e-Galatsi

σερφάροντας στο Γαλάτσι
  • Βρίσκεστε εδώ:  
  • Αρχική
  • Αρθρογραφία
  • Απόψεις

Πληροφοριακά Στοιχεία

Προς το τέλος του 2015 αθλητικοί και πολιτιστικοί φορείς μαζί με κάποιες(όχι όλες) δημοτικές παρατάξεις υποχρέωσαν τον διστακτικό στα όρια της άρνησης, δήμαρχο Γιώργο Μαρκόπουλο  να τεθεί επικεφαλής προκειμένου να ανοίξει ο χώρος και να χρησιμοποιηθεί  πέρα από όλα τα άλλα, κυρίως για τις ανάγκες των αθλητικών φορέων για κλειστούς χώρους άθλησης. 

Στη πορεία του χρόνου και αφού ο Δήμος Γαλατσίου καθάρισε τους χώρους και τους κατέστησε χρησιμοποιήσιμους, ο κος Δήμαρχος άρχισε τις διαπραγματεύσεις με την ΕΤΑΔ. Η κατάληξη των διαπραγματεύσεων με ποδοσφαιρικούς όρους ήταν "γκολ η ΕΤΑΔ, σέντρα ο κος Δήμαρχος."

Με βασική του φιλοσοφία την αγοραία εκδοχή, συμφώνησε στο μοίρασμα των εσόδων από την παραχώρηση των χώρων για εκδηλώσεις τρίτων και λησμόνησε να διεκδικήσει κάτι σταθερό.

Ο ένας βοηθητικός χώρος που αποτελείται από 4 ανεξάρτητα κλειστά έγινε στούντιο τηλεοπτικού σταθμού. Ο άλλος βοηθητικός χώρος που αφορά 2 κλειστά γυμναστήρια σαν αυτό του άλσους έγινε στούντιο άλλου τηλεοπτικού σταθμού.

Στην κύρια σάλα μπήκαν οι αθλητικοί φορείς εντελώς περιληπτικά με αποτέλεσμα  εκατοντάδες αθλητές και αθλήτριες για δυόμιση μήνες μέσα στο χειμώνα και μερικά σαββατοκύριακα το υπόλοιπο διάστημα να μην αθλούνται καθόλου ή να επιστρέφουν στα ακατάλληλα ανοιχτά.

Και όσο δεν θα υπάρξει σθεναρή διεκδίκηση για αποκλειστική χρήση από το Δήμο Γαλατσίου τουλάχιστον κάποιου από τα βοηθητικά γυμναστήρια, τόσο θα λιγοστεύει ο χρόνος άθλησης μέσα στο Παλαί . Και αυτό είναι σίγουρο αφού και η παραχώρηση σε ιδιώτες θα συνεχιστεί και διαρκώς θα διευρύνεται. Ο σημερινός Δήμαρχος  που διεκδικεί  την επανεκλογή στις επικείμενες εκλογές, θα υποσχεθεί πολλά ΘΑ. Με λίγα λόγια θα υποσχεθεί να πράξει αυτά που δεν έπραξε μέχρι τώρα. Δυστυχώς στο Γαλάτσι το εκλογικό σώμα στην πλειοψηφία του τα τελευταία χρόνια, επιλέγει Δημοτικές πλειοψηφίες που δεν έχουν τη διάθεση να συγκρουστούν διεκδικώντας τα αυτονόητα. Και στην περίπτωση του Παλαί η εξασφάλιση κλειστών χώρων άθλησης σε σταθερή βάση για τις ανάγκες της νεολαίας του Γαλατσίου και των αθλητικών φορέων είναι το αυτονόητο. 

 

                                                                                                                                               

Γιάννης Κατσώνης του Θανάση 

Πρώην Γενικός Γραμματέας Ένωσης Γαλατσίου

ΤΗΛ.   6936122335

Πληροφοριακά Στοιχεία

 

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

Την Καθαρά Δευτέρα  11/3 /19,στα υιοθετημένα,   η ΔΡΑΣΗ υποδέχθηκε 50 φίλους της,  <<> αδελφούς >> , από το Κιλκίς, σε μία λιτή γιορτή αδελφοποίησης  της με τον << Περιβαλλοντικό Σύλλογο Περιπατητών Κιλκίς>>.

Ήταν η επίσημη αδελφοποίηση δύο Συλλόγων που ξεκίνησε το 2015 με αφορμή το περιβαλλοντικό μνημόσυνο στον Κ. Καλεσάκη που η ΔΡΑΣΗ πραγματοποίησε στον ίδιο χώρο(υιοθετημένα), όπου ο επιστήθιος φίλος του Γ.Μούκας φύτεψε στο κέντρο της πλατείας των υιοθετημένων έναν πλάτανο  που, έκτοτε, αποτελεί σημείο αναφοράς.Τον φροντίζουν ,όπως κι όλο τον χώρο   ο δάσκαλος και ο μαθητής ,δηλαδή Στέλιος Μπακάλης και Δημήτρης Μπουλούτης  .

                  

Οι αδελφοί – επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν και  το εκκλησάκι μας, τον Αγ. Γεώργιο, ανεκτίμητη πολιτιστική κληρονομιά στην πόλη.
Άνοιξε την πόρτα του,  γι αυτούς , με μέριμνα του Ηλία Ανδριόπουλου. 

Για το κλίμα της γιορτής και τη σχέση που δημιουργήθηκε μεταξύ ανθρώπων ,άγνωστων μέχρι την στιγμή αυτή,ας μιλήσουν οι φωτογραφίες που τράβηξε ο Άρης Παπαδοκωστόπουλος .
Δεν ήταν μία κλασσική γιορτή με την γνωστή  προβολή και ειδοποιήσεις.
Είχε γίνει μία απλή ανακοίνωση με αποτέλεσμα να περάσουν από τον χώρο αρκετοί Γαλατσιώτες / σσες  και να εισπράξουν αυτό το όχι ``συνηθισμένο`` που η ΔΡΑΣΗ βρίσκει τρόπο και το προσφέρει. Δηλαδή απλότητα, ειλικρίνεια, σεβασμό στο περιβάλλον .

 

gemellaggio...
gemellaggio1 gemellaggio1
gemellaggio...
gemellaggio5 gemellaggio5
gemellaggio...
gemellaggio9 gemellaggio9
gemellaggio...
gemellaggio8 gemellaggio8
gemellaggio...
gemellaggio3 gemellaggio3
gemellaggio...
gemellaggio7 gemellaggio7
gemellaggio...
gemellaggio2 gemellaggio2
gemellaggio...
gemellaggio4 gemellaggio4
gemellaggio...
gemellaggio6 gemellaggio6

 

 

Διαβάστε περισσότερα του ιδίου

 

 

Πληροφοριακά Στοιχεία

 

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

Όταν με προσκαλούν σε ανοιχτές  συγκεντρώσεις γενικά ανταποκρίνομαι,χωρίς να με απασχολεί ιδιαίτερα το προφίλ του διοργανωτή. Προσέρχομαι, ακόμη και στις γενικές συγκεντρώσεις που διαβάζω στα έντυπα της πόλης, όταν το θέμα τους  αγγίζει τα ενδιαφέροντά μου. 


Μου αρκεί ότι στη <<πόλη του μονόλογου και της απουσίας κριτικής  >> κάποιος/κάποιοι αποφασίζουν να  προβάλλουν δημόσια τις απόψεις τους.
Δεν μου διαφεύγει,βέβαια,ότι ο έμπειρος διοργανωτής έχει το << πρώτο χέρι >>, ακόμη κι όταν  δέχεται  σκληρές ερωτήσεις.Ενσωματώνει στις επιδιώξεις του ακόμη και τις πιο αντιπολιτευτικές παρεμβάσεις.

Συνήθως, όταν προσέρχομαι με ενδιαφέρουν, κυρίως, οι πρώτες εντυπώσεις,η συμπεριφορά των προσερχόμενων και  η σχέση τους με τον διοργανωτή.Σ ένα βαθμό αντιλαμβάνεσαι την ειλικρίνεια και το βάθος των αισθημάτων κάτω από τις θορυβώδεις εκρήξεις ασπασμών και επιφωνημάτων( όταν βέβαια συμβαίνουν )

Στην  συγκέντρωση του Δήμαρχου στο ΠΑΛΑΙ, την περασμένη Κυριακή, θα πήγαινα,όχι βέβαια, για τον <<απολογισμό>>,γιατί πραγματικοί  απολογισμοί δεν  γίνονται με αυτό τον τρόπο. Απολογισμός μίας τετραετίας ,μπορούσε  να υπάρξει  μόνον εάν  στην πόλη υπήρχε συμμετοχή ( και συνεπώς γνώση ),εάν υπήρχε προπαίδεια δηλαδή ,βασικό στοιχείο της Δημοτικής πολιτικής ήταν ο εθισμός του Δημότη με τα ζητήματα της πόλης και  κατά τακτά ,τουλάχιστον,διαστήματα γίνονταν αντίστοιχες εκδηλώσεις. Ήταν, απλά, μία επιτυχημένη  προεκλογική συγκέντρωση ενός υποψήφιου Δήμαρχου από το πλεονεκτικό πόστο του εν ενεργεία Δήμαρχου.

Αν δεν είχα άλλη απασχόληση θα πήγαινα την Κυριακή στο ΠΑΛΑΙ , θα έβλεπα, θα οργιζόμουν ( μάλλον ) με τα ξεχειλίζοντα …αισθήματα συμπάθειας και σε λίγο θα έφευγα. Ποτέ δεν εξοικειώθηκα με το μέγα πλήθος και το μέγα πάθος συγκεντρώσεων ,όπως αυτή του Δήμαρχου ,όπως διάβασα και είδα στις φωτο…….Φαίνεται πώς είμαι μοναχικός τύπος…..

 

 

 

Διαβάστε περισσότερα του ιδίου

 

 

 

Πληροφοριακά Στοιχεία

Ο δήμος Γαλατσίου παρουσίασε πρόσφατα στην ιστοσελίδα του μια μελέτη του ΚΕΦιΜ (Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών «Μάρκος Δραγούμης») για την αποτελεσματικότητα των Δήμων της χώρας το 2017, θέλοντας να αναδείξει την αναγνώριση των επιδόσεων της Δημοτικής Αρχής σε πανελλήνιο επίπεδο, όπως μας λέει και ο τίτλος της σχετικής ανάρτησης.

Στην δημοσίευση αυτή ο δήμαρχος ισχυρίζεται ότι τα αποτελέσματα από την λειτουργία της Δημοτικής Αρχής είναι εντυπωσιακά σε τρεις κατηγορίες, στην συνολική αποτελεσματικότητα, στο κόστος λειτουργίας ανά κάτοικο και στα ανταποδοτικά τέλη ανά κάτοικο.

Αν όμως ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στο πλήρες κείμενο της μελέτης θα διαπιστώσουμε ότι η εικόνα που σχηματίζεται για όλους τους δήμους της χώρας είναι μάλλον αρνητική, καθώς κανείς δεν βαθμολογείται με περισσότερες από 62,50 μονάδες με άριστα το 100.

Για τον δήμο μας όμως το 51,9% που συγκεντρώνει, σε συνδυασμό με την ανάλυση των επιμέρους δεικτών, αποδεικνύει με στοιχεία ότι κατά την τετραετία που πέρασε, το έργο της Δημοτικής Αρχής δεν ήταν αυτό που παρουσιάζει η ανακοίνωση του δήμου.

Ας δούμε αναλυτικά τα στοιχεία της μελέτης που αφορούν τον δήμο Γαλατσίου.

• Συνολική κατάταξη : ο δήμος είναι πολύ κάτω από την δέκατη θέση και ανεβαίνει στην όγδοη στην υποκατηγορία των μεγάλων αστικών δήμων με βαθμολογία 51,45%, δηλαδή ελάχιστα πάνω από την βάση.

• Οικονομική Διαχείριση : στο σημαντικότερο κομμάτι της έρευνας ο δήμος μας δεν εμφανίζεται στην πρώτη δεκάδα των μεγάλων αστικών δήμων, καθώς έχει βαθμολογηθεί με λιγότερο από 38,70 στα 70, δηλαδή και εδώ ελάχιστα πάνω, ίσως και κάτω από την βάση.

• Συνολικό κόστος λειτουργίας : το Γαλάτσι βρίσκεται στην τέταρτη θέση των μεγάλων αστικών δήμων με σύνολο δαπανών 246€ ανά κάτοικο. Αυτό μεν αποδεικνύει ότι η λειτουργία της Δημοτικής Αρχής είναι η τέταρτη φθηνότερη μεταξύ των μεγάλων αστικών δήμων, αλλά δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση, απόδειξη της επαρκούς ικανοποίησης των αναγκών των δημοτών του.

• Γενική εκτέλεση του προϋπολογισμού : ο δήμος βρίσκεται εκτός δεκάδας, παρουσιάζοντας απόκλιση μεγαλύτερη του 30% μεταξύ προϋπολογισμού και ισολογισμού, στοιχείο που μαζί με άλλα, εξηγεί και την δημιουργία των «πλεονασμάτων» για τα οποία είναι τόσο περήφανος ο δήμαρχος.

• Απόκλιση μεταξύ προϋπολογισμού και ισολογισμού για το μισθολογικό κόστος : ο δείκτης είναι εκτός δεκάδας των μεγάλων αστικών δήμων με ποσοστό μικρότερο του 21%. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα, αυτό είναι το μόνο θετικό στοιχείο που παρουσιάζει η μελέτη για τον δήμο μας, καθώς δείχνει ότι μπορεί να προϋπολογίσει σωστά το συνολικό κόστος απασχόλησης και δεν δημιουργεί μη επαρκώς αιτιολογημένες υπερβάσεις κατά την διάρκεια του έτους.

• Απόκλιση μεταξύ προϋπολογισμού και ισολογισμού για τις επενδυτικές δαπάνες : ο δήμος εμφανίζει ποσοστό μεγαλύτερο του 71%. Αυτό σημαίνει ότι τα περισσότερα από τα έργα που εντάσσονται στους προϋπολογισμούς του δήμου δεν υλοποιούνται σύμφωνα με τον προγραμματισμό ή δεν εκτελούνται ποτέ.

• Δείκτης κόστους προσωπικού ως προς τις συνολικές δαπάνες : είναι εκτός δεκάδας των μεγάλων αστικών δήμων και μεγαλύτερος από 34%, στοιχείο που δείχνει χαμηλή παραγωγικότητα και αδυναμία πλήρους αξιοποίησης του διαθέσιμου ανθρώπινου δυναμικού.

• Δείκτης επενδυτικών δαπανών : ο δείκτης επενδύσεων σε υποδομές, δρόμους, πεζοδρόμια, πάρκα κλπ ως προς τις συνολικές δαπάνες είναι μικρότερος από 13%, στοιχείο που επιβεβαιώνει απόλυτα την ανυπαρξία εκτέλεσης ουσιαστικών έργων υποδομής με ίδια κεφάλαια τα τέσσερα τελευταία χρόνια.

• Ανταποδοτικά τέλη : η μέση επιβάρυνση κάθε κατοίκου του Γαλατσίου είναι για το 2017 68€ και κατατάσσει το Γαλάτσι στην όγδοη θέση μεταξύ των μεγάλων αστικών δήμων. Αν συνυπολογίσουμε ότι δεν έχει γίνει καμιά προσπάθεια για την ορθολογική και περιβαλλοντικά φιλική διαχείριση των απορριμμάτων, το κόστος αυτό θεωρείται εξαιρετικά υψηλό.

• Δείκτης λειτουργίας συσσιτίων και σχολικών γευμάτων : σε μια λειτουργία βαρύνουσας σημασίας σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, ο δήμος Γαλατσίου δεν έχει παρουσιάσει καμιά δραστηριότητα, με αποτέλεσμα να μην αναφέρεται στους βαθμολογούμενους δήμους της μελέτης.

Το πλήρες κείμενο της μελέτης είναι διαθέσιμο στην διεύθυνση : http://www.myota.gr/wp-content/uploads/2019/01/epidoseisdimon-1.pdf

 

Κοσμάς Παυλίδης

Αναλυτής Συστημάτων

 

 

Πληροφοριακά Στοιχεία

Ο ερχομός της μεταπολίτευσης τον Ιούλιο του 1974, με βρήκε πιτσιρικά 16αρη που δούλευα για να βγάλω το χαρτζιλίκι μου στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Δούλευα στο πάρκινγκ, έλεγχα δηλαδή αν τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα είχαν πληρώσει στα παρκόμετρα που ήσαν προγραμματισμένα με την ώρα.  Όσα αυτοκίνητα είχαν παρκάρει και δεν είχαν βάλει χρήματα στον κερματοδέκτη, ή είχαν βάλει αλλά είχαν ξεπεράσει την χρονική διάρκεια, έβγαζα το μπλοκάκι -όπως οι τροχαίοι καλή ώρα- κι άφηνα στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου την κλήση με το ποσό που έπρεπε να πληρωθεί. Ο οδηγός του αυτοκινήτου, σαν έβλεπε την κλήση όταν πήγαινε σ’ αυτό, περνούσε από το γραφείο ελέγχου του πάρκινγκ, πλήρωνε και πήγαινε στη δουλειά του. Αυτή ήταν μία πολύ καλή δουλειά, αποδοτική για το αφεντικό της, αλλά κι εμείς κερδίζαμε καλά χρήματα.

Σε κάθε βάρδια -γιατί η επιχείρηση λειτουργούσε σε 24ωρη βάση- κάποιος υπεύθυνος περνούσε από κάθε παρκόμετρο, το ξεκλείδωνε και το άδειαζε από τα πολλά κέρματα. Άπειρο χρήμα έρεε και η επιχείρηση ήταν ικανοποιημένη. Καθαρή δουλειά για τον πλειοδότη που κατάφερνε καί κέρδιζε την δημοπρασία. Τότε, κυκλοφορούσε πολύς κόσμος μέσα κι έξω από το αεροδρόμιο, ειδικά έξω από αυτό υπήρχαν εστιατόρια, καφέ, δύο περίπτερα αν θυμάμαι καλά έκ των οποίων το ένα στεγασμένο στο κτίριο που βρισκόταν το ταχυδρομείο και η αστυνομία. Χρυσές δουλειές γιά όλους.

Η Ολυμπιακή ήταν στα πολύ επάνω της, οι πέντε κύκλοι της δέσποζαν και προκαλούσαν ρίγη συγκίνησης σε όποιον έβλεπε τ’ αεροπλάνα της ν’ απογειώνονται ή να προσγειώνονται. Ο «εθνικός αερομεταφορέας» ήταν στις καρδιές όλων, ειδικότερα δε σε όσους εργάζονταν σε αυτόν και απολάμβαναν πληθώρα προνομίων.  Τα προνόμια ξεκινούσαν από το δωρεάν σχεδόν φαγητό (ελάχιστη χρέωση), δωρεάν μετακινήσεις από και προς το αεροδρόμιο, δωρεάν ταξίδια, επίδομα στολών, και φυσικά ζηλευτοί μισθοί –και όλα αυτά και πόσα που δεν ξέρω- σε ένα κοσμοπολίτικο περιβάλλον. Μπορεί η Ολυμπιακή να ήταν πάντα ζημιογόνος για το δημόσιο σαν επιχείρηση, αλλά το πρεστίζ πληρώνεται ακριβά. Γιατί και επί Ωνάση, οικονομικά μέσα ήταν αλλά και η χούντα πλάτη έβαζε όπως και οι μετέπειτα εθνικές κυβερνήσεις που στο όνομα της κέρδισαν χιλιάδες ψηφοφόρους.

Εκείνο τον Ιούλιο του 1974 πολλά θαυμαστά πράγματα έγιναν στο αεροδρόμιο.  Μόλις είχε πέσει η χούντα και υπήρχε στην ατμόσφαιρα μία ευφορία, η αλλαγή που ερχόταν έκανε τους χουντικούς να αναζητήσουν πολιτική στέγη στο νέο πολιτικό τοπίο που άρχισε να δημιουργείται. Και κάπως έτσι άρχισε η Ελλάδα την καινούρια πορεία της, την μεταπολιτευτική όπως χαριτωμένα λέγεται και συγκινείσαι.

Χιλιάδες κόσμου είχαν κατακλύσει το αεροδρόμιο όταν εμφανίστηκε στην πόρτα του αεροπλάνου ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Τόσα χρόνια στην εξορία, ο νόστος της πατρίδας είχε γίνει σαράκι που του έτρωγε τα σωθικά, αλλά σαν πάτησε πάλι στα ιερά χώματα, βρήκε αμέσως το χρώμα του και το πεδίο ήταν ελεύθερο για να χαράξει την νέα πορεία του έθνους που σήμερα βλέπουμε ξεκάθαρα τα αποτελέσματά της. Χιλιάδες κόσμου υποδέχτηκαν επίσης τον Ανδρέα Παπανδρέου, εκείνον τον σούπερ οικονομολόγο που τίναξε στον αέρα την οικονομία και έδωσε επιστημονική χροιά στην κλοπή. Δάκρυσε όμως ο κόσμος και με την έλευση του Χαρίλαου Φλωράκη και τα σφυροδρέπανα σκέπασαν από την χαρά τους την Αττική γη.

Πλάκα δεν έχουν όλα αυτά; Μήπως σου κακοφαίνονται φίλε που τα γράφω; Κι εσύ δεν ήσουν ένας από αυτούς που σήκωσες την κομματική όποια σημαία; Για την Δημοκρατία, την Ελευθερία, την Παιδεία και πόσα ακόμα που παπαγάλιζες δίχως να τα κατανοείς; Εσύ δεν ήσουν φίλε που από χουντικός έγινες σε μία νύχτα αντιστασιακός; Εσύ, που από τσιράκι της χούντας έγινες πρασινοφρουρός;

Εκείνο το καλοκαίρι που δούλεψα στο αεροδρόμιο, ήταν πλούσιο σε εμπειρίες. Για πρώτη φορά αντίκρισα τον Έλληνα μαζάνθρωπο σε τέτοια έκταση -τον είχα πρώτο-συναντήσει στην εξέγερση του Πολυτεχνείου αλλά από τα όρια της λεωφόρου Αλεξάνδρας την προηγούμενη χρονιά- και για πρώτη φορά άρχισε να με απασχολεί η  αγελαία συμπεριφορά του. Ποιά ανάγκη έκανε τόσες χιλιάδες κόσμου να πάνε στο αεροδρόμιο και να αποθεώσουν μετριότητες που εισέρρεαν από το εξωτερικό; από την  «βάρβαρη εξορία;». Οι μάζες, αδύναμες όντως πνευματικά, αναζητούν αρχηγούς για να τις καθοδηγήσουν, ανίκανες να πορευθούν στη ζωή με τις δικές τους δυνάμεις, γίνονται μέλη κομμάτων για να αποκτήσουν μία ταυτότητα, γιατί φοβούνται να μείνουν έξω από την ομάδα, γιατί διακαώς θέλουν να έχουν πρόσβαση στην εξουσία. Και εξουσία απόκτησαν όλα τα κόμματα ανεξάρτητα από το τι ποσοστά λάμβαναν στις εκλογικές αναμετρήσεις. Και αναλογικά με τα ποσοστά του κάθε κόμμα, εκπροσωπήθηκε ανάλογα στον δημόσιο βίο με τους δικούς του ανθρώπους. Μια Ελλάδα, μια ατελείωτη διαίρεση, παντού οι καλοί και οι κακοί, συνέχιζαν τον εμφύλιο από διαφορετικές ατραπούς. Στην χούντα εμφανίστηκε ο υπερπατριώτης, αυτός ο «ηθικός» από πάσης απόψεως Έλληνας, στην μεταπολιτευτική πατρίδα εμφανίστηκε ο κομματόφρων, το πιστό σκυλί της εξουσίας, ο νέο-ιδεολόγος με τους αγώνες του και την δική του σημαία. Παντού σημαίες, όλων των αποχρώσεων της ίριδας, παντού λάβαρα περήφανα, και πίσω τους μυριάδες πρόβατα με ψήφους. Ένας τεράστιος κουβάς με περιττώματα απέκτησε αίγλη.

 

Γράφει

Ο Πεζοπόρος 

 

 

 

 

 

Πληροφοριακά Στοιχεία

Χρόνια πολλά, άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο,μαζί έχουμε δώσει αγώνες για  τα σχολεία, το ΠΑΛΑΙ,τον Δήμο, την κοινωνία…. 

Αγώνες που τους δώσαμε με ήθος, με συναδελφικότητα και αριστερό φρόνημα. Πρότυπο και οδηγός  αυτών των αγώνων  αποτελούσε, η πρόωρα αποδημήσασα, σπουδαία φίλη,  Ειρήνη Αστήθα. Αρκετοί ,τότε,είμαστε στον  μικρό Συνασπισμό. Τώρα,  είσαστε στον ΣΥΡΙΖΑ ,μεγάλο κυβερνητικό κόμμα (δεν σπεύδω να πω συστημικό κόμμα ) που επιμένει ότι είναι αριστερό κόμμα.
Αν είναι έτσι, θα περίμενε κανένας,εκεί που τουλάχιστον μπορούσε, όπως στην << Περιφέρεια Αττικής >>, θα διακρίνονταν, στοιχεία έστω, μίας αριστερής πολιτικής.

Δυστυχώς, τέτοια στοιχεία ,εμείς οι Γαλατσιώτες,δεν διακρίναμε στην πολιτική της κας  Δούρου. Αυτό που είδαμε ήταν, συνεννόηση Δούρου – Μαρκόπουλου και χρηματοδότηση ορισμένων έργων της πρώτης προς τον δεύτερο.Μέχρι εκεί και τίποτα παραπέρα. Η κοινωνία απούσα. Καμία αύρα αριστερή.
Αυτή την πολιτική την άκουσα να επιβραβεύεται σε πρόσφατη συγκέντρωση της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ στο ΚΑΜΙΝΙ. 
Όμως, ας αγνοήσουμε  την κα Δούρου και ας ενσκύψουμε  στα  "δικά"  μας.

Φίλοι μου,έτσι εννοούσαμε την αριστερά στους κοινούς μας αγώνες,’όταν με την ` συντονιστική επιτροπή όλων των σχολείων της Γκράβας ``τρέχαμε στους Υπουργούς και  στον Μ.Μπαλτά( Διοικητή του Ο.Σ.Κ. ) και  τελικά επιβάλλαμε το πιλοτικό πρόγραμμα,ύψους 1,2 δις δραχμών (άλλαξε το τοπίο στην  Γκράβα) ;

Ξεχάσατε ότι φθάνοντας  μέχρι τα ‘άδυτα `` του ΟΣΚ ( τεχνικό συμβούλιο ) ,δεν εξασφαλίσαμε μόνον την έγκριση της πστωσης , αλλά ταυτόχρονα και την διαφάνεια, μέσα από την συμμετοχή της κοινωνίας ( οι εργολάβοι αναφέρονταν και στην<< συντονιστική >>με την  συναίνεση-προτροπή   του κ.Μπαλτά ).

Σημειώστε ότι τότε δεν είχαμε αριστερή κυβέρνηση , όμως, ο Μ. Μπαλτάς λειτουργούσε ως αριστερός,χάρις και στην δική μας αριστερή αντίληψη-πρακτική.Πάμε στο ΠΑΛΑΙ.Μαζί δεν  αγωνιζόμαστε το ΠΑΛΑΙ να γινει `` κυψέλη αθλητισμού πολιτισμού για την νεολαία της πόλης – περιοχής; ``

Προηγήθηκε  η προσφυγή στο ΣτΕ,και στην συνέχεια μαζί στήσαμε,το 2002 ,την << Συντονιστική επιτροπή φορέων και πολιτών Γαλατσίου και  Ε'  Δημοτικής Κοινότητας του Δ.Αθηναίων  >> ( Οι ολυμπιακοί αγώνες έγιναν το 2004 ).  Γνωρίζετε, συνεπώς,  από πρώτο χέρι, ποιΟς  ήταν ο ρόλος της  ``Περιφέρειας Αττικής ``  στο κορυφαίο για την πόλη  θέμα  και πόσο η πολιτική της ( Περιφέρειας) είναι υπεύθυνη για την  "λύση"  που έχει δοθεί και την   αδρανοποίηση  της επιτροπής. Αυτό που συμβαίνει σήμερα στο << ΠΑΛΑΙ >> έχει καμία σχέση με την  διάφανη διαχείριση;

Διερωτάται κανένας, πόσο αριστερό χρώμα μπορεί να έχει ένας συνδυασμός στο Γαλάτσι,όταν προβάλλει  το επιχείρημα <<τα πράγματα πήγαν σχετικά καλά , μιας και η Δούρου έδωσε λεφτά στον Μαρκόπουλο και γίνανε έργα>> και ότι  η λύση που δόθηκε στο ΠΑΛΑΙ  είναι καλή !!. 

Κατακλείδα : Η παλεύεις με πυξίδα μία όσο γίνεται αριστερή πολιτική, ή αντιγράφεις τις πολιτικές και τις πρακτικές  των προκατόχων σου. Κι όταν κάνεις  το δεύτερο ,έχεις πάψει να είσαι αριστερός.Είσαι απλά ένας καλός άνθρωπος που δεν είναι και λίγο. Πρέπει,όμως να αφαιρέσεις την ετικέτα  "αριστερά ". Γιατί αριστερά σημαίνει διαφάνεια,διάλογος,συμμετοχή του πολίτη και ρίξεις με κατεστημένες νοοτροπίες – αντιλήψεις .

 

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

 

Διαβάστε περισσότερα του ιδίου

 

 

 

 

 

 

Πληροφοριακά Στοιχεία

Μετά το Κερατσίνι – Δραπετσώνα, ήρθε η ώρα της Χαλκίδας.
Ποιoς δεν έχει περάσει από την Χαλκίδα,ποιος όμως ξέρει αυτή την φωτεινή πόλη; Οι κυρίες της ομάδας λόγου και τέχνης της ΔΡΑΣΗΣ, ανέλαβαν την ευθύνη να μας την γνωρίσουν.
Κυριακάτικος περίπατος,λοιπόν,την Κυριακή 2/12/18 στην Χαλκίδα !
Τι κερδίσαμε;Πέραν της γνωστής απλότητας,συναδελφικότητας και ειλικρίνειας που χαρακτηρίζει όλες τις εκφράσεις της ΔΡΑΣΗΣ:

  •  Μουσείο <Αρέθουσα >                                                                                                                                          
  • Κάστρο Καράμπαμπα και την έκθεση `` Σπαράγματα μίας πόλης``                                                                                                   
  • Αναφορά στη ζωή και στο έργο του Σκαρίμπα μπροστά στον τάφο του           
  • Πανοραμικός καφές στο `` Τουριστικό`` με την πόλη στα πόδια μας                                                                 
  • Ι.Ν.Αγ.Παρασκευής                                                                                                                                                        
  • Tζαμί Εμίρ Ζαδέ  ( λειτουργεί ως πολιτιστικό κέντρο)                                                                                                           -
  • Παλαιά συρταρωτή γέφυρα ( ιστορική αναφορά και επεξήγηση του παλιρροικού  φαινόμενου από τον πιο κατάλληλο άνθρωπο τον καπετάνιο Πάνο Συκιώτη
  • Φαγητό και χαλάρωση  στου `` Στουραίτη ``                                                                                                    
  • Περίπατος στο Λευκαντί       

                                                                                                                                 
Και με γεμάτη την ψυχή, στις 7 μ.μ. είχαμε γυρίσει στο Γαλάτσι,αφού προλάβαμε να ακούσουμε επιλεγμένη μουσική –τραγούδια ,να πούμε κανα δυό ανέκδοτα και να κάνουμε  μερικές ενδιαφέρουσες αναφορές.
Στα θετικά του περiπάτου καταγράφηκε η γνωριμία μας με τον k.Γιάννη Στέρπη  που  χάρις στην πρόθυμη παρουσία του και την διάθεσή του να μας γνωρίσει την πόλη κατακτήσαμε έναν ακόμη σπουδαίο Κυριακάτικο περίπατο που θα θυμόμαστε 

 

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

 

Διαβάστε περισσότερα του ιδίου

 

 

 

Πληροφοριακά Στοιχεία

                                          

Δεν  έφθανε η μόνιμη παραχώρηση στους Σκάι κ.λ.π.των δύο σπουδαίων αιθουσών .Ήρθε και η καταιγιστική διαφήμιση των εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται στο ΠΑΛΑΙ, που έχουν κάνει το Γαλάτσι σημείο πανελλαδικής αναφοράς.Περνάει η αίσθηση ότι η πόλη μας έχει …προκόψει πολιτιστικά .Τα επιτυγχάνει αυτά η διαφήμιση.
Ορισμένα μόνον ερωτήματα :

- Ο ηχοφωτιστικός και λοιπός εξοπλισμός ( καθίσματα κ.λ.π. ) στη μεγάλη σάλα θα φύγουν από το χώρο, όταν τελειώσει αυτός ο κύκλος των εκδηλώσεων;

- Αληθεύει ότι ο εξοπλισμός και  οι τεχνικοί που έστησαν την εγκατάσταση ( ριζική ανακαίνιση  του χώρου) ήταν εισαγόμενοι;

- Μήπως οι επιχειρηματίες ήρθαν για να μείνουν;

- Πόσοι Γαλατσιώτες –γαλατσιώτισες, δούλεψαν τις ημέρες αυτές στο ΠΑΛΑΙ ( έστω σαν παρκαδόροι); Τι έκανε ο Δήμος προς τούτο;

- Ο ρόλος,η συμμετοχή του Δήμου στα έσοδα μήπως εξαντλείται στην προσφορά καθαριότητας των χώρων με ανοιχτό το θέμα της δαπάνης του ηλεκτρικού ρεύματος;

- Ποιος και με τι όρους έχει υπογράψει την σύμβαση παραχώρησης των εγκαταστάσεων; Η  Ε.Τ.Α.Δ.; Ποιος ο ρόλος του Δήμου;

- Στην πόλη της αφωνίας,οι αθλητικοί σύλλογοι που έκαναν χρήση του  χώρου των εκδηλώσεων , πως αντιμετωπίζουν την κατάσταση;   Δεν ακούσαμε κάτι σχετικό με τις        "ωραίες"  προηγούμενες κουβέντες των αθλητικών παραγόντων,ορισμένοι από τους οποίους  φιλοδοξούν να σώσουν την πόλη και πάλιν (!)… χάριν της νεότητας! 

- Ο περιαύλιος πράσινος χώρος μήπως πρέπει να θεωρηθεί `` προστατευόμενος``;

- Τι αισθήματα προκαλεί σε ``ταγούς`` και σε ``αιρετούς``,συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης,  ο βανδαλισμός του με την μετατροπή του σε άναρχο  γκαράζ Ι.Χ. αυτοκινήτων και σκουπιδιάρικών; 

- Το "νεκροταφείο " αυτοκινήτων και μηχανών (σε άλλη πλευρά), σε ποια λογική και σε ποια αισθητική υπακούει; Το μικρό κακό  τώρα, αν αφεθεί θα γίνει μεγαλύτερο.
Έτσι πραγματοποιούνται τα οικολογικά ανομήματα : σιγά – σιγά και με πολύ   `` λογική ``

-Αν αυτά γίνονται ερήμην του Δήμου ( πολύ απίθανο ) τι είδους αντίδραση έχει προβάλλει ο Δήμαρχος και Δημοτικό Συμβούλιο; Πότε και με ποιό τρόπο ενημέρωσαν τους πολίτες; Ούτε κουβέντα από τους ``περί τον πολιτισμό`` περισπούδαστους παράγοντες της πόλης. Τέλος,στην  πόλη του αυτοκινήτου, η ασήμαντη πρόνοια για τον πεζό ( άσπρες διαγραμμίσεις)   που παντού έχουν χάσει το χρώμα τους, μήπως πρέπει να…ασπρίσουν; 

 

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

 

Διαβάστε περισσότερα του ιδίου

 

 

 

 

Πληροφοριακά Στοιχεία

Αρχές Ιουνίου 2010 σε μία κααφετέρια στο Ψυχικό.                                                               

Η δαιμόνια Ελένη Ηλία της ομάδας Λόγου και Τέχνης  της ΔΡΑΣΗΣ, μαζί με τις αχώριστες της ομάδας Δέσποινα Κουτσίκου και Ρίτσα Βινιεράτου, έχουν κλείσει ραντεβού  σε καφετέρια στο Ψυχικό με τον Μάνο Ελευθερίου,  τον ποιητή,τον στιχουργό,τον πεζογράφο.Κι εγώ μαζί τους, δυσφορώντας .
Ξεπροβάλλει κάποια στιγμή ένας σκυφτός άνθρωπος που δεν σε προδιαθέτει για  πολλά – πολλά .Χρειάστηκε να τραβήξει αρκετά η συζήτηση, για να δώσει την συγκατάθεσή του να ανεβάσουμε το έργο του στο καλοκαιρινό φεστιβάλ του Δήμου Γαλατσίου της χρονιάς του 2010.  Η συζήτηση κύλησε  επίπεδη ,χωρίς σχήματα και μεγάλες κουβέντες.

Η  προετοιμασία της εκδήλωσης  "Αναφορά στον Μάνο Ελευθερίου" προχώρησε με αμφίβολη την συμμετοχή του.Κι όμως, την Δευτέρα 28/6/10 , νάτος ο ίδιος ο Μάνος Ελευθερίου ,νωρίς – νωρίς, καταφθάνει στο Γαλάτσι ,συνοδευόμενος από την αδελφή του, την Λιλή ζωγράφου. Τον υποδεχθήκαμε  και ήπιαμε καφέ στην  "Αλέα" , μέσα στο Άλσος.
Ήταν ένας άλλος άνθρωπος,βατός ,προσηνής,γλυκός. Τον αναγνώρισαν αρκετοί νεαροί μουσικοί και ζήτησαν την συμβουλή του για το πώς  πρέπει να πορευτούν στο μέλλον τους. Την ορισμένη ώρα ανεβήκαμε στο θεατράκι της πόλης. Τον ανήγγειλε η Ελένη,τον προσφώνησα κι εγώ αναφερόμενος σε λόγια των έργων του:

"……Κύριε Μ.Ελευθερίου,σ  αυτόν τον άρρωστο αιώνα που ζούμε,που τρέχει χωρίς υπερηφάνεια,που είναι  `` άλλων τα καράβια κι άλλων τα λιμάνια `` εμείς καταφεύγουμε στην βιωματική και κοινωνική διάσταση του έργου σας ,μελοποιημένου και μη,και μέσα απ αυτό απογειωνόμαστε, ταξιδεύουμε, φανταζόμαστε, αγαπάμε, κλαίμε,τραγουδάμε, εκφραζόμαστε και ανασφαλείς και αβέβαιοι, ανταμώνουμε τις ρίζες μας, αντέχουμε, γινόμαστε αισιόδοξοι  για να ξανάρθει η δημιουργική ελπίδα……… "

Έδειχνε να το απολαμβάνει.Παρότι δεν το συνήθιζε,σηκώθηκε ,δέχθηκε  το μικρόφωνο,χαιρέτησε και είπε  κουβέντες μεστές ,χωρίς όμως στόμφο.

Δεν κατάλαβα να ζήταγε κάτι περισσότερο ο Μάνος Ελευθερίου εκείνη την βραδιά. Έδειχνε ικανοποιημένος.Δέχθηκε και μας ακολούθησε στο green patrk, μετά την παράσταση,όπου  στο μέσο μίας μεγάλης παρέας της ΔΡΑΣΗΣ ,δοκίμασε επιλεκτικά τους μεζέδες που παραγγείλαμε.  Εγώ,όμως, ήμουν οργισμένος.Ο τεράστιος Μάνος Ελευθερίου ,που τον τραγουδάει όλη η Ελλάδα, που, τον προσκαλούν,ανά την Ελλάδα και αδυνατεί,  να έχει έρθει στο Γαλάτσι και το επίσημο Γαλάτσι να απουσιάζει εξοργιστικά.
ΝΑΙ την ημέρα αυτή που η πόλη απένεμε την οφειλόμενη τιμή στον καταξιωμένο στην συνείδηση του λαού, ποητή των `` μελλουσών γενεών``,η τότε Δημοτική αρχή είχε ορίσει Δημοτικό Συμβούλιο!! Και να φανταστεί κανείς ότι η εκδήλωση  αυτή είχε ενταχθεί στο  "Πολιτιστικό καλοκαίρι του Δήμου"  !!.
Ο μόνος που ένιωσε την ανάγκη  να απολογηθεί γι αυτή την… απρέπεια, ήταν ο συμπαθέστατος  φίλος και μέλος  της ΔΡΑΣΗΣ και της θεατρικής ομάδας της,  Θανάσης Μπούρας (του οφείλουμε ένα πολιτικό μνημόσυνο).

Στο προσκλητήριο τιμής στον Μάνο Ελευθερίου είχαν,προθύμως, προστρέξει ο Ν.Τάγκας με το συγκρότημά του, οι ηθοποιοί Βίκυ Κολτσίδα και Γιάννης Σταματίου,η τραγουδίστρια Καλλιόπη Βέτα,ο συνθέτης Γ. Ιωάννου και τα  `` παιδιά`` της ΔΡΑΣΗΣ, Ναταλία Ηλία και Αλέξανδρος Πενταράς.

 Παραθέτω ορισμένα τραγούδια που ακούστηκαν:
`` Παραπονεμένα λόγια``,`` Μες τα βιβλία της αγάπης ``  `` Κάπου υπάρχει ένα νησί``  `` Που πηγαίνεις που πηγαίνω`` ``Ποιος τη ζωή μου ``  ``Ζούμε αλλού ``  ``Κάτω απ τη μαρκίζα ``  ``Άλλος για Χίο τράβηξε ..`` `` Η σούστα ``  `` Οι ελεύθεροι κι ωραίοι ``  ``Του κάτω κόσμου τα πουλιά``   `` Μαλαματένια λόγια ``  `` Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες " ``Στα χρόνια της υπομονής ```` ο τραίνο φεύγει στις οκτώ ``

Σημείωση: Το άρθρο γράφεται , κάτω από το βάρος της πρόσφατης απώλειάς του και τις παντοειδείς,ανά την Ελλάδα,  αναφορές στο έργο του. 

 

 

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

 

Διαβάστε περισσότερα του ιδίου

 

 

 

 

Πληροφοριακά Στοιχεία

Γράφουν "Ο Πεζοπόρος"

Το γραφείο μου στο σπίτι, είναι ένα κλασικό ξυλόγλυπτο αριστούργημα καρυδιάς. Γύρω μου, οι βιβλιοθήκες έχουν καλύψει σχεδόν και τους τέσσερις τοίχους του μεγάλου δωματίου, κι αφήνουν ένα κενό – εκεί που υπάρχει το τζάκι. Γύρω από το τζάκι υπάρχει το σαλόνι μου. Τα αναμμένα κεριά δίνουν απόκοσμη έκφραση στα σκληρά χαρακτηριστικά του προσώπου μου που η υποκρισία μου τα μαλακώνει όταν βρίσκομαι μπροστά στο ακροατήριο.

Σε αυτό κάθομαι τώρα και η σκέψη μου επιστρέφει στο παρελθόν.   

 Στο σχολείο θυμάμαι, ήθελα πάντα να ξεχωρίζω και η προσοχή των συμμαθητών μου να είναι πάνω μου, γι’ αυτό δημιουργούσα συνεχώς προβλήματα. Ήμουν αλαζόνας, ήμουν εκκεντρικός, πολλές φορές ένιωθα τις μεγάλες διαφορές που είχα εγώ με όλους εκείνους τους συμμαθητές μου. Στο τέλος, κατάφερνα και γινόμουν ο αρχηγός. Μερικοί με αποκαλούσαν φαφλατά. Αυτό όμως δεν το ανεχόμουν (αν και το δεχόμουν σιωπηλά) και επειδή πάντα ήθελα να εντυπωσιάζω έβαλα σαν σκοπό να γίνω ρήτορας.

Διάβαζα επί παντός επιστητού.  Έχω διαβάσει τους περισσότερους σοφούς (αρχαίους και σύγχρονους)  που μιλάνε για ελευθερία, δικαιοσύνη, δημοκρατία και για τις υπόλοιπες αρετές που πρέπει να έχει ένας άνθρωπος - και επειδή δεν μπορούσα να τους κατανοήσω υποβάθμιζα τα νοήματα τους και τους ερμήνευα με βάση το συμφέρον και τις προκαταλήψεις μου.

Έτσι τα κατάφερα και έγινα  αυθεντία. Αυθεντία ονομάζω το μέτρο της άγνοιάς μου. Και άγνοια υπάρχει σε όλα τα πεδία (επιστημονικό, θεολογικό, κοινωνικό, πολιτικό), και αυτή την άγνοια συμπληρώνω με αυθαίρετα συμπεράσματα και δόγματα. Κατάφερα να γίνω ο παγκόσμιος μεταλλάκτης. Μετέτρεπα όλο τον ανθρώπινο φόβο σε ελπίδα για μια ιδανική κοινωνία (σ’ αυτόν ή τον άλλο κόσμο) χωρίς βία, ενώ εγώ εξακολουθούσα να είμαι βίαιος.  Το ακροατήριο που ήταν γεμάτο φόβο (όπως και εγώ) προσπαθούσε να  καλύψει το κενό μέσα από τις θεωρίες μου που θα έδιναν τέλος στις ανασφάλειες και στις αγωνίες τους.

 

Με την πάροδο του χρόνου η ματαιοδοξία μου μεγάλωνε. Απόκτησα τον σεβασμό  της κοινωνίας. Όταν βρίσκομαι ανάμεσά της, στον δρόμο, σε ένα αμφιθέατρο, σε ένα γκαλά, σε μια εκκλησία, σε μια συγκέντρωση ανθρώπων της τέχνης και των γραμμάτων, στον οποιονδήποτε ναό της σκέψης, με κοιτάζουν με δέος, και πολλές φορές έχω ακούσει να σιγοψιθυρίζουν: «Να ο διανοούμενος». Ήθελα να είμαι παντού αναγνωρίσιμος και όλοι να με θαυμάζουν. Αυτό το κατάφερα μάλλον εύκολα διαπιστώνοντας ότι οι άνθρωποι στο πέρασμα μου χαμήλωναν το κεφάλι τους και με χαιρετούσαν με σεβασμό. Είχα γίνει το μέτρο της μειονεξίας τους.

… Περιμένοντας την επόμενη διάλεξη κάνω την αυτοκριτική μου. Θα έλθει μια ομάδα ανθρώπων να πάρουν από την γνώση μου.

Το αγαπημένο μου θέμα διάλεξης είναι για τη ζωή και το νόημά της. Αγνοώντας ότι η σκέψη είναι υποσύνολο της ζωής, αγωνιζόμουν μάταια μέσω αυτής να δώσω απαντήσεις. Παρατηρώ ότι ο τρόπος που η σκέψη την ερμηνεύει λόγω του περιορισμού της είναι λάθος. Στηρίζεται σε θεολογικές, φιλοσοφικές και επιστημονικές απόψεις και δημιουργεί πλάνες. Και πάνω σ’ αυτές τις πλάνες βασίζω την αυθεντία μου, μετατρέποντας με τη ρητορική μου τέχνη τη Γνώμη μου σε γνώση σας.  Όσο μεγαλύτερη είναι η άγνοια μου όσο και η εντύπωση που θέλω να δημιουργήσω, τόσο περισσότερο χρησιμοποιώ πομπώδεις εκφράσεις, ασαφή νοήματα και αφηρημένες έννοιες, και όσο οι ακροατές δεν με καταλαβαίνουν τόσο περισσότερο με περνάνε για σοφό. Έτσι η προσπάθεια μου να συντηρήσω αυτό το είδωλο μέσα στο ακροατήριο (αλλά και έξω από αυτό) με απομονώνει. Εξωτερικά είμαι ο θεός ενώ εσωτερικά αισθάνομαι ερείπιο. Στέκομαι σαν κακομοίρης σε παλιές και αποτυχημένες αντιλήψεις  που η ρητορική μου δεινότητα εμφανίζει σαν νέες. Αρκεί αυτές να εκφράζουν το συμφέρον μου (αυτό το τονίζω σιωπηλά μέσα μου).

 

Ναι, εγώ είμαι διανοούμενος. Είναι αδύνατον να συζητήσει κανείς μαζί μου γιατί θεωρώ δεδομένο ότι μόνο εγώ ξέρω και όλοι εσείς έχετε άγνοια.. Εσείς, φοβάσθε μόνοι σας να προχωρήσετε στην ζωή. Επειδή δεν μπορείτε να σταθείτε στα πόδια σας, σας προσφέρω δεκανίκια. Εγώ, είμαι εδώ, για εσάς. Σαν ενεργειακό βαμπίρ απορροφώ την ενέργεια σας μέσω του θαυμασμού που έχετε για μένα και σας προσφέρω ηρεμία μέσω της ύπνωσης των … λόγων μου.

 

Πραγματικά απορώ μερικές φορές, σκεφτόμενος, τι θα κάνατε χωρίς εμένα. Ποιόν θα είχατε για να σας μαθαίνει την ζωή. Την ζωή που φοβάσθε να κοιτάξετε κατάματα, να την ζήσετε όπως ακριβώς είναι (και όχι όπως το ατομικό συμφέρον απαιτεί να είναι) να γευτείτε την κάθε της στιγμή, να νιώσετε την αύρα της χαράς της. Την αληθινή Ζωή που είναι έξω από τον περιορισμό της σκέψης και της σύγκρουσης που αυτή δημιουργεί. Η δράση της καθαρής ενέργειας (που είναι υπεράνω του νόμου δράσης -αντίδρασης και δημιουργεί σύγκρουση άρα και  φθορά) είναι νοημοσύνη. Βρίσκεται  πάντα στο παρόν και βρίσκεται στην ενότητα και στην ανιδιοτέλεια και όχι στη διαίρεση και στην ιδιοτέλεια που δημιουργεί η σκέψη.. Αδρανειακές δυνάμεις (ή κατά κόσμο συνήθειες) και προκαταλήψεις που αντιτίθενται στην εξέλιξη και διασπούν το σύνολο, δεν επιτρέπουν την εφαρμογή νέων ιδεών και προωθούν την αναβλητικότητα (σήμερα είμαι προβληματικός αλλά σε ένα αβέβαιο μέλλον θα γίνω σωστός). 

 

Τελειώνοντας την τελευταία διάλεξη, η αδημονία και η λίμπιντο είχαν φθάσει στο αποκορύφωμά τους. Περιμένω τώρα τις εκδηλώσεις θαυμασμού και τα χειροκροτήματα του ακροατηρίου μου, που πάντα τονώνουν τη ματαιοδοξία μου. Η διάλεξη τελείωσε αλλά τα χειροκροτήματα δεν ήλθαν. Στέκονταν όλοι όρθιοι και σιωπηλοί. Εκείνη τη στιγμή διέκρινα στα παγωμένα βλέμματα όλων, ότι όλη την ενέργεια που τους είχα αφαιρέσει τόσα χρόνια, απαιτούσαν να τους την επιστρέψω.

 

Από θύτης είχα καταντήσει θύμα. Το είδωλο που τόσα χρόνια προσπαθούσα να συντηρήσω έσπασε. Μ΄ αυτή τη σκέψη κατέρρευσα στο έδρανο. Τότε τα χειροκροτήματα άρχισαν.

 

"Οι Ένοικοι τού Κόσμου"

 

Πληροφοριακά Στοιχεία

Η ολοκλήρωση της εγκατάστασης του ΠΑΛΑΙ  έγινε λίγο πριν τους ολυμπιακούς αγώνες  του 2004. Η πονεμένη,όμως, ιστορία του ξεκινάει από το 2002. Την έχουν γράψει  πολίτες κινηματικοί,ορισμένοι  από τους οποίους έχουν φύγει ( Αστήθα, Ζαφειράκης…   ).

Η "χρήση" της εγκατάστασης  έχει περάσει από πολλά στάδια : Είχε χωροθετηθεί ως  χώρος αθλητισμού – πολιτισμού, όμως η κυβέρνηση Καραμανλή ,το 2005, αλλάζει τη  χρήση του ,και με …διεθνή διαγωνισμό,  παραχωρείται, για 39 χρόνια , στην κοινοπραξία Sonae Sierra –ACROPOL  Χαραγκιώνης για να γίνει εμπορικό κέντρο, τύπου MALL.

Όμως τότε και για πολλά ακόμη χρόνια, το kίνημα της πόλης ήταν εδώ,ενώ εδώ δεν ήταν οι νεόκοποι του 2015 και εντεύθεν,που  "παίζουν"  με το ΠΑΛΑΙ..

Το κίνημα της πόλης ,όχι μόνον απέτρεψε την επιχειρηθείσα, από την κοινοπραξία,  πλαγιοσκόπηση της τοπικής κοινωνίας για να εξασφαλίσει κοινωνική συναίνεση, αλλά με συνεχή παρουσία ,ενέργειες και αξιοποίηση του προστατευόμενου χαρακτήρα της περιοχής,πολέμησε την διάτρητη  "μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων " και ακύρωσε   παράνομα χορηγηθείσα οικοδομική άδεια .Τελικά κατάφερε και η κοινοπραξία απεσύρθη.

Το καλοκαίρι  2015,μπροστά στον διαφαινόμενο κίνδυνο να παραχωρηθεί στην ΑΕΚ  ( δηλώσεις  Κοντονή…), η ΔΡΑΣΗ καλεί τον απερχόμενο Δήμαρχο Τσίρο,τον εκλεγέντα Δήμαρχο Μαρκόπουλο και τους ενεργούς πολίτες και ομόθυμα η πόλη αποφασίζει και συνυπογράφει  ότι Το ΠΑΛΑΙ (κυψέλη αθλητισμού-πολιτισμού ) ανήκει στην νεολαία και μόνον της περιοχής.

Στη  συνέχεια το τοπικό  κίνημα,σε συνεννόηση με την νεοεκλεγείσα Περιφέρεια Αττικής, καταφέρνει και  από τους τρεις Δήμους Γαλατσίου,Ν. Ιωνίας και του Δήμου Αθήνας λαμβάνονται ομόφωνες αποφάσεις διεκδίκησης και χρήσης της εγκατάστασης.  Ταυτόχρονα αξιοποιεί τις αποφάσεις των Δήμων  και σε συσκέψεις στην έδρα της αντιπεριφερειάρχου Ερμίνας Κυπριανίδου( παρόντων των Μαρκόπουλου,Γκότση,Βαρελά κι εκπροσώπων του κινήματος),συνομολογείται η αξιοποίηση και η χρήση της εγκατάστασης από τους τρεις  Δήμους,ενώ η περιφέρεια δεσμεύτηκε για υλοποίηση μελέτης ενεργειακής αναβάθμισης της εγκατάστασης και την μείωση του κόστους λειτουργίας της.

Φαινεται,όμως,ότι όλοι,εκτός από το κίνημα της περιοχής, άλλα πράγματα είχαν στον νου τους.    Έτσι μέσα  από δύο  "βελούδινες " καταλήψεις της εγκατάστασης από τον Δήμο Γαλατσίου (δήθεν  κόντρα στην ΕΤΑΔ), βρέθηκε η φόρμουλα να βολευτούν όλοι.:

Ο Σκάι που πήρε τους περιούσιους χώρους, ο Δήμαρχος που εισπράττει εντυπώσεις και έσοδα(!) από την χρήση ορισμένων χώρων του και η αντιπεριφερειάρχης που απαλλάχτηκε από… ενοχλητικούς κινηματικούς  πολίτες.

Πολλά περισσότερα μπορεί να πει κανείς για την ιστορία του ΠΑΛΑΙ,όπως και   για την  "ακυβερνησία"  της λειτουργούσας  εγκατάστασης. Δεν θα γίνουν κατανοητά, αν περιοριστεί κανένας  στην πράγματι σπουδαία σάλα,όπου πράγματι αθλούνται ορισμένα παιδιά ορισμένων Συλλόγων,ή στο λαμπερό γυμναστήριο,πόσο μάλλον στις φωτισμένες  αίθουσες  του κεντρικού κτιρίου όπου τα talent show  των Σκάι …

Όποιος,όμως, κάνει  ένα  προσεκτικό περπάτημα στην εγκατάσταση,μέσα κι έξω,  θα καταλάβει τι είχαμε,τι αξιοποιούμε και πόσο το ΠΑΛΑΙ  θα μπορούσε να "εξυπηρετήσει"  τα παρκαρισμένα στις καφετέριες παιδιά μας αλλά και τους  πολίτες, τους Συλλόγους.

Εντύπωση,πάντως,προκαλεί ότι ο περιούσιος αυτός χώρος,που αναμφίβολα δεν έχει την δέουσα προσοχή και φροντίδα,έχει αρχίσει να νοιώθει το αποτέλεσμα της έλλειψης ενδιαφέροντος.

Θα το καταλάβει όποιος προχωρήσει κατ ευθείαν από την  είσοδο ,χωρίς να στρίψει δεξιά ούτε στην πρώτη πάροδο  που οδηγεί στο υπαίθριο γκαράζ ,ούτε στη δεύτερη πάροδο που οδηγεί στις παραχωρημένες στον Σκάι αίθουσες, αλλά συνεχίσει και, πριν στρίψει δεξιά στον βασικό δρόμο του περίβολου, εκεί θα βρεθεί ενώπιον,  σεβαστού αριθμού αυτοκινήτων και `` μηχανών``,παρατημένων ,εν πολλοίς.άχρηστων και χωρίς πινακίδες  να.. κοσμούν το χώρο.

Νομοτελειακά,με τα χρόνια, ,το ΠΑΛΑΙ , πέραν άλλων σχετικών με την σύμβαση ΕΤΑΔ – Δήμου Γαλατσίου , χωρίς πολιτική υπεύθυνης  διαχείρισης και συντήρησης  των χώρων του,  θα μετατραπεί σε ασθενή της πόλης.

Ποιος  ,όμως, ενδιαφέρεται πέραν της μύτης του  και της τετραετίας του; 

                                                 

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

 

Διαβάστε περισσότερα του ιδίου

 

 

 

 

  1. Μία ακόμη φορά : "Άκου ρε φίλε αντιΣΥΡΙΖA…"
  2. Στην Δραπετσώνα,στο Κερατσίνι…..
  3. Άντεξα μέχρι το 5ο θέμα……….
  4. Εμένα μου αρέσουν οι παραιτήσεις από περιζήτητα και… προσοδοφόρα πόστα 
  5. Ποιος είσαι συ ρε αγριάνθρωπε που βρίσκεσαι διαρκώς μπροστά μου;
  6. Τρεις αριστερές κυρίες στη πόλη μας!
  7. Να ξεκινήσουμε τώρα! Τώρα να αλλάξουμε πολλά!
  8. "Μάτι" και "Ραφήνα" δείχνουν… ΠΑΛΑΙ
  9. Βουλιαράτες (Αλβανία): Στεφάνι αιώνιας ευγνωμοσύνης
  10. Ψηφίζω τον….   Κλεισθένη!