Απόψεις

Πληροφοριακά Στοιχεία: Δημιουργήθηκε : 06 Απρίλιος 2022

Καλώς τον κι ας ΜΗΝ άργησε!

Για την ακρίβεια δεν σε περιμέναμε τόσο ενωρίς. Μας είχε στενοχωρήσει ,βέβαια, η φυγή σου , ξέραμε όμως, ότι δεν θα αντέξεις μακριά μας.
Είχαμε καταλάβει ότι όλα εκείνα που καταπιάνεσαι , για τα πουλάκια, τα ρυάκια , τις πηγές, τις θάλασσες, τα αρμενίσματα στα πελάγη   κι άλλα χαριτωμένα , είναι καλά για εκθέσεις σχολείου όμως, έχουν πάψει να σε καλύπτουν ,γιατί έχεις συνειδητοποιήσεις ότι μεγάλωσες, έχεις αφήσει την παιδική ηλικία.
Θα προσπόριζες στον εαυτό σου ωφέλεια μεγάλη, εάν ομολογούσες το δέος που σου προκαλεί το   << κονγκλάβιο>>. Επέστρεψες με την ίδια γραφή , ενώ το μέσα σου, σε ωθεί   σε άλλα πεδία, άγνωστά σου.
Θα σε βοηθήσω να τα προσεγγίσεις και να ανταμώσεις σκοπούς και καθημερινές γεμάτες ουσία στιγμές , ξεκινώντας από την παρουσίαση της σχέσης και του συνδετικού κρίκου των ανθρώπων που κάθε Σάββατο συντρέχουν ανελλιπώς στο ιντερνετ καφέ.
Θα περιγράψω την δική μου σχέση με όλα τα μέλη του ΤΟΠΟΣ ΙΝΤΕΡΝΕΤ, ανά ένα κάθε φορά.. Θα ξεκινήσω από τον επιστήθιό μου ,τον Τσούτσια, αφού ,βέβαια, ενημερωθεί γιατί, πέραν άλλων, μπορεί να είμαστε βαθύτατα δημοκρατικοί, είμαστε και περίεργοι. Έχει κι αυτό την ομορφιά του.

Καλώς μας όρισες, πεζοπόρε

Δυστυχώς δεν μας θύμισες ότι υπάρχουμε. Επιβεβαίωσες ,απλά, ότι γύρισες στο e-galatsi γιατί σου λείψαμε. Για σκέψου το. Αυτό το μπορείς !.

Toυ Ίκαρου Πετρόπουλου

Περισσότερα του ιδίου

Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;

Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη

Πληροφοριακά Στοιχεία: Δημιουργήθηκε : 04 Απρίλιος 2022

Όχι για τις δυνατότητες που δεν έχει σήμερα η νεότητα, όχι για το κουστούμι που θα φόραγα στη δουλειά, , αλλά για την αύξηση των 18 ευρώ που θα... απολάμβανα από 1/10/22 (!), συν 9 ευρώ από 1/12/23(!), συν 27 ευρώ από 1/12/24(!).

Θα ένιωθα ότι με εμπαίζουν , όταν έπειτα από τρία ολόκληρα χρόνια ,στις 1.12 .24 , θα έφθανα στα 1.000 ευρώ (μικτά), δηλαδή καθαρά 750-850 ευρώ περίπου. Αυτά συμφωνήθηκαν μεταξύ δύο σοβαρών, κατά τα άλλα, φορέων της ¨ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ και της ΟΤΟΕ, με την πληροφορία ότι έγινε <<σκληρή διαπραγμάτευση>> για το 0,5% της αύξησης ( συνολικό 5,5% από 5% ) ,ήτοι για 5 ευρώ !!

Με τα λεφτά αυτά θα έπρεπε να ζήσω, να νυμφευτώ, να κάνω παιδιά και να συμβάλλω στο εθνικό χρέος κάθε Έλληνα, στο κρίσιμο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας μου.

Φαίνεται ότι έχει χαθεί εντελώς το μέτρο στη χώρα τούτη. Η ίδια η ζωή διδάσκει( είναι καιρός ) , ότι πρέπει να μιλήσουμε με πραγματικούς όρους και με ειλικρίνεια στους πολίτες, ιδιαίτερα στους νέους, για τους όρους της ζωής που αντιμετωπίζουν και, ακόμη χειρότερα, για την ζωή που θα αντιμετωπίσουν.

Γιατί δεν ζουν μόνον σε μία χρεοκοπημένη ,συνεπώς εξαρτημένη ,χώρα.

Ζουν σε μία χώρα που οι << ηγεμόνες >> δεν τολμούν να πουν την αλήθεια. Προτιμούν να συγκαλύπτουν, να ωραιοποιούν ,ενώ τα πράγματα φωνάζουν από μόνα τους.

Η έκρηξη του πληθωρισμού και η εμφανής, πλέον, αδυναμία του συστήματος να δώσει απαντήσεις , δεν το σώζει από επιχειρήματα και δικαιολογίες αρκετών υπουργών που ...προβλέπουν και καταφεύγουν σε φαιδρά επιχειρήματα ( αγγουράκια κ.λ.π. ). Η ανευθυνότητα – αστειότητα έχει ξεχειλίσει.

Γιατί μόνον με ειλικρινή και αληθινή αποτύπωση της πραγματικότητας, η νεότητα θα νοιώσει ότι την καταλαβαίνει το πολιτικό σύστημα, τότε μόνον θα του αναγνωρίσει αξιοπιστία ,παρά τα λάθη του, τις ολιγωρίες του , την μονόπλευρη πρόσδεσή του στους ισχυρούς της γης που, αν χρειαστεί δεν θα διστάσουν να επιβάλλουν τα ωμά γεωστρατηγικά συμφέροντά τους, ακόμη και σε βάρος μας..

Το να πορεύεται, συνεχώς, η πατρίδα μας κάτω από τις<< συμβουλές – επιταγές >> των δανειστών που οι ίδιοι μας σπρώχνουν στην κούρσα των εξοπλισμών και στον παραπέρα δανεισμό, φαίνεται ότι τελειώνει τον κύκλο της . Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί αύριο – μεθαύριο στην χώρα μας, στον ταραγμένο κόσμο μας. Και τούτο δεν έχει σχέση με το ποιος θα κυβερνήσει αύριο – μεθαύριο.

Αύριο – μεθαύριο η Ελλάδα θα κληθεί ,με εναργέστερο τρόπο ,να γλείψει τις πληγές της και, ίσως , να μην μπορεί να δίνει απαντήσεις ,ούτε μέσα από κι άλλο δανεισμό. Κατάφερε και συρρίκνωσε τη εθνική της παραγωγή , προϋπόθεση άσκησης μίας σχετικά υπεύθυνης εθνικής – πατριωτικής πολιτικής.

Και πρώτιστο χρέος κάθε χώρας είναι η φροντίδα για την στοιχειώδη, έστω , συντήρηση των πολιτών της.

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

Περισσότερα του ιδίου

Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;

Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη

Πληροφοριακά Στοιχεία: Δημιουργήθηκε : 01 Απρίλιος 2022

Έννοιες συγγενικές : «ολιγαρχης», «επενδυτής », «αγορές »....

Δύσκολη η συζήτηση μαζί σου φίλε μου. Γιατί, ως γνωστόν, συζήτηση σημαίνει διάλογος, δηλαδή ο ένας απαντάει στα επιχειρήματα του άλλου.
Συζήτηση σημαίνει, όχι δύο παράλληλοι μονόλογοι, όχι κραυγές, όχι ενοχοποίηση και << κατάταξη >> του άλλου όπου εσύ κρίνεις.
Ενώ με το αρθράκι μου, σου απάντησα σε όσα μου καταλογίζεις , παρά ταύτα περιδιαβαίνεις στη << ρούγα >> επαναλαμβάνοντας τον εαυτό σου. Προφανώς είναι ο μόνος τρόπος που μπορείς να επικοινωνείς. Να σκέπτεσαι με όρους ατομισμού για έναν κόσμο που σε υπερβαίνει, σύνθετο, πολυποίκιλο, πολυπλόκαμο.........

Έτσι αδικείς τον εαυτό σου. Γιατί , ενώ δεν έχεις πρόθεση, δείχνεις να διαστρέφεις αυτά που δεν καταλαβαίνεις ... Ίσως ,το πολιτικό υπόβαθροό σου.....
Αντί των χιλιοειπωμένων που μεταφέρεις από τις τηλεοράσεις σε παρακινώ να σκεφτείς :

1. Όλοι αυτοί οι ηγέτες που παρουσιάζονται ομονοούντες απέναντι στον Πούτιν, ποιες αξίες εκπροσωπούν; Πόσα κοινά έχουν μαζί τους, εσύ και η υπερχρεωμένη -συνεπώς εξαρτημένη , χώρα σου ; Ναι, έχουν ψηφιστεί από τους πολίτες των χωρών τους. Ποιους πολίτες; Σε τι ποσοστό; Με ποιες διαδικασίες; ( Τραμπικοί στο καπιτώλιο, ο κύριος Τόνυ Μπλαιρ για πόλεμο Ιράκ.,ο Κλίντον για Σερβία...)

2. Η Συμμαχία τους ( ΝΑΤΟ ) ποιες ηθικές αρχές υπηρετεί; Μπορεί το ΝΑΤΟ να επιβεβαιώσει με την πρακτική του ότι είναι θεματοφύλακας της δημοκρατίας, της ασφάλειας, της μη επέμβασης στα εσωτερικά των άλλων χωρών , ακόμη και των μελών του;

3. Ο δημοκρατικός πολίτης της Δύσης και της Ελλάδας οφείλει να καταδικάσει και τον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Και το κάνει με διάφορους τρόπους ( π.χ. Συναυλία προηγούμενης Δευτέρας ,ενοχοποιημένη κι αυτή από τους ομοίους σου.
Όμως, γιατί πρέπει να ταχθεί με το ένα ή το άλλο στρατόπεδο, όταν και οι δύο έχουν την ίδια μούρη; Στον κόσμο που ζούμε , αυτόν της θεοποίησης του κέρδους και του ατομισμού ( νεοφιλελευθερισμός ) , πιστεύεις ότι διαφέρουν πολύ οι έννοιες, <<ολιγαρχης>>, <<επενδυτής>> << αγορές >> κ.λ.π. ;

4. Επιμένεις να μην καταλαβαίνεις ότι στην πλάτη του Ουκρανού, της Ουκρανής, η << δύση >> παίζει γεωστρατηγικό παιχνίδι*!).
Εκτός και πιστεύεις ότι τα δεινά του πολέμου, ο πόνος, το δάκρυ, η δυστυχία, ο ξεριζωμός, ο θάνατος, της ουκρανής, του ουκρανού τίπτουν την συνείδηση την δική σου μόνον. Σαν πολύ δεν πάει;
Πόσο δύσκολο σου είναι να σκεφτείς ότι η Ουκρανική κρίση απαιτεί ξεσήκωμα των λαών κατά των πολέμων γενικώς, διαπραγματεύσεις ( πιέσεις ) και διπλωματία, κι όχι ακόμη πιο πολλά όπλα καθώς το θύμα θα είναι ο λαός;

5. Σου είναι δύσκολο να αντιληφθείς πως όσο μεγαλύτερες οι απώλειες σε ανθρώπους και σε καταστροφές σε υποδομές, όσο πιο εκφραστικές οι εικόνες που προβάλλονται ( πραγματικές ή ψεύτικες ) τόσο το καλύτερο για τους υποκριτές πολεμοχαρείς, κερδοσκόπους, ,υποκινητές πολέμων ;
Δεν ευκολύνονται, έτσι, να περάσουν στην συνείδηση των λαών τους τους δήθεν δίκαιους πολέμους και τα άνομα σχέδιά τους που δεν περιορίζονται, βέβαια, στην Ουκρανία;

6. Φίλε ,ο κόσμος που έχουν χτίσει δεν είναι αγγελικά πλασμένος. Το ψεύδος, η παραπληροφόρηση ,η κερδοσκοπία ,ο ατομισμός είναι οι... αρετές του. Δεν είναι δικές σου. Κι όμως τις στηρίζεις και μάλιστα με πάθος!!!!.

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

Περισσότερα του ιδίου

Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;

Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη

Πληροφοριακά Στοιχεία: Δημιουργήθηκε : 31 Μάρτιος 2022

Ήταν λίγο μετά το απομεσήμερο. Οι ακτίνες του ήλιου είχαν γείρει και γλύκαιναν την φύση όπως την κοιτούσαν. Τα μεγάλα βουνά, σχημάτιζαν έναν εξαιρετικό πίνακα και μέσα σε αυτόν βάδιζα το μοναχικό μονοπάτι του πρωταγωνιστή. Χωρίς βιάση. Παρατηρώντας το γεωγραφικό ανάγλυφο, σταματώντας στις πηγές για να δροσιστώ, πατώντας απαλά την σκληρή πέτρα, φούσκωναν τα πλεμόνια μου από καθαρό αέρα. Ένα αεράκι χάιδευε ψυχή και σώμα και οδοιπορούσα για το θέατρο.

Το μονοπάτι με οδήγησε σε μια πλαγιά. Από μακριά διέκρινα την όγκο της και την αψάδα της. Σαν έφτασα σε αυτήν, μπροστά μου, στα ριζά της, αντάμωσα το αρχαίο θέατρο. Δεν ήταν μεγαλοπρεπές, σαν αυτά που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε. Λιθοξόοι ζηλευτοί είχαν δουλέψει τον βράχο και είχαν σκαλίσει τις θέσεις των θεατών. Μερικές σειρές όλες κι όλες, μα αρμονικά τοποθετημένες με τον υπόλοιπο χώρο. Μπροστά από την πρώτη σειρά των θεατών, στέκονταν δυό μοναχικές θέσεις, δυό πέτρινοι θρόνοι. Οριοθετούσαν κατά κάποιο τρόπο τις σχέσεις πρωταγωνιστών και θεατών. Η σκηνή, ένα πλακόστρωτο αριστούργημα, σχημάτιζε ημικύκλιο. Και πίσω από αυτήν, ένα πέτρινο οίκημα, που χρησίμευε για τα καμαρίνια των ηθοποιών.

Βρίσκομαι τώρα στα παρασκήνια του θεάτρου και περιμένω να αρχίσει η πρεμιέρα της παράστασης που έχω τον βασικό ρόλο, με μια ομάδα σημαντικών ηθοποιών και έναν εξαιρετικό σκηνοθέτη. Η επιτυχία της παράστασης εξαρτάται από το πόσο «ζωντανά» θα ερμηνεύσω τον ρόλο μου ώστε ο θεατής να μπορέσει να συνδεθεί συναισθηματικά μαζί μου. Απ’ έξω, ακούγεται οχλαγωγή. Καταφθάνουν οι θεατές για την παράσταση.

Περιμένοντας το κουδούνι της παράστασης σκέφτομαι τη σημασία που παίζουν οι ρόλοι στη ζωή μου. Όλη η νουθεσία μου, από την παιδική ηλικία έως και σήμερα, γίνεται μέσω παραδοσιακών διδασκαλιών και βασίζεται στα πρέπει και στις προκαταλήψεις της κοινωνίας που ζω. Και εγώ καλούμαι να παίζω όλους αυτούς τους ρόλους με συνέπεια, διότι μπροστά μου χάσκει ο φόβος της απόρριψης. Από τους πολλούς ρόλους που έχω παίξει, κατάντησα ρολό που κυλά σε διάφορες κατευθύνσεις χωρίς νόημα.

Η υποσυνείδητη επιβολή των ρόλων που μου επιβλήθηκαν σε όλη μου τη ζωή και τους αποδέχτηκα, με έστρεψαν στο επάγγελμά του ηθοποιού. Και ως γνωστόν ο ηθοποιός είναι αυτός που ποιεί το ήθος. Αλλά τι είναι το ήθος; Αδαείς φιλόλογοι και δήθεν φιλόσοφοι προσπαθούν να δώσουν διάφορους ορισμούς. Αλλά πώς μπορεί να ορισθεί (άρα και να περιοριστεί) μια κατάσταση που είναι έξω από την εμπειρία αυτού που την περιγράφει; Αυτό είναι αδύνατον, σκέτη ματαιοπονία.

Κατά τη διάρκεια της παράστασης προσπαθώ να ταυτιστώ με τον ήρωα του έργου (άρα και με την ιδανική προβολή μου) και παίζοντας το ρόλο κάποιου που θεωρώ σημαντικό, ξεχνάω το πόσο ασήμαντος είμαι. Έτσι καταφεύγω σε όλων των ειδών τις φυγές που υποδεικνύουν οι διάφοροι ρόλοι.

Ο αγαπημένος μου ρόλος βρίσκεται μέσα στην κωμωδία γιατί μέσα από αυτήν ξεφεύγεις στιγμιαία από τα προβλήματα σου. Όταν βγαίνεις από την αίθουσα αυτά σε περιμένουν εκεί. Τον δικό μου ρόλο δεν τον αντέχω, γι’ αυτό οι συζητήσεις μου είναι για τον επόμενο ρόλο που προβάλει έναν άλλο ήρωα που θα προσπαθήσω να μιμηθώ. Στο τέλος της παράστασης το χειροκρότημα του κοινού επιβεβαιώνει την ύπαρξή μου. Όταν σκέφτομαι τη πλατεία του θεάτρου άδεια από θεατές με πιάνει πανικός. Ο θεατής που είναι πάντα ο αποδέκτης πρέπει να συμφωνεί με τις επιταγές του σκηνοθέτη για να έχει επιτυχία το έργο, γι’ αυτό η προσπάθεια του σκηνοθέτη είναι, αφού μελετήσει την ανεπάρκεια του κοινού, να την συμπληρώσει με την δική του φαντασίωση έτσι ώστε να καλυφθεί η ανεπάρκεια και των δύο.

Μετά το τέλος της παράστασης βρέθηκα μόνος στο σπίτι μου. Χαμένος μέσα στο δίπολο των συναισθημάτων, που με παρασύρουν και με εγκλωβίζουν σε ρευστές ψυχολογικές διακυμάνσεις και μεταπτώσεις, και των σκέψεων που συντίθενται από περιορισμένη γνώση και προκατάληψη, αναρωτιέμαι για το νόημα της ζωής. Αναρωτιέμαι αν η ζωή είναι ρόλος ή κατάσταση έξω από αυτόν.

Έξω από το θέατρο είμαι και ο σκηνοθέτης και ο ηθοποιός και ο θεατής.

Σαν σκηνοθέτης όση φαντασία και αν έβαζα για να βγω έξω από το πεδίο του ελέγχου των συναισθημάτων και των σκέψεων πάντα αποτύχαινα. Παρατηρώ ότι όλο το σύστημα που ζω είναι παράλογο και η αδυναμία της οποιασδήποτε ερμηνείας που θα με έβγαζε έξω από αυτό με οδηγούσε σε παρερμηνείες, φαντασιώσεις, φυγές και όνειρα. Θέλω να ερμηνεύσω αυτό το σύστημα που βρίσκομαι, γιατί βλέποντας την κυριαρχία που ασκεί πάνω μου, περιορίζει τους βαθμούς ελευθερίας μου. Και βαθμός ελευθερίας είναι ο βαθμός κυριαρχίας ενός πεδίου. Παρατηρώ ότι στο βαθμό που κυριαρχεί το πεδίο πάνω μου, με ελέγχει και με κατευθύνει. Αλλά πραγματικά κυριαρχώ πάνω σε ένα πεδίο όταν δεν κάνω καμία προσπάθεια για να το ερμηνεύσω, ειδάλλως προβάλω την ερμηνεία μου, δηλαδή τον εαυτό μου (άρα και τον εγκλωβισμό μου). Ως σκηνοθέτης αποφασίζω για το πώς πρέπει να ανακλάται η εικόνα μου ως ηθοποιού στον θεατή. Και έτσι σαν θεατής προβάλω τον εαυτό μου και παγιδεύομαι στην προβολή μου (δηλαδή στην ανεπάρκεια της ερμηνείας μου).

Σαν ηθοποιός παίρνω το ρόλο που μου επιβάλει η περιορισμένη οπτική γωνία του σκηνοθέτη για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα, και δια μέσου αυτής της εντολής, ο θεατής αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα. Ταυτίζομαι με την ερμηνεία που δίνω σ’ αυτό που παρατηρώ. Ανατροφοδοτώντας τον σκηνοθέτη με την ανάκλαση μου ως θεατή, δημιουργείται ένα νέο σενάριο μέσα στο ίδιο πεδίο, και ο φαύλος κύκλος της εναλλαγής του θύματος σε θύτη συνεχίζεται. Έτσι η προβολή του σκηνοθέτη στον ηθοποιό και στον θεατή και αντίστροφα αφορά το ίδιο πρόσωπο. Θύτης και θύμα το ίδιο.

Όταν κάποια φορά είμαι σε σιγή έχω την αίσθηση ότι η επίγνωση που παρατηρεί όλον τον εγκλωβισμό, είναι έξω απ’ το σύστημα Σ’ αυτή την κατάσταση δεν κυριαρχεί καμία σκέψη σε καμία άλλη. Το ίδιο συμβαίνει και με τα συναισθήματα.

Αν εσείς εκεί στο Κονκλάβιο αναλογιστείτε όλα τα παραπάνω -δεν απαιτώ να τα ενστερνιστείτε, όχι, δεν έχω τέτοια ψευδαίσθηση- τότε, ποιος είναι ο δικός σας ο ρόλος κάθε Σάββατο που φωνασκείτε αναπαράγοντας τα ίδια πράγματα; Μήπως τρέφετε αυταπάτες πως κάτι σπουδαίο λέτε ή κάνετε; Σας γοητεύει μήπως όλο αυτό το αδιέξοδο που είναι απόρροια των ιδεολογικών στρεβλώσεων στις οποίες όχι μόνο έχετε πέσει αλλά και στηρίζετε και ταυτόχρονα συντηρείτε; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι όλα τα πολιτικά συστήματα έχουν αποτύχει και όλα δρουν σε βάρος του ανθρώπου; Απλή λογική απαιτείται για την αντίληψη της πραγματικότητας, αλήθεια, τι σας εμποδίζει να κάνετε το άλμα προς τα εμπρός; Τι αλήθεια περισσότερο φοβάσθε; Να χάσετε μήπως αυτό που δεν έχετε;

Για να φύγουμε σαν άνθρωποι απ΄ όλο αυτό το αδιέξοδο μήπως θα πρέπει να αφήσουμε πίσω μας τον παλιό εαυτό μας; Να αρχίσουμε να ζούμε για το τώρα και όχι για το χθές ή το αύριο όπως κάνουμε;

Του "ΠΕΖΟΠΟΡΟΥ"

Το Οδοιπορικό μου

- Τα μπαρμπέρικα της πόλης μας

- Οι αμαρτίες της Λεωφόρου Βεϊκου και οι αναμάρτητοι κριτές

Αίφνης,δίχως λόγο και αιτία,εξερράγη ο Ίκαρος

- Tα βαρέα οχήματα του Δήμου,δεν είναι πασαρέλα για modeling

- Εγκαίνια της κεντρικής πλατείας Γαλατσίου

- Το επεισόδιο της Σταύρωσης στην Λ. Βεϊκου

- Το υπόγειο πάρκινγκ στην κεντρική πλατεία στην πόλη μας!

- Στο καμίνι της ΛΑΤΟ το αποτεφρωτήριο της πόλης του Γαλατσίου

- Ο πόνος της κ. Σαπουνά

- H περιφρούρηση του Γ.Γ. του ΚΚΕ στο Γαλάτσι

- Σύγκρουση καλαματιανών παραγόντων στη πόλη μας στο Hasta Luego

- Αγιασμός των υδάτων στο Κολυμβητήριο Γαλατσίου

- Κοπή βασιλόπιτας στο Γαλάτσι

- Κάλαντα για όλα τα παιδιά του κόσμου

- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων

- Μικρές ιστορίες της πόλης μας

- Ο "Αθώες" μαχαιριές στους κόλπους του Σύριζα της πόλης μας

- Ο Ρόλος - Ποιος ο δικός σου ρόλος Ίκαρε?

- Στην αμαρτωλή πόλη μας ,γαπ ή ανδρουλάκης?Δουλεία ή ελευθερία?

- Παλαιό Τέρμα -Ζαχαροπλαστείο Νάταλι

- Κονκλάβιο κι ελευθερία

- Ηλίααααα ρίξτο το ΠΑΣΟΚ

- Τους νέους Αντιδημάρχους τους ξέρουμε.Τον επόμενο Δήμαρχο τον ξέρουμε?

- Οι στοές στο Γαλάτσι

- Καφέ 48 - κλιμάκιο του Κονκλάβιου και ο αθλητισμός της πόλης

- Ρομποτική ή πολιτική?- Επιστήμη ή ανοησία?

- Πολίτες - Ενημέρωση και πράττειν άλογα

- Τα λουκάνικα του συμβούλου και άλλα τινά

- Ο τελευταίος Μαραθωνοδρόμος

- Το Πολυτεχνείο ,η θυσία του & τα κόμματα

- Απάντηση του Πεζοπόρου στην επιστολή-κόλαφο που έλαβε από το Κονκλάβιο Γαλατσίου!

- ΜΚΟ στο ΠΑΛΑΙ και παίζω-πορεία

- Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ

- Ta ΜΜΕ του Γαλατσίου..

-Οι "προοδευτικοί" εν Γαλατσίω φίλοι μας...και όχι μόνο

- Το Κονκλάβιο του Γαλατσίου ,έλυσε το πρόβλημα του COVID 19 στο Ιντερνετ καφέ.

-Ε κεί στο Ιντερνετ καφέ,γιατι φλυαρείτε και δεν λέτε απολύτως τίποτα?

-Το Χάος επόμενη Δημοτική αρχή?

- ‘Εν ἀρχή ἦν τὸ Χάος ... τού Γαλατσίου

- Στον καιρό του "Μπάλου"

- Δήμαρχος μαινόμενος

- Φιλάνθρωπος ή φιλόζωος

- Από την καλύβα ψηλά στο βουνό, στη γκρίζα πόλη .

- Οι αναλυτές γκρεμίζουν - τα χελιδόνια κτίζουν...

-- Καψούρες....
- Οι αναλύσεις στο Καφέ Gallo

- Ντεϊσμός και Ύβρις

Λαχανόκηποι και κάνναβις

- Στο κήπο της Παναγιάς της Ινδιάνας

-... Το Πανηγύρι

--- 12 ο' clock

- -Η Αίθουσα αναμονής στο Γαλάτσι

- Σφοδρή σύγκρουση του Δημάρχου με τον υιό του Δαιδάλου

- Tα βαρέα οχήματα του Δήμου,δεν είναι πασαρέλα για modeling

- Εγκαίνια της κεντρικής πλατείας Γαλατσίου

- Το επεισόδιο της Σταύρωσης στην Λ. Βεϊκου

- Το υπόγειο πάρκινγκ στην κεντρική πλατεία στην πόλη μας!

- Στο καμίνι της ΛΑΤΟ το αποτεφρωτήριο της πόλης του Γαλατσίου

- Ο πόνος της κ. Σαπουνά

- H περιφρούρηση του Γ.Γ. του ΚΚΕ στο Γαλάτσι

- Σύγκρουση καλαματιανών παραγόντων στη πόλη μας στο Hasta Luego

- Αγιασμός των υδάτων στο Κολυμβητήριο Γαλατσίου

- Κοπή βασιλόπιτας στο Γαλάτσι

- Κάλαντα για όλα τα παιδιά του κόσμου

- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων

- Μικρές ιστορίες της πόλης μας

- Ο "Αθώες" μαχαιριές στους κόλπους του Σύριζα της πόλης μας

- Ο Ρόλος - Ποιος ο δικός σου ρόλος Ίκαρε?

- Στην αμαρτωλή πόλη μας ,γαπ ή ανδρουλάκης?Δουλεία ή ελευθερία?

- Παλαιό Τέρμα -Ζαχαροπλαστείο Νάταλι

- Κονκλάβιο κι ελευθερία

- Ηλίααααα ρίξτο το ΠΑΣΟΚ

- Τους νέους Αντιδημάρχους τους ξέρουμε.Τον επόμενο Δήμαρχο τον ξέρουμε?

- Οι στοές στο Γαλάτσι

- Καφέ 48 - κλιμάκιο του Κονκλάβιου και ο αθλητισμός της πόλης

- Ρομποτική ή πολιτική?- Επιστήμη ή ανοησία?

- Πολίτες - Ενημέρωση και πράττειν άλογα

- Τα λουκάνικα του συμβούλου και άλλα τινά

- Ο τελευταίος Μαραθωνοδρόμος

- Το Πολυτεχνείο ,η θυσία του & τα κόμματα

- Απάντηση του Πεζοπόρου στην επιστολή-κόλαφο που έλαβε από το Κονκλάβιο Γαλατσίου!

- ΜΚΟ στο ΠΑΛΑΙ και παίζω-πορεία

- Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ

- Ta ΜΜΕ του Γαλατσίου..

-Οι "προοδευτικοί" εν Γαλατσίω φίλοι μας...και όχι μόνο

- Το Κονκλάβιο του Γαλατσίου ,έλυσε το πρόβλημα του COVID 19 στο Ιντερνετ καφέ.

-Ε κεί στο Ιντερνετ καφέ,γιατι φλυαρείτε και δεν λέτε απολύτως τίποτα?

-Το Χάος επόμενη Δημοτική αρχή?

- ‘Εν ἀρχή ἦν τὸ Χάος ... τού Γαλατσίου

- Στον καιρό του "Μπάλου"

- Δήμαρχος μαινόμενος

- Φιλάνθρωπος ή φιλόζωος

- Από την καλύβα ψηλά στο βουνό, στη γκρίζα πόλη .

- Οι αναλυτές γκρεμίζουν - τα χελιδόνια κτίζουν...

-- Καψούρες....
- Οι αναλύσεις στο Καφέ Gallo

- Ντεϊσμός και Ύβρις

Λαχανόκηποι και κάνναβις

- Στο κήπο της Παναγιάς της Ινδιάνας

-... Το Πανηγύρι

--- 12 ο' clock

- -Η Αίθουσα αναμονής στο Γαλάτσι

- Σφοδρή σύγκρουση του Δημάρχου με τον υιό του Δαιδάλου

- Αμπέλια και λαχανόκηποι στο Γαλάτσι

- Είναι η κ. Έλενα Ζέρβα η αντανάκλαση της κ. Αυλωνίτου;

- Ξανθή και κόκκινη Παναγιά

- Το Γαλάτσι στην αρχαιότητα

- Η διανόηση του Γαλατσίου στην εξορία

- Τα ιερά της πόλης μας

- Ίδιες ειδήσεις - ίδια προπαγάνδα - ίδιες μορφές

- Είδωλα ή άλλως αντανακλάσεις

- Όλα είναι "Μήδεια"...

- Αφιέρωμα στον Έρωτα

- Πανδημία και Φρόϋντ ή άλλως το καφενείον η Ελλάς - μέρος Β'

- Πανδημία και Φρόϋντ ή άλλως το καφενείον η Ελλάς

-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι

- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...

-Προς αφελείς ψηφοφόρους …

-Ο Διανοούμενος ...

-Λεωφόρος Βέϊκου

Πληροφοριακά Στοιχεία: Δημιουργήθηκε : 25 Μάρτιος 2022

Αν ήμουν Ουκρανός θα πολέμαγα τα Ρωσικά Τανκς

Αν ήμουν κάτοικος Ντονέτσκ, Ντονμπας, Μαριούπολης... θα ήμουν απέναντι από τους φασίστες Αζοφικούς

Είμαι, όμως, στην Ελλάδα , σταυροδρόμι ανατολής – Δύσης, γέφυρας των λαών και

Ενώ Καταδικάζω απερίφραστα την Ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία, όπως, άλλωστε και κάθε πόλεμο ,κατά παραβίαση του διεθνούς δικαίου.
Εν τούτοις σου αρνούνται την ιδιότητα του σκεπτόμενου πολίτη .
Κατά την άποψή τους, οφείλεις να παραμείνεις μονοσήμαντα στην καταδίκη.Μόνον σε αυτή !.
Να πάψεις να είσαι πολίτης, να μην σκέπτεσαι, να μην συζητάς τις αιτίες ,τα προσχήματα, τις προκλήσεις ,να μην ανατρέχεις στο χθες, στο σήμερα ,στο αύριο , στη Σερβία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Συρία, στην Λιβύη........
Επιμένουν, σώνει και καλά, να συμπορευτείς με την υποκρισία της δύσης, με τον νέο – μακαρθισμό, με την αντιρωσική υστερία, την απαγόρευση ρωσικών πολιτιστικών εκδηλώσεων, την υστερία των ΜΜΕ , το πάγωμα λογ/σμών Ρώσων εργαζόμενων σε Ελλάδα, την αποστολή πολεμικού υλικού σε χέρια τίνων, εναντίον ποίων; μήπως Ελληνόφωνων;
Προκαλεί ,πράγματι, κατάπληξη πόσο εύκολα χωριζόμαστε σε στρατόπεδα και πόσο εύκολα σου απονέμουν τον χαρακτήρα του κρυφο-Πουτινικού !!!!!!:!.

Διαβάζω ότι κάτι ανάλογο παίζεται με την μεγάλη συναυλία της προσεχούς Δευτέρας << αλληλεγγύη για όλους >> που ο τίτλος << για την ειρήνη >> δεν άρεσε σε κάποιους<< πατριώτες>> και... πυροβόλησαν.

Ευνόητο παραμένει ότι η συμπάθεια για τον δοκιμαζόμενο Ουκρανικό λαό, δεν συμβιβάζεται με αντιλήψεις φίμωσης, ανελευθερίας και απαίτησης δημόσιας δήλωσης.

ΥΓ: Τι σημαίνει η απόφαση του Πούτιν , να πληρώνουν σε Ρούβλια το Ρωσικό αέριο οι <<έχθρικές χώρες >>;
Μήπως βήμα για νέο παράλληλο νομισματικό σύστημα ανταγωνιστικό προς Δολλάριο / ευρώ;
Έχει καμία τύχη;
Ποια η θέση, επ αυτού, των αναδυόμενων οικονομιών του πλανήτη ;

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

Περισσότερα του ιδίου

Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;

Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη

Πληροφοριακά Στοιχεία: Δημιουργήθηκε : 21 Μάρτιος 2022

Ο Θανάσης Βέγγος, ο μέγιστος αυτός ηθοποιός και άνθρωπος, κατοικούσε στον Βόρειο Πόλο [1], στα σύνορα τρόπον τινά Γαλατσίου & Κυπριάδου. Κάθε τόσο όμως, ανηφόριζε μέχρι την Λεωφόρο Βέϊκου για να κουρευτεί. Ήταν επί χρόνια μόνιμος πελάτης στο κουρείο του Αντώνη Μπουγιούκα, το παλαιότερο σήμερα κλασικό κουρείο της πόλης μας.

Την αρχαία εποχή στην πόλη μας, εκεί, στην κλινική του Κολιόπουλου, είχε το κουρείο του ο Μίμης Νικολόπουλος. Αν δεν απατώμαι, το δούλευε μαζί με τον αδερφό του τον Σούλη. Μπαρμπέρηδες ζόρικοι και οι δυό, το ψαλίδι το έπαιζαν στα δάκτυλα. Αργότερα, χώρισαν κι άνοιξαν κουρεία, ο μέν Μίμης επί της οδού Απειράνθου ο δε Σούλης επί της Λ. Βέϊκου, εκεί περίπου που βρίσκεται σήμερα το εμπορικό με τα ανδρικά ρούχα του Βασιλακάκη.

Φανατικός οπαδός της ΑΕΚ ο Μίμης, ο Σούλης φανατικός Παναθηναϊκός. Εγώ, σαν γνήσιος Απολλωνιστής που ήμουν (ακόμα είμαι αλλά δεν ασχολούμαι πλέον με τα θεάματα), κουρευόμουν πότε στον ένα και πότε στον άλλο.

Ο Μίμης, πιο προχωρημένος σαν οπαδός, σε κούρευε κι έλεγε φωναχτά τα σχέδια του: να, εδώ θα κάνω ένα μπαράκι, όταν έρχεται για κούρεμα ο Μπάρλος (παλιός πρόεδρος της ΑΕΚ), να πίνει τα ουϊσκάκια του. Ο Σούλης, ήταν πιο σοφιστικέ τύπος. Και οι δυό, άριστοι επαγγελματίες.

Ο Αντώνης ο Μπουγιούκας, είχε φανατικούς πελάτες που μπορεί να περίμεναν με τις ώρες για να κουρευτούν από τα χέρια του. Είχε βοηθό τον Λάζαρο, ένα καλοσυνάτο γεροντάκι που κούρευε συνήθως όλους τους υπόλοιπους. Πιτσιρικάδες σαν ήμασταν με τον αδερφό μου, μας πήγαινε στον Αντώνη ο πατέρας μας για κούρεμα γουλί, αλλά μας άφηνε μιά φράντζα μαλλί μπροστά. Ήταν της μόδας την αρχαία εποχή το παιδικό αυτό κούρεμα. Για να δυναμώνουν τα μαλλιά μας, όπως έλεγαν οι σοφοί γέροντες που είχανε σπουδάσει τη ζωή.

Το κουρείο του Αντώνη ήταν ιδιοκτησία του Σπύρου Τσάκωνα, κληρονόμου της γνωστής οικογένειας. Το ζητούσε με επιμονή και υπομονή ο Αντώνης να το αγοράσει και τελικά τα κατάφερε, το έκανε δικό του. Μετά τον Λάζαρο, είχε σαν βοηθό τον Παναγιώτη, πολύ καλό κουρέα, ήταν δε κωφάλαλος. Αργότερα, όταν άνοιξε ο Παναγιώτης δικό του κουρείο επί της οδού Σολωμού, κουρευόμουν κι εκεί. Ο Τσάκωνας, κουρευόταν πάντα στον Αντώνη, στον δε ελεύθερο χρόνο του (είχε άπειρο ελεύθερο χρόνο), έκανε τις δικές του τανζανιές στην ήσυχη πόλη μας. Μερικές μάλιστα φορές, όταν το αλκοόλ είχε το πάνω χέρι, η αστυνομία έδινε λύσεις. Μερικές φορές δημιουργούσε προβλήματα και στο μαγαζί που ήταν πίσω από το περίπτερο της Δόξας, όταν το δούλευε ο αδερφός της ο Μπάμπης ή λίγο αργότερα όταν τα δούλευαν τα κορίτσια, η Μαίρη και η Βάσω. Το μαγαζί αυτό, που αν θυμάμαι καλά ήταν μεζεδοπωλείο (μπορεί να κάνω και λάθος), είχε μιά μεγάλη τέντα που από τα κενά της, άφηνε ο Τσάκωνας αυγά κι έπεφταν στους θαμώνες του μαγαζιού μιάς και κατοικούσε δυό ορόφους από πάνω.

Μικρή πόλη τότε σαν ήμασταν, τα κουρεία αυτά εξυπηρετούσαν με τον καλύτερο τρόπο τους πελάτες τους. Και όλα αυτά τα κουρεία, ξύριζαν και τον πελάτη τους. Το ξύρισμα ήταν ιεροτελεστία, τέχνη που αποφεύγουν σήμερα τα σύγχρονα κουρεία για λόγους που αγνοώ. Όταν εμφανίστηκε σε παγκόσμια κλίματα το Aids, καλώς σταμάτησαν να ξυρίζουν με την λεπίδα. Βγήκαν όμως στο εμπόριο καινούργιες λεπίδες που άλλαζαν τα ξυραφάκια, οπότε δεν συνέτρεχε λόγος σοβαρός για να μην ξυρίζουν. Σήμερα, μπορεί να υπάρχει και εγώ να μην το ξέρω, κουρείο δηλαδή που να ξυρίζει τον πελάτη του. Αν υπάρχει τέτοιο κουρείο, καλό είναι να το μάθουμε.

Σήμερα, μονάχα το κουρείο του Αντώνη θυμίζει την αρχαία δόξα της πόλης μας που πλέον γίνεται κάθε στιγμή που περνά και πιο απρόσωπη. Πιο γκρίζα. Για άλλους πιο πολύχρωμη.

Το δημοσίευμα αυτό θα ήταν ατελές αν δεν υπήρχε αναφορά και για το κουρείο του Ρίζου, στο Παλαιό Τέρμα, δίπλα από το μαγαζί του κύρ Βαγγέλη Καρόζη. Μάλλον αυτό ήταν τα αρχαιότερο στο Γαλάτσι κι ευχαριστώ θερμά τους αναγνώστες που με τα σχόλια τους διόρθωσαν-εμπλούτισαν το άρθρο μου. Παραθέτω δε τα σχόλια της κόρης του Ρίζου όπως αυτά εμφανίστηκαν στα κοινωνικά δίκτυα. "Κατερίνα Τζερκτζόγλου ... προς Νἰκο Σταυρόπουλο - έτσι ακριβώς κύριε Νίκο. Ο Φάνης πήγε στην Αυστραλία και ο Ρίζος κράτησε για 10 χρόνια περίπου το κουρείο του. ανάμεσα στα 2 καφενεία του κύρ Αντώνη και των αδελφών Κάβουρα. Παρά δίπλα το υαλοπωλείο του Καρόζη και το φαρμακείο της κυρίας Στασινάκη. Μπροστά από το καφενείο το περίπτερο του κύρ Μήτσου. Τι ωραία χρόνια! Το κουρείο του Ρίζου το έζησα και από αυτό μεγάλωσα γιατί ήταν ο μπαμπάς μου". Αστραπιαία, διαβάζοντας τα σχόλια για το καφενείο του Ρίζου, επανήλθε το κενό μνήμης. Σε αυτό το κουρείο πρωτοπήγαμε για κούρεμα και χρόνια αργότερα στου Αντώνη.

[1] Ο Βόρειος Πόλος ήταν ζαχαροπλαστείο που χάρισε το όνομά του στην περιοχή. Και στάση λεωφορείου «Βόρειος Πόλος».

Του "ΠΕΖΟΠΟΡΟΥ"

ο Οδοιπορικό μου

- Οι αμαρτίες της Λεωφόρου Βεϊκου και οι αναμάρτητοι κριτές

Αίφνης,δίχως λόγο και αιτία,εξερράγη ο Ίκαρος

- Tα βαρέα οχήματα του Δήμου,δεν είναι πασαρέλα για modeling

- Εγκαίνια της κεντρικής πλατείας Γαλατσίου

- Το επεισόδιο της Σταύρωσης στην Λ. Βεϊκου

- Το υπόγειο πάρκινγκ στην κεντρική πλατεία στην πόλη μας!

- Στο καμίνι της ΛΑΤΟ το αποτεφρωτήριο της πόλης του Γαλατσίου

- Ο πόνος της κ. Σαπουνά

- H περιφρούρηση του Γ.Γ. του ΚΚΕ στο Γαλάτσι

- Σύγκρουση καλαματιανών παραγόντων στη πόλη μας στο Hasta Luego

- Αγιασμός των υδάτων στο Κολυμβητήριο Γαλατσίου

- Κοπή βασιλόπιτας στο Γαλάτσι

- Κάλαντα για όλα τα παιδιά του κόσμου

- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων

- Μικρές ιστορίες της πόλης μας

- Ο "Αθώες" μαχαιριές στους κόλπους του Σύριζα της πόλης μας

- Ο Ρόλος - Ποιος ο δικός σου ρόλος Ίκαρε?

- Στην αμαρτωλή πόλη μας ,γαπ ή ανδρουλάκης?Δουλεία ή ελευθερία?

- Παλαιό Τέρμα -Ζαχαροπλαστείο Νάταλι

- Κονκλάβιο κι ελευθερία

- Ηλίααααα ρίξτο το ΠΑΣΟΚ

- Τους νέους Αντιδημάρχους τους ξέρουμε.Τον επόμενο Δήμαρχο τον ξέρουμε?

- Οι στοές στο Γαλάτσι

- Καφέ 48 - κλιμάκιο του Κονκλάβιου και ο αθλητισμός της πόλης

- Ρομποτική ή πολιτική?- Επιστήμη ή ανοησία?

- Πολίτες - Ενημέρωση και πράττειν άλογα

- Τα λουκάνικα του συμβούλου και άλλα τινά

- Ο τελευταίος Μαραθωνοδρόμος

- Το Πολυτεχνείο ,η θυσία του & τα κόμματα

- Απάντηση του Πεζοπόρου στην επιστολή-κόλαφο που έλαβε από το Κονκλάβιο Γαλατσίου!

- ΜΚΟ στο ΠΑΛΑΙ και παίζω-πορεία

- Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ

- Ta ΜΜΕ του Γαλατσίου..

-Οι "προοδευτικοί" εν Γαλατσίω φίλοι μας...και όχι μόνο

- Το Κονκλάβιο του Γαλατσίου ,έλυσε το πρόβλημα του COVID 19 στο Ιντερνετ καφέ.

-Ε κεί στο Ιντερνετ καφέ,γιατι φλυαρείτε και δεν λέτε απολύτως τίποτα?

-Το Χάος επόμενη Δημοτική αρχή?

- ‘Εν ἀρχή ἦν τὸ Χάος ... τού Γαλατσίου

- Στον καιρό του "Μπάλου"

- Δήμαρχος μαινόμενος

- Φιλάνθρωπος ή φιλόζωος

- Από την καλύβα ψηλά στο βουνό, στη γκρίζα πόλη .

- Οι αναλυτές γκρεμίζουν - τα χελιδόνια κτίζουν...

-- Καψούρες....
- Οι αναλύσεις στο Καφέ Gallo

- Ντεϊσμός και Ύβρις

Λαχανόκηποι και κάνναβις

- Στο κήπο της Παναγιάς της Ινδιάνας

-... Το Πανηγύρι

--- 12 ο' clock

- -Η Αίθουσα αναμονής στο Γαλάτσι

- Σφοδρή σύγκρουση του Δημάρχου με τον υιό του Δαιδάλου

- Αμπέλια και λαχανόκηποι στο Γαλάτσι

- Είναι η κ. Έλενα Ζέρβα η αντανάκλαση της κ. Αυλωνίτου;

- Ξανθή και κόκκινη Παναγιά

- Το Γαλάτσι στην αρχαιότητα

- Η διανόηση του Γαλατσίου στην εξορία

- Τα ιερά της πόλης μας