Σύμφωνα με υπεύθυνη ανακοίνωση και χωρίς καμία εξήγηση :
<< Αναβάλλονται λόγω συνθηκών οι εκδηλώσεις του φεστιβάλ Γαλατσίου την Τετάρτη - Πέμπτη – Παρασκευή 20/7, 21/7, 22/7, μέχρι νεωτέρας. Καμία αλλαγή για το παιδικό φεστιβάλ << κοιτάζοντας τ αστέρια >> .Αντίστοιχες ακατανόητες αποφάσεις κλεισίματος του Άλσους << για την προστασία των πολιτών >> έχουμε ζήσει προ καιρού.
Φαίνεται πως η σίγουρη παραμονή στην εξουσία , επιτρέπει τέτοιες αψυχολόγητες αποφάσεις;
Αφιερώνεται για προβληματισμό << το ξέσπασμα της ιατρού Νεκταρίας Ασημακοπούλου>> που αλίευσα στο διαδίκτυο. Βέβαια, το δημοσίευμα εκτείνεται πολύ πέραν της συγκεκριμένης απόφασης., αγγίζει την αγωνία του σημερινού προβληματιζόμενους ανθρώπους για την πορεία των κοινωνών, του κόσμου.
"Καταργήστε τα όλα λοιπόν:
"Καταργήστε τα όλα λοιπόν: Πανηγύρια, χορωδίες, συναυλίες, αγκαλιές, φιλιά, πάρτυ, εκκλησία, σχολείο, παιχνίδι, ανεμελιά, αγάπη, συντροφικότητα, στοργή.
Αφήστε τον κόσμο όρθιο στα ΜΜΜ, γιατί ως γνωστόν μόνο από τους καθιστούς κολλάει...
Ανοίχτε τα σύνορα όμως, για να έχουμε τουρισμό, αλλά μην επιδοτήσετε τον εσωτερικό τουρισμό, γιατί δεν περισσέψαν λεφτά από τις ζαρντινιέρες!!!
Μη μιλάτε για ενίσχυση του ανοσοποιητικού, μη μιλάτε για το ρόλο της διατροφής, μη μιλάτε για τίποτα θετικό και ρεαλιστικό και έμπρακτο.
Τρομοκρατήστε τους όλους μέχρι θανάτου.
Μέχρι οριστικής απεμπόλισης κάθε κατοχυρωμένου συνταγματικού δικαιώματος.
Ψωνίστε online, πηδηχτείτε online, εργαστείτε online, ζήστε online, ψοφήστε online, βάλτε μάσκες και στο σεξ.
Αφήστε τους αγαπητοί σοφοί συνάδελφοι και ειδήμονες άρρωστους, ψυχή τε και σώματι, αλλά αφήστε τους ζωντανούς να ζήσουν στα αλήθεια.
Με λογική και προφύλαξη, γιατί κανείς λογικός δεν υποτίμησε το πρόβλημα.
Έχουμε ξεχάσει πια την ιατρική που διδαχτήκαμε…
- Παγκόσμια ξεπαστρεύει ο διαβήτης, αλλά δεν είδα να απαγορευτεί η ζάχαρη.
- Παγκόσμια ξεπαστρεύει ο καρκίνος και τα καρδιαγγειακά, αλλά δεν είδα να απαγορευτούν τα συντηρητικά και οι επικίνδυνες ουσίες στις τροφές.
- Παγκόσμια ξεπαστρεύει η ελονοσία, αλλά δεν είδα να χρηματοδοτηθούν προγράμματα μείωσης των κουνουπιών.
- Παγκόσμια ξεπαστρεύουν τα stress related diseases, αλλά ο κόσμος δουλεύει όλο και περισσότερο και είναι όλο και πιο χρεωμένος.
Σας σιχάθηκα κι εσάς και τις στρατηγικές σας για την υγεία και τις περγαμηνές σας και τις κατευθυντήριες οδηγίες σας και τον πανικό για τη ζωούλα σας.
Σας σιχάθηκα γιατί είστε υποκριτές.
Γιατί αν θέλατε πραγματικά δημόσια υγεία:
- Θα ενισχύατε ουσιαστικά την Α΄ Βάθμια περίθαλψη και τότε δε θα χρειαζάσασταν ΜΕΘ.
- Θα διαγράφατε τα χρέη των αναξιοπαθούντων.
- Θα αμβλύνατε τις κοινωνικές ανισότητες.
- Θα κάνατε πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ, όχι για φόβο, αλλά για φρούτα και λαχανικά.
- Θα κάνατε Αγωγή Υγείας στα σχολεία.
- Θα κρατάγατε τα σχολεία ανοικτά περισσότερες ώρες ώστε να μη χρειάζεται να παραλαμβάνουν τα παιδιά οι παππούδες.
- Θα επιδοτούσατε μειωμένο ωράριο στις μανάδες ή και εντελώς τη μητρότητα, για να τρώνε σωστά τα παιδιά και να μη φορτώνονται στους ευπαθείς παππούδες.
- Θα επιδοτούσατε τη βιολογική διατροφή.
- Θα κάνατε ασύμφορη την ανθυγιεινή διατροφή.>>
Του Ίκαρου Πετρόπουλου
Περισσότερα του ιδίου
Με το...μπαλόνι.
Ανάλαφρα ...και σοβαρά!!!
Δεν ήθελα να ήμουν νέος και τραπεζικός υπάλληλος!
Σου απάντησα
Σκέφτομαι(οφείλω)
Εικόνα,εντυπωσιασμός,μετέωρες αποφάσεις
Πανδημία εποχής:προβολή μαγικής εικόνας!!
Η μελέτη Λύτρα-Τσιόδρα στα γραφεία του Σύριζα Γαλατσίου
Το να ακούς καλά είναι προσόν,το να κακολογείς είναι αδυναμία !
Πορεία λύτρωσης του ανθρώπου ή συντριβή της γης?
We4all : Παλαιότερα "αγγλικούρες", τώρα Δενδροφύτευση στο ΠΑΛΑΙ!
Ακόμα και το "4" ,είναι πολύ μεγάλος αριθμός κε Δήμαρχε!
Μίκης Θεοδωράκης
Διακρίθηκαν για το ήθος και την σεμνότητά τους
Πόσα χρόνια απέχει η Ιπποκράτειος Πολιτεία από το Άλσος Βεϊκου?
Είναι η ώρα : Καμία έκπτωση σε βάρος της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος!.Πόσο απέχει η ΓΚΡΑΒΑ από το ΆΛΣΟΣ?
Aνοιχτή επιστολή προς Δήμαρχο και Πρόεδρο ΠΕΔΑ
Το Survivor,o Eρντογάν, ο Ilitzali και το Γαλάτσι!!!
Ακατανόητες αποφάσεις στον Δήμο Γαλατσίου
Το χρέος των Δημοτικών Κινήσεων(για το εκκλησάκι στο Άλσος)
Γιατί όχι το Γαλάτσι?
Να πολεμήσουμε τον φόβο
Δήμαρχος στο Σαντιάγο
Aνακρίβειες και αλήθειες-διόρθωση....ημαρτημένων
Τα είπα στον ΔήμαρχοΟ κόσμος στα "υιοθετημένα" της ΔΡΑΣΗΣ.Γιατί έκλεισε το Άλσος?
Ερωτηματικά και αγωνίες
Η πανδημία & χιονόπτωση διδάσκουν ότι: Οι Ιδιωτικοποιήσεις είναι πηγή δεινών για τον άνθρωπο!
Έστω κι έτσι,ακούστηκε το Γαλάτσι
Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;
Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη
Είχε ανακοινωθεί ότι τρεις επώνυμες προσωπικότητες ( μούρες ) θα κατέβαιναν από τους θώκους τους, και την Πέμπτη 21 Ιουλίου 2022, στις 8 το βράδυ, θα κατέβαιναν στον λαό και θα προσγειώνονταν στο Παλιό τέρμα στο Γαλάτσι , σε << μεγάλη γιορτή ανακύκλωσης>>
Επρόκειτο για τους περιώνυμους, υπερεκτεθειμένους, υπουργό Ανάπτυξης & Επενδύσεων κ. Άδωνι Γεωργιάδη και τον Περιφερειάρχη Αττικής κ. Γιώργο Πατούλη.
Μαζί τους ,ο τελευταία αναρριχηθείς στο στερέωμα της προβολής , Υπουργός Περιβάλλοντος κ. Κώστας Σκρέκας, που, ως γνωστό, ΄ έχει ...προσφέρει πολλά στην πόλη μας με κατάπτυστες τροπολογίες , όπως το παράνομο ναϊδριο μέσα στο Άλσος και τον Σταθμό Μεταμόρφωσης Απορριμάτων (ΣΜΑ ).
Αυτή η τριάδα, , κάλεσε τους δημότες να προσκομίσουν στο παλιό τέρμα διάφορα υλικά ,ενώ λόγω της εξαιρετικής ...αγάπης που έχουν στους Γαλατσιώτες δεν παρέλειψαν να κουβαλήσουν και τα << πλούσια >> δώρα τους: 3 ηλεκτρικά ποδηλατα, 3 smart watches, 3 action cameras.
Τονίζονταν, ακόμη, στην πρόσκληση : << Επίσης, θα υπάρχει καλλιτεχνικό εργαστήρι για παιδιά, των οποίων τα 3 καλύτερα έργα θα κερδίσουν 3 ηλεκτρικά ποδήλατα!!!>>.
Στην ανακοίνωσή τους φρόντισαν να προσφέρουν δύο φορές << 3 ηλεκτρικά ποδήλατα >>, χωρίς να προκύπτει ο πραγματικός αριθμός, δηλαδή αν πρόκειται για << 3 >> ή << 6 >>ηλεκτρικά ποδήλατα. Με την φόρα που έχουν και οι τρεις σπουδαίοι παράγοντες , είναι ικανοί τα << τρία >> να τα κάνουν << έξι >> και αντίστροφα!!!
Στα υψηλά στρώματα όπου κυλιούνται οι αστέρες της πολιτικής πολλά μπορεί να κατορθώσουν !
Παρουσιαστής της εκδήλωσης, ήταν ο Δημήτρης Ουγγαρέζος , ενώ ο κατ εξοχήν αρμόδιος Δήμαρχος Γαλατσίου κ. Γιώργος Μαρκόπουλος φερόταν απλά ως ο τέταρτος της ομάδας.
Δεν γνωρίζουμε το επίπεδο των σχέσεων του Δήμαρχου με τον Περιφερειάρχη και αυτών που προσφέρονται για την εξομάλυνσή τους.
Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι, στην πράξη , η ανακύκλωση είναι άγνωστη έννοια - όρος στην Γαλατσιώτισσα –Γαλατσιώτη. Οι υπάρχοντες έγχρωμοι κάδοι αποτελούν << άλλοθι >> ανακύκλωσης, η δε διαχείριση των σκουπιδιών δεν προάγεται με τα προεκλογικά επικοινωνιακά τρικ του Άδωνι, του Πατούλη, του Σκρέκα.
Ο Δήμαρχος Γαλατσίου, οφείλει, να αναγνωρίσει την καθυστέρηση της πόλης, να απευθυνθεί θεσμικά - συστηματικά στην κοινωνία, να καταφύγει στην γνώση, και να την παράσχει με ειλικρίνεια και ευθύνη στους Δημότες για να προωθήσει το μεγάλο έργο της σύγχρονης διαχείρισης των απορριμμάτων ( - διαλογή στην πηγή – ανακύκλωση κ.λ.π. ).
ΥΓ : Η συλλογικότητά μας παραπέμπει τον αναγνώστη στη προηγούμενη δημοσίευσή μας <<Η εκδίκηση των σκουπιδιών >>.
Ε, όχι και πρωτότυπο; Ανάλογο αυτού που εγκαταστήσατε υπάρχει στην γειτονιά μας ,στην πλατεία Κυψέλης( και αλλού ) εδώ και 8 - 9 χρόνια!
"Ριζοσπάστες Γαλατσίου"
Κακό πράγμα η συνήθεια όσο κι αν μερικοί πιστεύουν το αντίθετο. Πλέοντας κι εγώ εντός της – όπως και οι περισσότεροι από εσάς, μερικά πράγματα, ακόμα κι εδώ στην εξοχή που είμαι, τα κουβαλάω μαζί μου από την αμαρτωλή μας πόλη.
Η πιο κακή συνήθεια που έχω, εδώ ή στην τίμια και αμαρτωλή πόλη μας, είναι η καθημερινή ενημέρωση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, γνωστότερα ώς ΜΜΕ. Όπως αντιλαμβάνεστε, η λέξη «μαζική» δεν προϋποθέτει κάτι καλό διότι όλες οι ειδήσεις γίνονται μια τεράστια σούπα στο όνομα της ελευθερίας, της διακίνησης ιδεών, της «σωστής» ενημέρωσης. Μέσα από την θεματική των ειδήσεων προβάλει ο φόβος με ποικίλους τρόπους, εθνικούς, οικονομικούς, υγείας, διεθνούς πολιτικής κτλ. Ένας ανελέητος βομβαρδισμός κακών ειδήσεων κονιορτοποιεί τα μαζικά μυαλά και ο τρόμος διαχέεται σαν τον κορονοϊό. Στο παιχνίδι του καθημερινού τρόμου ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης αναλογεί στο καθυστερημένο νοητικά πολιτικό μας σύστημα από την άκρα δεξιά έως και την άκρα αριστερά του. Μην ανησυχείτε όμως, αυτά δεν συμβαίνουν μόνο εδώ, συμβαίνουν παντού στον κόσμο, σε Ανατολή και Δύση.
Όταν λάβω την ενημέρωση που θέλω για παγκόσμια ή εθνικά θέματα, υπάρχει μία συναισθηματική φόρτιση, οπότε, για να αποφορτίσω το βαρύ κλίμα, αναζητώ διαδικτυακά από εδώ, την ενημέρωση γύρω από τα θέματα της πόλης μου, της πόλης μας. Τι ήθελα όμως αυτές τις μέρες να ενημερωθώ για τα νέα της πόλης μας; Σοκαρίστηκα, ανατρίχιασα, φοβήθηκα, ένιωσα δέος.
Είναι νομίζετε μικρό πράγμα να ανακοινώνεται από το Μέσον του Larry King, η κάθοδος ενός πρώην αντιδημάρχου στις επόμενες δημοτικές εκλογές με την ιδιότητα του υποψηφίου Δημάρχου; Δεν νιώσατε κι εσείς κάποιο δέος διαβάζοντας την συγκλονιστική είδηση;
Δεύτερο σόκ, όταν διάβασα ολόκληρη τη συνέντευξη του υπουργού ανάπτυξης σε μηνιαία τοπική εφημερίδα μας. Εδώ θα κάνω μία ομολογία, δάκρυσα από συγκίνηση, ξέσπασα σε λυγμούς διαπιστώνοντας το μέγεθος του πολιτικού ανδρός αφενός και αφετέρου τις στοχευμένες ερωτήσεις του δημοσιογράφου.
Συγκίνηση όμως μεγάλη ένιωσα σαν διάβασα σε άλλη συνέντευξη τοπικής μας εφημερίδας τα όσα είπε ο Δήμαρχός μας. Ναι, θα είναι έκ νέου υποψήφιος διότι δεν έχει ολοκληρώσει ακόμα το πολυεπίπεδο έργο του.
Σε τόση συγκίνηση, προστίθεται κάθε φορά και η ειδησεογραφία του e-galatsi, με όλα τα "σπουδαία" γεγονότα που ταλαιπωρούν την πόλη μας, από το φιάσκο των εκδηλώσεων των Θεσσαλών και Πελοποννησίων, μέχρι τα πύρινα άρθρα μιάς πρώην (ευτυχώς) βουλευτίνας που πασχίζει διακαώς να βρίσκεται στην επικαιρότητα, αλλά ελάχιστοι συμπολίτες μας της δίνουν σημασία και καλώς πράττουν.
Διαβάζοντας τα συγκλονιστικά αυτά γεγονότα που αφορούν την τσιμεντένια πόλη μας, σηκώθηκα από την ξαπλώστρα μου και βούτηξα με ορμή στην ταραγμένη θάλασσα με κατεύθυνση τους Οθωνούς. Η μικρή τρικυμία κάλμαρε τη συγκίνησή μου κολυμπώντας πότε πεταλούδα, πότε ελεύθερο και πότε ύπτιο. Σαν συνήλθα διώχνοντας μακριά την συναισθηματική φόρτιση, έκανα στροφή κι επέστρεψα στην καυτή αμμουδιά. Παράγγειλα τον φρέσκο χυμό μου κι έπιασα να διαβάζω το βιβλίο για το Γαλάτσι που έλαβα ταχυδρομικώς χθές. Μάλλον δεν μπορώ στη ζωή μου χωρίς συγκίνηση τελικά.
Δήμαρχε, μπράβο σου που ακολουθείς την πολιτική της πάλαι ποτέ κοσμοκράτειρας Αγγλίας, το γνωστό δηλαδή: διαίρει και βασίλευε! Στις επόμενες εκλογές, θα σπάσουν σε πολλά κομμάτια πάλι οι υποψήφιες παρατάξεις – όλες θέλουν ένα μερίδιο εξουσίας, αυτή δε η εξέλιξη κερδισμένο θα έχει πάλι εσένα που γνωρίζεις και επικοινωνείς με τον κόσμο με την αμεσότητά σου. Δύο πολιτικές σταθερές έχει η πόλη μας, την δική σου και αυτή της κομμουνιστικής παράταξης. Είστε οι μόνοι εξάλλου που γνωρίζετε τι θέλετε, εσύ την εξουσία και οι κουκουέδες να ενισχύουν σταδιακά, μεθοδικά τα ποσοστά τους. Είναι οι μόνοι άλλωστε που μπορούν να σου κάνουν σοβαρή αντιπολίτευση δίχως φανφάρες και λόγια του αέρα. Μία σοβαρή αντιπολίτευση δρα πάντοτε προς όφελος των πολιτών.
Του "ΠΕΖΟΠΟΡΟΥ"
To Οδοιπορικό μου
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...
Πολιτισμός που ξεκινάει στις 11 το βράδυ!
Το φυλλάδιο του Δήμου έγγραφε << Απόψε στις 23.00 >>. Έφθασα στις 23,20 για να δω και να… καταλάβω. Περιφραγμένος ο χώρος του γηπέδου μπάσκετ με λινάτσες απ όλες τις πλευρές. Γιά να μπεις, 5 ευρώ .Διαφορετικά ,απαγορεύεται η είσοδος. Αυτοκίνητα πολλά εντός του προστατευμένου χώρου!. To δάπεδο του γηπέδου γεμάτο με τραπεζοκαρέκλες. Πολύ λίγοι οι καθήμενοι . Ξερή μουσική στο τάμπα – τούμπα. Έξω από την περίφραξη, 300 άνθρωποι ξαπλωμένοι πάνω στο γρασίδι , περιμένουν ( Τσαμπατζήδες λόγω εισόδου 5 ευρώ ). Ανεβαίνω στην<< ΑΛΈΑ>> , παραγγέλνω μπύρα και ...ακούω . Στις 12.00 σταματάει η μονότονη μουσική και ακούγεται νεαρά να τραγουδά και να λικνίζεται σε ρυθμό . Πλησιάζω, τους ξαπλωμένους στο γρασίδι, βλέποντας προς το γήπεδο Ακόμη κενά τα περισσότερα τραπεζοκαθίσματα. Παίρνω τον δρόμο της επιστροφής. Δεν αντέχω να περιμένω τον Μάκη Δημάκη της αφίσας .Με αυτόν , ίσως, το ραντεβού είναι για τα περασμένα μεσάνυχτα !.
Τα Τουρκοβούνια κλαίνε ! Πανηγυρίζουν τα ΚΕΠ!
Κλαίνε τα τουρκοβούνια γιατί έχασαν την αντιδήμαρχό τους .Την κέρδισαν τα ΚΕΠ !. Ήταν αντιδήμαρχος συνδέσμου για την ανάπλαση και προστασία του ΣΠΑΤ. Έγινε αντιδήμαρχος << Εποπτείας και Ελέγχου παρακολούθησης και συντονισμού της καλής λειτουργίας Του Κέντρου Εξυπηρέτησης των Πολιτών ( ΚΕΠ ) >>.
Έξυπνος τίτλος. Το Γαλάτσι γίνεται... έξυπνη πόλη!.
Έξυπνη πόλη ( smart city).
Τέτοιοι τίτλοι σε μπερδεύουν, σε κατατάσσουν στους... αναχρονιστικούς. Διαβάζω ακόμη ότι παίζουν οι τίτλοι << έξυπνα και πράσινα οδικά δίκτυα>>, << έξυπνο – ψηφιακό νόμισμα >> κ.λ.π. Σε κύκλους του Δημαρχείου μιλάνε για εξασφαλισμένη πίστωση άνω του ενός εκατομμυρίου για το πρόγραμμα έξυπνη πόλη. . Ο Δήμαρχος ,όμως, στην προεκλογική συνέντευξή του στον ΠΑΛΜΟ δεν αναφέρθηκε σε τέτοιο έργο. Τεκμηριωμένο και << διαβαστερό >> το άρθρο του Σίδερη Θεοχαρόπουλου << Η έξυπνη ΠΟΛΗ>>/ΔΗΜΟΣ του σήμερα και του αύριο>>. Το διάβασα και κατάλαβα περισσότερα .Ο άνθρωπος ξέρει να παρουσιάζει τα θέματα που πραγματεύεται. Για το ίδιο θέμα έχει γίνει και η αναφορά :< Πως μπορεί το Γαλάτσι να γίνει ΄εξυπνη πόλη .Συγκεκριμένα σημεία της ΠΟΛΗ/ΔΗΜΟΣ που το έχουν ανάγκη>>.
Διαβάστε και λίγο Χατζούδη, ρε παιδιά ,μήπως και προσγειωθείτε!
Έχει και το ΜΕΤΡΟ την αντιδήμαρχό του! Εκτροπή της επερχόμενης δυσαρέσκειας!
Λίγο καθυστερημένα ( τουλάχιστον 10 χρόνια )το Γαλάτσι δείχνει το ενδιαφέρον του για τη ν αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκαλούν τα πρόδρομα ( επί του παρόντος ) έργα του ΜΕΤΡΟ. Επί τέλους, λύνεται ένα ακόμη κομβικό θέμα . ... Πατάσσεται η ταλαιπωρία που θα υφίσταντο οι δημότες , αν δεν είχαν αντιδήμαρχο (!) . Ορίστηκε, λοιπόν, << αντιδήμαρχος δημοσίων σχέσεων και διασύνδεσης πολιτών με την << ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ..!>>. Τι σου φτιάχνει ένας καλός επικοινωνιολόγος !!! . Όσο πορευόμαστε προς τις εκλογές θα δούμε πολλά τέτοια!.
Και αρχαία κάτω από την πόλη!
Δεν έχουν ξεκινήσει τα κύρια έργα του ΜΕΤΡΟ και κάποιοι ανακάλυψαν αρχαία κάτω από διάφορες γωνιές της πόλης. Είναι... φιλότεχνοι και αρχαιολάτρεις των θαμμένων θησαυρών με τους οποίους επικοινωνούν !
<< Ο Δήμος μας, παρ όλες αυτές τις δυσκολίες, συνεχίζει να μην χρωστάει ούτε ένα ευρώ!!! >>.
Το διαβάσαμε, μεταξύ πολλών άλλων. Πως μπορείς να το λες αυτό, όταν τους τελευταίους μήνες, ο Δήμος αποφάσισε δάνεια πάνω από 5 εκ ευρώ;. Όταν θα ξεκινήσουν οι δόσεις των δανείων ,ενώ οι ανάγκες συντήρησης των γερασμένων σχολικών κτιρίων , των υποδομών ( ΠΑΛΑΙ, Πεζοδρόμια, δρόμοι- λακκούβες-διαγραμμίσεις , πλακοστρώσεις, του Άλσους συμπεριλαμβανομένου ),ενώ οι κοινωνικές ανάγκες θα γίνονται οξύτερες; Ακόμη, όταν, οι ασφυκτιούσες πολιτιστικές δυνάμεις στο άγονο Γαλάτσι , κάποια στιγμή θα προβάλλουν και θα απαιτήσουν εκείνο που δικαιούνται και δεν το βλέπουν, δηλαδή πολιτική ,όπως αυτή που υπέδειξε ο Στ. Ξαρχάκος στην Σύρο
<<Όνειρο για το Γαλάτσι είναι η κεντρική πλατεία και το μητροπολιτικό πάρκο>>.Τώρα;
Διαβάσαμε και τούτο : << Το όνειρο υλοποιείται ( ΘΑ ) από τους δημότες ,με δικά τους χρήματα χωρίς την βοήθεια κανενός>>.
Ποιο από τα δύο έργα, αφορά μόνον τους Γαλατσιώτες; Η κεντρική πλατεία είναι δεμένη με τον κόμβο που εξυπηρετεί μεγάλο κομμάτι της Αττικής( βόρια προάστεια) .
Γιατί να πληρώσουν μόνον οι Γαλατσιώτες και τα έργα αυτά δεν εντάχτηκαν σε κάποιο πρόγραμμα, όπως τόσα άλλα ; Γιατί, για τα χρονίζοντα αυτά θέματα, αναλαμβάνονται υπερβολικές χρεώσεις του Δήμου σε τόσο κρίσιμη και αβέβαιη φάση ( ακρίβεια, πόλεμος, ελληνοτουρκικά);
Τόσες δεκαετίες, στο φτωχό Δήμο, κανένας δεν σκέφτηκε, ούτε τόλμησε, τέτοιου είδους αγορές ;
Μητροπολιτικό πάρκο
Το μητροπολιτικό πάρκο είναι, κι αυτό, όνειρο της δημοτικής αρχής. Δεν είχα διαβάσει κάτι σχετικό. Διάβασα ότι <<Έχει κατατεθεί φάκελος από την υπηρεσία του Δήμου και αναμένουμε νομοθετική ρύθμιση....δυνατότητα αξιοποίησης.... >>.Ελπίζουμε να μην εννοούν ... αψεγάδιαστες τροπολογίες σε νόμους ,όπως το Ναίδριο και ο ΣΜΑ. Δεν πρόκειται να ηρεμήσουμε στο Γαλάτσι με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της<< ανάπτυξης >> και της<< πάσει δυνάμει>> προσπόρισης εσόδων με την << αξιοποίηση>> κάθε ιερού και απαραβίαστου χώρου , δηλαδή της δασικής - αναδασωτέας .
Του Ίκαρου Πετρόπουλου
Περισσότερα του ιδίου
Με το...μπαλόνι.
Δεν ήθελα να ήμουν νέος και τραπεζικός υπάλληλος!
Σου απάντησα
Σκέφτομαι(οφείλω)
Εικόνα,εντυπωσιασμός,μετέωρες αποφάσεις
Πανδημία εποχής:προβολή μαγικής εικόνας!!
Η μελέτη Λύτρα-Τσιόδρα στα γραφεία του Σύριζα Γαλατσίου
Το να ακούς καλά είναι προσόν,το να κακολογείς είναι αδυναμία !
Πορεία λύτρωσης του ανθρώπου ή συντριβή της γης?
We4all : Παλαιότερα "αγγλικούρες", τώρα Δενδροφύτευση στο ΠΑΛΑΙ!
Ακόμα και το "4" ,είναι πολύ μεγάλος αριθμός κε Δήμαρχε!
Μίκης Θεοδωράκης
Διακρίθηκαν για το ήθος και την σεμνότητά τους
Πόσα χρόνια απέχει η Ιπποκράτειος Πολιτεία από το Άλσος Βεϊκου?
Είναι η ώρα : Καμία έκπτωση σε βάρος της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος!.Πόσο απέχει η ΓΚΡΑΒΑ από το ΆΛΣΟΣ?
Aνοιχτή επιστολή προς Δήμαρχο και Πρόεδρο ΠΕΔΑ
Το Survivor,o Eρντογάν, ο Ilitzali και το Γαλάτσι!!!
Ακατανόητες αποφάσεις στον Δήμο Γαλατσίου
Το χρέος των Δημοτικών Κινήσεων(για το εκκλησάκι στο Άλσος)
Γιατί όχι το Γαλάτσι?
Να πολεμήσουμε τον φόβο
Δήμαρχος στο Σαντιάγο
Aνακρίβειες και αλήθειες-διόρθωση....ημαρτημένων
Τα είπα στον ΔήμαρχοΟ κόσμος στα "υιοθετημένα" της ΔΡΑΣΗΣ.Γιατί έκλεισε το Άλσος?
Ερωτηματικά και αγωνίες
Η πανδημία & χιονόπτωση διδάσκουν ότι: Οι Ιδιωτικοποιήσεις είναι πηγή δεινών για τον άνθρωπο!
Έστω κι έτσι,ακούστηκε το Γαλάτσι
Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;
Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη
Το Γαλάτσι εξοργιστικά άφωνο και αδρανές , ενώ έξω, «αχός βαρύς ακούγεται, πολλά τουφέκια πέφτουν»
Οι άπειρες δηλώσεις των εκάστοτε Υπουργών και των Περιφερειαρχών( σημερινού και προηγούμενων ) και οι νόμοι που έχουν ψηφιστεί στην βουλή την τελευταία, τουλάχιστον δεκαετία , σχετικά με την διαχείριση των σκουπιδιών όπως και τα πρόστιμα που συνεχίζει να επιβάλλει στην χώρα μας η Ε.Ε. για τις χωματερές ( έχουν περιοριστεί σε 33 ΧΑΔΑ )αλλά και οι σπασμωδικές ενέργειες ,οι αντιφατικές αποφάσεις και οι νόμοι που δεν... περπατάνε, φανερώνουν ξεκάθαρα την παθογένεια της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης .
Συγκεκριμένα, ενώ όλοι παραδέχονται τον υπερκορεσμό της Φυλής, ενώ οι νόμοι που ψηφίστηκαν ωθούν τους Δήμους να περιορίσουν τα απόβλητα που εναποθέτουν στην Φυλή, ενώ προπαγανδίζουν την διαλογή στην πηγή ,ενώ θέσπισαν κλιμακούμενη τσουχτερή οικονομική επιβάρυνση των Δήμων (τέλος ταφής ) που δεν θα περιόριζαν τον όγκο των σκουπιδιών που στέλνουν στην Φυλή, πριν λίγους μήνες ανακοινώθηκε ότι με αποφάσεις της ΕΕ του ΕΔΣΝΑ :
«για τον ΧΥΤΑ φυλής υλοποιείται έργο για την μεταβατική διαχείριση το οποίο περιλαμβάνει κατασκευή νέων κυττάρων υγειονομικής ταφής χωητικότητας 4.000.000 κ.μ. και την υλοποίηση μεταβατικών υποδομών για την διαχείριση ποσότητας 20.000 τόνων ΑΣΑ ανά έτος » . Όμως, στις 19/4/92 , με συμπληρωματική απόφαση επαναπροσδιορίστηκε ότι : «Για τον ΧΥΤΑ φυλής υλοποιείται έργο για μεταβατική διαχείριση το οποίο περιλαμβάνει κατασκευή νέων κυττάρων υγειονομικής ταφής χωρητικότητας τουλάχιστον 4.000.000 κ.μ. με δικαίωμα προαίρεσης για επί πλέον 4.000.000 κ.μ. και την υλοποίηση μεταβατικών υποδομών για την διαχείριση ποσότητας 20.000 τόνων ΑΣΑ ανά έτος , δηλαδή επί πλέον , 4.000.000 κ.μ. σκουπιδιών » Πρόκειται για δουλειές (μπίζνες ) με... φούντες.» .
Σημειώνεται ότι για το τέλος ταφής , άνοιξε πόλεμος μεταξύ Περιφέρειας και επιτροπής της ΠΕΔΑ που προεδρεύει ο Δήμαρχος ΒΒΒ (Βούλας, Βουλιαγμένης,Βάρκιζας), κ.Κωνσταντέλος.
Όμως, ταυτόχρονα Περιφέρεια και ΕΔΣΝΑ αναγγέλλουν και ηγούνται προσπάθειας εκσυγχρονισμού του συστήματος διαχείρισης των σκουπιδιών ,με πληθωρικές καταχωρίσεις σε Εφημερίδες, κανάλια , έντυπα, με τον κ. Πατούλη να έχει επιδοθεί, προσωπικά, σε επικοινωνιακή εκστρατεία «Για να τα βάλεις με το τέρας των σκουπιδιών βάλε τα στον σωστό κάδο » . «Για να υπάρξει λύση, πρέπει όλοι μας να βοηθήσουμε ,αλλάζοντας συνήθειες και διαχωρίζοντας τα απορρίμματα από το σπίτι κιόλας με το σωστό τρόπο, υιοθετώντας νέες πρακτικές λύσεις ,όπως ο καφές κάδος ,για την διαχείριση των βιοαποβλήτων και τελικά ανακυκλώνοντας και τοποθετώντας τα σκουπίδια μας στους σωστούς κάδους.
Χαρακτηριστικό είναι ότι ό ίδιος ο Περιφερειάρχης ,στο πλαίσιο αυτής της εκστρατείας ήρθε δύο φορές στο Γαλάτσι .Την πρώτη στις 5/5/22 στην λαϊκή αγορά της Κουντουριώτου « για το πρόγραμμα ανακύκλωσης » και την δεύτερη φορά στο ΠΑΛΑΙ , όπου παρέδωσε στον Δήμο Γαλατσίου 4 νέα σύγχρονα οχήματα στην καθαριότητα του Δήμου Γαλατσίου συλλογής βιοαποβλήτων 900 καφέ κάδους ειδικής ανακύκλωσης και 60 κάδους ανακύκλωσης εσωτερικού χώρου »
Απορία: Ποιος θα κάνει λιανά τα παραπάνω; Ποιος θα εξηγήσει στις νοικοκυρές του Γαλατσίου τον« σωστό τρόπο » και τις « νέες πρακτικές λύσεις ; » Είναι άξιο παρατήρησης ότι ο Δήμαρχος Γαλατσίου ήταν απών και στις δύο αυτές σημαντικές επισκέψεις του κ. Πατούλη στην πόλη μας . Αυτή η απουσία όπως και η κόντρα μεταξύ Περιφέρειας -ΕΔΣΝΑ από την μία πλευρά, με την ΠΕΔΑ ( Περιφερειακή Ένωση Δήμων Ατικής ) της οποίας πρόεδρος και Γ. Διευθυντής είναι οι Γαλατσιώτες Γ. Μαρκόπουλος και Θ.Τούντας ) δείχνει πολλά στις σχέσεις Δήμαρχου Γαλατσίου – Περιφερειάρχη με επίπτωση στην υλοποίηση των έργων.
Τα παραπάνω είναι συνοπτική παρουσίαση του θέματος. Παρά την ανυπαρξία κεντρικής πολιτικής διαχείρισης σκουπιδιών, παρά τις αντιθέσεις, τις αντιφάσεις, τους ανταγωνισμούς συμφερόντων που εντείνονται εν όψει επερχόμενης καύσης των σκουπιδιών , κάτω απ αυτό το Αλαλούμ ,το θέμα που, χρόνια τώρα, παίζει είναι η διαλογή στην πηγή ( περιορισμός κατά 50% των σκουπιδιών προς περαιτέρω επεξεργασία -ανακύκλωση κ.λ.π..) Επ αυτού, σε αρκετούς Δήμους ,εδώ και χρόνια, έχουν γίνει ορισμένα βήματα αλλού, δειλά, αλλού προχωρημένα .Στον Δήμο μας άκρα του τάφου σιγή.
Καθοριστικό επιτυχίας της διαλογής στην πηγή είναι η ενημέρωση του δημότη. Απορία μεγάλη, συνάμα οργή και απογοήτευση προκαλεί η πλήρης απουσία στο Γαλάτσι ,ούτε καν νύξη για το τι πρέπει να κάνει ( πως να ενεργεί ) κάθε νοικοκυρά στην κουζίνα της .Αυτή η διαδικασία είναι ουσιώδης , απαιτεί συνεχή και υπεύθυνη ενημέρωση και παρακολούθηση και έλεγχο της εφαρμογής των οδηγιών. Και μόνος αρμόδιος είναι ο Δήμος που, δυστυχώς, στέκεται μακριά από τα συντελούμενα.
Τέλος, συνεχίζεται η εκκρεμότητα με το Γκαράζ των απορριμματοφόρων του Δήμου στην απαγορευμένη περιοχή. Κι αυτός ο ΣΜΑ ( Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων), εγκαταλείφτηκε και σωστά (Το μεγάλο απορριμματοφόρο με τις 16 (;) ρόδες -KAUSSIS- τι δουλειά κάνει;). Ήταν φωτογραφική διάταξη – ρουσφέτι σε τροπολογία νόμου, οπως ρουσφέτι είναι το παράνομο ναϊδριο μέσα στο Άλσος που, επίσης, πρέπει να απομακρυνθεί..Τα επιχειρήματα που προβάλλει ο Δήμαρχος και ο αρμόδιος πρόεδρος του πολιτισμού για την παράνομη τοποθέτησή του προσβάλλουν όχι μόνον την νομιμότητα, προσβάλλουν και την αξιοπρέπεια του δημότη, ακόμη και του θρησκευόμενου.
Ούτε η κοινωνία , ούτε το Γαλάτσι, θα σηκώσουν κεφάλι με τέτοιες αντιλήψεις και συνακόλουθες πολιτικές και πρακτικές.
Σημείωση : Η συλλογικότητά μας έχει αναγγείλει ότι θα περιορίσει τις παρεμβάσεις , μέχρις ότου ολοκληρώσει την οργανωτική συγκρότησή της. Όμως, κρίθηκε αναγκαία αυτή η παρέμβασή μας ,μετά την συνέντευξη που έδωσε ο Δήμαρχος στον ΠΑΛΜΟ ,που συνιστά πρόκληση ακόμη και στον πιο άσχετο δημότη.
"Ριζοσπάστες Γαλατσίου"
Ένα απογευματινό μπουρίνι – απ’ αυτά που συνηθίζονται εδώ στη Δυτική Ελλάδα, ύψωσε τις μυρωδιές της ευλογημένης γης στον ουρανό, τα πουλιά λούφαξαν και μιά τεράστια σιωπή σκέπασε τον χώρο με την καλοσύνη της. Όπου υπάρχει σιωπή απελευθερώνεται ενέργεια.
Λίγο παρακάτω, εκεί όπου οι τουριστικές αγέλες οχλαγωγούν, βασιλεύει ο υλισμός, οι παραλίες ασφυκτιούν, η μουσική στη διαπασών, το αλκοόλ ρέει σαν τον Αλιάκμονα στα κέφια του, τα πάντα μετριούνται με το χρήμα. Ο ευδαιμονισμός ευημερεί.
Φεύγοντας ο νούς μου σχετικά γρήγορα από την ευεργετική σιωπή που βρισκόταν -αδύναμος γάρ, εισήλθε πάλι στο λούκι της πλαστής καθημερινότητας αναζητώντας τη σύγκρουση. Έτσι, δεν άργησα να βρεθώ στην κίνηση της πόλης και συγκεκριμένα στο πρακτορείο για την αγορά των εφημερίδων. Όταν θέλω να ταραχθώ πολύ, αγοράζω εφημερίδες διότι μου αρέσει το παραμύθι που κυριαρχεί στις σελίδες τους, με τρομάζει το γεγονός των κακών ειδήσεων που γεμίζουν το περιεχόμενό τους, με έλκει η προπαγάνδα που με μαεστρία ασκούν εξυπηρετώντας ιδιοτελή πάντοτε συμφέροντα. Είμαι μήπως αφελής;
Όχι, δεν είμαι τόσο αφελής μιάς και αντιλαμβάνομαι πως οι εφημερίδες δεν διακινούν ιδέες μα στυγνά και μόνο συμφέροντα. Εξάλλου, εμπορικές επιχειρήσεις είναι και όχι κάτι άλλο, όπως από συνήθεια φωνάζουν: «αδέσμευτη δημοσιογραφία, ελεύθερη δημοσιογραφία» κτλ. Δεν γνωρίζω τι συμβαίνει αλλού, δεν το έχω ψάξει, αλλά εδώ στην γλυκιά πατρίδα μας, οι εφημερίδες είναι δύο συνήθως ειδών. Οι εμπορικές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι πολιτικές, οι αθλητικές κτλ. και από την άλλη μεριά βρίσκονται οι κομματικές.
Οι κομματικές έχουν συνήθως την χαμηλότερη κυκλοφορία από τις εμπορικές – αν και στην εποχή μας, έχουν σχεδόν εξαφανιστεί κυκλοφοριακά όλες οι εφημερίδες. Και πως αντεπεξέρχονται στις οικονομικές υποχρεώσεις τους; Ίσως αναρωτηθεί κανείς. Απλά, δεν αντεπεξέρχονται. Οι κομματικές ζούνε από τα κομματικά ταμεία, οι υπόλοιπες από την κρατική διαφήμιση, δηλαδή από τους φορολογούμενους πολίτες αυτής της χώρας. Αλλά και τα κομματικά ταμεία από εμάς δεν συντηρούνται;
Η διαφορά των δύο αυτών κατηγοριών, η ουσιαστική διαφορά, έχει να κάνει με την ποιότητα του δημοσιογράφου της εμπορικής εφημερίδας και του αρθρογράφου της κομματικής εφημερίδας. Επί της ουσίας, ο αρθρογράφος της κομματικής εφημερίδας δεν είναι δημοσιογράφος κι ας φέρει τον τίτλο αυτό, είναι όργανο του κόμματος και κατ’ επέκταση της κομματικής γραμμής. Δεν μπορεί δηλαδή να δημοσιεύσει ένα άρθρο αν αυτό δεν εγκριθεί από την λογοκρισία. Η λογοκρισία υπάρχει φυσικά και στην εμπορική εφημερίδα, δεν πρέπει δηλαδή η γραφή του δημοσιογράφου να έρχεται σε αντίθεση με τα οικονομικά συμφέροντα της εφημερίδας.
Οπότε, πως μπορεί ένας αναγνώστης να διαβάσει ένα έστω άρθρο πέρα από συμφέροντα; Συμβαίνει κι αυτό, σε σπάνιες περιπτώσεις από μη δημοσιογράφους κυρίως που φιλοξενούνται οι απόψεις τους σε λίγες εμπορικές εφημερίδες. Στις ίδιες εφημερίδες, ιδίως στο ελεύθερο ρεπορτάζ, υπάρχουν ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις. Στις κομματικές, δεν παρεκκλίνει ουδείς, κανένα όργανο.
Αυτά σκεφτόμενος, έτρεξε ο νούς μου στη δική μας πόλη και στις εφημερίδες της. Δεν αξίζει νομίζω να αναφερθεί η ποιότητα των δικών μας εφημερίδων, είναι άγνωστη λέξη. Η μία στέκεται στα δεξιά της δημοτικής εξουσίας γλύφοντας ίσως τ’ αποφάγια της, κάποια άλλη μετεωρίζεται μεταξύ διανόησης και «προοδευτισμού», μία τρίτη, κρατώντας την σοβαρότητα της, ακροβατεί πάνω στις λεπτές γραμμές της.
Η πόλη μας, δεν ευτύχησε να έχει μία εφημερίδα αντάξια της ποιότητας των κατοίκων της. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά………
|Του "ΠΕΖΟΠΟΡΟΥ"
To Οδοιπορικό μου
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...
Το σκάκι, όπως λένε οι ειδικοί, είναι ένα εγκεφαλικό παιχνίδι, απαιτεί σχέδιο, ψυχραιμία, γνώση, λογική κτλ. Υπάρχουν άπειρες κινήσεις που μπορεί να κάνει ένας παίκτης αλλά υπάρχει μόνο μία σταθερά, ο βασιλιάς. Αυτός μπορεί να χάσει την μάχη, να ηττηθεί, αλλά δεν σκοτώνεται ποτέ, ακινητοποιείται, εγκλωβίζεται, αλλά δεν πεθαίνει. Όλα τα άλλα πιόνια είναι αναλώσιμα, σκοτώνονται, αφανίζονται, βγαίνουν από το πεδίο της μάχης (σκακιέρα) οριζοντιωμένα.
Όλα τα πιόνια έχουν ρόλους συγκεκριμένους, ακόμα και ο βασιλιάς. Όλα; Ναι, εκτός από το πιόνι, τον πιο αδύναμο πολεμιστή. Αυτός όμως, ανάλογα με την εξέλιξη της μάχης, με το σχέδιο, μπορεί να παίξει όλους τους ρόλους, να γίνει βασίλισσα, πύργος, αξιωματικός, ίππος, εκτός από βασιλιάς. Ο στρατιώτης είναι ο μοναδικός πολεμιστής που όχι μόνο αλλάζει ρόλους αλλά είναι κι αυτός που μπορεί να φέρει ανατροπές. Ο πιο επικίνδυνος πολεμιστής τελικά είναι αυτός που δείχνει ο πιο αδύναμος διότι είναι και ο μόνος που μπορεί και εξελίσσεται.
Ο κόσμος στην μεγάλη του πλειοψηφία, δεν ασχολείται με το σκάκι, δεν σπαταλά φαιά ουσία. Προτιμά άλλα παιχνίδια, το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το μπέιζμπολ, παιχνίδια στα οποία κυριαρχεί η δύναμη και ο φανατισμός και η σκέψη έχει δευτερεύοντα λόγο. Αν όμως ασχολιόταν με το σκάκι, θα παρατηρούσε -ειδικά στον καιρό μας-, ότι όλο αυτό το παγκόσμιο πολιτικό παιχνίδι που λαμβάνει χώρα, κινείται έξω από κάθε λογική, κινείται δηλαδή στο παράλογο. Οι πόλεμοι, η πείνα, η κάθε μορφής βία, το ψέμα, η υποκρισία, η απληστία για δύναμη και χρήμα, όλα αυτά έχουν εγκλωβιστεί σε έναν φαύλο κύκλο. Τα πολιτικά συστήματα έχουν φτάσει στα όρια τους μιάς και όλα έχουν δοκιμαστεί, αποτυγχάνοντας παράλληλα στον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκαν. «Οι δημοκρατίες δεν έχουν αδιέξοδα», κάπου είπε ένας ηλίθιος πολιτικός και πολλοί τον πίστεψαν. Εάν δεν είχαν αδιέξοδα οι δημοκρατίες, δεν θα ήσαν πολλές αλλά μία, η άγνοια όμως της λέξης Δημοκρατία, έφερε την διάσπαση και τις έκανε πολλές.
Είναι πολύ διακριτό στον καιρό μας όλο αυτό το αδιέξοδο που έχουν δημιουργήσει τα πολιτικά-θρησκευτικά συστήματα, έχουν φρακάρει οι ιδεολογίες αναμασώντας τα ίδια ακριβώς πράγματα κάποιους αιώνες. Ο κόσμος μας, ο πολιτισμός μας πάνω στον πλανήτη που κυριαρχεί η αριστοτελική σκέψη, κατ’ επέκταση ο υλισμός, δεν οδηγεί πουθενά αλλού παρά και μόνο στη σύγκρουση.
Όλα όμως αλλάζουν, αργά ίσως για τα δικά μας δεδομένα, αλλά όλα εξελίσσονται, προχωρούν, βελτιώνονται. Το θέλουμε ή όχι, σιγά αλλά σταθερά, έρχεται η εποχή και η υλοποίηση της πλατωνικής και της προσωκρατικής σκέψης. Η αλλαγή αυτή ίσως και να μην γίνει με ομαλό τρόπο, ίσως να γίνει με θόρυβο, με πόνο. Αλλά θα γίνει.
Στον καιρό του παράλογου που ζούμε, έχει ήδη αρχίσει η μεγάλη αλλαγή, το παλιό θα πεθάνει δίνοντας χώρο στο καινούργιο. Αν η περιορισμένη σκέψη σου δεν σου επιτρέπει να διακρίνεις την αλλαγή που έρχεται χωρίς την συγκατάθεσή σου (ευτυχώς δηλαδή), κάνε κάτι και άρχισε να σκέφτεσαι διαφορετικά, έξω από συναισθηματισμούς που τυφλώνουν και αναπαράγουν την σύγκρουση. Κάνε σήμερα ένα βήμα…….
Ένα σχετικό βήμα για την καλύτερη ενημέρωσή μας προσπαθεί να κάνει και ο Larry King της πόλης μας. Αλλά δυστυχώς πέφτει πάνω σε κάκιστες επιλογές προσώπων που τάχα μου κάτι σπουδαίο πράττουν στο άρρωστο Γαλάτσι. Αποτυγχάνοντας στις επιλογές του, κάλεσε στο studio μετριότητες, όπως ο αντιδήμαρχος επί των πολιτιστικών, ή ο νεκρός πολιτικά παλαίμαχος πολιτικός της αριστεράς δήθεν, ή κάποιους άλλους απίθανους τύπους άλλων κομμάτων για παράδειγμα. Στάθηκε όμως και τυχερός διότι ο τελευταίος καλεσμένος του, Ζώης Τσώλης, έμπειρος δημοσιογράφος και διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας «Το Βήμα», είπε αρκετά πράγματα με σοβαρότητα, χωρίς κραυγές και έξω από πολιτικές σκοπιμότητες. Καλοί δημοσιογράφοι όμως όπως ο Ζώης Τσώλης, δεν έχουν μεγάλη ακροαματικότητα, διότι δεν είναι λαϊκιστές. Ο «σοφός» λαός, για να «φτιαχτεί», αναζητά το παραμύθι, δυστυχώς. Larry King, κράτα το επίπεδο ψηλά (όπως έκανες με τον Ζώη Τσώλη) διότι μπορείς. Φοβάσαι όμως. Τι φοβάσαι άνθρωπε;
======
Υγ: επειδή εδώ και αρκετές μέρες έχω αρχίσει τις διακοπές μου και θα επανέλθω στην άρρωστη πόλη μας μετά το πέρας του καλοκαιριού, δεν θα έχω κατ’ επέκταση άμεσες πληροφορίες για την καθημερινότητά της. Στο επόμενο άρθρο όμως θα κάνω ειδική αφιέρωση στην ντροπή της παράνομης εκκλησιάς, όπως την άκουσα από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο.
Του "ΠΕΖΟΠΟΡΟΥ"
To Οδοιπορικό μου
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...
<<...Στον Δήμο Γαλατσίου, οι κοινόχρηστοι χώροι πρασίνου σε επίπεδο γειτονιάς είναι ελάχιστοι με αποτέλεσμα οι κάτοικοι και ιδιαίτερα τα παιδιά να μην μπορούν να εκτονώσουν την οργανική τους ανάγκη για σωματική δραστηριότητα σε μικρή απόσταση από το σπίτι τους. Είναι τεράστια η σημασία της σωματικής δραστηριότητας για την ομαλή ανάπτυξη και την ψυχική υγεία τόσο των μικρών παιδιών αλλά και των εφήβων.. ...Ο πληθυσμός της πόλης υποεξυπηρετείται και η δημιουργία νέων χώρων πρασίνου στην εκτός σχεδίου περιοχή των Τουρκοβουνίων δεν υποκαθιστούν αυτούς που είναι απαραίτητοι σε επίπεδο γειτονιάς >>\ |
Τα παραπάνω , μεταξύ άλλων , γράφουν ( ομολογούν ) η Δ/ντρια των τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου και ο Δήμαρχος στην εισήγησή τους για την αγορά τριών μικροοικοπέδων , που θα αγοραστούν με λεφτά Γαλατσιωτών , κι όχι με την ένταξή τους σε κάποιο πρόγραμμα ή χρηματοδότηση από την Περιφέρεια Α;ττικής, όχι βέβαια όπως η προνοητική εργολαβία<< ανάπλαση της Λ. ΒέΪκου!!!!!!>> που ... ίχνη της ακόμη διασώζονται ( συντρίφτηκε από τα έργα ΜΕΤΡΟ ! ).
Και εφόσον είναι έτσι, που ήταν οι ταγοί της πόλης και οι αρμόδιοι για την νεότητα αθλητικοί Σύλλογοι, όταν τα παραπάνω πρόβαλε το κίνημα της πόλης που, τότε , ήταν ζωντανό και διεκδικούσε το ΠΑΛΑΙ;
Ποια η φωνή τους όταν κάναμε τις δύο καταλήψεις που αποδείχθηκαν << βελούδινες >>, δηλαδή προσχηματικές, δηλαδή χρησιμοποιήθηκαν ως άλλοθι, για να εδραιωθεί o Σκάι και το Christmas Theater στον μοναδικό για την νεότητα του Γαλατσίου χώρο, στο ΠΑΛΑΙ;
Είχαν, προφανώς, τους λόγους τους .Προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην νεότητα με την σιωπή τους και με την Δημοτική ανέλιξή τους , με το....<<Μπαλόνι !!! >>
Του Ίκαρου Πετρόπουλου
Περισσότερα του ιδίου
Δεν ήθελα να ήμουν νέος και τραπεζικός υπάλληλος!
Σου απάντησα
Σκέφτομαι(οφείλω)
Εικόνα,εντυπωσιασμός,μετέωρες αποφάσεις
Πανδημία εποχής:προβολή μαγικής εικόνας!!
Η μελέτη Λύτρα-Τσιόδρα στα γραφεία του Σύριζα Γαλατσίου
Το να ακούς καλά είναι προσόν,το να κακολογείς είναι αδυναμία !
Πορεία λύτρωσης του ανθρώπου ή συντριβή της γης?
We4all : Παλαιότερα "αγγλικούρες", τώρα Δενδροφύτευση στο ΠΑΛΑΙ!
Ακόμα και το "4" ,είναι πολύ μεγάλος αριθμός κε Δήμαρχε!
Μίκης Θεοδωράκης
Διακρίθηκαν για το ήθος και την σεμνότητά τους
Πόσα χρόνια απέχει η Ιπποκράτειος Πολιτεία από το Άλσος Βεϊκου?
Είναι η ώρα : Καμία έκπτωση σε βάρος της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος!.Πόσο απέχει η ΓΚΡΑΒΑ από το ΆΛΣΟΣ?
Aνοιχτή επιστολή προς Δήμαρχο και Πρόεδρο ΠΕΔΑ
Το Survivor,o Eρντογάν, ο Ilitzali και το Γαλάτσι!!!
Ακατανόητες αποφάσεις στον Δήμο Γαλατσίου
Το χρέος των Δημοτικών Κινήσεων(για το εκκλησάκι στο Άλσος)
Γιατί όχι το Γαλάτσι?
Να πολεμήσουμε τον φόβο
Δήμαρχος στο Σαντιάγο
Aνακρίβειες και αλήθειες-διόρθωση....ημαρτημένων
Τα είπα στον ΔήμαρχοΟ κόσμος στα "υιοθετημένα" της ΔΡΑΣΗΣ.Γιατί έκλεισε το Άλσος?
Ερωτηματικά και αγωνίες
Η πανδημία & χιονόπτωση διδάσκουν ότι: Οι Ιδιωτικοποιήσεις είναι πηγή δεινών για τον άνθρωπο!
Έστω κι έτσι,ακούστηκε το Γαλάτσι
Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;
Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη
Τούτες τις μέρες, η ζέστη κάνει αισθητή την παρουσία της και στην βραχώδη & τσιμεντένια πόλη μας. Για ν’ αρχίσει να λειτουργεί όμως σαν πραγματική πόλη θα πρέπει να ξεκινήσουμε να γκρεμίζουμε. Τουλάχιστον ένα μέρος αυτής ώστε ν’ απελευθερωθούν χώροι και να γίνουν πράσινοι. Το πρώτο βήμα θα γίνει σύντομα στο τετράγωνο της πάλαι ποτέ κλινικής Κολιόπουλου και θα εμφανιστεί ένα ωραιότατο -έστω και μικρό πάρκο- ένας πυρήνας οξυγόνου. Αυτά όμως στο μέλλον. Και με μπροστάρη φυσικά τον ακούραστο δήμαρχο που ευτύχησε κι έχει η πόλη μας, τον μοναδικό στην ιστορία της. Όλοι οι προηγούμενοι δήμαρχοι άφησαν αρνητικό έργο εξαιρουμένου κατά κάποιο τρόπο του αείμνηστου Βασίλη Παπαδιονυσίου. Τέλος πάντων, αυτά είναι θέματα για αναλυτές, όχι για μένα.
Αναζητώντας λοιπόν κάποια δροσερή γωνιά λόγω της απότομης για την εποχή ανόδου της θερμοκρασίας, κατέληξα στα ρεύματα που δημιουργούνται στο καφέ ίντερνετ. Και που είναι φυσικά πολύ ευχάριστα στο σώμα, συνεπώς, δρουν θετικά και για το πνεύμα. Απολαμβάνοντας την πρώτη γουλιά του πικρού μου καφέ, μια διαφορετική οχλαγωγή τη φορά αυτή ακούστηκε από τ’ αριστερά μου. Προς στιγμή, σκέφτηκα τον καλαματιανό, τον συμπολίτη μας τον κουκουέ να διαφωνεί με τον φίλα προσκείμενο προς τον κομμουνισμό – όπως λέει ο ίδιος – αλλά μάλλον κανείς δεν τον πιστεύει, τον κορίνθιο. Ο καλαματιανός είναι ήσυχος και καλός άνθρωπος σαν πίνει το καφεδάκι του δίπλα στο Hasta Luego, ο κορίνθιος αντίθετα, είναι κι αυτός καλός, φωνακλάς όμως και συλλέγει πληροφορίες και τις παραδίδει πού; Ερώτημα!
Όχι όμως, η ένταση ερχόταν τελικά από τα δεξιά μου. Στρέφω την ματιά μου προς τα εκεί κι αντικρύζω στο βάθος μιά παρέα τριών-τεσσάρων ανθρώπων ν’ ακούει με προσοχή, όσα ιστορούσε ένας άγνωστος σε μένα συνάνθρωπός μας που καθόταν μαζί τους. Ψηλός, με κατάλευκο μαλλί, που δεν μπόρεσα να καταλάβω αν ήταν το φυσικό του ή ήταν βαμμένο. Το αναφέρω αυτό διότι στην εποχή μας κυκλοφορεί βαφή που την χρησιμοποιούν γυναίκες κι άντρες κι έχει την απόχρωση του λευκού, του ασημένιου, του ανοικτού γκρί κτλ.
Το θέμα λοιπόν που ανέπτυσσε ο συνάνθρωπός μας, ήταν πως μπορούν οι άνδρες να κάνουν αγόρια και όχι κορίτσια. Όλα, έλεγε, ήταν θέμα σεξουαλικής στάσης. Περιέγραψε μάλιστα τον τρόπο και είναι αυτός που διακρίνεται καθαρά στην φωτογραφία που βλέπετε. Αυτή λοιπόν η στάση έχει πάρα πολλά πλεονεκτήματα (τα ανέλυσε αλλά δεν τα θυμάμαι) διώχνει τα θηλυκά ωάρια και επικρατεί το αρσενικό, με ευχάριστα φυσικά αποτελέσματα για μία οικογένεια εφόσον θα κάνει αγόρι και όχι κορίτσι που έχει και πολλά έξοδα (προίκες κτλ.).
Ταράχτηκα πολύ σαν άκουσα τις ιστορήσεις του για έναν επιπλέον λόγο, διότι έχω δυό κόρες αφενός και αφετέρου δεν ξέρω αν αυτή η στάση θα αποδώσει αν συνευρεθώ με την γυναίκα μου. Ταραγμένος όμως, πλήρωσα τον πικρό καφέ μου και κατηφόρισα για το σπίτι. Κάπου στις βιβλιοθήκες μου έχω καταχωνιάσει το Kama Sutra, το κόκκινο φυσικά, το αρχαίο. Θυμάμαι, τι ταραχή ένιωθα την πρώτη φορά που άνοιγα τις σελίδες του για να μυηθώ στα μυστικά του σέξ έξ ανατολών κάπου στα 15 μου. Μπορώ να πω χωρίς ντροπές ότι την ίδια ταραχή είχα νιώσει ένα-δυό χρόνια αργότερα σαν άνοιξα να διαβάσω τις σελίδες του κόκκινου βιβλίου του Μάο. Ναι, και το Kama Sutra και το κόκκινο βιβλίο του Μάο είχανε πολύ σέξ. Από τότε μάλλον θα πρέπει να βγήκε το ρητό: «η εξουσία γαμεί και δέρνει».
Έλεγε κι άλλα ο λευκός συνάνθρωπός μας, όπως για παράδειγμα, έχει σπείρει πολλά σερνικά παιδιά στον κόσμο, στον τρίτο νομίζω και όλα αυτά τώρα έχουν αποκτήσει χρώμα ανοικτό.
Ήσυχα, με πνευματικότητα κυλούν οι ώρες της καλοκαιρινής σχόλης στην πόλη μας.
Του "ΠΕΖΟΠΟΡΟΥ"
To Οδοιπορικό μου
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...
Το τελευταίο διάστημα, ο Larry King της πόλης (όπως του αρέσει να τον αποκαλούν), είχε καλεσμένο στο studio έναν γαλατσιώτη αντιδήμαρχο (γαλατσιωτάκι χαρακτήρισε τον εαυτό του ο καλεσμένος) και μίλησαν για το πολιτιστικό γίγνεσθαι της πόλης μας.
Σε ερώτηση του πονηρού Larry King ποια ανάγκη έκανε τον Δήμο να παρανομήσει για την κόκκινη Παναγιά και να την εγκαταστήσει αυθαίρετα στον χώρο του Άλσους, έχασε τον έλεγχο ο αντιδήμαρχος κι άρχισε να λέει ασυναρτησίες, όπως, «ζητάει ο κόσμος ένα μέρος στο Άλσος να κάνει τον σταυρό του μιάς και η Ομορφοκκλησιά είναι κλειστή», «γιατί στο μέλλον να μην φιλιούνται στα μάρμαρα της Παναγιάς ζευγαράκια αγναντεύοντας το ηλιοβασίλεμα;», «και γιατί όχι να μην ενώνονται στην ίδια εκκλησιά;». Κι άλλα είπε μα δεν θυμάμαι όλες τις ασυναρτησίες του συμπαθούς κατά τ’ άλλα αντιδημάρχου.
Παραδέχθηκε με καμάρι φυσικά την αυθαιρεσία που διέπραξε ο Δήμος και με ζέση υποστήριξε την παράνομη απόφαση που θα πάρει όπου να ‘ναι η αρμόδια κρατική υπηρεσία για την μονιμοποίησή του. Είναι πραγματικά τραγικό, ένα κράτος που δεν σέβεται τους ίδιους τους νόμους που θεσπίζει να κάνει τα στραβά μάτια επειδή κάποιος «καλός» χριστιανός θα νιώσει την ανάγκη να ανάψει ένα κερί την ώρα της βόλτας του. Σύμφωνα με τα όσα χωρίς ντροπή είπε ο αντιδήμαρχος που δυστυχώς φέρει και τον τίτλο του δασκάλου.
Δηλώνει επίσης χριστιανός ορθόδοξος, αγνοώντας όπως η μεγάλη πλειοψηφία των χριστιανών τα όσα είπε και κήρυξε ο Χριστός. Αγνοεί προφανώς ο αντιδήμαρχος ότι ο Χριστός, ερωτηθείς στο που να προσεύχεται κάποιος, απάντησε: «όπου θέλεις». Ούτε για ναούς μίλησε, ούτε για τον παγανισμό που εξακολουθεί κι έχει τον μέγιστο ρόλο στην χριστιανική εκκλησία. Συγκινήθηκε όμως ο αντιδήμαρχος μιλώντας για την παράνομη κόκκινη Παναγιά, αλλά δεν συγκινείται όταν ένας δημότης μας δεν έχει χρήματα να πληρώσει τα δημοτικά τέλη.
Με τα χρήματα που θα δαπανηθούν για την τσιμεντοποίηση του χώρου που θα φιλοξενήσει την κόκκινη Παναγιά, θα μπορούσε ο Δήμος να δημιουργήσει δημοτικά συσσίτια για τους άπορους συνδημότες μας – και δεν είναι λίγοι αυτοί, ή να δημιουργήσει μία κοινωνική πολιτική για την ανακούφιση ασθενέστερων οικονομικά συνανθρώπων μας.
Δυστυχώς, έχασα τον χρόνο μου παρακολουθώντας με προσοχή μία ατελείωτη φλυαρία ενός εκλεγμένου συνδημότη μας. Θα μπορούσα να σταθώ και σε άλλα σημεία της συνέντευξής του, όπως στην ονοματοδοσία δρόμων και πλατειών που αναφέρθηκε με καμάρι. Δεν είδα όμως πουθενά στην ονοματοδοσία το όνομα ενός Σοφοκλή Πέππα, ενός άξιου τέκνου της πόλης μας και ο οποίος σε όλη του τη ζωή ποιούσε ήθος, η θ ο π ο ι ό ς γάρ. Παρήγαγε πολιτισμό, όχι αυτόν της αρτοκλασίας που ευαγγελίζεται ο αντιδήμαρχος στο κοντινό μέλλον της κόκκινης Παναγιάς, αλλά διδάσκοντας αρχαίους τραγικούς ποιητές από σκηνής, παίζοντας ρόλους μεγάλων λογοτεχνών της παγκόσμιας τέχνης κλπ.
Ξέχασα όμως, όταν μίλησε για πολιτισμό ο συμπαθής αντιδήμαρχος πάλι συγκινήθηκε αναφερόμενος σε κάποιον μουσικό Κορκολή, και σε κάποια «βαριά ονόματα» του καλλιτεχνικού χώρου, που θα τιμήσουν πάλι το φετινό φεστιβάλ. Αλλά πάλι ξέχασα, πολιτιστικά κέντρα ονομάστηκαν κι όλα τα σκυλάδικα της παραλιακής ζώνης και της εθνικής οδού, την αρχαία εποχή του σοσιαλισμού στην ωραία μας πατρίδα.
Παρέλειψε να μας πει ο αντιδήμαρχος επί του πολιτισμού, αυτό το παράνομο κτίσμα που θα καταφέρει η παρούσα δημοτική αρχή να νομιμοποιήσει – με τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. του Δήμου να σιωπούν εφόσον δεν έχουν προσωπικότητα, διοικητικά σε ποιόν Φορέα θα ανήκει. Στον Δήμο; Στην Περιφέρεια; Στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών και πάσης Ελλάδας; Μήπως στο Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης; Τα γράφω αυτά διότι στο κοντινό παρελθόν, μιά μεγάλη δικαστική διαμάχη είδε τα φώτα της δημοσιότητας μεταξύ Αρχιεπισκοπής Αθηνών και πάσης Ελλάδας και Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης για την ιδιοκτησία μιάς μικρής εκκλησίας στο πάρκο Προμπονά. Το εκκλησάκι αυτό (Άγιος Ανδρέας νομίζω λέγεται) και στο οποίο τελούνται και γάμοι, κάπως σαν την κόκκινη Παναγιά ξεκίνησε, αυθαίρετα και το νομιμοποίησε ο θεός. Και όπου παράγεται χρήμα οι υλιστές αντιπρόσωποι του θεού επί γης, το οσμίζονται σαν λαγωνικά και θέλουν να το ελέγξουν.
Ο πολίτης στην πόλη μας, όπου κι αν ανήκει ιδεολογικά, δεν νομίζω να θέλει οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποί του να παρανομούν καθ΄ οιονδήποτε τρόπο. Συνηθίζεται όμως και οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι δεν υπηρετούν το συμφέρον του πολίτη αλλά το δικό τους. Για τον λόγο αυτό σωπαίνουν.
Του "ΠΕΖΟΠΟΡΟΥ"
To Οδοιπορικό μου
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...
Κατά τα μέσα Σεπτεμβρίου, γιορτάζουν λένε, η Σοφία και οι κόρες της, η Αγάπη, η Ελπίδα, η Πίστη, και δεν θυμάμαι ποια ακόμα αγία. Ωραίες είναι οι γιορτές, δεν τις αμφισβητεί ουδείς, ειδικότερα μάλιστα αν προκύπτει λόγω αυτών και κάποια μάζωξη για την ενίσχυση των ανθρώπινων σχέσεων, που, όπως καλά γνωρίζουμε, από κτίσεως κόσμου, είναι προβληματικές. Σε αυτά τα πλαίσια, λόγω εορτής δηλαδή, δεχτήκαμε με χαρά το κάλεσμα της Ελπίδας για φαγητό, με καθυστέρηση όμως μερικών μηνών λόγω κορωναϊού. Μάη μήνα λοιπόν κινήσαμε για το σπίτι της Ελπίδας. Πρώτα φτάσαμε εμείς, δηλαδή ο Γκουρού, η Έλεν, η Κάθριν κι εγώ, η Ελπίδα είχε έτοιμο ζεστό νερό, όπως από πρωτύτερα είχαμε συνεννοηθεί και έριξα τον τραχανά στη φωτιά, όχι τον δικό μου τελικά, μα αυτόν της οικοδέσποινας, ήταν καθαρός ξηρομερίτικος, ξινός φυσικά. Η συνεννόηση για τον τραχανά είχε προηγηθεί μερικές μέρες νωρίτερα, αφού, είπαμε να τον φτιάξω εγώ.
Γύριζα τον τραχανά με την κουτάλα, οι γυναίκες τα έλεγαν και ο Γκουρού βγήκε στη βεράντα να καπνίσει. Προς το τέλος του Μάη, το αεράκι είχε δύναμη, κάποιο καιρικό φαινόμενο αναμενόταν τρομάζοντας τη πλάση, κάποιες φωτιές άρχισαν δειλά να σιγοκαίνε βουνά και λαγκάδια, οι πολιτικοί κατηγορούσαν σαν ψεύτες οι μεν τους δε, τα γνωστά δηλαδή, ο Ερντογάν αστράφτει και βροντά όπως γαβγίζουν τα σκυλιά ίσα να ακουστούν, ο Μπάιντεν είναι θυμωμένος κι ανήσυχος κι απορημένος μάλιστα για την κατάντια του κόσμου, στην Αγγλία η βασίλισσα σαν πήρε το πρωινό της γεύμα, βγήκε με τα σκυλιά της στους αγρούς να περπατήσει και να φιλοσοφήσει την άτιμη τη ζωή, στην Κίνα συνελήφθη ένας χωρικός που κατουρούσε στα χωράφια, στη Ρωσία ο Πούτιν έκανε κωπηλασία με το κορμί γυμνό και την περηφάνια ψηλά παράλληλα με τις στρατιές του να ισοπεδώνουν τα κατάλοιπα του ναζισμού στην Ουκρανία, στη Βενεζουέλα ο Μαδούρο δεν πολύ-ακούγεται και σκέφτομαι πως η επανάσταση τέλειωσε άδοξα, στην Αγγλία έχει πάψει από καιρό η φαγωμάρα για το Brexit, από τον άμβωνα ένας παπάς διαβάζει το λόγο του δεσπότη του και συγκινείται, ο Τσέ Γκεβάρα ζει ακόμα όπως μαθαίνω από επαναστατικά έντυπα, ο Στράτος -ένας κλασικός τεμπέλης της γειτονιάς με μηδέν ένσημα στον βίο του-, είναι οργισμένος που δεν του δίνουν δύο χιλιάδες ευρώ μηνιαίο επίδομα, στο Facebook εκατομμύρια χρήστες έπεσαν σε κατάθλιψη διότι δεν συγκέντρωσαν τα αναμενόμενα likes. Σε όλο αυτό το καθημερινό δρώμενο ανά τον κόσμο υπάρχει μία σταθερά, ο Έλλην κυβερνήτης που συγκίνησε τον αγνό κόσμο με τον καθάριο λόγο του, και φυσικά η μόνιμη οργή του Παφίλη που πάντοτε τα λέει τσεκουράτα. Τώρα θυμήθηκα την σταλινική τσεκουριά πού ‘φαγε ο Τρότσκι κάποτε στο Μεξικό. Ας μείνω όμως στο θέμα! Πολλά μπορούν να συμβούν στα τέλη του μήνα τούτου, όμως τις μαύρες μου τις σκέψεις την ώρα της κουτάλας, τις διάλυσε το κουδούνι της εξώπορτας.
Η Κωνστάντια, με τον αέρα της κεντρο-αθηναίας (κολωνακιώτισσα γάρ), εισέβαλε στο σπίτι και άρχισε η συζήτηση να στρέφεται πέριξ των αστρολογικών θεμάτων, την ώρα δε που έριχνα αλάτι στο μείγμα και δούλευα την κουτάλα καλά, άκουσα την νιόφερτη να μου λέει: γειά σου Ταύρε! Απόρησα με το μνημονικό της, μα η ανάγκη της κουτάλας δεν μου άφησε χρόνο παρά να ανταποδώσω τον χαιρετισμό κουνώντας χαμογελαστός το κεφάλι μου. Σαν έβρασε όπως ήθελα ο τραχανάς, τον κατέβασα από την φωτιά και του άδειασα μία κουταλιά ωμό λάδι, πάλι έφερα το μείγμα γύρες με την κουτάλα, η Ελπίδα δοκίμασε το μείγμα αν ήταν εντάξει στο αλάτι του, συμφώνησε ως προς αυτό κι έπιασα την φέτα το τυρί -την είχα ψιλοκόψει από πριν- και την άδειασα κι αυτή στην κατσαρόλα. Εγώ γύριζα την κουτάλα με ρυθμό, ώστε το τυρί να λιώσει και να γίνει το μείγμα κρεμώδες, δυστυχώς όμως, τούτο δεν συνέβη, διότι, τα αστρολογικά θέματα που άκουγα με αποσυντόνισαν, άκουγα για τις χάρες των Σκορπιών και είχα λυγίσει, έτσι, το μείγμα δεν είχε τις σωστές αναλογίες τραχανά-νερού, δεν απέκτησε δηλαδή την κρεμώδη όψη που επεδίωκα. Τέλος πάντων, τελείωσα να γυροφέρνω την κουτάλα μέσα του, την έβγαλα και έκλεισα την κατσαρόλα με το καπάκι της.
Την ώρα που σουπίζαμε το αραιό μείγμα -νόστιμο ήταν φυσικά-, εμφανίστηκε ο Αλέξης και έτσι ο αριθμός των μετεχόντων του δείπνου έγινε ιερός, ήμασταν στο σύνολο επτά. Βλέποντας ο Αλέξης το τυρί να επιπλέει στην επιφάνεια του τραχανά, ξεκίνησε με λαχανικά το δείπνο του, η Κάθριν αναζητούσε διαρκώς το μαύρο πιπέρι, είχε βάλει δε και μικρά κομμάτια παξιμάδια μέσα στο πιάτο και αλλοίωσε το βουκολικό έδεσμα. Η Έλεν, η Κωνστάντια κι εγώ πίναμε κόκκινο κρασί, ο Γκουρού η Ελπίδα και η Κάθριν, έπιναν ροζέ, ο Αλέξης, πήρε δίπλα του το μπουκάλι την τσικουδιά και την έκανε ζάφτι.
Τρώγαμε ήσυχα και κουτσοπίναμε, κι εκεί που άλλα περιμέναμε, να πάει δηλαδή η κουβέντα στα μυστηριώδη θέματα της ζωής, ο Αλέξης, έχοντας καταναλώσει σε χρόνο ντέ τέ, που λένε, το ένα τρίτο του μπουκαλιού, κάτι πήγε να ξεκινήσει αλλά τον πρόλαβε η Έλεν. Παραξενεύτηκε κάπως ο Αλέξης που δεν πρόλαβε να τελειώσει τη λέξη που άρχισε, ο Γκουρού κι εγώ μείναμε ήσυχοι, γνωρίζοντας καλύτερα από αυτόν την Έλεν, η Κωνστάντια μελετούσε εντός της αν δένει ο Σκορπιός με ωροσκόπο τον Παρθένο, πολύ αργότερα ανέλυσε το θέμα αυτό, η Κάθριν είχε τελειώσει τη σούπα της και είχε στο πιάτο της λαχανικά και κρέας, και άρχισε να φουντώνει η Έλεν -παρορμητική γάρ-, να οργίζεται, και να πηγαίνει την κουβέντα στη σωτηρία του κόσμου. Ακούγαμε και σωπαίναμε, η Ελπίδα, παρασυρόμενη κι αυτή από την οργή της Ελένης, πρόλαβε και εξιστόρησε το γεγονός που κάπου πήγε ο Τσίπρας και έβαλαν κάτι βουδιστές λάδι στο μέτωπο του γιού του, την ίδια ώρα που αυτός δεν κάνει τον σταυρό του, τέλος πάντων, συνέχισε η Έλεν να απαιτεί αλλαγή του κόσμου εδώ και τώρα, όπου, ξαφνικά, πέταξε την μαχαιριά ο Αλέξης, άρχισε να μιλά για την λευκή αδελφότητα. Εμείς απορήσαμε, η Κάθριν περισσότερο, σταμάτησε μάλιστα να τσιμπολογά και άκουγε με προσοχή τον παράξενο λόγο, δεν άργησε μάλιστα να θέτει ερωτήματα. Στα ερωτήματα ο Αλέξης δεν απαντούσε αλλά παρέπεμπε στον Γκουρού, αυτός όμως δεν μιλούσε, σώπαινε, οπότε, εκείνη την κρίσιμη ώρα, με ρωτά η Κωνστάντια πότε ακριβώς γεννήθηκα. Σαν της απάντησα πως φάνηκα στη γή την 1η του Μάη, ταράχθηκε η Κάθριν, διότι στη λευκή αδελφότητα τη μέρα αυτή την έχουν ιερή, διότι γεννήθηκε σε αυτήν ο ιδρυτής της, είπε το όνομά του αλλά δεν το θυμάμαι.
Αστραπιαία, η κουβέντα άλλαξε ρότα, οι γυναίκες άρχισαν να κατηγορούν τους Ιλλουμινάτι για τις ασχήμιες στον κόσμο, η Κάθριν μάλιστα, περισσότερο διαβασμένη από όλους μας -σε ειδικά βιβλία-, έμπλεξε στο λόγο της Τριμερή Επιτροπή και Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, ο Γκουρού κι εγώ σωπαίναμε, ακούγαμε όμως με προσοχή. Ό,τι τσιγάρα είχα μου τα γάμησαν όλα σχεδόν στη τράκα -τους άρεσαν τα σκέτα που κάπνιζα, ώσπου κάποια στιγμή, αισθανόμενος ότι θα ξέμενα. έπιασα το κομπολόι στα χέρια μου, ο Αλέξης επέμενε να μιλήσει ο Γκουρού αλλά εκείνος τηρούσε ευλαβικά τη σιωπή του, δεν ήξερε ή δεν ήθελε να φανερώσει πράγματα αφανέρωτα;
Την οδυνηρή κουβέντα με το βαρύ θέμα της, την πήγε αλλού ξαφνικά, ελέω τσικουδιάς ο Αλέξης. Καθόταν δίπλα στην Ελπίδα και ρουφώντας ακόμα μία γουλιά τσικουδιά, άρχισε να βγάζει από μέσα του τον βάσανο της ζωής του. Στον βάσανο αυτό, πρωταγωνιστικό ρόλο είχε η Ελπίδα, προς στιγμή πήγε να ταραχτεί αυτή, αλλά ευθύς αμέσως έπεσε στα γέλια, έφταιγε και το ροζέ που έπινε, πιθανότατα, και οι αστρολογικοί συνδυασμοί να ήσαν ευνοϊκοί πάνω από το δείπνο των επτά. Για αρκετή ώρα σαν άλλοι ψυχολόγοι, ακούγαμε τον ξαπλωμένο στο ανάκλιντρο (θεωρητικά) Αλέξη, που και που η Ελπίδα διόρθωνε τον λόγο του, πάλι ξαφνικά όμως ο ομιλών, γυρίζει προς το μέρος μου λέγοντας μου: Πες και συ κάτι Θόδωρε, αφού το βλέπω στα μάτια σου, έχεις μεγάλη εμπειρία περί όλων αυτών. Βέβαια, εμένα δεν με λένε Θόδωρο, αλλά δεν έχει σημασία καμία το πραγματικό όνομα, η τσικουδιά που έρρεε στο αίμα του Αλέξη έφτιαχνε τα πράγματα θολά. Όμως, παρ’ ότι εγώ δεν είχα κάτι να πω, ήμουν όμως καλός στο να ακούω τον πονεμένο λόγο, έτσι, συνέχισε το παράπονο της ζωής ο Αλέξης κάνοντας την Ελπίδα να ντρέπεται (εσωτερικά).
Η Κάθριν, κι ενώ η κουβέντα βάθαινε επικίνδυνα, ρώτησε τι ώρα ήταν, σκέφτηκε τα φάρμακα που έπρεπε να πιει και που δυστυχώς δεν τα είχε μαζί της. Μέσα της και έξω της προς στιγμή, πήγε να γεννηθεί η ανασφάλεια, ο Αλέξης μάλιστα, επειδή θα αποχωρούσε από το τραπέζι νωρίτερα, προσφέρθηκε να την πάει στο σπίτι της με την μηχανή του. Σαν άκουσε περί μηχανής όμως η Κάθριν, ταράχθηκε, τόσο, που ο φόβος της μηχανής υπερίσχυσε έναντι του άλλου, δηλαδή, της μη έγκαιρης λήψης των φαρμάκων της, οπότε, αυτόματα η πρώτη ανασφάλεια εξαφανίστηκε και άρχισε πάλι να νιώθει καλά.
Η Έλεν, βρίσκοντας πεδίο ελεύθερο εφόσον στιγμιαία η κουβέντα διακόπηκε από τους φόβους της Κάθριν, άρχισε να συγκρούεται εσωτερικά και η σύγκρουση αυτή εκδηλώθηκε εξωτερικά με αναφορά στο θέμα που είχε αναπτύξει ο Αλέξης γύρω από την πολυτάραχη ζωή του. Τότε, δεν ξέρω τι ακριβώς συνέβη, ήμουν απασχολημένος με την τράκα τσιγάρο που πήρε η Κωνστάντια, ο Γκουρού άστραψε και βρόντηξε με την Έλεν. Σε τέτοιες εκρήξεις, καλύτερα είναι να στέκεσαι σιωπηλός, αυτό έκανα, αυτό έκανε όμως και η Έλεν, αυτό έπραξε όλη η ομήγυρη. Καταλάγιασε η έκρηξη του Γκουρού και ο Αλέξης συνέχισε απτόητος τον βάσανο της ζωής του. Η τσικουδιά είχε αποτελέσματα μη ελεγχόμενα, όμως όλοι και όλες νιώθαμε καλά, ακόμα και η Ελπίδα που άθελά της βρέθηκε να είναι το κεντρικό πρόσωπο της συναισθηματικής εξιστόρησης του Αλέξη.
Αφού τέλειωσε τον λόγο του ο Αλέξης, έχοντας μπροστά του το άδειο πιά μπουκάλι της τσικουδιάς, σηκώθηκε από το τραπέζι, ισορρόπησε, και έφυγε αθόρυβα, όπως είχε μπει. Τότε η Κάθριν θυμήθηκε πάλι τα χάπια της πως δεν τα ήπιε στην ώρα τους και αυτόματα αγχώθηκε, εμείς, δεν δίναμε σημασία ιδιαίτερη στους φόβους της. Σηκωθήκαμε όμως κι εμείς για να φύγουμε, εγώ είχα το πρωί εκκλησία, ήθελα να παραβρεθώ στο μνημόσυνο ενός φίλου μου, και έτσι ετοιμαστήκαμε κι εμείς για φευγιό. Στα μνημόσυνα σαν πηγαίνεις, περνάς καλά. Λίγη λύπη, καφέδες καραβίσιοι από την τέχνη των γυναικών που δουλεύουν ακούραστα στις εκκλησίες για την σωτηρία της ψυχής τους, ανταμώνεις φίλους και γνωστούς που είχες καιρό να δεις, όλοι μας λέμε αναμεταξύ μας: πρώτα η υγεία και μετά όλα τα υπόλοιπα, ακούγονται αστεία και η θλίψη πάει περίπατο, το κονιάκ και τα κουλουράκια δένουν ευχάριστα με τον καραβίσιο καφέ, τέλος πάντων, στα μνημόσυνα αθροίζονται οι καλοί χριστιανοί όπως ελόγου μου, διότι περνάμε καλά, η εκκλησία εξάλλου, ένας επιβλητικός χώρος διασκέδασης είναι και τίποτε περισσότερο, δεν κατοικεί σε αυτήν ο θεός, πόσο μάλλον ο γιός του, όμως, γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι σαν πας σε αυτήν, θα περάσεις καλά. Σε ποιο εμπορικό κατάστημα άλλωστε που πας με τη θέλησή σου δεν διασκεδάζεις; Σε άλλα εμπορικά καταστήματα αγοράζεις μπιχλιμπίδια και ό,τι τέλος πάντων πλασάρει η καταναλωτική φρενίτιδα, στην εκκλησία αγοράζεις χώρο για τον παράδεισο, και μάλιστα, σου έρχεται και φτηνά, διότι ένα κερί δεν έχει τιμή, εσύ την καθορίζεις σαν από το παγκάρι το παίρνεις και το ανάβεις. Σε βοηθά σε αυτό βέβαια και η πλουμιστή φορεσιά του ιερέα, η σκελετωμένη εικόνα ενός αγίου που σκύβεις και φιλάς τάχα μου με συγκίνηση, τα λιβάνια δημιουργούν αθόρυβα το δικό τους μικρό-κλίμα και φτιάχνεις κεφάλι. Η 7η Οικουμενική Σύνοδος, μπορεί να απαγόρεψε το πολυτελές ντύσιμο των παπάδων, μπορεί να όριζε την ανάρτηση των εικόνων ως έθιμο και όχι ως λατρεία, αλλά ποιος καλός χριστιανός νοιάζεται για τέτοια λογικά πράγματα; Ουδείς, εφόσον από το πολύ το σταυροκόπημα, το μυαλό μετακινείται από τη θέση του.
Ευχαριστήσαμε την Ελπίδα για την φιλοξενία και το ωραιότατο δείπνο -πλην του τραχανά εννοείται, που δεν πέτυχε η κρεμώδης υφή του-, την καληνυχτίσαμε, πήραμε και την Κωνστάντια μαζί μας μέχρι την Αλεξάνδρας για να βρει ταξί και φτάσαμε στα σπίτια μας. Ωραία περάσαμε, φυσικά δεν είπαμε τίποτε καινούργιο, κάτι ουσιώδες, ο λόγος όλων μας περιστράφηκε γύρω από τα γνωστά, αυτά δηλαδή που άλλοι είπαν για καινούργια κι εμείς συνεχώς παπαγαλίζουμε με διάφορες παραλλαγές. Έτσι περίπου κινούνται τα πράγματα, εμείς, αναλύουμε και ερμηνεύουμε λόγια τρίτων, μη έχοντας την ικανότητα την νοητική να πάμε μακρύτερα, να πούμε κάτι δικό μας, κάτι νέο, κάτι που δεν έχει πάλι ακουστεί. Και αυτός είναι ένας από τους πολλούς λόγους που γεννώνται οι συγκρούσεις, η παντελής δηλαδή άγνοια μας σε αυτό με το οποίο καταπιανόμαστε. Ακόμα και ο Αλέξης, όσα μας είπε, είχαν γίνει ή είχαν ειπωθεί, αυτός, όπως κι εμείς, περάσαμε μία πολύ όμορφη βραδιά, φέρνοντας το παρελθόν στο τραπέζι μας. Για το παρόν, ίσως μιλήσουμε άλλη φορά, ίσως τότε να βοηθήσει και η πετυχημένη κρεμώδης όψη του ξινού τραχανά.
=========
Υγ: Από τον δίσκο των Aphrodite’s Child «666», ακούγεται το Infinity, όπου η Ειρήνη Παππά επαναλαμβάνει: ήμουν, είμαι, είμαι έτοιμη να ολοκληρώσω. Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, ο Τρισμέγιστος, περιέγραψε το μουσικό αυτό έργο, ως μεταφορά για «τον πόνο της γέννησης και τη χαρά της συνουσίας». Κάποιος παπάς τότε, ακούστηκε να λέει: ακούγεται η φωνή του διαβόλου!
Του "ΠΕΖΟΠΟΡΟΥ"
To Οδοιπορικό μου
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...