Την επόμενη μέρα των εκλογών, είτε βγει ο ένας σωτήρας είτε ο άλλος ή ο παρ’ άλλος, εμείς θα συνεχίσουμε την ζωή μας στην καθημερινότητά της. Φουντώνουν τα πάθη και τα μίση για το παντεσπάνι αλλά επειδή δεν είναι οι πολιτικοί στον δημόσιο βίο τους (δεν λέω στον ιδιωτικό τους βίο διότι αυτός δεν μας αφορά) τίμιοι και ξάστεροι, το δικό τους παντεσπάνι το βαπτίζουν «αγώνα για την Δημοκρατία».
Ωραία είναι αυτά αν τα βλέπουμε αλλά η ψήφος μας έχει μικρή δύναμη μιάς και από την ήττα μας από τον Ιμπραήμ και δώθε, αποτελούμε ένα προτεκτοράτο, είμαστε δηλαδή υπήκοοι μεγάλων δυνάμεων και όχι πολίτες που, μέσω των πολιτικών φερεφώνων τους μας παραμυθιάζουν πως είμαστε ελεύθεροι. Κι εμείς, σαν αφελείς που είμαστε, τους πιστεύουμε.
Αν φύγουμε όμως από την κακώς εννοούμενη πολιτική που ασκείται στην πανέμορφη πατρίδα μας, αν βγάλουμε τις παρωπίδες των γηπέδων και των πάσης φύσεως ναών της δουλοπρέπειας, μπορεί, ξαφνικά ίσως, ν’ ανακαλύψουμε ανθρώπους της διπλανής μας πόρτας, οι οποίοι έχουν ξεφύγει από την μιζέρια και την γκρίνια των όσων μας κυκλώνουν και δείχνουν προς τα έξω ένα φωτεινό μονοπάτι – που τυφλοί σαν είμαστε, δεν το βλέπουμε. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι λίγοι, είναι πολλοί στην πόλη μας, είναι όμως αφανείς διότι είναι ταπεινοί. Δεν πουλάνε εξυπνάδα, δεν είναι νάρκισσοι, δεν είναι παντογνώστες – έχουν μία ποιότητα σαν άνθρωποι, και σαν τέτοιοι, είναι αθόρυβοι. Προσφέρουν στην κοινωνία με το ουμανιστικό τους πνεύμα, δεν το διαλαλούν, δεν έχουν ανάγκη καμία διαφήμιση πλαστή, δεν νιώθουν ανασφάλεια, δεν μειονεκτούν – είναι άνθρωποι πλήρεις.
Γράφω όλα τα παραπάνω διότι εντελώς τυχαία έπεσα σε ένα άρθρο για μία έκθεση Εικαστικών Τεχνών στην οποία συμμετέχει η κυρία Χρύσα Χαραλαμπίδου στην Αυστρία. Με εξέπληξε και με κέντρισε το άρθρο και διάβασα την συνέντευξη που έδωσε τόσο για την Έκθεση στην Αυστρία αλλά και για τον τρόπο σκέψης της.
Σε προσωπικό επίπεδο, δεν την γνωρίζω την κυρία Χρύσα Χαραλαμπίδου αν και οπτικά μου είναι οικεία η μορφή της. Είχα διαβάσει προ καιρού για Έκθεσή της στο πολιτιστικό κέντρο «Καμίνι» στην πόλη μας, και δεν πήγα (ενώ το είχα προγραμματίσει) για λόγους που δεν αφορούν το σημείωμα αυτό.
«Έχουμε πολλούς αστέγους, πολλά άστεγα συναισθήματα, κραυγές, αξεδίψαστες ψυχές. Η τέχνη έχει την ιδιότητα να ξαναπλάθει, ώς λαθραίος θεός, τον κόσμο απ’ την αρχή, σχεδόν μεταμορφώνοντας ό,τι μας απελπίζει. Δεν είναι σημαντικό να ζωντανέψουμε, χρωματίζοντας μία στέγη, μία παλάμη;», αναφέρει η κυρία Χρύσα Χαραλαμπίδου στη συνέντευξή της και φανερώνεται μία αγνότητα, αυτή που εμείς έχουμε απωλέσει επειδή διαρκώς δημιουργούμε πλαστές ανάγκες ώς επί το πλείστον καταναλωτικές.
Για να προχωρήσει κανείς, όχι απαραίτητα στην τέχνη – ό,τι μορφή κι αν έχει αυτή, θα πρέπει να νιώσει την ανάγκη, θα πρέπει ν’ αρχίσει να διακρίνει την πραγματικότητα από την ψευδαίσθηση, θα πρέπει να αλλάξει ώστε ν’ ανακαλύψει τον πραγματικό του εαυτό. Όταν θέλει ο άνθρωπος, τότε όλα είναι δυνατά, αλλά για να θέλει, θα πρέπει να φύγει από την μίζερη πραγματικότητα που φτιάχνει, ασχολούμενος με θέματα συγκρουσιακά, θέματα που τον κρατούν δέσμιο των πλαστών επιθυμιών του.
Η κυρία Χρύσα Χαραλαμπίδου, επιλέγοντας τον τρόπο αυτό για να εκφράζεται, άθελά της ίσως, μας δείχνει έναν διαφορετικό δρόμο για να πορευθούμε, δρόμο δημιουργίας και φαντασίας, δρόμο αβλαβή και άκρως ουμανιστικό.
Σαν κάτοικος αυτής της πόλης, νιώθω ιδιαίτερη χαρά διότι ένας άνθρωπος της διπλανής μας πόρτας, έν προκειμένω η κυρία Χρύσα Χαραλαμπίδου, ανοίγει τα φτερά της και πετά ελεύθερα στον κόσμο, σε αυτόν τον κόσμο που τα σύνορά του είναι τεχνικά, γραμμές επί του χάρτου και τίποτα περισσότερο. Η τέχνη, η κάθε τέχνη, είτε λέγεται ζωγραφική, είτε μουσική, είτε θέατρο, μπορεί και καταργεί τα σύνορα, τις συνοριακές γραμμές που χωρίζουν τους ανθρώπους από την Ενότητα.
===========
Σημ: ο πίνακας, είναι έργο της κυρίας Χρύσας Χαραλαμπίδου, φιλοξενούμενο, όπως κι άλλα έργα της στο άρθρο με την συνέντευξή της, που μπορείτε να διαβάσετε αν το επιθυμείτε ΕΔΩ.
Του Πεζοπόρου
Τo Οδοιπορικό μου
- Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως & επανάσταση 1821
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...
Κάπου στους Βατράχους του, έλεγε ο σχωρεμένος ο Αριστοφάνης: «πώς να σώσεις τέτοια πόλη, πού ούτε τους καλούς ψηφίζει ούτε τους κακούς μαυρίζει;»
Αυτή η απορία των 2500 χιλ. χρόνων, είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε, για την πόλη μας αλλά στην επέκτασή της πιάνει και την λατρεμένη πατρίδα μας. Ούτε τους καλούς ψηφίζουμε ούτε τους κακούς μαυρίζουμε. Γιατί; Στο ερώτημα αυτό η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά, εγώ θα δώσω απάντηση; Ξέρω; Όχι βέβαια.
Στην πόλη μας λοιπόν, ας πάμε τυχαία σ’ αυτήν, μήπως θα πρέπει ν’ αρχίσουμε ν’ αναρωτιόμαστε και να δίνουμε απαντήσεις στα ερωτήματά μας, οι ίδιοι φυσικά, όχι να περιμένουμε να ακούσουμε εξηγήσεις και απαντήσεις από τους ειδικούς.
Πιστεύω ότι, σε κάθε δημοτική παράταξη, υπάρχουν οι καλοί και οι κακοί ώστε εμείς, αν έχουμε την ικανότητα της διάκρισης, να ψηφίσουμε ή να μαυρίσουμε, ανάλογα την κάθε περίπτωση.
Ας πάρουμε για πρώτο παράδειγμα τον τοπικό Σύριζα, την πιο αδύναμη δηλαδή δημοτική παράταξη μιάς και την ρουφάει σαν σφουγγάρι ο πονηρός νύν Δήμαρχος και την εξαφανίζει από προσώπου γης. Αυτή η παράταξη, δεν έχει ανθρώπους επαρκείς πολιτικά, ώστε να κατέλθουν στην αρένα της κάλπης και να ψηφιστούν; Γιατί άραγε αυτή η παράταξη επιλέγει να κατεβάζει μετριότητες; Δεν αδικεί κάποια μέλη της που έχουν την ικανότητα να διακριθούν αφενός και αφετέρου να ενισχύσουν την δύναμή τους; Ναι, έχει αξιόλογα μέλη αλλά δυστυχώς και στην παράταξη αυτή επικρατούν οι λάγνοι της εξουσίας και όχι οι άνθρωποι της προσφοράς. Κύριε Πρόεδρε, κύριε Τσίπρα, επειδή είσαι φάν των άρθρων μου, κοίταξε το πρόβλημα και διόρθωσέ το σε παρακαλώ πολύ. Όχι άλλο κάρβουνο. Φύγε από τα στερεότυπα και χρίσε έναν άνθρωπο (άνδρα ή γυναίκα) που πραγματικά ν’ αξίζει του χρίσματος. Εκτός κι αν έχεις αποφασίσει σιωπηλά να στηρίξεις τον Μαρκό, οπότε, μείνε στα περσινά ξινά σταφύλια.
Για την κομμουνιστική παράταξη, δεν έχω να πω κάτι, αυτοί έχουν άλλους κανόνες, οι οποίοι όμως ειρήσθω έν παρόδω (που λένε), δεν αποδίδουν τα δέοντα. Τι περιμένετε σύντροφοι για να ενισχύσετε την εκλογική σας δύναμη που θα ωφελήσει (το πιστεύω αυτό) την πόλη μας; Το μάνα έξ ουρανού; Συν Αθηνά και χείρα κίνει, έλεγε κάποιος παλιός φίλος μας. Δεν διδαχτήκατε;
Να όμως, που έρχεται σαν σίφουνας να διαλύσει τα καθεστωτικά πράγματα στην πόλη μας, ο κύριος Μελισσουργός με την παράταξή του που αν μη τι άλλο, έχει μεγάλη δυναμική. Έχει κάνει καλές συμμαχίες που θα τον ενισχύσουν με 3-4%, αλλά κι ο ίδιος φαίνεται να έχει ένα μεγάλο ρεύμα υπέρ του και μάλιστα, όσο πλησιάζουν οι μέρες προς τον Οκτώβρη, τόσο αυτό θα μεγαλώνει. Διάβασα προ ημερών την συνέντευξη που έδωσε σε εφημερίδα της πόλης μας, δεν με ενθουσίασε, δεν είπε δηλαδή κάτι καινούργιο. Αυτό όμως δεν σημαίνει τίποτα, διότι, ούτε οι άλλοι λένε κάτι διαφορετικό απ’ ό,τι έλεγαν μέχρι τώρα.
Ναι, ο κύριος Μελισσουργός, αν χειριστεί το θέμα σωστά μέχρι τέλος, δίχως να καταφύγει σε πόλωση, δίχως μάλιστα να κατηγορεί τον Δήμαρχο (εξάλλου φίλος του ήταν για πολλά χρόνια), δίχως να καταφύγει στον λαϊκισμό του δημοτικού Σύριζα, τότε πιστεύω πως έχει πολύ μεγάλες πιθανότητες να φράξει τον δρόμο του Μαρκό προς μία τρίτη δημαρχιακή θητεία. Αν καταφέρει και τον πάει στον δεύτερο γύρο (δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό), τότε βάζει γερά θεμέλια για την πρώτη θέση. Ο Μαρκό δεν είναι ανίκητος, κανείς δεν είναι ανίκητος πλήν Πελετίδη στην Πάτρα και Παχατουρίδη στο Περιστέρι.
Τέλος ο νύν Δήμαρχος, έχει φυσικά τα ποσοστά υπέρ του αυτή τη στιγμή. Τα ποσοστά όμως υπάρχουν για να μεταβάλλονται. Ένα άλλο μεγάλο πλεονέκτημα που έχει, είναι αυτό της καθημερινότητας, είναι δηλαδή πανταχού παρών, πεζός ή εποχούμενος, με ή χωρίς κράνος. Επί των ημερών του όμως, στο σήμερα δηλαδή, η πόλη μας έχει γίνει ανυπόφορη. Τα έργα του ΜΕΤΡΟ είναι η αιτία, αλλά τα αντισταθμιστικά οφέλη για την πόλη μας δεν είναι καθόλου ορατά, είναι ανύπαρκτα. Αυτό είναι ένα από τα λάθη του.
Επί τη ευκαιρία όμως Δήμαρχε (κι εσύ είσαι φάν των άρθρων μου, το ξέρω από μέσα!), τοποθέτησε στις κεντρικές αρτηρίες της πόλης μας, ειδικά στις αρχές τους, μεγάλες ηλεκτρονικές ταμπέλες (όπως αυτές των εθνικών δρόμων) ώστε να ενημερώνεται ο κάθε εποχούμενος λεπτομερώς για το που έχει και που όχι, κίνηση.Είναι ένας τρόπος αυτός ν’ απαλύνει τον βάσανο των οδηγών που διασχίζουν την πόλη μας και μπορεί αυτό το μέτρο να βοηθήσει σε αποσυμφόρηση των οχημάτων .
Συνοψίζοντας, προβλέπεται μάχη μεγάλη μεταξύ Δημάρχου και κυρίου Μελισσουργού. Οι άλλοι θα είναι θεατές, ως συνήθως δηλαδή.
Το αναπάντητο ερώτημα όμως παραμένει: εμείς θα μαυρίσουμε τους κακούς ή δεν θα ψηφίσουμε τους καλούς;
Του Πεζοπόρου
Τo Οδοιπορικό μου
- Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως & επανάσταση 1821
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...
Στον βαθμό που ένας άνθρωπος αισθάνεται αδύναμος ή ισχυρός, είτε γίνεται οπαδός κάποιου ισχυρού είτε μαζεύει γύρω του υποστηριχτές. Με αυτό τον τρόπο, κάθε επιφανής άνδρας διαθέτει μία μεγαλύτερη ή μικρότερη ομάδα ανθρώπων που συμφωνεί μαζί του, τον ακούει, τον συμβουλεύεται, εκτελεί τις επιθυμίες του και υπερασπίζεται τα συμφέροντά του, διαρκώς ανήσυχη πως να εξασφαλίσει την εύνοιά του και να κερδίσει την εμπιστοσύνη του. Αυτή είναι η καταγωγή και η φύση των αμέτρητων πολιτικών κύκλων που βρίθουν στην Ελλάδα. Μέσα από την ομαδοποίηση των κύκλων αυτών σχηματίζονται τα κόμματα. |
Ζούμε στην εποχή των μεγάλων αλλαγών σε παγκόσμιο, πλανητικό επίπεδο. Η μετάβαση αυτή από το παλιό, το φθαρμένο, προς το καινούργιο, αφενός φοβίζει πολύ κόσμο και αφετέρου έχει μέσα της πολύ πόνο. Το άγνωστο στο οποίο βαδίζουμε ολοταχώς, μπορεί να είναι συναρπαστικό, μπορεί και να μην είναι, θα το δείξει ο χρόνος.
Αν κοιτάξουμε στον Κόσμο, πείνα και πόλεμος, κρατούν τις μάζες καθηλωμένες να παρακολουθούν το παράλογο. Φοβούνται ν’ αντιδράσουν για να μην χάσουν αυτά που τελικά δεν έχουν: ασφάλεια, αξιοπρέπεια, ελευθερία, σεβασμό, αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Μέσω του φόβου μάς καλούν να πάρουμε θέση, να πάμε με το μέρος του ενός παράλογου ή του άλλου παράλογου. «Με την σωστή πλευρά της ιστορίας» επέλεξε να πάει ο κυβερνήτης μας τώρα στον πόλεμο με την Ουκρανία, χωρίς να μας ρωτήσει. Η ίδια η ιστορία αν την μελετήσει κανείς δείχνει πως δεν υπάρχει σωστή και λάθος πλευρά, υπάρχουν παντού συμφέροντα, συμμαχίες που βασίζονται στα συμφέροντα και σε τίποτα άλλο. Τα κράτη για παράδειγμα, δεν έχουν ποτέ σχέσεις φιλικές, οι συμμαχίες τους βασίζονται σε οικονομικά, αμυντικά, θρησκευτικά θέματα. Αν αυτά δεν υπάρχουν, δυό κράτη παύουν να είναι φίλια μεταξύ τους.
Το παράδειγμα της δύναμης και της «σωστής πλευράς της ιστορίας», το έφερε στον κόσμο η πρώτη ιμπεριαλιστική δύναμη που γνώρισε η ανθρωπότητα, η Αθηναϊκή Δημοκρατία. Πάνω στο δρόμο που χάραξε εκείνη η ιμπεράλα, βαδίζουν με απόλυτη σχεδόν ακρίβεια, όλες οι μετά από αυτήν παγκόσμιες δυνάμεις, όπου η βία είναι γι’ αυτές το βασικότερο εργαλείο της επιβολής και του νόμου, του δικού τους νόμου όπως αυτές τον αντιλαμβάνονται μέσω της υπεροχής τους.
Όλο αυτό το μακρύ ταξίδι της ιστορίας έχει κρατήσει πάνω από 2.500 χιλιάδες χρόνια και τώρα, καθώς δείχνουν τα πράγματα, αυτό αλλάζει τάχιστα. Βασικοί συντελεστές στις κοσμοϊστορικές αλλαγές που βιώνουμε αλλά δεν το αντιλαμβανόμαστε, είναι η επιστήμη, τα μαθηματικά και η φυσική -στην προχωρημένη εκδοχή της, στην κβαντομηχανική-, και σαν συνέχεια αυτών, οι υπολογιστές, η τεχνητή νοημοσύνη, το διαδίκτυο με το χαοτικό προφίλ του και άλλα ακόμα τεχνολογικά εργαλεία που οδηγούν τον παλιό κόσμο στη συντριβή και στη γέννηση του νέου κόσμου. Ο πόνος της γέννησης είναι ορατός, αρκεί βέβαια να έχει κανείς την στοιχειώδη ικανότητα να βλέπει πέρα από τη μύτη του και το μικροσυμφέρον του. Ας σημειωθεί εδώ ότι για την γέννηση αυτή, η επιστήμη οφείλει πολλά στους προσωκρατικούς Έλληνες φιλοσόφους μιάς κι αυτοί έθεσαν πρώτοι την επιστήμη στην υπηρεσία του ανθρώπου αφενός και αφετέρου διότι το έργο τους είναι όχι μόνο επίκαιρο αλλά και ο μπούσουλας του άλματος προς το μέλλον.
Εμείς, τι κάνουμε ώστε να έχουμε συμμετοχή σε όλη αυτή την πρωτόγνωρη εμπειρία; Τίποτα.
Εκείνο όμως που κάνουμε με την στείρα σκέψη μας, είναι να πολεμάμε μεταξύ μας, να σφαζόμαστε, να διψάμε για υλικά αγαθά για να νιώσουμε επίπλαστη χαρά. Όλο αυτό είναι φυσικά πλάνη, αλλά ποιος εγωιστής δίνει σημασία;
Αν έχουμε επίγνωση του τι κάνουμε, ασφαλώς και να ασχοληθούμε με τα κόμματα, τις ομάδες, τις θρησκείες, για την πλάκα μας και μόνο. Διότι δεν αξίζει στα σοβαρά να ασχοληθεί ουδείς με όλες αυτές τις συγκρουσιακές καταστάσεις που σπέρνουν μίσος και χωριστικότητα. Με αυτά που γράφω, φυσικό είναι να μην συμφωνήσει κανένα κομματικό μέλος οποιουδήποτε κόμματος, κανείς οπαδός καμίας ομάδας, ούτε ένας οπαδός κάποιας θρησκείας. Δεν είναι δικό μου θέμα αν όλοι αυτοί διαφωνήσουν. Είναι δικό τους θέμα (πρόβλημα) διότι έχουν πολύ περιορισμένη σκέψη που δεν πάει μακρύτερα από το μικροσυμφέρον τους.
Υπάρχουν όμως άνθρωποι στον καιρό μας, που αντιλαμβάνονται τον φαύλο κύκλο της βίας, του ψέματος, και όλων εκείνων των πραγμάτων που αντιμάχονται την εξέλιξη και την πρόοδο. Δεν είναι λίγοι κατά τον αριθμό αυτοί οι άνθρωποι, είναι όμως αφανείς διότι δεν κραυγάζουν, δεν οχλαγωγούν, δεν πουλάνε μούρη, δεν προβάλουν κανένα Εγώ τους, δεν θέλουν ν’ αποδείξουν τίποτα. Ακολουθούν τον δρόμο της σιωπής και της στωικότητας, τον δρόμο που πάει μπροστά διαλύοντας κάθε τι παραδοσιακό που συναντά στο διάβα του.
Η παράδοση είναι καθαρή δουλεία, είναι νεκρή και την επαναφέρουμε στη ζωή, μιας και δεν μπορούμε να πορευθούμε μόνοι μας στον κόσμο δίχως δεκανίκια. Αν θέλουμε μία πραγματική Επανάσταση που δεν εμπεριέχει βία, πρώτα αφαιρούμε την παράδοση από το μυαλό μας για να φύγουν περιττά βάρη και να προκύψει ένας καινούργιος κι αμόλυντος νους. Είναι καιρός να πάψουμε να αναπαράγουμε ό,τι είπαν οι άλλοι και να περάσουμε σε αυτά που θα πούμε Εμείς.
Αλλού τα κόμματα δημιουργούνται γιατί οι άνθρωποι διαφωνούν μεταξύ τους και ο καθένας θέλει διαφορετικά πράγματα. Στην Ελλάδα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο – αυτό που προκαλεί την δημιουργία και τον ανταγωνισμό των κομμάτων είναι η αγαστή συμφωνία με την οποία όλοι επιδιώκουν το ίδιο πράγμα: να τρέφονται είς βάρος του Δημοσίου. |
Όταν θέλουμε λοιπόν να κάνουμε πλάκα, θα μιλάμε για κόμματα, για ιδεολογίες, για δημοτικούς συνδυασμούς στην πόλη μας, για κόκκινες Παναγίες και κόκκινες στάσεις, και φυσικά θα απομυθοποιούμε τα οράματα των πάσης φύσεως υποκριτών! Αρκετά ανεχθήκαμε τους Φαρισαίους στη ζωή μας, καιρός είναι να δείχνουμε ό,τι πραγματικά είναι, ένα απόλυτο μηδέν. Δηλαδή κάπου -273 C! Έχουμε όλοι μας κάθε δικαίωμα να κρίνουμε τον δημόσιο βίο ή λόγο αυτών που επικαλούνται το Δημόσιο Συμφέρον, δεν έχουμε όμως το δικαίωμα να κρίνουμε τον ιδιωτικό βίο κανενός.
Πάλι μαζί μετά τις εκλογές! Για πλάκα, όχι για σοβαρά πράγματα, διότι η πολιτική η παγκόσμια και η εγχώρια, μόνο για χαβαλέ είναι, πόσο μάλλον η δημοτική πολιτική.
Του Πεζοπόρου
Τo Οδοιπορικό μου
- Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως & επανάσταση 1821
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...
Όσο πλησιάζει ο καιρός των εκλογών, πολλά θα δούμε και θ’ ακούσουμε, ας οπλιστούμε με υπομονή ν’ αντέξουμε τον κάθε τυχάρπαστο υποψήφιο της δεξιάς (ΝΔ., Σύριζα, Πασόκ, Μέρα και Βελό). Ήδη, αυτά τα κόμματα έχουν ομονοήσει, έχουν συνεννοηθεί και σε δημοτικό τουλάχιστον επίπεδο, θα κατεβάσουν από κοινού υποψηφίους σε Περιστέρι, Καισαριανή και όπως θα δείτε και στο βίντεο[1] στο τέλος του άρθρου, τα ίδια αυτά κόμματα συνεδριάζουν και στην Πάτρα για να διώξουν έναν κοινώς ομολογουμένως ικανότατο Δήμαρχο, ο οποίος όμως έκανε το λάθος να είναι κομμουνιστής.
Εδώ στα δικά μας, ενοχλήθηκε τάχα μου μία εξαϋλωμένη δημοτική παράταξη που υπηρετεί τον αριβισμό του Σύριζα και «αγανάκτησε» με μία σκωπτική ανάρτηση που έκανε το «e-galatsi», με φόντο την κόκκινη Παναγιά και την κόκκινη στάση με τα σφυροδρέπανα. «Ταράχθηκε» η επικεφαλής της εξαϋλωμένης αυτής παράταξης και με την ξύλινη γλώσσα που διαθέτει (σαν όργανο κόμματος) αναφέρεται σε άνευ σημασίας και σε αριστερο-ομιχλώδη τσιτάτα, έχοντας μάλιστα μέγιστη αγωνία για το άν τελικά θα πάρει και το κομματικό χρίσμα για τις επερχόμενες εκλογές - που μάλλον δεν θα το πάρει διότι στην πόλη μας υπάρχουν έστω και λίγα, ικανότερα στελέχη του κόμματος αυτού. Εννοείται ότι δεν έχει και την ικανότητα της διάκρισης, διότι αν την είχε έστω και λίγο, θα διέκρινε το αστείο της υπόθεσης. Αλλά γνωστό τοις πάσι είναι ότι οι συριζαίοι (οι φανατικοί κομματόφρονες δηλαδή) δεν αντιλαμβάνονται το χιούμορ του αστικού χώρου τον οποίο υπηρετούν όμως με φανατισμό.
Η υποκρισία, ειδικά του κόμματος αυτού που ξεκίνησε ριζοσπαστικό κι έγινε ο περίγελως της κοινωνίας εφόσον μεταλλάχτηκε, αυτό το κόμμα που ακύρωσε με την δεξιόστροφη πολιτική του πέραν των άλλων και το σφυροδρέπανο (ένα σύμβολο και όπως όλα τα σύμβολα, δεν εμπεριέχουν καμία ιερότητα εννοείται), τώρα, θέλοντας να βγεί στην δημοσιότητα, τάχα μου εξερράγη, αγανάκτησε, με το ήθος και το ύφος του συντάκτη της περί ού ο λόγος σκωπτικής ανάρτησης.
Γενικώς και ειδικώς ο Σύριζα έχει ζόρια, τα κουκιά δεν του βγαίνουν, και φυσικά συνεχίζουν ύπνον να υπνώτουν τόσο εντός κι άλλο τόσο εκτός Κουμουνδούρου. Προσπαθεί να συσπειρώσει ειδικά στην πόλη μας παλιούς συριζαίους που έφυγαν μακριά από την εποχή του επαχθέστατου 3ου Μνημονίου και το ξεπούλημα όσων δεν πρόλαβαν οι προηγούμενοι, αυτή η δημοτική παράταξη, που δεν ψηφίζεται από τους ομοϊδεάτες της. Αυτό εξηγείται άλλωστε από την σύγκριση κοινοβουλευτικών και δημοτικών εκλογών, όπου δημιουργείται ένα τεράστιο κενό. Βέβαια, το κενό για την κβαντομηχανική είναι μία κοχλάζουσα ενέργεια, αλλά δεν καταλαβαίνουν από τέτοια ψιλά γράμματα οι σκληροί υλιστές συριζαίοι, οι σφετεριστές της εξουσίας.
Σε αντίθεση με αυτούς, οι κομμουνιστές, οι γνήσιοι φυσικά και όχι οι ιμιτασιόν, δεν λαϊκίζουν όπως οι συριζαίοι και δεν ασχολούνται καν με μία χιουμοριστική ανάρτηση. Με τους κομμουνιστές σε πολλά μπορεί να διαφωνήσει κανείς, αλλά υποκριτές και ψεύτες δεν είναι, αριβίστες πάλι δεν είναι, δεν πέφτουν στα «μεγάλα λόγια» διότι ασχολούνται με περισσότερο ουσιώδη θέματα της πολιτικής και δεν την καθιστούν αρένα, όπως κάνουν οι συριζαίοι και λοιποί λαϊκίζοντες, πειναλέοι για την ψήφο.
Ναι, πράγματι, έχουν αρχίζει να βαρούν τα όργανα του λαϊκισμού (λαϊκίστικη ονόμασε την χούντα ο πρωθυπουργός της χώρας διότι φαίνεται ντράπηκε να πεί ότι ήταν φασιστική). Όλα τα αστικά κόμματα, μικρά και μεγάλα, θα μας φλομώσουν πάλι στο ψέμα και στις υποσχέσεις, μπόρα είναι κι αυτή, θα την αντέξουμε. Αλλά το μεγάλο πανηγύρι θα έρθει τον Οκτώβριο που βλέπω να συμπράττουν και με άλλους Δήμους στη νομή της εξουσίας.
Εδώ τέλος στα δικά μας, όσο περισσότερο συσπειρωθούν οι εναπομείναντες συριζαίοι, τόσο καλύτερα για τον νύν Δήμαρχο που θα τους ρουφήξει συσπειρωμένους. Εδώ, αν υπάρχει μία παράταξη με ουσιαστική αντιπολίτευση, αυτή είναι των κομμουνιστών. Αλλά αυτοί δεν πέφτουν εύκολα στις παγίδες διότι αναγνωρίζουν τη βούληση του κόσμου που τους θέλει βιγλάτορες της αντιπολίτευσης, κορυφαίου δηλαδή θεσμού του πολιτεύματος μας. Και δρουν αθόρυβα, δεν οχλαγωγούν ούτε στα σοφιστικέ στέκια, ούτε όπου αλλού συναθροίζονται πολίτες.
Του Ιωσήφ Στάλιν - Πεζοπόρου
[1]
Τo Οδοιπορικό μου
- Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως & επανάσταση 1821
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...
Αυτό που συμβαίνει σε κάθε προεκλογική περίοδο στην τίμια πατρίδα μας, μπορεί να δώσει άφθονη τροφή σε ψυχιάτρους, ψυχολόγους και λοιπούς που ασχολούνται με θέματα εγκεφαλικά και όχι μόνο.
Το παράλογο δεν έχει ιδεολογία, βρίσκεται παντού και διαχέεται σαν τον κορονωϊό καλή ώρα. Έχει αποκτήσει ρόλο πανδημίας μιάς κι απλώνεται έξω από τα σύνορά μας και φτάνει μέχρι τις εσχατιές του πλανήτη. Κοιτάξτε όπου θέλετε, σ’ Ανατολή και Δύση, σε χώρες πολιτισμένες ή τριτοκοσμικές, σε κάθε γωνιά της γήινης σφαίρας (εντάξει, δεν είναι ακριβώς σφαίρα), κοιτάξτε όπου υπάρχουν κράτη ή κρατικά μορφώματα (σαν το δικό μας για παράδειγμα), παρακολουθήστε όλους αυτούς που ηγούνται του κόσμου, όλους τους άλλους επίσης που δεν ηγούνται αλλά ακολουθούν. Όλοι αυτοί που είναι ηλίθιοι, αιμοδιψείς, ψυχιατρικά ασθενείς, με δυό λόγια, αυτοί που παραβιάζουν κάθε νόμο που οι ίδιοι φτιάχνουν, έχουν ένα κοινό γνώρισμα, όλοι τους: είναι άπληστοι.
Μία λέξη, «άπληστοι», καλύπτει όσα θέλουν να κρύψουν κι εφευρίσκουν ένα σωρό γελοιότητες για να τονώσουν την απληστία τους. Είτε είναι φυσικά πρόσωπα (πολιτικοί, δισεκατομμυριούχοι, ή ό,τι άλλο θέλουν) είτε είναι κράτη, είναι αχόρταγοι. Θέλουν κι άλλα, δεν σταματούν ποτέ παρά μόνο όταν ο Βαρκάρης μ’ ένα κάλπικο νόμισμα θα τους περάσει «απέναντι», στην «μαύρη τρύπα», εκεί που ήμασταν και πριν γεννηθούμε – όπως μολογούσε ο σχωρεμένος ο Νίκος Καζαντζάκης στην «Ασκητική του».
Όπου και να κοιτάξει κανείς, από την ιμπεράλα Αθηναϊκή Δημοκρατία και τον Μέγα Αλέξανδρο, μέχρι τον Οθωμανό σατράπη και τον Αμερικάνο ή Κινέζο ιμπεριαλιστή, χώρια και όλοι μαζί, θέλουν τα πάντα, κάθε πόρο του πλανήτη τον θέλουν δικό τους. Θα έλεγα και την κοσμοκράτειρα Αγγλία καθώς και την πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση, αλλά αυτές από μόνες τους χρήζουν ειδικής μελέτης. Από μόνες τους υπήρξαν άλλοι πλανήτες.
Η παγκόσμια αρρώστια που έχει απλωθεί και σκεπάζει με φόβο κάθε ζώντα οργανισμό, έχει φυσικά και στην τίμια πατρίδα μας απλώσει τα πλοκάμια της με τους ιδεολογικούς αχυράνθρωπους της, όλους αυτούς τους απίθανους τύπους (ανεξαρτήτως φύλου) που δρουν παρασιτικά και απομυζούν την ενέργεια αυτής της μοναδικής μας πατρίδας.
Αυτοί οι απίθανοι τύποι, που είτε υπάρχουν λόγω του νεποτισμού είτε άλλων υποδεέστερων λόγων – κομματικών, θρησκευτικών και λοιπών παραμέτρων, αυτοί που με τις πολιτικές τους που έχουν στείλει την πατρίδα μας στα κάγκελα, στη φτώχια και στην διαρκή παρακμή, όλοι αυτοί, με περίσσιο θράσος ζητάνε την ψήφο μας. Δεν έχει σημασία αν είσαι δεξιός, αριστερός, σοσιαλιστής, κομμουνιστής, ό,τι κι αν είσαι, όλοι αυτοί σε έχουν προδώσει, όχι μία φορά, συνέχεια αυτό κάνουν. Παίζουν έκ του ασφαλούς σε βάρος σου, σε βάρος μας.
Τότε, αν δεν είσαι κομματικό όργανο που είναι η μνήμη σου; Τόσο εύκολα ξεχνάς που σε έχουν οδηγήσει όλοι αυτοί; Αν είσαι κομματικό όργανο, το καταλαβαίνω, είσαι περισσότερο ανεπαρκής από τους υπόλοιπους και ζητάς μιά ζεστή αγκαλιά, μιά θαλπωρή, μιά ασφάλεια τέλος πάντως σε κάποιο κόμμα, στο οποιοδήποτε κόμμα. Αν μάλιστα αυτό το κόμμα γίνει και κυβέρνηση, ακόμα καλύτερα για σένα, μετέχεις της εξουσίας νομίζεις και ότι σου αυξάνεται και η πεσμένη λίμπιντο.
Όλο αυτό το πολιτικό σύστημα που μας καλεί να το ψηφίσουμε για να συνεχιστεί η παράνοια στη ζωή μας, μας κουνάει διαρκώς το χέρι λέγοντάς μας: «Καραμανλής ή τάνκς», «αλλαγή τώρα», «ναι στο όχι του δημοψηφίσματος», «εμείς εναντίον όλων» και πόσα ακόμα φαιδρά που ένα μικρό παιδί ντρέπεται να εκστομίσει. Αυτοί όμως δεν ντρέπονται διότι δεν έχουν μέσα τους την αγνότητα ενός παιδιού αλλά το σαράκι της απληστίας και φυσικά την κάλυψη της ιδεολογίας.
Τι αλήθεια πρέπει να ψηφίσουμε που να προάγει το Κοινό Καλό, το δικό μας και κατ’ επέκταση και της πατρίδας μας; Αν βάλουμε την λογική δίπλα στο παράλογο, η λογική θα κάνει πίσω, γνωρίζοντας ότι αυτό -το παράλογο-, είναι ανίκητο. Οπότε, ας έχουμε υπομονή, ίσως σε μερικές χιλιάδες χρόνια αυτό το σκηνικό ν’ αλλάξει εφόσον εμείς θα έχουμε αλλάξει πρώτα από αυτό.
Μέχρι τότε, ας συνεχίσουμε να πολεμάμε μεταξύ μας για την απληστία των λίγων ή πολλών σφετεριστών
Του Πεζοπόρου
Τo Οδοιπορικό μου
- Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως & επανάσταση 1821
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...
Την αρχαία εποχή (προ διαδικτύου) το κάθε προεκλογικό παιχνίδι το διηύθυνε με μαεστρία μία ολιγομελής ομάδα από κάθε κόμμα. Σε αυτήν εισχωρούσε και ο φίλα προσκείμενος Τύπος (σήμερα λέμε τα Μέσα) και αναπόφευκτα, για την άγρα περισσοτέρων ψήφων και μόνο, τα κομματικά επιτελεία δημιουργούσαν πόλωση έτσι ώστε να φοβηθεί και να μην λακίσει ουδείς ψηφοφόρος από το μαντρί.
Στις κεντρικές πλατείες των πόλεων δινόταν η μεγάλη μάχη των εντυπώσεων, διότι από ουσία δεν γινόταν καν λόγος. Δεν ενδιέφερε τον ψηφοφόρο το πρόγραμμα ενός κόμματος, δεν ψήφιζε έτσι, ψήφιζε έντονα συναισθηματικά (άκρως συμφεροντολογικά). Από το μπαλκόνι, ο κάθε ηγέτης, έβγαζε πύρινους λόγους και από κάτω το ακροατήριο ύψωνε με τις επευφημίες του στον ουρανό τον μπαλκονάτο μαέστρο. Σαν ξύπνιος τσοπάνης ο ηγέτης, μιλούσε στη γλώσσα του κοπαδιού, φώναζε: μπέεεεεεε, και από κάτω η αγέλη ανταπόδιδε τον χαιρετισμό με χιλιάδες μπέεεεεεε να δίνουν ρυθμό στην επερχόμενη νίκη.
Αυτόματα σχεδόν, το πάνω με το κάτω συνδεόντουσαν, υπήρχε μία πνευματική και ψυχική ένωση και επιτυγχανόταν η πολυπόθητη ενότητα, το «Έν το Πάν» της αρχαίας προσωκρατικής ελληνικής γραμματείας αποκτούσε σάρκα και οστά από την οποιαδήποτε αγέλη των ψηφοφόρων. Πάνω, ο στοργικός τσοπάνης, κουμάνταρε το αλαλάζον πλήθος με σύνεση, κάτω, η αγέλη, λάμβανε το θείο δώρο και ύψωνε τα λάβαρα της νίκης. Όσο προχωρούσε ο λόγος του τσοπάνη και μεθούσαν τα πρόβατα, τότε, σταδιακά αυτός, άλλαζε μορφή και μεταμορφωνόταν σε λύκο. Η αγάπη του λύκου προς τα πρόβατα αποκτούσε πλέον μία σχέση που η επιστήμη ακόμα και σήμερα αδυνατεί να εξηγήσει.
Τα παραπάνω συνέβαιναν κάποτε, σήμερα, ευτυχώς δηλαδή, έχουν αλλάξει πάρα πολύ τα πράγματα. Πρώτα και κύρια, έχουν καταργηθεί οι πλατείες και έχουν σωθεί τα πουλιά που λημεριάζουνε σ’ αυτές. Η δεύτερη σημαντικότατη αλλαγή που την γέννησε η ανάγκη μιάς και σήμερα ο ψηφοφόρος δεν αισθάνεται μέλος καμίας αγέλης επειδή πλανάται, είναι ότι ο ηγέτης, ο λύκος καλύτερα, «φοβήθηκε» τα πρόβατα από κάτω μήπως και ξυπνήσουν και σκέφτηκε διαφορετικά, η ανάγκη τον έκανε να λέει μόνο «αλήθειες».
Από τον «μεγάλο φόβο τους» οι σύγχρονοι λύκοι, μας έχουν ταράξει στις αλήθειες, μάλιστα το ομολογούν πολλοί έξ αυτών όταν βρεθούνε σε ένα πάρτι, σε ένα πολιτιστικό κέντρο (σκυλάδικο), σε ένα γήπεδο τένις, σε ένα σοφιστικέ καφέ που συνεδριάζει η οχλαγωγή, ή κάπου αλλού: «έχω ένα μεγάλο μειονέκτημα ξέρετε, πάντα μιλάω με τους ψηφοφόρους μου την γλώσσα της αλήθειας!». Όταν χωρίς αιδώ ομολογεί κάτι τέτοιο ένας λύκος, δεν σου σπαράζει την καρδιά αγνέ μου ψηφοφόρε; Καλό μου πρόβατο; Δεν νιώσεις μία συμπόνια για την μειονεξία του;
Σήμερα, το προεκλογικό παιχνίδι παίζεται στα κοινωνικά δίκτυα, στα Fake News, στην άμεση επικοινωνία με το υποψήφιο πρόβατο, με κοινό κανόνα όλων αυτών, την μία και μόνη αλήθεια. Όλοι οι άλλοι είναι ψεύτες, απατεώνες, δωσίλογοι, γερμανοτσολιάδες. Δεξιοί και δεξιοί (συριζαίοι, πασόκοι και λοιποί), κατηγορούν το είδωλο του καθρέπτη τους, αγανακτούν για το χάλι της χώρας, αλλά όταν φτάσουν κάποιοι από αυτούς να κυβερνήσουν, τα πρόβατα θα παραμείνουν κάτω, διότι πάνω θα υπάρχουν μόνο οι σφετεριστές της εξουσίας, οι μεταμορφωμένοι λύκοι.
Από το παιχνίδι αυτό της «στέρεης αλήθειας», απουσιάζει το κόμμα των κομμουνιστών. Δεν συμμετέχει σε αυτό το παιχνίδι και αυτός είναι ένας από τους λόγους που από το 1989-1990 και μετά, τα ποσοστά του κατρακυλούν δίχως σταματημό. Τα ιστορικά λάθη πληρώνονται ακριβά και έτσι και κάνει πάλι λάθος το ΚΚΕ να συμπράξει σε κάποια κυβέρνηση «κάθαρσης», τα ποσοστά του θα μηδενιστούν. Αυτό ακριβώς θέλουν οι δεξιοί και οι δεξιοί (συριζαίοι, πασόκοι και λοιπά….. την πτώση του.
Στις μέρες μας, τα άνω και κάτω βελάσματα θα κορυφωθούν στις 21 Μαΐου, όταν στην κάλπη ο ψηφοφόρος θα ψηφίσει τα είδωλά του καθρέπτη του. Ο λύκος, θα συνεχίσει να λέει την «ωμή αλήθεια» ό,τι δηλαδή με συνέπεια κάνει από κτίσεως κόσμου.
Καλή Ανάσταση στους λύκους, στα πρόβατα και στους ελεύθερους ανθρώπους.
Του Iωσήφ Στάλιν-Πεζοπόρου
\
Τo Οδοιπορικό μου
- Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως & επανάσταση 1821
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
- Ποδοσφαιρικός αγώνας στο Άλσος Βέϊκου - Δήμαρχος εναντίον όλων
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...
Ο κ. Μητσοτάκης ως υπουργός << διοικητικής μεταρρύθμισης και ηλεκτρονικής διακυβέρνησης>> ( 2013 – 2015, είχε << τακτοποιήσει >> το θέμα των δημόσιων υπαλλήλων θεσπίζοντας κανόνες, ψηφίζοντας νόμους και προβαίνοντας σε θορυβώδεις μετακινήσεις – αποσπάσεις -μετατάξεις υπαλλήλων του Δημοσίου.
Διακήρυττε ότι εκσυγχρονίζει και κάνει αποτελεσματική την δημόσια διοίκηση! .
Όμως, πρόσφατα, στους << πρωταγωνιστές >> του Στ. Θεοδωράκη , αναφερόμενος στην τραγωδία των Τεμπών , μέμφθηκε ,ως υπεύθυνη την δημόσια διοίκηση που, ο ίδιος , είχε .....εκσυγχρονίσει(!. )Μίλησε για <<< παθογένειες του κομματικού , πελατειακού κράτους >>.
Ποιόν αιτιάται ο κ. Μητσοτάκης για αυτό το κράτος και την Δημόσια Διοίκηση του, που << κάθε τρεις και μία>> , αποδεικνύεται ανίσχυρο, απαίδευτο, χωρίς πρόνοια για τις πολίτες ,ούτε για τις υποδομές του, χωρίς ανησυχία για την γήρανση του πληθυσμού και με τα νιάτα του παγιδευμένα σε αδιέξοοδα;
Οποιοσδήποτε άλλος, μπορεί να εκφέρει τέτοια κουβέντα, .όχι, όμως αυτός και ολίγοι τινές εκ της φαμίλιας και εκ του πολιτικού κόσμου !.
Μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να πιστεύει αυτά που λέει και ο ίδιος προσωπικά να βγάζει εαυτόν έξω από το κάδρο των ευθυνών;
Ξεχνά ότι είναι γόνος πολιτικής- κομματικής οικογένειας που από γενιά σε γενιά διαφεντεύει μεγάλο μέρος της κοινωνίας;
Εντάξει δεν γίνεται δεκτό ότι << αμαρτίες γονέων παιδεύουν τέκνα >> , έχει, όμως, ο ίδιος προσωπική διακριτή κομματική διαδρομή , είναι αρχηγός κόμματος, οι δε πελατειακές σχέσεις << εξυπηρετούνται >> μέσω του κόμματος και των παραφυάδων το.
Όσο δε το << επιτελικό κράτος >> που έστησε, τούτο ( οι άριστοι ) ,μπορεί σε κάποιους τομείς να έκαναν έργο, ταυτόχρονα , όμως, πήραν στα χέρια τους ένα μεγάλο μέρος της...δουλειάς του κομματικού – πελατειακού κράτους !..
Μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να είναι πεισμένος για τις προθέσεις του και να πιστεύει τα αισιόδοξα λόγια που εκστομίζει για το μέλλον της χώρας, με τον ίδιο στο τιμόνι.
Όμως ,στον κ. Μητσοτάκη ταιριάζει η σιωπή. Ακόμη και για όσους πείθει , επικαλούμενος την ανεπάρκεια και τον κοντό ορίζοντα των <<άλλων >>. Γιατί, δυστυχώς, ,στην εποχή των << μεγάλων αβεβαιοτήτων >> αναζητούνται άλλες πολιτικές που να φέρνουν αξιοπιστία και να πατάνε στην πραγματικότητα της εξαρτημένης χώρας.
Του Ίκαρου Πετρόπουλου
Περισσότερα του ιδίου
Ούτε τώρα?Τι παραπάνω,για να ξεσηκωθεί ο Έλληνας;
Εξαγορά κατεχόμενων ακινήτων του Δημοσίου
Για καφέ στο κέντρο του Γαλατσίου...με τελεφερίκ
Eπιτέλους..είδε και ο πεζοπόρος
Σταματίου,υπήρξες ένας ξεχωριστός άνθρωπος
Δεν ήταν μόνο ξενάγηση,ήταν και ένα αλλιώτικο,συγκλονιστικό μάθημα
Αδυναμίες της τοπικής κοινωνίας μας - ο Δήμος- οι δημότες
Εδοξάσθη κρυπτόμενος,κατεποντίσθη εμφανιζόμενος!
Κινδυνεύει πραγματικά το Δάσος Βεϊκου?
Tσίπρας Μελισσουργός:Διαφορετικά μεγέθη,ίδιο πρόβλημα
Με το...μπαλόνι.
Ανάλαφρα ...και σοβαρά!!!
Δεν ήθελα να ήμουν νέος και τραπεζικός υπάλληλος!
Σου απάντησα
Σκέφτομαι(οφείλω)
Εικόνα,εντυπωσιασμός,μετέωρες αποφάσεις
Πανδημία εποχής:προβολή μαγικής εικόνας!!
Η μελέτη Λύτρα-Τσιόδρα στα γραφεία του Σύριζα Γαλατσίου
Το να ακούς καλά είναι προσόν,το να κακολογείς είναι αδυναμία !
Πορεία λύτρωσης του ανθρώπου ή συντριβή της γης?
We4all : Παλαιότερα "αγγλικούρες", τώρα Δενδροφύτευση στο ΠΑΛΑΙ!
Ακόμα και το "4" ,είναι πολύ μεγάλος αριθμός κε Δήμαρχε!
Μίκης Θεοδωράκης
Διακρίθηκαν για το ήθος και την σεμνότητά τους
Πόσα χρόνια απέχει η Ιπποκράτειος Πολιτεία από το Άλσος Βεϊκου?
Είναι η ώρα : Καμία έκπτωση σε βάρος της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος!.Πόσο απέχει η ΓΚΡΑΒΑ από το ΆΛΣΟΣ?
Aνοιχτή επιστολή προς Δήμαρχο και Πρόεδρο ΠΕΔΑ
Το Survivor,o Eρντογάν, ο Ilitzali και το Γαλάτσι!!!
Ακατανόητες αποφάσεις στον Δήμο Γαλατσίου
Το χρέος των Δημοτικών Κινήσεων(για το εκκλησάκι στο Άλσος)
Γιατί όχι το Γαλάτσι?
Να πολεμήσουμε τον φόβο
Δήμαρχος στο Σαντιάγο
Aνακρίβειες και αλήθειες-διόρθωση....ημαρτημένων
Τα είπα στον ΔήμαρχοΟ κόσμος στα "υιοθετημένα" της ΔΡΑΣΗΣ.Γιατί έκλεισε το Άλσος?
Ερωτηματικά και αγωνίες
Η πανδημία & χιονόπτωση διδάσκουν ότι: Οι Ιδιωτικοποιήσεις είναι πηγή δεινών για τον άνθρωπο!
Έστω κι έτσι,ακούστηκε το Γαλάτσι
Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;
Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη
Ρε φίλε,
Διάβασες κάποιες σκέψεις μου στο e-galatsi ,τις συνέδεσες με κάποιες παλαιότερες, με πήρες τηλέφωνο και με ρώτησες (ουσιαστικά με εγκάλεσες στα πλαίσια, όμως, της φιλίας μας ) :
<< Γιατί δεν δείχνεις ταυτότητα , γιατί δε δηλώνεις με ποιους ή με ποιόν είσαι ; Καλά ξέρουμε ότι ούτε Ν.Δ, .ούτε ΠΑΣΟΚ, είσαι . Παραπέρα ;Είναι τόσοι οι χώροι. Ποιόν απ’ όλους έχεις στην καρδιά σου ; >>
Σου υποσχέθηκα ότι θα σου απαντήσω ...εγγράφως , όπως το συνηθίζω γιατί δεν έχω μάθει να κρατώ κλειστές τις σκέψεις μου και το φρόνημά μου .
Ποτέ δεν μπόρεσα, ούτε με άντεξαν ,τα στενά όρια των κομμάτων. Στη ζωή πορεύτηκα με τα βιώματα της μετεμφυλιακής περιόδου και ανδρώθηκα ως αριστερός Έλληνας (Είμαι από την φύση μου ), υποστηρίζω ενσυνείδητα τα κηρύγματα της αριστεράς ,δηλαδή Ισότητα, Δικαιοσύνη, Αλληλεγγύη, αρωγή, συναγωνισμό ( όχι ανταγωνισμό ....) αλλά και του πατριώτη που μέσα του κουβαλά πολύ Ελλάδα (ανθρωπιά ,φιλοτιμία, εθνική περηφάνεια ...)
Πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι κουβαλάνε μέσα τους τις αξίες της αριστεράς , άσχετα με το ότι οι ίδιοι οι άνθρωποι τις έχουν σκοτώσει , καλλιεργώντας, με την συνδρομή της προπαγάνδας των κρατούντων- εξουσιαστών, τα άλλα στοιχεία που οι ίδιοι οι άνθρωποι κουβαλάνε , αυτά του ατομισμού, του βολέματος, της διάκρισης και.. σώνουν την ψυχούλα τους, δίνοντας στον επαίτη του δρόμου ότι ψιλά έχουν!..
Όταν τους λες ότι κι αυτοί πιστεύουν στις αξίες της αριστεράς, όχι μόνον το δέχονται , αλλά κολακεύονται κιόλας. Εν τούτοις για να δικαιολογήσουν την αντιαριστερή στάση τους ,επικαλούνται τις προσωπικές αδυναμίες και αποφάσεις των ηγεσιών και μελών των αριστερών κομμάτων ( όχι της αριστεράς ) ,κυρίως του ΚΚΕ.
Δεν ενδιαφέρεται, λένε, για να κυβερνήσει, θέλει αποδέσμευση από ΝΑΤΟ και Ε.Ε., χωρίς να λέει κάτι για το τι θα πάθουμε τότε από τους ήδη συμμάχους μας . Ακόμη λένε ότι καταλαβαίνουν ότι το σύνθημά τους <<ο λαός θα σώσει το λαό >> δεν απευθύνεται σε όλους παρά μόνον στους νέους..
Ρε φίλε,
Μιάς και ανοίξαμε κουβέντα για το ΚΚΕ. Τι ζητάμε με την ψήφο μας; Κόμμα χρήσιμο, αδιάφθορο ,κόμμα που με την οργανωτική του δομή αντιστέκεται και αποτρέπει δυσμενή μέτρα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων , ή κόμματα λαϊκίστικα που χρόνια κυβερνάνε, μας γεμίζουν φρούδες ελπίδες για να πάρουν την ψήφο μας, και, αντ αυτών, έχουν δημιουργήσει ένα κράτος κυριολεκτικά ξεβράκωτο με θύμα τον πολίτη που , δυστυχώς ,το διαπιστώνει όταν είναι αργά ( π.χ. όταν τύχει και ταξιδέψει με τραίνο (!), όταν μπει σε νοσοκομείο - υγεία... ) .
Ας μιλήσουμε ωμά: Αν το ΚΚΕ από το 5 – 6% %, και με την δική σου ψήφο, περάσει στο 10% και μετά στο 17 % και στο 25% ( θυμήσου πως , έτσι απλά, το 3% του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, σε λίγα χρόνια έγινε πλειοψηφία).
Αν συμβεί αυτό , μπορείς να σκεφθείς τι αλλαγές θα έχουν γίνει και πόσο διαφορετικός θα είναι ο κόσμος και πόσο διαφορετικό κράτος θα έχει προκύψει και τι ρόλο θα παίξει, αν όχι στην οικοδόμηση μίας νέας κοινωνίας, τουλάχιστον σε μία κοινωνία καλύτερη , σε ζωή με ενδιαφέρον σίγουρη, προστατευμένη χωρίς ανασφάλεια και βέβαια χωρίς περιττό πλούτο και περιουσίες ;
Ποιός άλλος, οργανωμένος πολιτικός σχηματισμός, μιλάει σήμερα, διαφορετικά, προς άλλη κατεύθυνση, , έστω κι αν σε αρκετά σημεία δεν είναι καταληπτός ;
Τουλάχιστον , οι άνθρωποι του ΚΚΕ , εκθέτουν τον εαυτό τους , χωρίς να αποβλέπουν σε οφέλη ατομικά, οικογενειακά. Δεν βαρύνονται με σκάνδαλα., λένε αλήθειες , ιδιαίτερα όταν περιγράφουν τα πράγματα. Τώρα, αν η συμπεριφορά ορισμένων δεν είναι η δέουσα , τότε σκέψου ότι δεν είναι κόμμα αγίων, αλλά ανθρώπων. Ότι χρειάζεται και η δική σου, αλλά και των άλλων, συνεισφορά για να φύγει η ψεύτικη εικόνα - καταχνιά που σκεπάζει την χώρα.
Τέλος, φέρε στο μυαλό σου ότι αυτό το κόμμα που έχει πρωτοστατήσει στους αγώνες για ανεξαρτησία και απελευθέρωση ανθρώπου από άνθρωπο, τι τόνους λάσπης έχει δεχθεί και πόσο ο σε ύφεση σήμερα χυδαίος αντικομμουνισμός έχει μολύνει τις γενιές των τελευταίων πολλών δεκαετιών .Μεταξύ αυτών και την δική σου σκέψη.
Του Ίκαρου Πετρόπουλου
Περισσότερα του ιδίου
Στην εποχή τβν μεγάλων αβεβαιοτήτων τους φταίει ο Δημόσιος υπάλληλος
Ούτε τώρα?Τι παραπάνω,για να ξεσηκωθεί ο Έλληνας;
Εξαγορά κατεχόμενων ακινήτων του Δημοσίου
Για καφέ στο κέντρο του Γαλατσίου...με τελεφερίκ
Eπιτέλους..είδε και ο πεζοπόρος
Σταματίου,υπήρξες ένας ξεχωριστός άνθρωπος
Δεν ήταν μόνο ξενάγηση,ήταν και ένα αλλιώτικο,συγκλονιστικό μάθημα
Αδυναμίες της τοπικής κοινωνίας μας - ο Δήμος- οι δημότες
Εδοξάσθη κρυπτόμενος,κατεποντίσθη εμφανιζόμενος!
Κινδυνεύει πραγματικά το Δάσος Βεϊκου?
Tσίπρας Μελισσουργός:Διαφορετικά μεγέθη,ίδιο πρόβλημα
Με το...μπαλόνι.
Ανάλαφρα ...και σοβαρά!!!
Δεν ήθελα να ήμουν νέος και τραπεζικός υπάλληλος!
Σου απάντησα
Σκέφτομαι(οφείλω)
Εικόνα,εντυπωσιασμός,μετέωρες αποφάσεις
Πανδημία εποχής:προβολή μαγικής εικόνας!!
Η μελέτη Λύτρα-Τσιόδρα στα γραφεία του Σύριζα Γαλατσίου
Το να ακούς καλά είναι προσόν,το να κακολογείς είναι αδυναμία !
Πορεία λύτρωσης του ανθρώπου ή συντριβή της γης?
We4all : Παλαιότερα "αγγλικούρες", τώρα Δενδροφύτευση στο ΠΑΛΑΙ!
Ακόμα και το "4" ,είναι πολύ μεγάλος αριθμός κε Δήμαρχε!
Μίκης Θεοδωράκης
Διακρίθηκαν για το ήθος και την σεμνότητά τους
Πόσα χρόνια απέχει η Ιπποκράτειος Πολιτεία από το Άλσος Βεϊκου?
Είναι η ώρα : Καμία έκπτωση σε βάρος της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος!.Πόσο απέχει η ΓΚΡΑΒΑ από το ΆΛΣΟΣ?
Aνοιχτή επιστολή προς Δήμαρχο και Πρόεδρο ΠΕΔΑ
Το Survivor,o Eρντογάν, ο Ilitzali και το Γαλάτσι!!!
Ακατανόητες αποφάσεις στον Δήμο Γαλατσίου
Το χρέος των Δημοτικών Κινήσεων(για το εκκλησάκι στο Άλσος)
Γιατί όχι το Γαλάτσι?
Να πολεμήσουμε τον φόβο
Δήμαρχος στο Σαντιάγο
Aνακρίβειες και αλήθειες-διόρθωση....ημαρτημένων
Τα είπα στον ΔήμαρχοΟ κόσμος στα "υιοθετημένα" της ΔΡΑΣΗΣ.Γιατί έκλεισε το Άλσος?
Ερωτηματικά και αγωνίες
Η πανδημία & χιονόπτωση διδάσκουν ότι: Οι Ιδιωτικοποιήσεις είναι πηγή δεινών για τον άνθρωπο!
Έστω κι έτσι,ακούστηκε το Γαλάτσι
Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;
Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη
Αυτό που συνέβη το Σάββατο στο σοφιστικέ έν Γαλατσίω στέκι, δεν είναι θλιβερό, είναι επικίνδυνο. Παρ’ ολίγο να πιαστούν στα χέρια ένας κρυφο-δεξιός επιστήμων κι ένας κρυφο-προοδευτικός. Προοδευτικούς θεωρούν οι αριστεροί εαυτούς.
Το μεγάλο κακό ξεκίνησε όταν μία κυρία της παρέας κατηγόρησε τον πολιτικό επιστήμονα ώς κρυφοδεξιό. Τί το ‘θελε; Έγινε η έκρηξη, τα παρακείμενα περιστέρια λούφαξαν, τα κοτσύφια που λημεριάζουν παραπάνω στο δημοτικό σχολείο κρύφτηκαν, τα δυό γεράκια που κουμαντάρουν την πανίδα ψηλότερα στο Αττικό Άλσος, πέταξαν αηδιασμένα για τον Υμηττό. Ο κρυφοδεξιός, σαν να λέμε, κρυφοχριστιανός, κρυφοκομμουνιστής κτλ., οργίστηκε που έτσι απλά, με μία σύνθετη λέξη: «κρυφοδεξιός», το γυναικείο φύλο, το ισχυρό φύλο δηλαδή, έριξε στο καναβάτσο το ανδρικό φύλο, το ασθενές. Η μόλυνση όμως από το ξέσπασμα του πολιτικού επιστήμονα, απλώθηκε όπως ο κορωνοϊός που πήγε και στάθηκε στον αριστερό δημογέροντα του μεγάλου «ΕΓΩ» κι έτσι συνεχίστηκε η μητέρα των μαχών ανάμεσα στα δύο μέλη του ασθενούς φύλου.
Ο προεδρεύων, αντί να εμβολιάσει τους μολυσμένους, κρατούσε παθητική στάση, ανίκανος να εκτελέσει τα καθήκοντά του και να επιβάλει την τάξη.
Ήταν τόση η ένταση της διαμάχης που προς στιγμή φάνηκε πως κάτι κακό θα πάθαιναν με την υγεία τους. Μέχρι που βάρεσαν πένθιμα οι καμπάνες της Αγίας Γλυκερίας για το χάλι τους, εκεί κάπου, καταλάγιασε το μίσος και το πάθος στον αγώνα κρυφοδεξιών και αριστερών.
Αυτοί οι άνθρωποι που φτάνουν σε τόσο χαμηλό σημείο όταν φανατίζονται με την πολιτική, δείχνουν ξάστερα πως η πολιτική ανωριμότητα κυριαρχεί σε «προοδευτικούς» και οπισθοδρομικούς. Αυτοί οι φοβεροί και τρομεροί τύποι, κατάφεραν ακόμα μία φορά και έγιναν ο περίγελως κάθε περαστικού γαλατσιώτη, που έκπληκτος έβλεπε και άκουγε δυό μεσήλικες να φωνασκούν και να οχλαγωγούν χειρότερα και από τους φανατικούς των γηπέδων.
Ναι, αλλά το κάνουν αυτό, διότι κυριαρχεί η «Δημοκρατία» όταν συνευρίσκονται. Αλήθεια, πως παραμυθιάζουν μεγάλοι άνθρωποι τους εαυτούς τους μη έχοντας το θάρρος να ομολογήσουν ότι είναι αθεράπευτα συγκρουσιακοί, ότι επάνω τους κυριαρχεί ένα κόμμα και αυτοί άγονται και φέρονται σαν απόλυτοι υπηρέτες των κομμάτων και των ξεπεσμένων ιδεολογιών.
Εγώ που αναφέρω τα αίσχη αυτά ανθρώπων «σοβαρών» και «επιστημόνων», είμαι κουκουλοφόρος, αυτοί που δεν σέβονται ούτε τον εαυτό τους, είναι καθώς πρέπει μέλη της κοινωνίας, με αγώνες και άλλα φαιδρά που κατά καιρούς βγάζουν τα μεγάλα «ΕΓΩ» τους. Και καλά τον εαυτό τους, να μην τον σεβαστούν, δικός τους είναι, αυτοί όμως υποτίθεται πως παλεύουν για να καλυτερεύσουν την κοινωνία, να την κάνουν περισσότερο ανθρώπινη, να την αλλάξουν.
Αν εσείς δεν είστε ικανοί να διαφωνείτε πολιτισμένα, πιστεύετε αλήθεια πως κάτι σοβαρό και άξιο λόγου πράττετε όταν μαλώνετε σαν τους κόκορες; Είστε σοβαροί;
Του Πεζοπόρου
Τo Οδοιπορικό μου