Δεκαεπτά λεπτά σφυροκοπήματος από τον Κώστα Πελετίδη, που κάθε πολίτης πρέπει να ακούσει για να μπορεί να έχει γνώση προκειμένου να μη τον εμπαίζουν τοπικοί άρχοντες γιουσουφάκια που στην πράξη αποφεύγουν να διεκδικούν ακόμα και τα θεσμοθετημένα δικαιώματα των Δημοτών τους.
Και μετά από αυτό το άκουσμα, καλούνται όσες και όσοι Γαλατσιώτες-τισες θεωρούν ως υποχρέωση να τοποθετηθούν, ας κρίνουν επ' αυτών τις ημέρες και τα έργα του Δημάρχου Γαλατσίου. Κυρίως οι έχοντες βήμα δημοσιολογούντες και κυρίως οι γνωστοί - άγνωστοι κεκράχτες ως ο Πεζοπόρος-Σκαλούμπακας ας πούμε.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ
Υ.Γ. Προσεχώς - πρώτα ο γιατρός - και σε ότι αφορά τα καθ' ημάς θα ακολουθήσουν αναλυτικές θεματολογικές αναλύσεις επί του πρακτέου που ενδεχομένως να αγγίζουν τα όρια της "απιστίας"
Παραξένεψε με τις δηλώσεις του, πριν ακόμη αναλάβει τα καθήκοντά του, ευθύς μετά την πραγματοποίηση των εκλογών.
Οι θέσεις που πήρε γιά τις αντιδράσεις των κατοίκων της πλατείας Εξαρχείων, αλλά και για τα έργα στο λόφο Στρέφη, όπως και οι δηλώσεις του για το πράσινο, δείχνουν προσανατολισμό διαφορετικό απ αυτόν του προηγούμενου Δήμαρχου Μπακογιάννη.
Ακόμη, η επιλογή της Δημοτικής αγοράς Κυψέλης, δείχνει πολιτική ανάδειξης των γειτονιών .
Η δεσμευτική ευαισθησία του για την κλιματική κρίση και προσαρμογή , όπως και οι δηλώσεις του για Αθήνα πράσινη και καθαρή ,παραπέμπουν σε «άλλη» πολιτική , από αυτή που βιώνουμε τις τελευταίες δεκαετίες στον χώρο της Τ.Α. (υπερτονισμός του προσώπου, υπονόμευση της συλλογικότητας, απουσία του πολίτη ...)
Χαρακτηριστικό είναι ότι διάσπαρτες οικολογικές συλλογικότητες δηλώνουν στήριξη της πολιτικής που ξεδιπλώνει ο Δήμαρχος ( π.χ. « κόσμος» ).
Ξέρουμε, βέβαια, ότι εμπόδια πολλά θα βρεθούν μπροστά του από την κυβέρνηση ( πόροι – αρμοδιότητες ..... ) και από τα κάθε λογής κατεστημένα , μέσα κι έξω από τον Δήμο ( συντεχνίες, χρόνιες παθογένειες της υπαλληλίας, συγκρουόμενα συμφέροντα....)
Ελπίζουμε να αντέξει. Ελπίζουμε ότι οι δυνάμεις στο Δημοτικό Συμβούλιο, που συνέβαλαν στην εκπόρθηση από το πηδάλιο του Δήμου του ευνοούμενου της << οικογένειας >, θα στηρίξουν ή και θα συνδιαμορφώσουν την << άλλη >> πολιτική που, αβίαστα, εκφωνείται τις πρώτες ημέρες του εκλογικού θριάμβου, αλλά χάνεται στη συνέχεια.
Η ΔΡΑΣΗ, Φορέας που καταστατικά απλώνει τα φτερά του στο Γαλάτσι, αλλά και στο Δήμο Αθήνας ( 5η και 6η Δημοτική Κοινότητα ) αισιοδοξεί ότι με την νέα Δημοτική πολιτική που δεν θα εξαντλεί το ενδιαφέρον της στην βιτρίνα του κέντρου και στην τουριστικοποίηση της πόλης, θα βρεθούν στο επίκεντρο θέματα που ο φορέας μας προβάλλει και διεκδικεί την λύση τους ή την βελτίωσή τους.
Έχει, ήδη, προγραμματιστεί συνάντηση της ΔΡΑΣΗΣ με την νέα πρόεδρο της 5ης Δημοτικής Κοινότητας κα .Βολονάση.
Του Ίκαρου Πετρόπουλου
Περισσότερα του ιδίου
Ο Μητσοτάκης στο Γαλάτσι
Ο Μητσοτάκης στο Γαλάτσι(2η βερσιόν). Τι είδε και τι δεν είδε. Τι είπε και τι δεν είπε
Κάτω τα χέρια, από την μοναδική στο Γαλάτσι, Πλατεία Ηνιόχου
Όχι στις ανίερες επιθέσεις
Αναρτήσεις πολλές, να τιμήσουμε όμως και τον διάλογο
Ο Κύριος υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος....
Για το "νέο" που περιμένουμε και δεν έρχεται
....στη χώρα της "φαιδράς πορτοκαλέας"
Ούτε τώρα μπόρεσες να κρυφτείς...πεζοπόρε!
Ηλία Μιμηγιάννη σ' ευχαριστούμε...
Εν όψει του ντιμπέϊτ ...δεν θέλω άλλα χάδια στα αυτιά μου
Εκλογές τον Αύγουστο,μαζί με τις παχιές μύγες
Η προστασία του Δάσους, υπέρτατο καθήκον του Δήμου & τοπικής κοινωνίας
Λόφος Κόκκου: Οι δασικοί χάρτες- ευκαιρία συνεννόησης!
Ρε φίλε,με ρωτάς συνέχεια ,γιατί δεν δηλώνω με ποιον είμαι
Στην εποχή των μεγάλων αβεβαιοτήτων τους φταίει ο Δημόσιος υπάλληλος
Ούτε τώρα?Τι παραπάνω,για να ξεσηκωθεί ο Έλληνας;
Εξαγορά κατεχόμενων ακινήτων του Δημοσίου
Για καφέ στο κέντρο του Γαλατσίου...με τελεφερίκ
Eπιτέλους..είδε και ο πεζοπόρος
Σταματίου,υπήρξες ένας ξεχωριστός άνθρωπος
Δεν ήταν μόνο ξενάγηση,ήταν και ένα αλλιώτικο,συγκλονιστικό μάθημα
Αδυναμίες της τοπικής κοινωνίας μας - ο Δήμος- οι δημότες
Εδοξάσθη κρυπτόμενος,κατεποντίσθη εμφανιζόμενος!
Κινδυνεύει πραγματικά το Δάσος Βεϊκου?
Tσίπρας Μελισσουργός:Διαφορετικά μεγέθη,ίδιο πρόβλημα
Με το...μπαλόνι.
Ανάλαφρα ...και σοβαρά!!!
Δεν ήθελα να ήμουν νέος και τραπεζικός υπάλληλος!
Σου απάντησα
Σκέφτομαι(οφείλω)
Εικόνα,εντυπωσιασμός,μετέωρες αποφάσεις
Πανδημία εποχής:προβολή μαγικής εικόνας!!
Η μελέτη Λύτρα-Τσιόδρα στα γραφεία του Σύριζα Γαλατσίου
Το να ακούς καλά είναι προσόν,το να κακολογείς είναι αδυναμία !
Πορεία λύτρωσης του ανθρώπου ή συντριβή της γης?
We4all : Παλαιότερα "αγγλικούρες", τώρα Δενδροφύτευση στο ΠΑΛΑΙ!
Ακόμα και το "4" ,είναι πολύ μεγάλος αριθμός κε Δήμαρχε!
Μίκης Θεοδωράκης
Διακρίθηκαν για το ήθος και την σεμνότητά τους
Πόσα χρόνια απέχει η Ιπποκράτειος Πολιτεία από το Άλσος Βεϊκου?
Είναι η ώρα : Καμία έκπτωση σε βάρος της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος!.Πόσο απέχει η ΓΚΡΑΒΑ από το ΆΛΣΟΣ?
Aνοιχτή επιστολή προς Δήμαρχο και Πρόεδρο ΠΕΔΑ
Το Survivor,o Eρντογάν, ο Ilitzali και το Γαλάτσι!!!
Ακατανόητες αποφάσεις στον Δήμο Γαλατσίου
Το χρέος των Δημοτικών Κινήσεων(για το εκκλησάκι στο Άλσος)
Γιατί όχι το Γαλάτσι?
Να πολεμήσουμε τον φόβο
Δήμαρχος στο Σαντιάγο
Aνακρίβειες και αλήθειες-διόρθωση....ημαρτημένων
Τα είπα στον ΔήμαρχοΟ κόσμος στα "υιοθετημένα" της ΔΡΑΣΗΣ.Γιατί έκλεισε το Άλσος?
Ερωτηματικά και αγωνίες
Η πανδημία & χιονόπτωση διδάσκουν ότι: Οι Ιδιωτικοποιήσεις είναι πηγή δεινών για τον άνθρωπο!
Έστω κι έτσι,ακούστηκε το Γαλάτσι
Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;
Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη
Αξιότιμoι κύριoι του egalatsi,
Διάβασα το άρθρο που ανεβάσατε με τίτλο «Η Φύση και τα παρά φύσιν έργα της» το οποίο υπογράφει κάποιος ανώνυμος κ. Πεζοπόρος, και αισθάνθηκα χρέος μου όχι να προβώ σε ανούσιους διαξιφισμούς και αφορισμούς αλλά να καταθέσω τις απόψεις μου στη δημοκρατική σας σελίδα. Και βέβαια θα εκφραστώ και θα εκτεθώ με ονοματεπώνυμο διότι μέσα στη δημοκρατία (την επιτονισμένη εκ μέρους σας) δεν χωράνε οι ανώνυμοι και κρυπτόμενοι μέσα σε ψευδώνυμα.
Το τελευταίο διάστημα βιώνουμε ως κοινωνία το θέμα των ομόφυλων ζευγαριών και ειδικά αν πρέπει να παντρεύονται και να τεκνοθετούν. Δεν θα επεκταθώ στο θέμα αυτό γιατί γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά από ειδικούς και μη. Θα σταθώ όμως στο γεγονός πως ένα κείμενο μπορεί να γεννήσει ομοφοβικές συμπεριφορές και ότι συνεπάγεται αυτό. Δεν θα κρίνω το κείμενο το κ. Πεζοπόρου εν τω συνόλω αλλά θα απομονώσω μια ειδεχθή –κατ εμέ- άποψη του ώστε να σταχυολογήσω με επιχειρήματα την αντίδραση μου.
Παραθέτω αυτούσια τα λόγια του:
«Η ομοφυλοφιλία, όπως και η εξάρτηση στα ναρκωτικά ή στο αλκοόλ, είναι παθήσεις, και οι εμπλεκόμενοι σε αυτά τα πάθη, είναι ασθενείς. Έχουμε συνεπώς υποχρέωση, να δούμε τους πάσχοντες συμπολίτες μας ως ασθενείς και να τους δώσουμε κάθε δυνατή βοήθεια στα πλαίσια της συμπόνοιας και της αλληλεγγύης».
Ο συντάκτης λοιπόν του κειμένου θεωρεί ότι οι άνθρωποι με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό είναι ασθενείς , ότι πάσχουν μάλλον από κάποια αρρώστια και ότι πρέπει όλοι οι άλλοι οι «υγιείς» να τους δώσουν ένα χέρι βοηθείας, να τους συμπονέσουν και να τους φερθούν αλληλέγγυα. Πρόκειται λοιπόν για έναν απροκάλυπτο ομοφοβικό λόγο που στιγματίζει και περιθωριοποιεί ανθρώπους. Ο κοινωνικός στιγματισμός είναι μια κοινωνική διαδικασία που υποβάλλει τα άτομα σε μια διαρκή αμφισβήτηση της προσωπικότητας τους με συνέπειες ανεπανόρθωτες για την επιβίωση τους.
Έχετε σκεφτεί κ. Πεζοπόρε πόσα ανήλικα παιδιά βρίσκονται εγκλωβισμένα σε αυτό που αποκαλείτε εσείς στερεοτυπικά ως πάθηση; Καθημερινά βιώνουν την απόρριψη όχι μόνο της έξω-ομάδας με λεκτικά και σωματικά απαξιωτικά σχόλια αλλά και την περιθωριοποίηση της ίδιας της οικογένειας τους. Αδυνατούν να στηριχτούν σε κάποιον και αυτό γιατί σχόλια σαν τα δικά σας που βρίθουν στην κοινωνία μας τους δημιουργούν αυτοτραυματικές ιδεοληψίες που συχνά καταλήγουν σε αυτοκτονικές απόπειρες. Όταν έκανα την έρευνα μου για τη διδακτορική μου διατριβή, βρέθηκα σε ένα σχολείο της γειτονιάς που ο μαθητικός πληθυσμός στην πλειονότητα του βιαιοπραγούσε καθημερινά ενάντια σε παιδιά που απέκλιναν από την κυρίαρχη κουλτούρα της αρρενωπότητας. Και ξέρετε γιατί; Γιατί και αυτά ήταν μεγαλωμένα με την αντίληψη ότι οι διαφορετικοί πάσχουν και ότι αν τους αποδεχτούν είναι σαν να μολύνονται και αυτοί οι ίδιοι. Και ξέρετε ποια ήταν η συνέπεια αυτού του καθημερινού χλευασμού; Οι «πάσχοντες» διαφορετικοί να αυτοτραυματίζονται για να λυτρωθούν.
¨Εχω την αίσθηση λοιπόν ότι η προτροπή σας για συμπόνοια και αλληλεγγύη θα πρέπει να αφορά ΕΣΑΣ και όλους εκείνους που καθημερινά σπρώχνουν το παιδί του φίλου μας του συγγενή μας στο να ντρέπεται για τον εαυτό του, να αισθάνεται ενοχές για το πως νιώθει η οικογένεια του και η κοινωνία και οδηγείται εξ αυτών στην αυτολύπηση , στο περιθώριο για να αντέξει τοξικές αρρενωπότητες μια Ματσίστικης κοινωνίας.
Κορίνα Κεχρολόγου,
Γυναίκα, Υποψήφια Διδακτόρισσα και καθόλου αλληλέγγυα και συμπονετική σε ανώνυμους Δημοκρατικούς Πεζοπόρους.
Ο χώρος της Ριζοσπαστικής και Εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς πάντα ήταν ένας πολυσυλλεκτικός χώρος που έβριθε ασυνεπειών λόγου και έργου. Μπορούσε ο καθένας να στρατεύεται χωρίς να έχει επεξεργαστεί όρους και εργαλεία κατάλληλα για την ένταξη του. Το άλλοθι ήταν η δημοκρατία και η ανάγκη του «ανήκειν» σε συλλογικότητες, μια ανάγκη η οποία ανάλογα με τις κοινωνικές νόρμες μπορούσε να αλλάξει, να ενδώσει, να οπισθοχωρήσει.
Έρχεται λοιπόν αυτή η Αριστερά στο σήμερα και αντί να αναστοχάζεται για τις παραλείψεις και τις ασυνέπειες της, φέρει μαζί της έμφυλα στερεότυπα βαθιά συντηρητικά και απαξιωτικά εξαιτίας της αφιλτράριστης τοξικής αρρενωπότητας η οποία ενυπάρχει και προσιδιάζει σε κάθε κοινωνική τάξη. Το πατριαρχικό μοντέλο καλά κρατεί και στους ριζοσπαστικούς κατ΄ επίφαση χώρους.
Το θέμα που αφορά κάποιους είναι η υπογεννητικότητα το γιατί δεν γεννάει και δεν τίκτει το νέο ζευγάρι, κυρίως η Ελληνίδα γυναίκα και οι συνέπειες που θα επέλθουν στο έθνος και τη φυλή μας. Ακούγονται διάφορες απόψεις με επικρατούσα αυτήν που ορίζει την άτεκνη γυναίκα ως μη αποδεκτή διότι δεν έχει ολοκληρωθεί, δεν έχει εκπληρώσει την αποστολή της όπως ορίζει η φύση. Πρόκειται δηλαδή για μια αποτυχημένη θηλυκότητα ενός μη- μητρικού σώματος.
Αγωνίζονται οι φίλοι του ριζοσπαστικού και εξωκοινοβουλευτικού αριστερού μπλοκ για τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών περί γάμου και τεκνοθεσίας - και καλά κάνουν δεν είμαι αντίθετη σε αυτό-. Γράφουν κείμενα αφοριστικά για τους κυρ-Παντελήδες και το απαίδευτο πόπολο που αρνείται κατηγορηματικά το αναφαίρετο δικαίωμα στην ισότητα για τα ομόφυλα ζευγάρια.
«Οίμοι φρόνησον ταλαίνης».
Στο θέμα όμως της άτεκνης γυναίκας είτε από επιλογή είτε από ιατρικούς-παθολογικούς λόγους θέτουν θέμα σοβαρού ψυχολογικού ζητήματος εκ μέρους της. Και όχι μόνο αυτό αλλά παίρνουν και το ρόλο της Κασσάνδρας με ρήσεις του τύπου: «θα το μετανιώσουν στα 65 τους, δεν συμφωνώ με την άποψη της κυρίας που δεν θέλει να κάνει παιδιά, δεν έχει ολοκληρωθεί, θέλει να κάνει τη ζωή της..»
Αναδεικνύεται λοιπόν η μητρική τελεολογία που διαπνέει τους λόγους και τις αφηγήσεις τους μέσα από τους οποίους η μητρότητα κατασκευάζεται όχι απλά σαν γυναικείος προορισμός αλλά σε περιόδους εθνικής κρίσης ανάγεται σε εθνικό καθήκον και σύμβολο. Η άτεκνη γυναίκα στο φαντασιακό τους λαμβάνει χώρα ως «αποκλίνουσα» και το γυναικείο σώμα ως «αποκλίνον» και «παθολογικό» που μπορεί να μετατραπεί σε «φυσιολογικό» και «με-αξία» μόνο σαν μητρικό και μόνο σε σύνδεση με τον οικογενειακό χώρο.
Και όλα αυτά έλαβαν χώρα σε ένα καφενείο της γειτονιάς Σάββατο πρωί με καφέ και τσιγάρο. Α και κάτι τελευταίο!!!!
Αν με ξαναρωτήσεις Αριστερούλη γιατί δεν έκανα παιδιά θα σου απαντήσω:
Γιατί έτσι γουστάρω…….
«Αφιέρωμένο το κείμενο σε όλες εκείνες τις γυναίκες που υφίστανται τον έμφυλο και ρατσιστικό λόγο»
Tης Κορίνας Κεχρολόγου
Η μελέτη βιβλίων, άρθρων εφημερίδων, και ό,τι άλλο έχει να κάνει με την καθημερινότητα -τον βίο του ανθρώπου-, την πολιτική, ή ακόμα και με την γεωπολιτική, πράγματα δηλαδή που μας αφορούν εφόσον εμείς όλοι είμαστε μέλη της κοινωνίας, και κατά κάποιο τρόπο φέρουμε ευθύνη σε ό,τι συμβαίνει στη ζωή μας, ακόμα και αν οι αποφάσεις δεν παίρνονται από εμάς – παρ’ όλα αυτά, δεν είναι λογικό να μένουμε απαθείς μόνο και μόνο επειδή θεωρούμε τους εαυτούς μας αδύνατους. Η λογική του «και τι να κάνω;», είναι τακτική ήττας, αποφυγή ευθυνών, συντηρεί τεχνηέντως τον ραγιαδισμό.
Αυτές οι σκέψεις του μυαλού, διαλύθηκαν αφής στιγμής διάβασα σ’ ένα παλιό άρθρο του 2004, πριν από είκοσι δηλαδή χρόνια, ένα μικρό άρθρο από το Βήμα της Κυριακής και τη στήλη Βηματοδότης: «Ξέρεις πώς κατάλαβα ότι ο Μέγας Παν είναι ακόμη ζωντανός στα υπέροχα δάση της Αρκαδίας; Από την αυθόρμητη απάντηση που έδωσε κάποιος Αρκάς όταν ο Μίμης Ανδρουλάκης και ο Νίκος Παπανδρέου πήγαν σε ένα χωριό της Αρκαδίας και, στο πλαίσιο των προσυνεδριακών κηρυγμάτων, άρχισαν να αναπτύσσουν το θέμα του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων. (Τι κρίμα που δεν μπορώ να τη γράψω εδώ...)».
Με «τάραξε» ομολογώ η μικρή αυτή είδηση, διότι, όπως κατάλαβα, το θέμα αυτό που σήμερα κυριαρχεί στην ειδησεογραφία, ο γάμος δηλαδή των ομόφυλων ζευγαριών, έχει ξεκινήσει το ταξίδι του τουλάχιστον είκοσι χρόνια πριν, φυσικά με ανθρώπους της «διανόησης», όπως οι δύο ώς άνω αναφερθέντες πολιτικοί. Αλλά στην ουσία, δεν είναι ο γάμος - τι πιο φυσικό εξάλλου από το σύμφωνο συμβίωσης να καταλήξει το θέμα στον γάμο - αλλά η τεκνοθεσία μέσω παρένθετης μητέρας, διότι πέραν όλων των άλλων, η πράξη αυτή φανερώνει δουλεία του χειρίστου είδους, εκμετάλλευση των εχόντων προς τους μη έχοντες, έν προκειμένω των εχόντων ομόφυλων ζευγαριών προς τις μη έχουσες και έν δυνάμει παρένθετες μητέρες.
Στο σχολείο, ο καθηγητής της φυσικής, μας έλεγε θυμάμαι ότι στη Φύση, τα ετερώνυμα έλκονται και τα ομώνυμα απωθούνται. Αν όμως συμβεί κάτι άλλο έξω από τον φυσικό Νόμο, αν δηλαδή τα ομώνυμα έλξουν το ένα το άλλο, τότε μπορούμε να μιλήσουμε για σφάλμα της Φύσης. Μα, κύριε καθηγητά, είχα ρωτήσει τότε, θυμάμαι, σφάλει η Φύση; Φυσικά παιδί μου Πεζοπόρε, ακόμα και η Φύση σφάλει.
Κατά τους καθηγητές μου στο σχολείο, το σφάλμα της Φύσης θεωρείται παρά φύσιν έργο της. Μη φυσικό δηλαδή. Και η ομοφυλοφιλία κύριε καθηγητά, είναι σφάλμα της Φύσης; Είχα ρωτήσει γεμάτος απορία τον καθηγητή μου. Ναι παιδί μου, σφάλμα είναι και θα πρέπει ο ομοφυλόφιλος να προβεί σε εξετάσεις διότι το πρόβλημα εδώ είναι καθαρά ορμονικό, εκτός φυσικά από μία ελάχιστη μειοψηφία που το επιλέγει για λόγους ηδονής ή άλλους λόγους που δεν αφορά το μάθημά μας. Είναι πιθανό ένας άνδρας να έχει περισσότερες θηλυκές ορμόνες, οπότε σε αυτή την περίπτωση, χρήζει άμεσης ιατρικής εξέτασης και παρακολούθησης.
Όλα αυτά πέρασαν σαν αστραπή από το κεφάλι μου, διαβάζοντας ακόμα μία φορά, όχι για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, αλλά την προέκταση που θέλουν να δώσουν μέσω αυτού, ένα θέμα που έχει κατακλύσει την ειδησεογραφία. Λες και δεν υπάρχει άλλο θέμα σοβαρό στην Ελλάδα, δεν υπάρχει ακρίβεια, μισθοί και συντάξεις πείνας, πόλεμοι που μας αφορούν, η Κύπρος που ξεχάσαμε διότι «είναι μακριά», και τόσα ακόμα θέματα που στραγγαλίζουν τη ζωή μας. Μα εδώ, θα πει ίσως κάποιος, μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα. Φυσικά, όλοι μας έχουμε τα ίδια δικαιώματα, ίσοι είμαστε αλλά όχι όμοιοι, όλοι μας, ανεξάρτητα από θρησκείες, κόμματα, ιδεολογίες, ομοφυλοφιλίες της μειοψηφίας, αναπνέουμε τον ίδιο αέρα, στον ίδιο πλανήτη ζούμε και όλοι μας πρέπει να απολαμβάνουμε επί ίσοις όροις τη ζωή.
Η ομοφυλοφιλία, όπως και η εξάρτηση στα ναρκωτικά ή στο αλκοόλ, είναι παθήσεις, και οι εμπλεκόμενοι σε αυτά τα πάθη, είναι ασθενείς. Έχουμε συνεπώς υποχρέωση, να δούμε τους πάσχοντες συμπολίτες μας ως ασθενείς και να τους δώσουμε κάθε δυνατή βοήθεια στα πλαίσια της συμπόνοιας και της αλληλεγγύης. Από εκεί και πέρα, οι γάμοι ομόφυλων ζευγαριών, η τεκνοποίηση μέσω παρένθετων γυναικών, ο αυταρχισμός των κομμάτων συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης για να περάσει ένας Νόμος που ξεπερνά κατά πολύ τα Φυσικά, είναι θέματα που βλάπτουν την κοινωνία αφενός και αφετέρου, ειδικά για τις παρένθετες μητέρες, φανερώνουν ολοκάθαρα έναν ρατσισμό, μία εκμετάλλευση, διότι η γυναίκα που θα δεχτεί να τεκνοποιήσει έναντι αμοιβής για ένα ομόφυλο ζευγάρι, είναι ο αδύναμος κρίκος μίας ισχυρής αλυσίδας. Ζούμε σε εποχή που έχει τάσεις εκφυλισμού.
Την εποχή των μνημονίων, που έθαψαν κυριολεκτικά οι πολιτικοί και τα κόμματα έναν ολόκληρο λαό, δεν είδαμε πουθενά να κάνουν τα κόμματα ιδιαίτερα μαθήματα στους βουλευτές, που ειρήσθω έν παρόδω, ψήφιζαν και μάλιστα χωρίς να ξέρουν τι ψηφίζουν, βάζοντας ταφόπλακα στη ζωή μας για τα επόμενα 60-70 χρόνια. Τώρα με τον επικείμενο Νόμο για τα ομόφυλα ζευγάρια τους πήρε ο πόνος. Η υποκρισία τελικά έγινε σημαία αυτού του τόπου. Αλλά και πάλι, αν λειτουργεί έστω κατά ένα ελάχιστο ποσοστό η κοινοβουλευτική δημοκρατία, δια αντιπροσώπων δηλαδή, καλά κάνει ο κ. Πολάκης και ρωτά τους συγχωριανούς του διότι αυτούς θεωρητικά αντιπροσωπεύει (αλλά στο τέλος θα τους προδώσει). Θα έπρεπε όμως να τους ρωτούσε και την εποχή των μνημονίων αλλά δεν το έκανε τότε, δεν ήταν «μεγάλο θέμα» το μνημόνιο. Ο κάθε βουλευτής ας ρωτήσει τα χωριά του και τις πόλεις του και πραγματικά, αν εγκρίνουν αυτοί, τότε έχει κάθε λόγο να ψηφίσει υπέρ. Μας αρέσει ή όχι, οι πλειοψηφίες έχουν τον πρώτο λόγο.
Δυστυχώς όμως, το κοινοβουλευτικό σώμα, όταν νομοθετεί, δεν συμβουλεύεται τον λαό, δεν ζητά τη γνώμη του, με τα ομόφυλα ζευγάρια δε όλα λειτουργούν διαφορετικά. Ναι, έχουν δικαιώματα όλοι οι άνθρωποι ανεξάρτητα με τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις, ναι, υπάρχουν κενά στη νομοθεσία που πρέπει να τους καλύψουν, ναι, επ’ ουδενί δεν πρέπει να νιώθουν λιγότεροι ίσοι από τους άλλους συμπολίτες τους. Από εκεί και πέρα, υπάρχει ο εκφυλισμός της κοινωνίας, ο ρατσισμός, το θέλω των ελάχιστων αλλά ισχυρών, να επιβάλει ό,τι θέλει στους πολλούς αλλά αδύνατους.
Είναι ξεκάθαρο ότι την ώρα που η ανθρωπότητα αρχίζει να αφυπνίζεται αξιακά και να οδεύει προς την αυτογνωσία, οι δυνάμεις της οπισθοδρόμησης σπεύδουν να φέρουν όσο το δυνατόν περισσότερα κωλύματα.
Εκμεταλλευόμενες την ιδιαίτερη ευαισθησία που όλοι τρέφουμε προς τους ανθρώπους που γεννήθηκαν δίχως αρμονικό συντονισμό ανάμεσα στην ψυχοσύνθεση και το υλικό τους σώμα, προσπαθούν οι σκοτεινές αυτές δυνάμεις να παρουσιάσουν αυτή την ιδιαιτερότητα σαν προοδευτική τάση και να την κάνουν «μόδα». Ευελπιστούν πως αν επικρατήσει μια τέτοια τάση, θα προκληθεί ένα τόσο έντονο μπλοκάρισμα στα αιθερικά ενεργειακά κέντρα των ανθρώπων, που η νοητική αφύπνιση και η ανέλιξή τους θα γίνει προβληματική. Αυτός είναι ο στόχος τους.
Ιδιαίτερα ευάλωτα θα είναι τα παιδιά που θα βρεθούν να μεγαλώνουν σε ένα αφύσικο περιβάλλον. Η ευθύνη μας γι' αυτά τα παιδιά είναι τεράστια και θα πρέπει να τα προστατέψουμε ακόμη κι αν χρειάζεται να πέσουν κυβερνήσεις!
Του Πεζοπόρου
To Οδοιπορικό μου
- Εκλογική ανατροπή προ των πυλών
- Πίκρα...στην πόλη μας και όχι μόνο
- Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως & επανάσταση 1821
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...