανείς. Όταν εγκαταλείπει τα σκυλιά του στο βουνό επειδή δεν είναι καλά στο κυνήγι, εγκληματίας δεν είναι;

Ο ποιμένας είναι ζωόφιλος; Όταν αφήνει κι αυτός στο έλεος του θεού τσοπανόσκυλα με το πρόσχημα ότι δεν αποδίδουν όπως πρέπει, τι είναι; Καλός άνθρωπος;

Άραγε, έχει ανάγκη ο άνθρωπος να είναι φίλος του ανθρώπου; Αυτό από μόνο του δεν είναι παράλογο; Ψεύτικο; Υποκριτικό;

Κι όμως, έξω από την γοητεία της φιλανθρωπίας και ζωοφιλίας, υπάρχουν άνθρωποι αθόρυβοι, απαρατήρητοι, ανιδιοτελείς, και περιθάλπουν, φροντίζουν έναν Άγγελο, μία Άννα, μία Κατερίνα, έναν Γιώργο, η θέση και η στάση τους απέναντι στους έχοντες πραγματική ανάγκη, γίνεται η δική τους αποστολή. ή πάλι με τον ίδιο ζήλο μαζεύουν από τον δρόμο μία Νταίζη, μία Λούλου, έναν Όττο, έναν Μάρξ, τα πηγαίνουν στον κτηνίατρο, τους παρέχουν κάθε άνεση. Αυτοί οι άνθρωποι δεν κραυγάζουν, είναι σχεδόν αόρατοι, πράττουν, προσφέρουν, μη προσμένοντας κάποιο αντάλλαγμα. Είναι αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας, μέλη του μικρόκοσμου ή του μακρόκοσμου μας, αφανείς και γνήσιοι. Σεβασμός σε αυτούς τους ανθρώπους.

Όταν ακούγονται από τα δίκτυα ή από τα Μέσα, οι λέξεις φιλόζωος και φιλάνθρωπος, ας κρατάμε αποστάσεις, διότι πρόκειται γι’ ανθρώπους βουτηγμένους μέσα στην πλάνη της γοητείας και της υποκρισίας.

Η ανεπτυγμένη ζωοφιλία της εποχής μας, καλύπτει άραγε και συναισθηματικά κενά; Ναι, ακούστηκε να λέει ένας κάτοχος σκύλου που τον μάζεψε από τον δρόμο διαλυμένο από την πείνα και την δίψα. Αυτό όμως δεν είναι κανόνας, ούτε εξαίρεση είναι, απλά συμβαίνει και αυτό.  

Αυτός ο άνθρωπος που δολοφονεί ζώα φολιάζοντάς τα, τι είναι; Ζωάνθρωπος η σεβαστό μέλος της κοινωνίας εφόσον η Πολιτεία του έχει δώσει και πολιτικά δικαιώματα;

Το κράτος που ασκεί βία σε αστέγους ξέρουμε τι πράττει; Ξέρουμε-ξέρουμε, ασκεί πολιτική! Έχει ο άστεγος ανάγκη τον φιλάνθρωπο ή ένα κράτος διαφορετικό, με ανθρώπινο χαρακτήρα;

Στην γκρίζα πόλη μας, φιλοξενήθηκαν τον καιρό των πυρκαγιών στο λατομείο της πάλαι ποτέ ΛΑΤΟ αρκετά αδέσποτα σκυλιά αναζητώντας ανθρώπους, όχι φιλάνθρωπους ή ζωόφιλους αλλά ανθρώπους, να τα πάρουν και να τα καταστήσουν οικόσιτα ζώα, μέλη των οικογενειών τους. Ο σκοπός μάλλον επετεύχθη και όλα θα ήσαν τέλεια αν απουσίαζε η έπαρση από κάποιους οργανωτές. Ας το δουν αν θέλουν, δεν αξίζουν «μπράβο» ή «πόσο σπουδαίοι ήσαν», διότι αυτές πάλι οι λέξεις «μπράβο και σπουδαίος» φανερώνουν ιδιοτέλεια.

Όταν ακούω τις λέξεις φιλάνθρωπος και φιλόζωος, τραβιέμαι μακριά, δεν θέλω να έχω πάρε δώσε με ανθρώπους μειονεκτικούς που με πρόσημο τις δυό αυτές πλαστές λέξεις κρύβουν επιμελώς την υποκρισία τους.

Κλείνοντας το παρόν άρθρο, σε σένα απευθύνομαι δήθεν φιλόζωε, που, όταν βγάζεις τον σκύλο σου βόλτα, ξεχνάς σκόπιμα να σκύψεις να μαζέψεις τα περιττώματά του. Το ξέρω, είσαι η μειοψηφία, αλλά οι μειοψηφίες σαν ελόγου σου έχετε και πολιτικά δικαιώματα, πάτε στην εκκλησία του δόγματός σας και σεληνιάζεστε από την πολύ «Αγάπη» που κυκλοφορεί εκεί μέσα.

Κι εσύ αμετανόητε κομμουνιστή, δεν γίνεται να αλλάζεις το όνομα του σκύλου σου από Μάξ σε Μάρξ! Σεβάσου σε παρακαλώ το λυκόσκυλό σου που βιώνει ούτως ή άλλως την πηγαία, την γνήσια αγάπη σου προς αυτό αλλά και προς τ’ άλλα ζώα.

Επειδή όμως μιλάμε για ζώα, ας ακούσουμε ένα τεράστιο ποιητικό άσμα του μεγάλου Μάνου Χατζιδάκι.

 

ΤΟΥ  "ΠΕΖΟΠΟΡΟΥ"

 

 

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

 

- Από την καλύβα ψηλά στο βουνό, στη γκρίζα πόλη .
-
- Οι αναλυτές γκρεμίζουν - τα χελιδόνια κτίζουν...

-- Καψούρες....
Οι αναλύσεις στο Καφέ Gallo

- Ντεϊσμός και Ύβρις  

 Λαχανόκηποι και κάνναβις  

- Στο κήπο της Παναγιάς της Ινδιάνας

-... Το Πανηγύρι 

--- 12 ο' clock

-Η Αίθουσα αναμονής στο Γαλάτσι

- Σφοδρή σύγκρουση του Δημάρχου με τον υιό του Δαιδάλου

 Αμπέλια και λαχανόκηποι στο Γαλάτσι

Είναι η κ. Έλενα Ζέρβα η αντανάκλαση της κ. Αυλωνίτου;

- Ξανθή και κόκκινη Παναγιά

- Το Γαλάτσι στην αρχαιότητα

- Η διανόηση του Γαλατσίου στην εξορία

- Τα ιερά της πόλης μας

Ίδιες ειδήσεις - ίδια προπαγάνδα - ίδιες μορφές

- Είδωλα ή άλλως αντανακλάσεις 

- Όλα είναι "Μήδεια"...

- Αφιέρωμα στον Έρωτα

Πανδημία και Φρόϋντ ή άλλως το καφενείον η Ελλάς - μέρος Β' 

Πανδημία και Φρόϋντ ή άλλως το καφενείον η Ελλάς  

-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι

Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...

-Προς αφελείς ψηφοφόρους …

-Ο Διανοούμενος ...

  

-Λεωφόρος Βέϊκου

“Τώρα στο τέλος της ζωής μου, την ώρα των απολογισμών, σβήνουν από το μυαλό μου οι λεπτομέρειες και μένουν τα “μεγάλα μεγέθη”. Έτσι βλέπω ότι τα πιο κρίσιμα, τα δυνατά και ώριμα χρόνια μου, τα πέρασα κάτω από την σημαία του ΚΚΕ. Για αυτό τον λόγο θέλω να αφήσω αυτό τον κόσμο ως κομμουνιστής >>                                                                                                           
Τα παραπάνω έγραψε ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης στην προσωπική του επιστολή στις 5 Οκτωβρίου 2020 (ιδιόχειρη πολιτική διαθήκη ) στον γραμματέα του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.                                                                                                                                   
Ζήτησε , επίσης, “Να γίνει σεβαστή όχι μονάχα η ιδεολογία μου, αλλά και οι αγώνες μου για την ενότητα των Ελλήνων ".

Εν ζωή ,παρά τις προσκλήσεις της<< άλλης πλευράς >>, ο Μίκης ποτέ δεν προσχώρησε ουσιαστικά στο στρατόπεδό τους . Το αντίθετο συνέβη. 
Ο Μίκης,   μπορεί να κήρυξε την ενότητα των Ελλήνων , ήταν όμως, ταυτόχρονα  ανυπότακτος επαναστάτης, ήταν κομμουνιστής. Το επιβεβαιώνει, όχι μόνον ο ίδιος, όσο  το μεγαλειώδες έργο του με το οποίο ύμνησε   τους καϋμούς , τις αγωνίες, τους αγώνες του απλού αδικημένου και βασανισμένου λαού. Επίσης, στις  επικήδειες εκδηλώσεις    τον ύμνησαν και τον <<διεκδίκησαν >> όλες οι πλευρές του αστικού πολιτεύματος που απεχθάνονται τον κομμουνισμό. Τι άραγε τούτο σημαίνει; Άμβλυνση των αντιθέσεων και της ταξικής διαπάλης; Χωράνε μαζί ο αστικός κόσμος και ο κομμουνισμός; Είναι εφικτή η συμπόρευσή τους; Ποια τα όριά τους, ιδιαίτερα σήμερα;                                                                                                                  

Ακόμη, το πρωτοφανές παλλαϊκό ξεσήκωμα του λαού που με τα αγωνιστικά τραγούδια του  συντρόφευσε τον Μίκη στην τελευταία κατοικία του ήταν  εκδηλώσεις της στιγμήςή αποτελεί παρακαταθήκη και   ανεκτίμητο κοινωνικό κεφάλαιο; Κι αν συμβαίνει το δεύτερο ( πράγματι συμβαίνει ) ,πως η παρακαταθήκη – τελευταία προσφορά  του μεγάλου αυτού Έλληνα κομμουνιστή θα αξιοποιηθεί; Ποιες δυνάμεις θα  τo <<αντιληφθούν >> και θα αξιοποιήσουν αυτό το ανεκτίμητο κοινωνικο-πολιτικό κεφάλαιο ;  Ο Μίκης  << έδειξε >> ΚΚΕ. Το ΚΚΕ; 

"ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ"

 

Δυόμιση μήνες περίπου έλειψα από την γκρίζα πόλη μας. Στο διάστημα αυτό, με φιλοξένησε η καλύβα μου ψηλά στο βουνό με το καλό αγνάντι της. Ολημερίς την κύκλωνε η δύναμη του φωτοδότη θεού και σαν νύχτωνε την αγκάλιαζε με θέρμη ο έναστρος ουρανός. Και τη νύχτα φώς απ’ τα χιλιάδες αστέρια του γαλαξία μας. Κεί πάνω, στην ερημία των 1000 και κάτι μέτρων, ο πολιτισμός δεν φτάνει, το κινητό τηλέφωνο είναι νεκρό, το ίντερνετ ανύπαρκτο φυσικά, δεν υπάρχουν δημοτικά τέλη, δεν υπάρχουν μετρήσεις της ΔΕΔΗΕ, δεν υπάρχει οχλαγωγή, δεν υπάρχουν συγκρούσεις που τις γεννούν από τη λοξή φύση τους η θρησκεία και η πολιτική. Τότε, τι στ’ αλήθεια υπάρχει κεί πάνω;

Ζωή, ναι, αυτή υπάρχει σε όλο της το μεγαλείο. Όταν νιώθεις ή βλέπεις κοντά σου αλεπούδες, τσακάλια, λύκους, αγριογούρουνα, φίδια, κι ένα σωρό ακόμα ζούδια της φύσης, καταλαβαίνεις εύκολα πως το πιο επικίνδυνο ζώο που υπάρχει στον πλανήτη είναι ο άνθρωπος. Ευτυχώς, στην απόλυτη ερημία της καλύβας ψηλά στο βουνό, και σε μεγάλη ακτίνα απ’ αυτήν, δεν υπάρχει ίχνος ανθρώπου, έτσι, η φύση μένει καθαρή από σκουπίδια και από κραυγές.

Δυόμιση μήνες έζησα σαν ερημίτης, μα τι παράξενο, ποτέ μου δεν ένιωσα μοναξιά, στην μοναχικότητα της καλύβας είχα καλή παρέα πάντοτε. Πρώτα την καλή μου διάθεση, μετά το νεράκι που έτρεχε κεί κοντά, τον καθαρό μου αέρα είχα, την αγνότητα των ανέμων που μερικές φορές κτυπούσαν με δύναμη την καλύβα, μα μιά δύναμη κι αυτή διαφορετική, δίχως ίχνος βίας πάνω της. Δεν ξέρω πως τα συνταιριάζει τα πράγματα η φύση κι όλα μέσα της διέπονται από αρμονία. Μα η απίστευτη μαγεία άρχιζε σαν έβγαιναν βόλτα τα πρώτα αστέρια, μετά, σαν γιόμιζε ο ουρανός απ’ αυτά, έτσι δα, το χέρι άπλωνα και τα έπιανα, τα περιεργαζόμουν, εισχωρούσα στα διαστήματά τους κι έφερνα βόλτες στον γαλαξία μας. Πόσο κοντά αλήθεια είναι όλα; Κι εμείς τρέχουμε με ιλιγγιώδεις ταχύτητες να πάμε μονάχα σε ένα ή άντε σε δύο απ’ αυτά; Εδώ, άς γίνω μαρτυριάρης, ο καλύτερος και ο πιο σύντομος τρόπος για να δεις από κοντά ένα αστέρι της γειτονιάς μας, όσο μακριά κι αν βρίσκεται αυτό, όσα τέλος πάντων έτη φωτός απέχει από την γη, είναι ένας και μοναδικός, δεν πάς εσύ εκεί, κάνεις κάτι απλό, έρχεται αυτό κοντά σου. Πως, με τι τρόπο; Είπαμε, να γίνω μαρτυριάρης αλλά όχι και ρουφιάνος του σύμπαντος.

 

 

Έπειτα από απουσία δυό μηνών, σαν μπήκα στην πόλη από την βόρεια πύλη της, ταράχτηκα, κρύος ιδρώτας μ’ έλουσε μιάς και πουθενά δεν αντίκρυσα στην περασιά μου ίχνος εργοταξίου. Μα καλά, σκέφτηκα, πριν να φύγω δεν θ’ άρχιζαν τα έργα του ΜΕΤΡΟ ή μήπως άλλα είχα καταλάβει; Έφτασα γρήγορα στα Περβόλια, μπήκα στο σπίτι κι άναψα το φως. Δεύτερη ταραχή, φως είναι αυτό ή ανακριτική λάμπα; Έτσι σκέφτηκα και γρήγορα βγήκα στην βεράντα να μυρίσω μολυσμένο αέρα να έρθω πάλι στα ίσα μου σιγά-σιγά.

Το επόμενο απόγευμα, μιάς και μου είχε λείψει τόσο καιρό ο καλός καφές, τράβηξα τον ανήφορο της Χρήστου Λαδά για τον εσπρέσο του  Gallo, εκεί, όλο και κάποιο κομμούνι θα ‘βλεπα για να συνεχιστεί η ταραχή μου …


"ΤΟΥ ΠΕΖΟΠΟΡΟΥ"

 

 

 

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

 

- Οι αναλυτές γκρεμίζουν - τα χελιδόνια κτίζουν...
-- Καψούρες....
Οι αναλύσεις στο Καφέ Gallo

- Ντεϊσμός και Ύβρις  

 Λαχανόκηποι και κάνναβις  

- Στο κήπο της Παναγιάς της Ινδιάνας

-... Το Πανηγύρι 

--- 12 ο' clock

-Η Αίθουσα αναμονής στο Γαλάτσι

- Σφοδρή σύγκρουση του Δημάρχου με τον υιό του Δαιδάλου

 Αμπέλια και λαχανόκηποι στο Γαλάτσι

Είναι η κ. Έλενα Ζέρβα η αντανάκλαση της κ. Αυλωνίτου;

- Ξανθή και κόκκινη Παναγιά

- Το Γαλάτσι στην αρχαιότητα

- Η διανόηση του Γαλατσίου στην εξορία

- Τα ιερά της πόλης μας

Ίδιες ειδήσεις - ίδια προπαγάνδα - ίδιες μορφές

- Είδωλα ή άλλως αντανακλάσεις 

- Όλα είναι "Μήδεια"...

- Αφιέρωμα στον Έρωτα

Πανδημία και Φρόϋντ ή άλλως το καφενείον η Ελλάς - μέρος Β' 

Πανδημία και Φρόϋντ ή άλλως το καφενείον η Ελλάς  

-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι

Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...

-Προς αφελείς ψηφοφόρους …

-Ο Διανοούμενος ...

  

-Λεωφόρος Βέϊκου

 

           

Όρθιος, στο  φέρετρό του , ο  τεράστιος των Ελλήνων, ο Μ. Θεοδωράκης,  με τα πελώρια χέρια του τραβάει της<< καμπάνας το σχοινί >> σαλπίζοντας  στον βουβό και ορφανό πλέον  Έλληνα ,την   εθνική  πρόταση – συμβόλαιο που μία ζωή προβάλλει: 
<<Είσαι Έλληνας.  να  ξαναγίνεις αυτό που ήσουν  κάποτε >>. 

Είναι ο Μίκης που μία ζωή με το έργο του και τον λόγο του, παρακινεί ( τον Ελληνα )   να ανταμώσει  τις ρίζες του ,να  αντισταθεί στον  παρακμιακό μονόδρομο , να αναγεννήσει την πατρίδα. Γιατί η πατρίδα είναι ο κόσμος όλος,  έχει,  όμως, και  χώμα ποτισμένο με αίμα αγωνιστών για ελευθερία και εθνική αξιοπρέπεια. 

Και, <<  τούτο το χώμα είναι δικό τους >>  ( όλων αυτών που έπεσαν για τα ιδανικά και  την πατρίδα ) αλλά <<και δικό μας >> ( που ευθύνη έχουμε να το προστατεύουμε από εισβολείς (  ένοπλους ή γραβατομένους ).  

Ήταν καλοκαίρι του  1992 ,όταν πέντε (5) συνάδελφοι της ΤτΕ ,μετά την δουλειά,  τον επισκεφθήκαμε στο Βραχάτι ,σε συμφωνημένο ραντεβού. Μας  υποδέχθηκε απλά ,ανθρώπινα στην βεράντα του σπιτιού του  ,φορώντας σόρτς. Παρά τις παρεμβάσεις της Μυρτώς ( αρχικά μας κέρασε γλυκό σταφύλι κατασκευής της ) , η συζήτηση - ποταμός  με δική του διάθεση, κράτησε τέσσερες ώρες !.                                                                      
Ξέραμε τον Μίκη ,όμως τότε καταλάβαμε πόσο  Έλληνας και ταυτόχρονα πανανθρώπινος είναι. Καταλάβαμε, επίσης, ότι ο ίδιος  αποτελεί μία ασυνήθιστη  σπάνια ανθρώπινη  δημιουργία προορισμένη ( εκ φύσεως και εκ των πραγμάτων  ), να δρα λεύτερος  ,να δείχνει τον δρόμο  και συνεπώς να μην χωράει σε στενά γραφειοκρατικά πλαίσια μηχανισμών.

Ο Μίκης ποτέ δεν  βγήκε έξω από την δική του  κοσμοθεώρηση των πραγμάτων που  απέδωσε με την μουσική του.                                      
Στο τεράστιο διαμέτρημά του άλλοι-  πολιτικοί και μη – υποκλίθηκαν προσχωρώντας  στον Μίκη !.  

Ο Μίκης, δεν προσχώρησε στο σύστημα και στις κυβερνήσεις του που με σαγήνη  τον καλούσε να << γίνει δικός τους >> .Παρέμεινε δεμένος με την λαϊκή δεξαμενή  που τον γέννησε.

Toυ Ίκαρου Πετρόπουλου

 

 

 

 

Βeatles  και  «Honeymoon Song»,  το γνωστό «Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου»,   

 

     Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;

     Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη

 

 

 

 

 

Αξίζει  συγχαρητηρίων ο Δήμος Γαλατσίου ( Δήμαρχος και παράγοντες ) για την φροντίδα που δείχνουν για τα ζώα. Το επιβεβαιώνουν,    όχι μόνον με  το << πάρκο των σκύλων >>, αλλά και με την φιλοξενία για 13 ημέρες  στις εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν από εθελοντές στην ΛΑΤΟ, όπου  φιλοξενήθηκαν  ζώα από τις πυρόπληκτες περιοχές.
Μπορεί, με επίκεντρο την ΛΑΤΟ  να έσπευσε και  ο Περιφερειάρχης Αττικής   να   δηλώσει την ζωοφιλία του ,όμως  η ανακοίνωση του Συλλόγου 
Dog's voice έβαλε τα πράγματα στην θέση τους.                                                                                                                                                               Όμως, οι του Δήμου, μεθυσμένοι  από την  αναγνωρισμένη ζωοφιλία τους ,την επεκτείνουν  ανάλογα προς τους δημότες, φροντίζοντας...  ποικιλοτρόπως για την ζωή τους, όπως αποδεικνύεται από δελτίο τύπου του Δήμου Γαλατσίου:                                                

 

 <<Παραμυθένια μουσική βραδιά στην Oμορφοκκλησιά >>, στις 22/8/2021. 

                                                                                                                            

Ως υπεύθυνη συλλογικότητα, αδυνατούμε  να << χειριστούμε>> αυτό το...  μνημειώδες Δελτίο Τύπου που είδαμε δημοσιευμένο στο  e-galatsi                                         

Πέραν άλλων τερπνών όπως : << γνωστοί – άγνωστοι  έκλεψαν  τις καλωδιώσεις και τα  μέταλλα με αποτέλεσμα σήμερα (!)   να   μην   είναι   αναμμένα >>, αλλά και της εμφανούς  πρόθεσης άμβλυνσης εσωτερικών αντιθέσεων << Το μουσικό αφιέρωμα παρακολούθησαν μεταξύ άλλων ο Αντιδήμαρχος..... >>
διαβάσαμε   και το αμίμητο..  
«
Τα Φεστιβάλ είναι γιορτές του πολιτισμού και χρειάζονται ευθυμία και χαρά. Με φόβο ,κακή διάθεση, έκτακτα μέτρα, αποστάσεις και 13.500 νεκρούς – μόνο στη χώρα μας, δεν μπορείς να διοργανώνεις φεστιβάλ. Με αυτά τα δεδομένα αποδείχτηκε εκ του αποτελέσματος, ότι και πέρυσι και φέτος καλώς πράξαμε....>>.                                                                       

Αυτό το μεγαλειώδες σε σύλληψη εφεύρημα πρέπει να διασωθεί. Θα το ζήλευαν οι αποικιοκράτες που δεν τάϊζαν τους ιθαγενείς  << για να μην παχύνουν >>.

Αρχικά ,θεωρήσαμε ότι αυτό το δελτίο έχει σχέση με τα συνήθη ευφυολογήματα του ευρηματικού διαχειριστή του e-galatsi.. Κι όμως, είναι έγκυρο δελτίο Δήμου!                                               

Για μία ακόμη φορά για να δικαιολογήσουν γιατί << έκλεισαν το μαγαζί>>,αγνοούν  τι έπραξαν με το SURVIVOR, τι εκδηλώσεις  έγιναν/γίνονται στο ΠΑΛΑΙ , τι έπραξαν/πράττουν, όχι μόνον  το σύνολο των Δήμων της χώρας , αλλά και έγκυροι φορέις πολιτισμού ( π.χ. φεστιβάλ Αθηνών .....) και καταφεύγουν σε απίθανα επιχειρήματα που επιβεβαιώνουν ότι η αλαζονεία της εξουσίας δεν έχει όρια.

Κρίμα. Θελήσαμε να εγκαινιάσουμε την είσοδό μας στην κοινωνική ζωή της πόλης με θετική διάθεση και επιβράβευση και μας το στέρησαν.

 

27/8/21                                                               

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ - ΓΑΛΑΤΣΙ

 

Το τηλέφωνο 112 μπορεί να  δούλεψε προνοητικά για τις ζωές των ανθρώπων, είχε όμως , καταστροφικές συνέπειες στα δάση και στην ισορροπία  του περιβάλλοντος   ( φύση, ζώα, πτηνά .....).

Η εντολή  << σήκω ,φύγε  και παράτησε στο έλεος της φωτιάς  το σπιτικό σου, τα υπάρχοντά σου >> ,  χωρίς να προσπαθήσεις να τα  διασώσεις δεν βρήκε απήχηση σε πολλούς όχι μόνον   δεμένους με τον τόπο τους αλλά  και  σε εθελοντές.

Πολλοί   Ευβοείς ,Μωραίτες, δεν υπάκουσαν, έμειναν πίσω ,συνεργάστηκαν με τις δυνάμεις πυρόσβεσης ( Ελληνικές και ξένες ) και έσωσαν  όχι μόνον τα σπίτια τους. Έδρασαν έτσι γιατί  τα σπίτια και η φύση  δεν μετριόνται μόνον με χρήματα , αλλά με άυλες αξίες, όπως είναι οι κόποι, οι αναμνήσεις, είναι η << ζωή όλη του ανθρώπου >>. 

Η ανυπακοή των πολιτών ,δεν ανάδειξε μόνον την ακατανόητη προσπάθεια  συγκάλυψης ευθυνών  και  την απουσία  περιβαλλοντικής πολιτικής. Φέρνει στην επικαιρότητα την ρήση του << μεγάλου Τιμονιέρη >> 
<< Μία σπίθα μπορεί να ανάψει φωτιά στον κάμπο >>.

Μήπως στα  αποκαίδια των πυρκαγιών,  άναψε η << σπίθα του κοινοτισμού, η ενεργοποίηση του κοινοτικού ενστίκτου, η αφύπνιση του κοινοτικού πνεύματος που πυροδοτήθηκε από ένα πρωτογενές ένστικτο αυτοσυντήρησης ; 

 

"ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ"

 

 

 

 

Εντάξει ,είσαι πολίτης μικρής χώρας που δεν μπορεί να κάνει πολλά για τις συνέπειες της παγκόσμιας ανισορροπίας (έργο ανθρώπου ).  

Εντάξει ,χρόνια τώρα προτιμούσες να τοποθετείς τον εαυτό σου  πολύ μακριά από  αυτά που διάβαζες – άκουγες ότι συμβαίνουν στις γωνιές της γής,  όπως κλιματική αλλαγή, λιώσιμο πάγων, φαινόμενο θερμοκηπίου, υπερθέρμανση του πλανήτη, υπερεκμετάλλευση της φύσης , ,<< θόλος ζεστης >>   κ.λ.π.

Εντάξει ,έχεις περάσει  στα ψιλά τις προειδοποιήσεις τόσων και τόσων εξειδικευμένων φορέων (π.χ.  Αστεροσκοπείο - ΤτΕ - Ακαδημία Αθηνών.... ):  
<< Εμφανή τα σημάδια ερημοποίησης στα  νοτιοανατολικά  τμήματα της Στερεάς Ελλάδας ,της Πελοποννήσου, της Πιερίας  και της Κρήτης  και ορισμένων  νησιών του Αιγαίου .Οι βροχοπτώσεις μειώθηκαν, η ξηρασία εντάθηκε. .Εντονότερα φαινόμενα  όπως αύξηση των ημερών καύσωνα ,άνοδος στάθμης της θάλασσας..>>.

Εντάξει, εσύ μπορεί να μην παρακολουθείς. Όμως τα παιδιά σου ,μαθητές ευαίσθητων με το περιβάλλον καθηγητών των σχολείων μας, με προεξάρχοντα τον   σπουδαίο περιβαλλοντολόγο   Σεραφείμ Κερασιώτη ( Γκράβα ), δεν σου  έχουν πει  κάτι σχετικό; Μήπως η επικοινωνία σου μαζί τους δεν είναι η πρέπουσα;

Εντάξει, ούτε οι πρόσφατες Καταστροφικές πλημμύρες που  κατέστρεψαν πόλεις στην Γερμανία και Βέλγιο ,ούτε το  ανελέητο κύμα  καύσωνα που έψησε  τις δυτικές ΗΠΑ   και τον Καναδά ,ούτε η υπερθέρμανση της Σιβηρίας, ούτε οι ισχυρές βροχοπτώσεις που   παρέλυσαν έναν  κινεζικό βιομηχανικό κόμβο ,σου είπαν κάτι!.

 Όμως,

Εσύ, εγώ και όλοι μας  ,μετά  από τόσες ψυχοδιαλυτικές επιπτώσεις, που τις μέρες τούτες,  στις καιόμενες  Αττική, , Εύβοια, Ηλεία,  Μεσσηνία,   Ελλάδα και τον κόσμο όλο, βιώνουμε  τις συνέπειες της αφροσύνης του ανθρώπου, ζώντας περίκλειστοι,  απομονωμένοι  , ανασφαλείςς και αβέβαιοι,  με τον φόβο της νόσησης, και την    απαισιοδοξία , καθηλωμένοι στην μοναξιά ,στην κατάθλιψη ,στην απογοήτευση  ( είμαστε πρωταθλητές στην Ε.Ε),

ούτε τώρα;

θα αποφασίσουμε ότι δεν είμαστε μόνον συνταξιούχοι ( π.χ.  της ΤτΕ), ούτε μόνον  δημότες  ( π.χ. στο Γαλάτσι) , αλλά  πρώτιστα είμαστε  Έλληνες πολίτες που δεν συμβιβάζονται με τα τόσα ασήμαντα – κενόδοξα που μας σερβίρουν οι ,όπου τύχει, αγκυροβολημένοι στον θώκο τους   πλειοψηφικοί παράγοντες  που εργολαβικά έχουν αναλάβει την ….προστασία μας ,παραμυθιάζοντας μας με το... αγαθό της   πάση δυνάμει << ανάπτυξης >> και ταυτόχρονα, παραβιάζοντας την κείμενη προστατευτική νομοθεσία (π.χ.  παράνομο Ναϊδριο στο  Άλσος  ),  υπονομεύουν –  πολύτιμες δημόσιες δομές, μόνες ικανές να κρατήσουν στον προορισμό του  τον άνθρωπο και την σχέση του με την φύση.   

Είναι η ώρα : 

Καμία έκπτωση σε βάρος της  αξιοπρέπειας του ανθρώπου  και του περιβάλλοντος!!!.

Σημείωση :. Η είδηση ότι : <<επικαιροποιημένα  στοιχεία μελέτης της ΤτΕ  προσδιορίζουν το κόστος  της κλιματικής επίπτωσης  για την χώρα μας στα 700 δις έως το 2100>>,δεν  δείχνει συνειδητοποίηση του προβλήματος του πλανήτη και του ανθρώπου. 

                                                                                                                                                    

 Του Ίκαρου Πετρόπουλου

     Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;

     Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη

 

 

 

 

Μέσα στα τόσα ανεπάντεχα,  οι Έλληνες χάρηκαν τις επιτυχίες των παιδιών τους. Τον κορυφαίο MVP του Ν.Β.Α,   τα δύο χρυσά μετάλλια ,το αργυρό  αλλά και τους/τις  άλλους /άλλες αθλητές που κατάκτησαν περίοπτες θέσεις στους ολυμπιακούς του Τόκιο (Γ. Αντετοκούνμπο Λ. Πετρούνιας , Μ.Τεντόγλου,  Στ.Ντούσκος . Κ.Στεφανίδη, Ν.Κυριακοπούλου ,Εμμ.Κάραλης,Ντρισμπιώτη κ.α). 
Μεταξύ αρκετών άλλων και οι σπουδαίοι αθλητές του πόλο!.                                                            
Όλοι τους ,ανεξαίρετα ,  έδωσαν μεγαλύτερη αξία στα μετάλλιά τους και στις επιδόσεις τους  με το ήθος και την σεμνότητα που τους διακρίνει,  στοιχεία που ,σήμερα, τα έχουμε μεγάλη ανάγκη!.                                      
Φαίνεται ότι στον  αθλητισμό ,όταν δεν ξεφεύγει από τα όριά του ( άμιλλα, συναγωνισμός)  δεν γίνεται εμπόρευμα,  ο Έλληνας, η Ελληνίδα << δένει>>  με το ολυμπιακό πνεύμα που  καλλιέργησαν οι πρόγονοί μας.
Γιατί  ο αθλητισμός  μπορεί να εμπνεύσει, μπορεί, όμως ,να βγάλει και τον χειρότερο εαυτό κάποιου.                                                       |
Κοντά σε αυτά  ήρθε ο Θοδωρής Ιακωβίδης , με τις δηλώσεις του και την απόσυρσή του, να ταρακουνήσει τα κακώς κείμενα ,εκεί  που το αθλητικό ιδεώδες συναντιέται  με την ανεπάρκεια και τις σκοπιμότητες του παραγοντισμού και της πολιτικής. 
Την ίδια περίοδο, Τέσσερες Ελληνικές ΠΑΕ, δώσανε κατατακτήριους  αγώνες και δεν έφεραν ...αποτελέσματα .Πόσο ,όμως, διακρίνεις την Ελληνική ψυχή όταν  η συμμετοχή Έλλήνων   στις  ελληνικές  ΠΑΕ είναι απελπιστικά πενιχρή. Ενδεικτικά στον πρώτο γύρο των αγώνων  : 
Ολυμπιακός : Χρησιμοποιήθηκαν 14 ποδοσφαιριστές,3 μόνον Έλληνες  -ποσοστό 18,75 %       
ΠΑΟΚ :  
Χρησιμοποιήθηκαν  16 ποδοσφαιριστές  3 μόνον Έλληνες -ποσοστό   14,28%. 

Πως να δημιουργήσεις αξιόλογη εθνική ομάδα ποδοσφαίρου( καλούνται Έλληνες σε ΠΑΕ εξωτερικού ), αφού ο επαγγελματισμός του ποδοσφαίρου  δεν συναντιέται με το  αθλητικό ιδεώδες; Στην κίβδηλη περιοχή του καθαρά επαγγελματικού αθλητισμού όλα παντρεύονται!       

 

 

Toυ Ίκαρου Πετρόπουλου

 

     Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;

     Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(Βίοι παράλληλοι σε αντίθετη κατεύθυνση)   

Το 2016, η 14χρονη τότε Τζέσικα Ογκουνoρίν μαθήτρια της 2ας Γυμνασίου γεννημένη στο μαιευτήριο "Έλενα" από Νιγηριανούς γονείς, υπογράφει δελτίο αθλητικής ιδιότητας στο τμήμα μπάσκετ της "Ενωσης Γαλατσίου". Το ταλέντο και οι ικανότητές της υποχρεώνουν την Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης να την καλέσει στις μικρές Εθνικές Ομάδες. Για να μπορέσει να συμμετάσχει στα Πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα Κορασίδων αρχικά και Νεανίδων στη συνέχεια πρέπει να αποκτήσει  Ελληνική υπηκοότητα και Ελληνική ταυτότητα.

Η Ομοσπονδία προς τιμή της, διαθέτει το ποσό των 1.500 ευρώ που χρειάζονται για τις διαδικασίες. Όμως το αρμόδιο Υπουργείο της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή και οι σχετικές υπηρεσίες αρνούνται. Επειδή είναι ανήλικη, για να πάρει την Ελληνική υπηκοότητα πρέπει πρώτα να την πάρει η μητέρα της που βρίσκεται στην Ελλάδα από το 1990 και στη συνέχεια να την αποκτήσει και η 16χρονη τότε Τζέσικα. Αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Στην 1η Λυκείου η Τζέσικα φοιτά στο Αμερικάνικο κολλέγιο στην Αγία Παρασκευή και σε ηλικία 18 ετών το 2010, παίρνει υποτροφία για να συνεχίσει σπουδές και μπάσκετ στις ΗΠΑ.

Και εδω αρχίζει ο παραλογισμός.

Η Τζέσικα Ογκουνορίν δεν υπάρχει ως ανθρώπινη οντότητα. Είναι άγραφη. Για να μπορέσει να φύγει στις ΗΠΑ πρέπει να αποκτήσει ταυτότητα και ανθρώπινη οντότητα. Οι προσπάθειες να αποκτήσει υπηκοότητα και ταυτότητα αποβαίνουν μάταιες.

Η Τζέσικα αναγκάζεται να πάρει την Νιγηριανή υπηκοότητα για να μπορέσει να ταξιδέψει. Και έτσι χάνεται η δυνατότητα, μια αθλήτρια που γεννήθηκε στην Ελλάδα και αποτελεί "προϊόν" της Ελληνικής μπασκετικής παραγωγικής διαδικασίας όπως οι Αντετοκούνμπο, να μην μπορεί έκτοτε να αγωνίζεται με τα Ελληνικά Εθνικά χρώματα. 

Επιμύθιον. Χιλιάδες παιδιά μεταναστών και προσφύγων που δεν διαθέτουν ταλέντα που οδηγούν στο "πεδίο" της αναγκαστικής αποδοχής όπως οι Αντετοκούνμπο, είναι αόρατα. Δεν προσφέρονται για φωτογραφίες και χειραψίες προς ψηφοθηρική υποχρεοτικότητα. Εξακολουθούν να αποκαλούνται από τους γνωστούς και μη εξαιρετέους, "λάθρο", "μαϊμούδες", "βδελύγματα".

Και όλοι αυτοί οι αχαρακτήριστοι γίνονται καταγέλαστοι, όταν "ποιώντας την ανάγκη επιθυμία", αναγκάζονται να παριστάνουν κάτι που δεν είναι και να γλείφουν εκεί που φτύνουν. 

Αύγουστος 2021

 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ

  

Υ.Γ. Πάσα ομοιότητα με γνωστά πολιτικά πρόσωπα και συγκεκριμένες πρακτικές, δεν είναι τυχαία. 

 

 

 

 

 

Η γνωστή ,ήδη κλαίουσα  βαριά πληγωμένη ,Ιπποκράτειος πολιτεία,ξεκίνησε ως συνεταιρισμός με τον εντυπωσιακό τίτλο  << Διεθνής Ιπποκράτειος πολιτεία >> , απέκτησε γη ( 7.330 στρέμματα ) μέσα σε δάσος(!), σχεδίασε και πούλησε 1876 οικόπεδα. Σε βάθος χρόνου κατασκευάστηκαν   600 κατοικίες  που  το διαπλεκόμενο κομματικό σύστημα κάλυψε   με εγκεκριμένο  ρυμοτομικό σχέδιο(!). .. Όλα νόμιμα λοιπόν(!).        

Τώρα ,το πως  λίγες μέρες πριν την πύρινη κόλαση , ο συνεταιρισμός  κάλεσε επενδυτές να ενοικιάσουν ή να αγοράσουν τους ς εκτός  όρων δόμησης , χώρους – περιουσία του (!) 230.000 τ.μ. ,ακόμη και την λίμνη Μπέλετσι για σκοπούς  επαγγελματικούς ,αλλά και πολιτιστικούς – αθλητικούς ( σκοπούς ίδιους με το δικό μας, το ΠΑΛΑΙ ντε..., ) μόνον οι μύστες  της ανάπτυξης γνωρίζουν. γνωρίζουν.

Σημασία έχει, ότι εκεί αντέδρασε ο αρμόδιος Δήμος Ορωπού  με αναρτήσεις στους δασικούς χάρτες  - εξώδικα κ.λ.π.
Σημασία, επίσης έχει, ότι ο συνεταιρισμός ,για να διασφαλίσει 
τα.... κυριαρχικά δικαιώματά του πάνω στην έκταση αυτή,  δηλαδή τα 230.000 τ.μ. , επικαλείται  Π.Δ. του 1929 (!) και κυρίως γνωμοδοτήσεις  του << Συμβουλίου Δημοσίων έργων >> της  Χούντας ( 814/71 και 1659/72 )

Από τις προσκλήσεις για την αγορά των οικοπέδων,  τις δεκαετίες 1950 – 70 , μέχρι την δημιουργία της<< πολιτείας>> , μεσολάβησαν  διάφορα στάδια  και έγιναν βελτιώσεις -   εξωραισμοί  -- δημιουργήθηκαν  πλατείες, αξιοποιήθηκε το καταπράσινο τοπίο, οι λίμνες ,  τοποθετήθηκαν αντιπυρικοί κρουνοί....). 

 

Οι αετονύχηδες – κερδοσκόποι  της<< ανάπτυξης >> που έστησαν τον συνεταιρισμό, άριστοι στην επικοινωνία ( δεν στερούνται ιδεών ) που  πλασάρισαν  το ελκυστικό ...εμπόρευμα  μέσα στο δάσος  << μπαλκόνι  με θέα >>, προφανώς δεν είναι σήμερα , οι ίδιοι, στην ζωή για να απολαύσουν το έργο τους .Το  έγκλημα συντελέστηκε σε βάθος χρόνου.

Τούτο  βέβαια, δεν σημαίνει ευθύνη των σημερινών οικιστών ( αγοραστές, κληρονόμοι..)

Ερχόμαστε στα δικά μας, στο Γαλάτσι : 

Και εμείς έχουμε << στην πόρτα μας >>την δασική – αναδασωτέα περιοχή – φιλέτο για κερδοσκόπους,. Οι απόπειρες  κερδοσκοπικής εκμετάλλευσής της  έχουν μέχρι τώρα  αποκρουστεί .

Και εμείς έχουμε ιδιοκτήτες της  περιούσιας αυτής περιοχής  που δεν είναι μόνον οι << κληρονόμοι>>


Και εμείς έχουμε  συνεταιρισμό με όνομα << προάστιο Αθηνών >>  που με απόφαση δικαστηρίων ( Α.Π.) είναι ιδιοκτήτης 201 στρεμμάτων αυτής της περιούσιας δασικής περιοχής, σε γραμμή που ξεκινάει από την λεωφόρο  μέχρι το ρολόϊ της ΕΥΔΑΠ.

Και η δική μας περιοχή - πνεύμονας πρασίνου-  , διασώζεται επειδή προστατεύεται από το σύνταγμα ως δασική – αναδασωτέα,. Όμως και  το δάσος της Ιπποκράτειας πολιτείας προστατεύονταν,  παρά ταύτα τα συμφέροντα και οι κερδοσκόποι ( όχι πάντα τα ίδια πρόσωπα ), με την  συνδρομή του ένοχου κομματικού συστήματος ( νόμοι – τροπολογίες )  σταδιακά το αποδυνάμωσαν.

Για την περιοχή μας ΄ποιος και ποιοι είναι εντεταλμένοι θεματοφύλακες; 
Αναμφίβολα,  οι πολίτες με επικεφαλής τον Δήμο που, χρέος έχουν, όχι μόνον να μην προβαίνουν  σε ενέργειες υπονόμευσης του δασικού χαρακτήρα, αντίθετα να  ορθώνονται απέναντι σε οιαδήποτε ενέργεια υπονόμευσής του. Ακόμη και στην μηδαμινή.
Γι αυτό το λόγο, μετά την  βιβλική καταστροφή της χώρας( καύσωνας-πυρκαγιές ) και τα συμπεράσματα που η  ίδια η φύση μας προτρέπει να βγάλουμε ,

ο κ. Δήμαρχος  

καλείται να  αγνοήσει την κατάπτυστη  τροπολογία ,να  απομακρύνει το παράνομο Ναϊδριο από το Άλσος Βέϊκου ,γιατί  η Ιπποκράτειος πολιτεία διδάσκει ότι τα περιβαλλοντικά εγκλήματα γίνονται βήμα – βήμα και σε βάθος χρόνου ,η δε ζωή  διδάσκει ότι εγγυήσεις δεν μπορεί να δίνει κανένας σήμερα  για ότι θα συμβεί ,όχι αύριο ,πιθανώς μεθαύριο ή και   δεκάδες χρόνια αργότερα ! 

Με βάση τα παραπάνω ,πιστεύουμε ότι θα εγκαταλειφθεί τυχόν σχεδιασμός για την τέλεση νομιμοποιητικής φιέστας γύρω από τον ναίδριο τον Δεκαπενταύγουστο !.

Οι θρησκοληπτικές ΄φαντασιώσεις των αφελών εικονολατρών <<  πιστών >>,ίσως και τινών ιερωμένων , ελάχιστη σχέση έχουν με το υγειές συναίσθημα του θρησκευόμενου λαού, ο οποίος μπορεί να διακρίνει την καπηλεία από την θρησκευτική κατάνυξη.

TOY IKAΡΟΥ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

 

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

     Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;

     Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

       

 

 

 

 

 

 

 

 

  

Μία βραδιά γεμάτη ρωμιοσύνη!


 
<<Δεν στέρεψαν οι πηγές του !!!>>

 << Νέες πηγές αναβλύζουν και ανανεώνουν την κοίτη του Ελληνισμού !!!>>.
Εκεί ,στην ΓΚΡΑΒΑ ,στο ανοιχτό δημοτικό θέατρο, χθες 24/7/21...
Κάτι άνθρωποι, σαν τον Φώντα Λάδη , τον Λίνο Κόκοτο, τον Κώστα Καστανά, , τον  Γιώργο Μεράντζα ,την Σοφία Παπάζογλου, τον Δημήτρη Κανέλλο έγραψαν, μελοποίησαν, απήγγειλαν ,τραγούδησαν και  πέτυχαν, 350 θεατές  να απογειωθούν και  να  συναντηθούν με τις επικές μορφές του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη, του Μακρυγιάννη, του Κανάρη, του Μπότσαρη, του Α. Διάκου, του Παπαφλέσσα    ....και να  ζήσουν – βιώσουν στιγμές  του 21!!. Στιγμές απόλυτης ανάγκης για  την ανύψωση του φρονήματός μας.

Επρόκειτο για το << ΠΟΤΑΜΙ >> ( 1986  ) μία <<μουσική παράσταση  με άξονα  την επανάσταση  του 1821>>, που χωρίς να κρύβει τις αδυναμίες του Έλληνα, προβάλλει τα ιστορικά, ανεπανάληπτα  πετάγματά του και τον ωθεί  (τον νεοέλληνα )  να βγει από το καβούκι του και να δράσει συλλογικά, κοινωνικά, πατριωτικά γιατί η τιμή ,η ελευθερία, η αξιοπρέπεια είναι ιδανικά.

Η παράσταση (ελάχιστη σχέση με αυτές της Γιάννας )  ήταν άψογη, το οπτικό υλικό  ήταν του Κυριάκου Χατζημιχάλη , η επιμέλεια ορχήστρας του Γιάννη Παπαζαχαριάκη ,και η οργάνωση : Οδύσσεια  δράσεις πολιτισμού.                                
Την εκδήλωση  προλόγισε  εκπρόσωπος του ΟΠΑΝΔΑ ( Δήμος Αθηναίων ).

Η << ΔΡΑΣΗ>> ( Ελένη Ηλία ...) ,έκανε ότι μπορούσε  στην επιτυχία της εκδήλωσης.

Αυτά στην πολύπαθη ΓΚΡΑΒΑ, στο ανοιχτό δημοτικό θεατράκι της.
Στο αντίστοιχο δικό μας, στο Άλσος, σιγή, σκοτάδι.

Φώντας Λάδης : <<Είμαι αντίθετος με το ότι η τέχνη δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο»

 

 ΤΟΥ  "ΙΚΑΡΟΥ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ"

 

 

 - Aνοιχτή επιστολή προς Δήμαρχο και Πρόεδρο ΠΕΔΑ

 

     Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;

     Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη